tag:blogger.com,1999:blog-75865507619240408712024-03-05T14:42:17.466+02:00ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΙ#stigmeskaitopoiUnknownnoreply@blogger.comBlogger69125tag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-2803005038777041142021-04-19T19:01:00.000+03:002021-04-19T19:01:12.001+03:00ΣΤΟ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUyzEIIJ5AMPYJ637rwufwVbttmaLig1HIcQbERC4ScsVPFLwBrk4J9iUtBWMXPN0bMnEhj1qcg3KZUysqB-dfIPIeeOVPdMVkGL58GMg3Q34K4IhnIreYjIaX0k-_nuxa09EJ_FDDFLkf/s1000/IMG_0045m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="1000" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUyzEIIJ5AMPYJ637rwufwVbttmaLig1HIcQbERC4ScsVPFLwBrk4J9iUtBWMXPN0bMnEhj1qcg3KZUysqB-dfIPIeeOVPdMVkGL58GMg3Q34K4IhnIreYjIaX0k-_nuxa09EJ_FDDFLkf/w640-h454/IMG_0045m.jpg" width="640" /></a></div><p>Το ταξίδι στην Κρήτη προσφέρει στον κάθε επισκέπτη μια μοναδική ευκαιρία να έρθει σε επαφή με την ιστορία όχι μόνο του νησιού και της Ελλάδας, αλλά και του ελλαδικού χώρου γενικότερα μέσα από την επαφή με τον Μινωικό πολιτισμό, τον αρχαιότερο της Ευρώπης και δεύτερο σημαντικότερο που αναπτύχθηκε στον ελληνικό χώρο κατά την προϊστορική περίοδο, μαζί με τον Κυκλαδικό.</p><p>Περίπου 15 λεπτά απόσταση από το Ηράκλειο (6 χιλιόμετρα με αυτοκίνητο) χωρίζει το σήμερα από τις απαρχές του χθες. Το εντυπωσιακό και δαιδαλώδες Μινωικό ανάκτορο της Κνωσού, ένα από τα μεγαλύτερα του αρχαίου κόσμου, δεσπόζει στον λόφο της Κεφάλας και κατά την παράδοση ήταν η έδρα του βασιλιά Μίνωα, μυθικού γιού του Δία και της Ευρώπης. Έχοντας συνολική έκταση περίπου 20.000 τ.μ, το ανάκτορο είναι ένα σύνθετο και πολυώροφο συγκρότημα από αίθουσες διαφόρων χρήσεων, διαδρόμους, χώρους δημοσίων συγκεντρώσεων, ιερά, στοές, κλιμακοστάσια καθώς και ένα σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης, που εντυπωσιάζουν με την αρχιτεκτονική τους και τις κατασκευαστικές επινοήσεις.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5fT7dDajgeONcnhpdZYZ-ShxMHIqS-iskMighd4spbfZsiUve_VRh72JbL8kB3KLR_GNlWkFkLCwV3WbKpmH_BG_A7DyZ12nBo3jNVZIsAzPfJxoowT4nwEXEFsaMXb2HZ894q_nxv-eL/s1000/IMG_0001m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="731" data-original-width="1000" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5fT7dDajgeONcnhpdZYZ-ShxMHIqS-iskMighd4spbfZsiUve_VRh72JbL8kB3KLR_GNlWkFkLCwV3WbKpmH_BG_A7DyZ12nBo3jNVZIsAzPfJxoowT4nwEXEFsaMXb2HZ894q_nxv-eL/w400-h293/IMG_0001m.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD0X6r7Q0q2r7KRrJEk9ppj3X2Ldrl8gu4j3B_Z01dED9xYvW3A-NPe8j46ie49QsWlVlU35e66qJAvj0cxu4pmwIBvua7dlAeObVOhwueLLhEiiSZ2Tvh65mTeyoYLK2rFFX9x9xA458q/s1000/IMG_0050m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD0X6r7Q0q2r7KRrJEk9ppj3X2Ldrl8gu4j3B_Z01dED9xYvW3A-NPe8j46ie49QsWlVlU35e66qJAvj0cxu4pmwIBvua7dlAeObVOhwueLLhEiiSZ2Tvh65mTeyoYLK2rFFX9x9xA458q/w400-h300/IMG_0050m.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Το ανάκτορο αρχίζει να κατασκευάζεται γύρω στο 1900 π.Χ, καταστράφηκε περίπου 200 χρόνια αργότερα για να δώσει τη θέση του σε ένα δεύτερο μεγαλοπρεπέστερο ανάκτορο που καταστράφηκε και ερημώθηκε τελικά το 1350 π.Χ. Οι πρώτες ανασκαφές στον χώρο της Κνωσού έγιναν το 1878 από τον Μίνωα Καλοκαιρινό, ενώ ακολούθησαν οι ανασκαφές του Άγγλου αρχαιολόγου Άρθουρ Έβανς σε δύο φάσεις, από το 1900 έως και το 1930, που έφεραν στο φως ολόκληρο το ανάκτορο. Ο Έβανς, μάλιστα, επιμελήθηκε και τις πολύ σημαντικές, αν και αμφιλεγόμενες την εποχή εκείνη, αναστηλώσεις, που έδωσαν στο χώρο της Κνωσού την εικόνα που έχουμε μέχρι σήμερα. <div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQSqMvuitddi-2odrFHCc03UpwdMih_rnj5aNv6dg9HbgXkPE4Ls0yV___iB5uaxeo7cWbu3DniW2DrhpIwk791Nd8-Mc7S6c2xyfbnMTYq2Gc5GKP-MkWIglrxzY3MjxG7W5cSYn0VTOF/s1000/IMG_0002m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="719" data-original-width="1000" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQSqMvuitddi-2odrFHCc03UpwdMih_rnj5aNv6dg9HbgXkPE4Ls0yV___iB5uaxeo7cWbu3DniW2DrhpIwk791Nd8-Mc7S6c2xyfbnMTYq2Gc5GKP-MkWIglrxzY3MjxG7W5cSYn0VTOF/w400-h288/IMG_0002m.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtqnPb3PcH0ZjkmnxOST3iCP7b207cmhume7gpysC0r8rnjcOXbeBMXLHMJuzoW52lP6BSV2tCo9ZBCZr26uVlO9wPuIo-nZJgmFmP2rasyUIXINGf3349vZPZjpBLp9WwC5xlelXVBQ_t/s1000/IMG_0011m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="686" data-original-width="1000" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtqnPb3PcH0ZjkmnxOST3iCP7b207cmhume7gpysC0r8rnjcOXbeBMXLHMJuzoW52lP6BSV2tCo9ZBCZr26uVlO9wPuIo-nZJgmFmP2rasyUIXINGf3349vZPZjpBLp9WwC5xlelXVBQ_t/w400-h275/IMG_0011m.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRltvBdBBSRK41e7f6-RRzofVnwyT4j2oSYJqMqPKNxQU755QU8VeybfG2_7lIRajicblcv87_8VHOkdrbc89F4NQcebW6JACfcID8QYjEo-3Pv66MMU5C5bCF0MX_Upd7lMUFoufqhUsz/s1000/IMG_0021m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="714" data-original-width="1000" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRltvBdBBSRK41e7f6-RRzofVnwyT4j2oSYJqMqPKNxQU755QU8VeybfG2_7lIRajicblcv87_8VHOkdrbc89F4NQcebW6JACfcID8QYjEo-3Pv66MMU5C5bCF0MX_Upd7lMUFoufqhUsz/w400-h285/IMG_0021m.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOfQxrsJmN1zrX5Ok1kS4ypMCS0PYay_URz_3XaRradKdZW84RMFYhfk3Dd_fwlMAVvE15Uz9IdqGgvroDs2wduH06NyDk5_coapHoYVSFq3zuwtlKp0p41Di6nVO9QXN5scOkJNUCtyW-/s1000/IMG_0031m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOfQxrsJmN1zrX5Ok1kS4ypMCS0PYay_URz_3XaRradKdZW84RMFYhfk3Dd_fwlMAVvE15Uz9IdqGgvroDs2wduH06NyDk5_coapHoYVSFq3zuwtlKp0p41Di6nVO9QXN5scOkJNUCtyW-/w400-h300/IMG_0031m.jpg" width="400" /></a></div><div><div><br /></div><div>Περπατώντας στην Κνωσό, ένα σπάνιο συναίσθημα κατακλύζει τον επισκέπτη. Τα προαιώνια αυτά χώματα, κουβαλούν τόση ιστορία όση και μύθους, στοιχεία που εδώ μπλέκονται μοναδικά. Ιστορίες όπως εκείνη του Λαβύρινθου με τον τρομερό Μινώταυρο, αλλά και αυτή του Δαίδαλου και του Ίκαρου, συνδέονται στην Κνωσό με την υψηλή τέχνη και ανάπτυξη της κοινωνίας του Μινωικού πολιτισμού, με τις συλλαβικές γραφές που αποτελούν μάρτυρες της προϊστορίας της Ελληνικής γλώσσας και την μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης που άλλαξε τα πάντα. </div><div><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ3W-7CTRxVhuC8RF-IreIByFbJVhSK2KHPQ2VUN5RM9sc9C5rFsMqq923As6G_aDcvmVIdnTsk49-WIlHn009TEF36ORB35raZ2cJsmrud-KFHtO7lwn4LGUC_OuGb1A65Rv0P74mDMaG/s557/enotita_9_to_anaktoro_tis_knosou_3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="293" data-original-width="557" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ3W-7CTRxVhuC8RF-IreIByFbJVhSK2KHPQ2VUN5RM9sc9C5rFsMqq923As6G_aDcvmVIdnTsk49-WIlHn009TEF36ORB35raZ2cJsmrud-KFHtO7lwn4LGUC_OuGb1A65Rv0P74mDMaG/w400-h210/enotita_9_to_anaktoro_tis_knosou_3.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Γραφική αναπαράσταση του ανακτόρου της Κνωσού.</i></td></tr></tbody></table><div><br /></div><div>Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και απολαύστε με ηρεμία όλους τους χώρους του ανακτόρου, τις αναστηλωμένες τοιχογραφίες μοναδικής ομορφιάς, τις αποθήκες με τα γιγάντια πιθάρια, την επιβλητική αίθουσα του θρόνου όπου θα δείτε τον πέτρινο θρόνο του βασιλιά Μίνωα, αντίγραφο του οποίου είναι η έδρα του Δικαστή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το δωμάτιο της Βασίλισσας με την εξαίσια τοιχογραφία των δελφινιών και πολλά άλλα. Συντροφιά σας σε πολλά σημεία της βόλτας, θα έχετε πανέμορφα παγώνια που κυκλοφορούν ελεύθερα στον χώρο της Κνωσού, βγαλμένα λες κι αυτά από μινωική τοιχογραφία.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtwWChyuVnH7saUm1GZE0rmksPIGSHFrHVft31ZJl6wmXY-dVBW2QgZqMyKLiY-lOlxazNHZIDOZq7c2I-fYoFM2nbpg1gLHk2ZRQxB_ICxYbwOg4DgcZAGXfw8ngXxq4bgTilGbRv4lEj/s1000/IMG_0009m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1000" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtwWChyuVnH7saUm1GZE0rmksPIGSHFrHVft31ZJl6wmXY-dVBW2QgZqMyKLiY-lOlxazNHZIDOZq7c2I-fYoFM2nbpg1gLHk2ZRQxB_ICxYbwOg4DgcZAGXfw8ngXxq4bgTilGbRv4lEj/w400-h288/IMG_0009m.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE9UKr9jSBAV4Vdwfg96S0aTQkoTHWaECgj5tJUHVdafN_b1HoswBQ2a_w8nf4jQmQj7t0DQK-RkHFAITuI5MFaS2ER48p6y2E8o29dz9jSiDGXzS4S-O57O2ZrwgvWLL7jHQGP3KWEbZo/s1000/IMG_0010m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="801" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE9UKr9jSBAV4Vdwfg96S0aTQkoTHWaECgj5tJUHVdafN_b1HoswBQ2a_w8nf4jQmQj7t0DQK-RkHFAITuI5MFaS2ER48p6y2E8o29dz9jSiDGXzS4S-O57O2ZrwgvWLL7jHQGP3KWEbZo/w400-h320/IMG_0010m.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-t3m_0Wd6PqinnyT5XuVQzQpbX7ozPUqZ7IKHjATROizPpM-ErluR7LbugGWxV_wZy0lpCLXtKFlTDOx5MbHV6RJrhuA4ZTdpBNWd7zTBrmfXqK97-yePXq-abLBjF5viKZsZ51ZwXFM0/s1000/IMG_0027m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="728" data-original-width="1000" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-t3m_0Wd6PqinnyT5XuVQzQpbX7ozPUqZ7IKHjATROizPpM-ErluR7LbugGWxV_wZy0lpCLXtKFlTDOx5MbHV6RJrhuA4ZTdpBNWd7zTBrmfXqK97-yePXq-abLBjF5viKZsZ51ZwXFM0/w400-h291/IMG_0027m.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvYdH-3X6I6cRtuwlWdM1wdtA2vedQFzrNW7VYh0UHkeB13qqEpngQyrgWF3nzUxS9pcZvrV2W_cI5EdgmeAxP5_mtqVnQpXNzku4mhTvR_Vs0F93yWRhnS3xjHJJhcFy2ZY-sUoqpC3-u/s960/IMG_0057m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="701" data-original-width="960" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvYdH-3X6I6cRtuwlWdM1wdtA2vedQFzrNW7VYh0UHkeB13qqEpngQyrgWF3nzUxS9pcZvrV2W_cI5EdgmeAxP5_mtqVnQpXNzku4mhTvR_Vs0F93yWRhnS3xjHJJhcFy2ZY-sUoqpC3-u/w400-h293/IMG_0057m.jpg" width="400" /></a></div><div><br /></div><div>Στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού, όσοι δεν έχετε δικό σας μέσο, μπορείτε να μεταβείτε πολύ εύκολα με λεωφορείο από το Ηράκλειο και η είσοδος κοστίζει 15 ευρώ (μειωμένο 8 ευρώ), ενώ όσοι θέλετε μπορείτε να προμηθευτείτε ενιαίο εισιτήριο για επίσκεψη και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.<br /><span id="copylink" style="background-color: white; color: #525252; font-family: "Roboto Condensed"; font-size: 16px; left: -9999px; position: absolute;"><p style="margin: 0px 0px 20px;">Πηγή: <a href="https://www.cretanbeaches.com/el/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%BF%CE%B9/%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7/%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%BF%CF%8D" style="background: transparent; color: #88be60; cursor: pointer; text-decoration-line: none;">🥇Ταξιδιωτικός Οδηγός Κρήτης⛵🏊⭐ - Ανάκτορο Κνωσού cretanbeaches.com</a><br />https://www.cretanbeaches.com/el/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%BF%CE%B9/%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7/%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%BF%CF%8D</p></span><br /></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-88466721520362506592021-03-14T16:48:00.004+02:002021-03-14T17:46:01.536+02:00ΑΚΑΜΠΑ: Η ΑΛΛΗ ΙΟΡΔΑΝΙΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeREprQwD6lhI_SrbEnC1KVAr38ofNNOX0DYpfPRkpD13LOX6AVQTBPWWa6aw5OWwNHZI8jLaSRiFWvicz9HBnJ3d3jkzwtygENW03OzhkYG9A9J8_2Z3qKXH-hbnk0rCg8wggTngpzfq8/s1000/IMG_0011.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeREprQwD6lhI_SrbEnC1KVAr38ofNNOX0DYpfPRkpD13LOX6AVQTBPWWa6aw5OWwNHZI8jLaSRiFWvicz9HBnJ3d3jkzwtygENW03OzhkYG9A9J8_2Z3qKXH-hbnk0rCg8wggTngpzfq8/w640-h480/IMG_0011.jpg" width="640" /></a></div><p>Στον νότο της Ιορδανίας, σε ένα στρατηγικό σημείο στην Ερυθρά Θάλασσα που ενώνει τέσσερις χώρες, βρίσκεται η μοναδική παραλιακή πόλη της χώρας, η Άκαμπα, σημαντικός εμπορικός κόμβος για την περιοχή και τουριστικό θέρετρο με κοσμοπολίτικο αέρα.</p><p>Η Άκαμπα ήταν ο τελευταίος σταθμός του εξαήμερου ταξιδιού μου στην Ιορδανία, έχοντας κανονίσει να περάσω εκεί ένα πιο "χαλαρό" (από άποψη περιηγήσεων) διήμερο, προτού έπειτα γυρίσω στην πρωτεύουσα, Αμμάν, για το ταξίδι επιστροφής μου στην Ελλάδα.</p><p>Με καιρό εξαιρετικό, υγρό και ήδη αρκετά ζεστό, για μήνα Μάιο, η Άκαμπα των περίπου 120.000 κατοίκων, προετοιμαζόταν για ένα καλοκαίρι γεμάτο κόσμο, μιας που η πόλη αποτελεί πόλο έλξης τουριστών από τις γειτονικές χώρες αλλά και την Ευρώπη, χάρη στην "απόβαση" των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους στο τοπικό αεροδρόμιο. Από το Αμμάν, όπου είχα καταλύσει για τις πρώτες μέρες του ταξιδιού μου, επέλεξα να πάω στην Άκαμπα με λεωφορείο της εταιρείας Jett, μιας που η διαδρομή περνάει μέσα από πολύ εντυπωσιακά τοπία στην έρημο που ήθελα πολύ να δω.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix98Yn8Gh8lfafayULcGJ8Bv6O_gYij_JQHh71nM_J9l2remWiK8Hsby0nR0CSg3fzm5lYGwG6XSmjW88-EPb3zMB3HvQCqjaAlGs7n1E0Mkt1dqWWUFy6iVBtwsA4A5hYdlVXDSYlKr5W/s1000/IMG_0055.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix98Yn8Gh8lfafayULcGJ8Bv6O_gYij_JQHh71nM_J9l2remWiK8Hsby0nR0CSg3fzm5lYGwG6XSmjW88-EPb3zMB3HvQCqjaAlGs7n1E0Mkt1dqWWUFy6iVBtwsA4A5hYdlVXDSYlKr5W/w400-h300/IMG_0055.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2rrcQ6z30lkmTdlLY0cUaw0aeVQXy3IoxuLoFhTnW388YtUKUbWaZHQWGhNzzMCDFiZfCeLJBysq2A0-RIMss0Ceeq4zxsKHwzESg6_GyybCx57WJOJd7FlFaywSZn1fyUH66SxxCmb6p/s1000/IMG_000200.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="642" data-original-width="1000" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2rrcQ6z30lkmTdlLY0cUaw0aeVQXy3IoxuLoFhTnW388YtUKUbWaZHQWGhNzzMCDFiZfCeLJBysq2A0-RIMss0Ceeq4zxsKHwzESg6_GyybCx57WJOJd7FlFaywSZn1fyUH66SxxCmb6p/w400-h256/IMG_000200.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh16evh2Lr69Oh3ZxbNZHodfZiie_TBG8IYRCIOSk6d7Tp3C5WplTPqzu_OTNnl1PdKNQTu_JYjhubp5CosHcb5dAJRNq1ZSpDZC0hpQ3YDho88DhEL_P2rnxIc-W0bwsMmfDYqmiFkYZPx/s1000/IMG_0002.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="591" data-original-width="1000" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh16evh2Lr69Oh3ZxbNZHodfZiie_TBG8IYRCIOSk6d7Tp3C5WplTPqzu_OTNnl1PdKNQTu_JYjhubp5CosHcb5dAJRNq1ZSpDZC0hpQ3YDho88DhEL_P2rnxIc-W0bwsMmfDYqmiFkYZPx/w400-h236/IMG_0002.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Η πλατεία-συντριβάνι Hyatt ring</i></td></tr></tbody></table><p>Η περιοχή κατοικείται από τα αρχαία χρόνια και είχε "περιπετειώδη" ιστορία. Πέρασε στα χέρια των Ασσυρίων, των Βαβυλωνίων και των Περσών, ενώ αργότερα εντάχθηκε και στο βασίλειο των Ναβαταίων. Κατά τα Ελληνιστικά χρόνια, ως μέρος της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η πόλη πήρε το όνομα Βερενίκη και μετά πέρασε στους Ρωμαίους, η οποίοι της άλλαξαν ξανά το όνομα σε Άιλα. Τα χρόνια της ρωμαϊκής κυριαρχίας, η πόλη έγινε σημαντικό λιμάνι, καταγράφοντας ιστορικά τη μεγαλύτερη ακμή της. </p>Με τον θάνατο του Μωάμεθ η πόλη έγινε τμήμα των πρώτων Ισλαμικών κατακτήσεων. Τον 12ο αιώνα, η περιοχή κατελήφθη από τους Σταυροφόρους, που έχτισαν και το φρούριο Χελίμ, ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης που σώζεται ως σήμερα. Σύντομα, ωστόσο, η πόλη κατακτήθηκε από τους Άραβες. Στις αρχές του 16ου αιώνα, η περιοχή πέρασε στην επιρροή των Οθωμανών, οι οποίοι αποχώρησαν από την πόλη κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά από επιχείρηση του περίφημου "Λώρενς της Αραβίας". <div><br /></div><div>Από τα σημαντικά μνημεία που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, είναι τα ερείπια μιας παλαιοχριστιανικής τρίκλιτης βασιλικής που βρίσκονται κοντά στο κέντρο της πόλης. Η εκκλησία έχει χρονολογηθεί στα τέλη του 3ου μ.Χ αιώνα, κάτι που την κατατάσσει στις παλαιότερες σωζόμενες χριστιανικές εκκλησίες του κόσμου και μέσα στις πρώτες που χτίστηκε απευθείας για χρήση ως χριστιανικού ναού. </div><div><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigLQzzD1H4YswTI118-YhHE-vwuLnnp1MPvDqOPnEoVHEmoRGsfdGGWORVSe7KJFHqwXs0nPbRGP5f_Wh2ZUXI46BxBfFluortlDUVOMI9uA71DECVtY3BzS9X9F3hjniyyPOlX0lnwfaJ/s1000/IMG_0050.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="532" data-original-width="1000" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigLQzzD1H4YswTI118-YhHE-vwuLnnp1MPvDqOPnEoVHEmoRGsfdGGWORVSe7KJFHqwXs0nPbRGP5f_Wh2ZUXI46BxBfFluortlDUVOMI9uA71DECVtY3BzS9X9F3hjniyyPOlX0lnwfaJ/w400-h213/IMG_0050.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Τα ερείπια της πρωτοχριστιανικής βασιλικής</i></td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzKA4V69ZXtSjnNuit0VoMuTI89yqr5WqL6O6fvX69m-DNZq-qak7o10qcSCIJVgXPQv4XUnpVjSTEryKXvWbUELJCc4IATwlmhCxE1JxGb1GXpIm8pswmR1YYOqTQJuCgFgDfSurA-Zyx/s1000/IMG_0054.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="689" data-original-width="1000" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzKA4V69ZXtSjnNuit0VoMuTI89yqr5WqL6O6fvX69m-DNZq-qak7o10qcSCIJVgXPQv4XUnpVjSTEryKXvWbUELJCc4IATwlmhCxE1JxGb1GXpIm8pswmR1YYOqTQJuCgFgDfSurA-Zyx/w400-h275/IMG_0054.jpg" width="400" /></a></div><div><br /></div><div>Μέσα στην πόλη μπορείτε να ξεναγηθείτε σε αρκετά και σημαντικά ιστορικά σημεία, όπως τα ερείπια της ισλαμικής Άιλα και το κάστρο της Άκαμπα ή όπως συχνότερα αποκαλείται σήμερα "των Μαμελούκων", που είναι το φούριο Χελίμ που είπαμε παραπάνω, αλλά σώζεται με τη μορφή που του έδωσαν οι Μαμελούκοι τον 16ο αιώνα ανακατασκευάζοντάς το. Κοντά στο κάστρο, θα βρείτε το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης, αλλά και τον ιστό ύψους 137 μέτρων με την τεράστια ιορδανική σημαία που έχει στηθεί προς τιμήν της αραβικής επανάστασης ενάντια στις οθωμανικές δυνάμεις κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μην παραλείψετε να πάτε και στο τέμενος του Χουσεΐν Μπιν Αλί, ένα εντυπωσιακό ολόλευκο τζαμί με περίτεχνο διάκοσμο μέσα και έξω, εξαίσιο δείγμα ισλαμικής αρχιτεκτονικής που κοσμεί την πόλη. </div><div><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaS9cJDvNCKyZRXLPCDESNJp9cy67RKJi-i9bO7x82Vbwe3vBQlo0PnOLT2WIkZRLuVmRUJB-FdkfpEmR6c3lbsah0zXIrFE9Bb670qdANrFh12WDozJVxwtLlIhARQfXZyV6cPHdKKh2m/s1000/IMG_0012.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="730" data-original-width="1000" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaS9cJDvNCKyZRXLPCDESNJp9cy67RKJi-i9bO7x82Vbwe3vBQlo0PnOLT2WIkZRLuVmRUJB-FdkfpEmR6c3lbsah0zXIrFE9Bb670qdANrFh12WDozJVxwtLlIhARQfXZyV6cPHdKKh2m/w400-h293/IMG_0012.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Το κάστρο της Άκαμπα</i></td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimooASKug7Haa7ydv9vvL4oDoeKNEgUHkMgCBoo-hPfQDGiv6WQelR4kRmhyxrm6snvhzoLQBPbCmkP8xkz0-5rEV8EAubLzqLRJdJpJZbonROJ9GY8XyfTrt60YBjQ5iYx17EfAlA3DKb/s1000/IMG_001599.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="1000" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimooASKug7Haa7ydv9vvL4oDoeKNEgUHkMgCBoo-hPfQDGiv6WQelR4kRmhyxrm6snvhzoLQBPbCmkP8xkz0-5rEV8EAubLzqLRJdJpJZbonROJ9GY8XyfTrt60YBjQ5iYx17EfAlA3DKb/w400-h280/IMG_001599.jpg" width="400" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWisp7MtaGDAQ3-zxqOFe3lRVizVgFB9hMfbqf3mSkMP6Wkg78bh31uLX46P38CofT8WIcJB3lXARhzBbxeT4MRL6Qd4LFz-UfypNQONV9LyBbVTvAMNidtoNGDGTrZXXtgWlYZayyB9PK/s1000/IMG_0015.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWisp7MtaGDAQ3-zxqOFe3lRVizVgFB9hMfbqf3mSkMP6Wkg78bh31uLX46P38CofT8WIcJB3lXARhzBbxeT4MRL6Qd4LFz-UfypNQONV9LyBbVTvAMNidtoNGDGTrZXXtgWlYZayyB9PK/w400-h300/IMG_0015.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Το τέμενος Χουσεΐν Μπιν Αλί</i></td></tr></tbody></table><div><br /></div><div>Η Άκαμπα προσφέρεται για ωραίες βόλτες στο παραλιακό της κομμάτι, όπου θα απολαύσετε αρκετές παραλίες (κάποιες καθαρές κάποιες όχι και τόσο), τη μαρίνα, απ' όπου κατά το ηλιοβασίλεμα θα δείτε την πόλη και το πίσω βουνό να παίρνουν εντυπωσιακά χρώματα και το πολύ όμορφο γραφικό λιμανάκι των ψαράδων. Πιο μέσα στην πόλη, για ωραίο περίπατο θα πάτε στον κήπο του Βασιλιά Αμπντάλα. Στα εστιατόρια, οι περισσότεροι δοκιμάζουν το <i>μανσάφ</i>, ένα δημοφιλές παραδοσιακό αραβικό πιάτο με αρνάκι μέσα σε μια σως γιαουρτιού που σερβίρεται με ρύζι ή πλιγούρι, αλλά και ντόπιο μπακλαβά! Επίσης, για τους πιο "περιπετειώδεις" επισκέπτες, προσφέρονται πολλές δραστηριότητες water sport, ιστιοσανίδας και καταδύσεων, μιας και η Ερυθρά Θάλασσα διαθέτει ζεστά νερά, εντυπωσιακούς κοραλλιογενείς σχηματισμούς και πλούσια υποθαλάσσια ζωή. </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoHmyMjAqkVE8ioWhPYo5l2XtSosNWtaaFQTPcZPrdT862jYXAOoCpktnEPRnoyUxbvFNl78E6N4HtlaqmGeRDU2Q50LdpjcMYXcn1gFHKVzzUAxG-XrLLVHxKELKNYs-wqKDTyq6dOQr7/s1000/IMG_0005.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoHmyMjAqkVE8ioWhPYo5l2XtSosNWtaaFQTPcZPrdT862jYXAOoCpktnEPRnoyUxbvFNl78E6N4HtlaqmGeRDU2Q50LdpjcMYXcn1gFHKVzzUAxG-XrLLVHxKELKNYs-wqKDTyq6dOQr7/w400-h300/IMG_0005.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3F4e3MHBNhgN3UAzVv6hvaqe9mRBmsv7o30kPsfIgTp4jKX5gQBQWYcgXIpI2eoSqceWaLUh4Tp0H3D6iuPT3rC4k-cspp32N6KVCysJJzY-x3k5oPpDYwX5O1HkhF3rpdwuBNGuCUoZ7/s1000/IMG_0010.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="638" data-original-width="1000" height="255" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3F4e3MHBNhgN3UAzVv6hvaqe9mRBmsv7o30kPsfIgTp4jKX5gQBQWYcgXIpI2eoSqceWaLUh4Tp0H3D6iuPT3rC4k-cspp32N6KVCysJJzY-x3k5oPpDYwX5O1HkhF3rpdwuBNGuCUoZ7/w400-h255/IMG_0010.jpg" width="400" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsPCZ_qfdQAVAKcP6ppjqgN25pbEyCq4uXrwxHcBCnN8xG_6zxq9SsIW9DtA02Ae6h_JiXihPdWLaCckUYv6_aVjMX-klQBfSKI1qcuo1El11A1f29ZxZqE7SFyx30sq5oRQMQ7De7dRjE/s1000/IMG_0029.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="606" data-original-width="1000" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsPCZ_qfdQAVAKcP6ppjqgN25pbEyCq4uXrwxHcBCnN8xG_6zxq9SsIW9DtA02Ae6h_JiXihPdWLaCckUYv6_aVjMX-klQBfSKI1qcuo1El11A1f29ZxZqE7SFyx30sq5oRQMQ7De7dRjE/w400-h243/IMG_0029.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Ο εντυπωσιακός πύργος ελέγχου του λιμανιού της Άκαμπα</i></td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiexg2eAWpstj2BJn-Yte2_PxfLOU_wB2vZs4xc21JJE_auHsLqgGiiR6CvwWOffDHzCvsHDGeipCKAjO7txUpNAsVqvRe3acuTF5lm7L9pIbGr4Z2Es3Cn-dASsKAeGPmBPe4NQiVS_toF/s1000/IMG_0033.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="672" data-original-width="1000" height="269" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiexg2eAWpstj2BJn-Yte2_PxfLOU_wB2vZs4xc21JJE_auHsLqgGiiR6CvwWOffDHzCvsHDGeipCKAjO7txUpNAsVqvRe3acuTF5lm7L9pIbGr4Z2Es3Cn-dASsKAeGPmBPe4NQiVS_toF/w400-h269/IMG_0033.jpg" width="400" /></a></div><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpcHJ4fkniGWTB6aVI7hlb_pNQKViDUVYs2t0BExq9W8rX1JtTYaeWcLXXE1NyDQrPYJO128hP8tvHwFF5NyWIEc8tLlvbucitTZheqsG67ODuVBb44DQj-0Sgkm-QPkVrQ8A_PA_1eQz4/s1000/IMG_0065.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="740" data-original-width="1000" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpcHJ4fkniGWTB6aVI7hlb_pNQKViDUVYs2t0BExq9W8rX1JtTYaeWcLXXE1NyDQrPYJO128hP8tvHwFF5NyWIEc8tLlvbucitTZheqsG67ODuVBb44DQj-0Sgkm-QPkVrQ8A_PA_1eQz4/w400-h296/IMG_0065.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Απόψεις της Άκαμπα κατά το ηλιοβασίλεμα</i></td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyP1wXFV3ZxxoVxDjvTY-4WHN4-pCcrTwKQ7cX-1ScEfV-Q-biqnyWAKSwi9XUEVPEUvrqSFOyfBS1Aur68b44P67NKOSeXt9_GyXBBkg3OTUd63s1Z75X6dlyXVWI3fl3MilqYK_HRkrL/s1000/IMG_0069.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1000" height="274" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyP1wXFV3ZxxoVxDjvTY-4WHN4-pCcrTwKQ7cX-1ScEfV-Q-biqnyWAKSwi9XUEVPEUvrqSFOyfBS1Aur68b44P67NKOSeXt9_GyXBBkg3OTUd63s1Z75X6dlyXVWI3fl3MilqYK_HRkrL/w400-h274/IMG_0069.jpg" width="400" /></a></div><div><br /></div><div>Σε κοντινή απόσταση από την πόλη, η ονομαστή έρημος του Wadi Rum προσφέρεται για ολιγόωρες εκδρομές, ξεναγήσεις σε σκηνές βεδουίνων ή μια κινηματογραφική βόλτα με καμήλες, ενώ, πολύ εύκολα μπορείτε να πάτε στην Πέτρα, έναν από τους διασημότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου, που γνωρίσαμε <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/09/blog-post.html">σε προηγούμενο άρθρο</a>. Δημοφιλής εκδρομή από την Άκαμπα είναι και αυτή στην πόλη Εϊλάτ του γειτονικού Ισραήλ, η οποία φαίνεται πεντακάθαρα από την Άκαμπα. Μεταξύ των δύο πόλεων υπάρχει ειδική συνοριακή δίοδος. </div><div><br /></div><div>Κλείνοντας, αξίζει να γνωρίζετε ότι φθάνοντας στην Άκαμπα με το λεωφορείο, όπως εγώ, θα περάσετε κάτι σαν ...συνοριακό έλεγχο. Μην τρομάξετε. Αυτό γίνεται επειδή η επαρχία της Άκαμπα έχει κηρυχθεί αποκλειστική οικονομική ζώνη μέσα στη χώρα και ισχύει διαφορετικό καθεστώς φορολόγησης, εισόδου από γειτονικές χώρες κτλ. Κατά την έξοδο ή είσοδο στη ζώνη της Άκαμπα, οι αρχές ελέγχουν πάντα τις visa, τα ταξιδιωτικά έγγραφα, ενώ ελέγχονται και οι αποσκευές. Κάτι παρόμοιο φυσικά γίνεται σε όσους φτάνουν εκεί και με τους άλλους διαθέσιμους τρόπους ταξιδιού.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTp70lenDc2RoXfq_3_L0To95A8boBoAwC3_mvw682aDNWq4dSFdB4O5yjHp-njVkRnKa4jTpqXr0VFUezB6dHl9kgn3QgsZswe3d6ADYE7XkHpbgiOtyjgfqUKEH3sBuBn05-m2-AnOLL/s1000/IMG_0007.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="616" data-original-width="1000" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTp70lenDc2RoXfq_3_L0To95A8boBoAwC3_mvw682aDNWq4dSFdB4O5yjHp-njVkRnKa4jTpqXr0VFUezB6dHl9kgn3QgsZswe3d6ADYE7XkHpbgiOtyjgfqUKEH3sBuBn05-m2-AnOLL/w400-h246/IMG_0007.jpg" width="400" /></a></div><br /><div><b><u>Περισσότερα για την Ιορδανία στο "Στιγμές και Τόποι":<br /></u></b></div><div><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/06/blog-post.html">Αμμάν: Η πολύβουη καρδιά της Ιορδανίας</a></div><div><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/06/blog-post_30.html">Γεράσα: Η Πομπηία της Μέσης Ανατολής</a></div><div><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/09/blog-post.html">Πέτρα: Η ροδοκόκκινη πόλη της ερήμου</a></div><div><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/10/blog-post.html">Παράξενα πλάσματα στην Πέτρα - Μια μεταφυσική βόλτα</a></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-40921073230485187842021-02-24T21:28:00.008+02:002021-02-24T22:25:32.780+02:00«ΤΟ ΦΙΛΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1NzxSYLsmFMpSzsMgW9k_Xqh3w9EzwYY8vccm5-xnvvVfLLERPf3VRw1l_8zRAUKCiudVyHu3LXiG5TqynOAijFFhd0pZfeJzxvXqwJbyMkxiamtYiGp4WydhrH4HSxquHWcmyzjSlOw/s700/to_fili_taksidi_banner.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="700" height="389" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1NzxSYLsmFMpSzsMgW9k_Xqh3w9EzwYY8vccm5-xnvvVfLLERPf3VRw1l_8zRAUKCiudVyHu3LXiG5TqynOAijFFhd0pZfeJzxvXqwJbyMkxiamtYiGp4WydhrH4HSxquHWcmyzjSlOw/w640-h389/to_fili_taksidi_banner.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div>"Αρκεί μια λέξη για να αρχίσεις ένα βιβλίο. Αρκεί ένα βήμα για να ξεκινήσεις την πιο μεγάλη περιπέτεια. Λέξεις σε λευκό χαρτί, βήματα που γίνονται μοναδικές εμπειρίες. Είναι μια ομορφιά ακαταμάχητη, ένας έρωτας αυθεντικός που παθιάζει και μπορεί να οδηγήσει σε τρέλες αδιανόητες. Τί έρωτας, άλλωστε, θα ήταν αν δεν προκαλούσε πάθη και τρέλες;"<div><br />Αρκετούς μήνες μετά την τελευταία ανάρτηση στη σελίδα αυτή και επτά χρόνια μετά την προηγούμενη λογοτεχνική μου κυκλοφορία, το ερωτικό αφήγημα "<a href="https://dimitris-nikou.blogspot.com/p/blog-page_1.html">Ονείρωξη</a>", είναι μεγάλη η χαρά μου να παρουσιάζω ένα καινούριο βιβλίο που συνδυάζει όμορφα τις δύο μου αυτές αγάπες. Μια νέα συλλογή με τίτλο "Το φιλί και το ταξίδι", που κυκλοφορεί ψηφιακά και ελεύθερα από την <a href="https://www.openbook.gr/">Ανοικτή Βιβλιοθήκη</a>. <div><br />Η έκδοση περιλαμβάνει είκοσι επτά κείμενα που γεννήθηκαν σε ταξίδια ή με έμπνευση από ταξίδια, μικρά ή μεγαλύτερα πεζά και ποιήματα για τον έρωτα να αφήνεσαι σε εμπειρίες, αισθήσεις και προκλήσεις που σε πάνε μακριά. Το φιλί και το ταξίδι, γίνεται ο κοινός παρονομαστής των αναμνήσεων και των συναισθημάτων. Και όλα αυτά, με όχημα και έναυσμα μια παλιά γραφομηχανή, που κατάφερε και άναψε μέσα μου ξανά τη σπίθα της δημιουργίας. Ακριβώς γι' αυτό, το βιβλίο επιχειρεί να μεταφέρει και να αναπαραστήσει ψηφιακά την ιδιαίτερη και ρομαντική αισθητική της γραφομηχανής στο πώς είναι γραμμένα τα κείμενα και την εικόνα που αυτά έχουν.</div><div><br /></div>Η γραμματοσειρά που χρησιμοποιείται στο βιβλίο και προσομοιώνει σχεδόν άψογα αυτή μιας κλασσικής γραφομηχανής, είναι δημιουργία του Αμερικανού Fredrick Brennan, ενώ η πανέμορφη εικόνα στο εξώφυλλο είναι του Σουηδού φωτογράφου Oliver Sjöström.<div><br /><div><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://bit.ly/37f9vFc" target="_blank"><b>Κατεβάστε ελεύθερα το βιβλίο σε μορφή pdf</b></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div><div style="text-align: center;">ή διαβάστε το online πατώντας <a href="https://www.dropbox.com/s/h9ch57zj2i8h075/%CE%A4%CE%BF%20%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%BF%20%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%20-%20%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%85.pdf?dl=0" target="_blank"><b>εδώ</b></a></div><div><br /></div><div><br /></div>Το βιβλίο "Το φιλί και το ταξίδι", κυκλοφορεί υπό άδεια <a href="https://creativecommons.ellak.gr/" target="_blank">Creative Commons</a> BY-NC-ND (Αναφορά δημιουργού - Μη εμπορική χρήση - Όχι παράγωγα έργα).</div><div><br />Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, τον φίλο Γιάννη Φαρσάρη, δημιουργό της Ανοικτής Βιβλιοθήκης, για την επιμέλεια της έκδοσης, αλλά και που τόσα χρόνια, πιστά, με αγάπη και με σπάνια ανιδιοτέλεια, υποστηρίζει, ενισχύει και προωθεί την ανοικτή λογοτεχνία και τέχνη στην Ελλάδα.<br /><br />Η <a href="https://www.openbook.gr/" target="_blank">Ανοικτή Βιβλιοθήκη</a> ιδρύθηκε το 2010 και αποτελεί ένα αποθετήριο με χιλιάδες ελληνικά ψηφιακά βιβλία που είναι ελεύθερα πνευματικών δικαιωμάτων (public domain) ή που διανέμονται ελεύθερα και νόμιμα στο διαδίκτυο από τους δημιουργούς ή/και τους εκδότες τους. Παράλληλα προωθεί την ψηφιακή λογοτεχνία <a href="https://www.openbook.gr/tag/ekdoseis-openbook/">εκδίδοντας καινοτόμα e-books</a> με ελεύθερη διανομή.</div></div></div><div><br /></div><div style="text-align: center;"><b><a href="https://dimitris-nikou.blogspot.com/p/blog-page_7720.html" target="_blank">Ανακαλύψτε όλα τα προηγούμενα βιβλία μου, πατώντας εδώ.</a></b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-64687670661529505892020-08-06T12:00:00.003+03:002020-08-06T12:15:22.669+03:00ΛΟΓΗΣ ΤΑΞΙΔΙΑ Μ' ΕΧΟΥΝ ΤΡΙΚΥΜΙΣΕΙ*<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZp5aVq6TrCHzvBCX2Y97jpGBZsz7cEUQQJRFeMBnJ-nRyKU3s1BAU_cdh9ehY93ZxpBBdBHLWSY33w_cC6Bx5vxo4qUpZxXL7va1znSdsqb7wZzGtn81hiWYpDUEVVuFYRD4sS1X99l55/s1280/travel-1749508_1280.jpg" style="display: block; padding: 1em 0px;"><img border="0" data-original-height="817" data-original-width="1280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZp5aVq6TrCHzvBCX2Y97jpGBZsz7cEUQQJRFeMBnJ-nRyKU3s1BAU_cdh9ehY93ZxpBBdBHLWSY33w_cC6Bx5vxo4qUpZxXL7va1znSdsqb7wZzGtn81hiWYpDUEVVuFYRD4sS1X99l55/s640/travel-1749508_1280.jpg" width="640" /></a></div>Ταξίδια που έγιναν και ταξίδια που ανυπομονούν να γίνουν. Ο κοροναϊός κατάφερε να ανατρέψει τα πάντα στη ζωή μας και κυρίως πέρασε τα ταξίδια σε μια δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, μιας που φυσικά προέχουν η υγεία, η ασφάλεια, αλλά και η οικονομική επάρκεια, για να μπορέσουμε να επανέλθουμε όσο πιο σύντομα γίνεται σε όσα αγαπάμε.<div><br /></div><div>Από τον Μάρτιο οπότε και η πανδημία χτύπησε την πόρτα της πατρίδας μας, αναγκάστηκα να ακυρώσω δύο προγραμματισμένα ταξίδια μου, το πρώτο θα γινόταν τον Απρίλιο στην Πράγα και το δεύτερο ήταν ήδη κλεισμένο για τον προσεχή Οκτώβριο, σε Λιουμπλιάνα, Μαυροβούνιο και Βελιγράδι, ωστόσο, η συνεχιζόμενη δύσκολη κατάσταση στη Σερβία, τα πολλά κρούσματα στο Μαυροβούνιο, αλλά η οικονομική αβεβαιότητα για το επόμενο διάστημα με οδήγησαν στην απόφαση να το ακυρώσω και αυτό.</div><div><br /></div><div>Στο διάστημα ανάμεσα σε αυτά τα δύο ταξίδια, είχα κατά νού και άλλους προορισμούς, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε μέρες που θα βόλευαν, αλλά ούτε αυτό καθίσταται δυνατό, λόγω του ότι εξαιτίας του lockdown, δύσκολα θα καταφέρουμε και εγώ όπως και πολλοί συνάδελφοι να πάρουμε κανονικές άδειες - και έτσι ο όποιος προγραμματισμός εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο.</div><div><br /></div><div>Όλα δείχνουν ότι με εξαίρεση το <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2020/02/blog-post.html"><span style="color: #2b00fe;">ταξίδι στο Παλέρμο της Ιταλίας</span></a> στις αρχές Φεβρουαρίου, εκτός απροόπτου, δε θα καταφέρω φέτος να κάνω άλλο ταξίδι, τουλάχιστον όχι σε συνθήκες που να μπορέσω να το ευχαριστηθώ και να το απολαύσω. Η μετακίνηση με αεροπλάνο επιβαρύνεται με επιπλέον ταλαιπωρία, οι χώρες τροποποιούν συνεχώς τους κανονισμούς και τις προϋποθέσεις για τους επισκέπτες και βέβαια υπάρχει πάντα ο φόβος της αρρώστιας, ο φόβος του συγχρωτισμού σε κλειστούς χώρους (π.χ. ένα μουσείο, μια γκαλερί) και τόσα άλλα που για ένα διάστημα θα κάνουν τα ταξίδια αναψυχής να μην προσφέρουν απόλυτα την αναψυχή που υπόσχονται. Ίσως, ανάλογα και με την οικονομική δυνατότητα αλλά και τη δουλειά, καταφέρω κάποιο ωραίο ταξίδι εσωτερικού.</div><div><br /></div><div>Το "Στιγμές και τόποι" θα παραμείνει εδώ, ημερολόγιο καταγραφής όμορφων στιγμών σε όμορφους και ξεχωριστούς τόπους, περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες για να μπορέσει να μοιραστεί και πάλι νέα ταξίδια μαζί σας. </div><div><br /></div><div>Μέχρι τότε, για να μπορέσουμε όλοι να πάρουμε πίσω τη ζωή μας όπως τη θέλουμε, χωρίς εκπτώσεις, να προσέχετε πολύ εσάς και τους γύρω σας, να φοράτε μάσκες και να τηρείτε τα μέτρα προστασίας που προτείνουν οι ειδικοί.</div><div><br /></div><div>Δημήτρης</div><div><br /></div><div><br /></div><div><i><b>*</b> Στίχος από ποίημα του Κωστή Παλαμά</i></div><div><i>Φωτογραφία του χρήστη asmuSe, από το Pixabay.</i></div><div><i><br /></i></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-13070596742072145402020-05-05T22:21:00.000+03:002020-05-05T22:47:27.533+03:00ΚΟΤΟΡ: ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΤΙΚΗΣ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0twvP0dvMX4knAi57FiszNWfRZB1LXSjugSbhiOt523SjZqruo05XTxdmwGbNtiQ22KvLup4TczYpK32C03DqSihCEBLdk4mSAQiLRE8nK5wRJ7tpumMvTIuYqF0lOfDGH3ueowcNKYX7/s1600/IMG_0023.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0twvP0dvMX4knAi57FiszNWfRZB1LXSjugSbhiOt523SjZqruo05XTxdmwGbNtiQ22KvLup4TczYpK32C03DqSihCEBLdk4mSAQiLRE8nK5wRJ7tpumMvTIuYqF0lOfDGH3ueowcNKYX7/s640/IMG_0023.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Ταξίδι σε μια χώρα τόσο μικρή μα τόσο σύνθετη και τόσο εντυπωσιακή. Το Μαυροβούνιο αποτελούσε από καιρό έναν από τους ταξιδιωτικούς μου πόθους - είχα μέχρι και ξεχωριστό φάκελο στον υπολογιστή μου με φωτογραφίες που έβρισκα στο ίντερνετ και χάρτες της περιοχής. Αποφάσισα να κάνω την πόλη του Κότορ δεύτερο σταθμό ενός ταξιδιού που θα ξεκινούσε από το Ντουμπρόβνικ της Κροατίας και κάπως έτσι, ένας ακόμη μεγάλος ταξιδιωτικός έρωτας γεννήθηκε.<br />
<br />
Ο συνδυασμός Ντουμπρόβνικ και Κότορ αποτελεί επιλογή πολλών ταξιδιωτών, μιας που το διεθνές αεροδρόμιο του Ντουμπρόβνικ δέχεται πολλές περισσότερες τακτικές διεθνείς πτήσεις απ' ότι το Μαυροβούνιο, ενώ η κοντινή απόσταση των δύο πόλεων από τα σύνορα κάνει το πέρασμα από τη μία χώρα στην άλλη εύκολο και οικονομικό. Αυτό αποφάσισα να κάνω κι εγώ, φτάνοντας στο Κότορ από το Ντουμπρόβνικ με λεωφορείο. Το ταξίδι διαρκεί από δυόμιση έως τρεις ώρες, ανάλογα με τις ενδιάμεσες στάσεις και το εισιτήριο κοστίζει κατά μέσο όρο 15 ευρώ.<br />
<br />
Ο κόλπος του Κότορ χαρακτηρίζεται από πολλούς ως το φιόρδ της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και αρκεί μια απλή ματιά στον χάρτη για να καταλάβετε το γιατί. Πρόκειται στην ουσία για έναν κόλπο που αποτελείται από πολλούς μικρότερους, που ενώνονται μεταξύ τους από θαλάσσια κανάλια. Ολόκληρη η περιοχή περιβάλλεται από δυο ορεινούς όγκους, το Όργιεν και το Λόβτσεν. Το τοπίο που δημιουργείται είναι μοναδικής φυσικής ομορφιάς και δεν είναι τυχαίο που η περιοχή αποτέλεσε αντικείμενο του πόθου για αρκετούς κατακτητές της ιστορίας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgctSTMF3i3-oZeLTgZVXmLJ7PWYF4X-b8Fux7HS9BUOWj6jj1DD21jjKTMLnHcuTGRvKlpywMd2OIzq3fWg-z7rlKuLBJHWovtsKT4ULfnzbXykz6hS9pf4wZ8aqQ1iq5it1RA_0nOG2eP/s1600/Boka_map.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="620" height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgctSTMF3i3-oZeLTgZVXmLJ7PWYF4X-b8Fux7HS9BUOWj6jj1DD21jjKTMLnHcuTGRvKlpywMd2OIzq3fWg-z7rlKuLBJHWovtsKT4ULfnzbXykz6hS9pf4wZ8aqQ1iq5it1RA_0nOG2eP/s640/Boka_map.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Η παραπάνω απεικόνιση δείχνει μια ωραία άποψη ολόκληρης της περιοχής του κόλπου του Κότορ, αλλά και του διπλανού κόλπου της Μπούντβα - επίσης ιστορική και σημαντική περιοχή της χώρας. Κάτω αριστερά, μπορείτε επίσης να διακρίνετε τα σύνορα με την Κροατία και το αεροδρόμιο του Ντουμπρόβνικ.<br />
<br />
Από τις πολλές μικρές πόλεις του κόλπου, επέλεξα να μείνω στην ίδια την πόλη του Κότορ, που αποτελεί ουσιαστικά την "πρωτεύουσα" της περιοχής και από εκεί θα μου ήταν εύκολο να μετακινηθώ οπουδήποτε αλλού. Η ομορφιά του τοπίου πραγματικά σε συνεπαίρνει οπουδήποτε και να βρεθείς και φυσικά ολόκληρη η περιοχή προστατεύεται. Αυτός ο "επιθετικά" απότομος συνδυασμός βουνού, θάλασσας αλλά και ιστορικών μνημείων δημιουργεί μια μοναδική εικόνα που γοητεύει και μένει ανεξίτηλη στη μνήμη.<br />
<br />
Στην πόλη του Κότορ, αναμφίβολα, την παράσταση κλέβει η περιτειχισμένη μεσαιωνική πόλη, ζωντανό κομμάτι του Κότορ ως και σήμερα. Από τα αρχαία χρόνια, η πόλη πέρασε από τα χέρια πολλών αφεντάδων: Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Βενετοί, Βόσνιοι, Οθωμανοί, Ούγγροι και Σέρβοι, με την μεγαλύτερη ακμή της, ωστόσο, να την γνωρίζει ως μέρος της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Είναι η εποχή που ολόκληρη η περιοχή αποκτά τον αρχιτεκτονικό της χαρακτήρα, τις οχυρώσεις και τα μνημεία που θαυμάζουμε σήμερα και αποτελούν ταυτότητα και αναπόσπαστο κομμάτι της.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhym0rASibPpr0qEB_PUvPjFB1YF56XxSpiFcVQ4B6_VX0x4wfoiJBmjGBdRAPJ8KDeuRaBYbiJxq0HXGIpbsuzRp61frWTCCxRiYgMYg7O75UxgZmdaiwmuxeNR6AfNjyNms1XKg86B2NF/s1600/IMG_0027.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhym0rASibPpr0qEB_PUvPjFB1YF56XxSpiFcVQ4B6_VX0x4wfoiJBmjGBdRAPJ8KDeuRaBYbiJxq0HXGIpbsuzRp61frWTCCxRiYgMYg7O75UxgZmdaiwmuxeNR6AfNjyNms1XKg86B2NF/s400/IMG_0027.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ανεβαίνοντας τα τείχη προς το βουνό.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4jveq-vEgt_Q9OcyodDHZTpEoBL0tMzh-bU5HLDj44GIHHOC_aMfv33b4Gz9X2qIqEByBPjF3P-Pm1dlJxm2SITcmLt9ydeEBwZCqvPggOYaGMAYQLvxQKBlrhEIojffr6Kdx5TKsV_BU/s1600/IMG_0141.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4jveq-vEgt_Q9OcyodDHZTpEoBL0tMzh-bU5HLDj44GIHHOC_aMfv33b4Gz9X2qIqEByBPjF3P-Pm1dlJxm2SITcmLt9ydeEBwZCqvPggOYaGMAYQLvxQKBlrhEIojffr6Kdx5TKsV_BU/s400/IMG_0141.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Η μεσαιωνική πόλη, όπως και τα ενετικά τείχη του Κότορ, είναι άψογα διατηρημένα και, όπως είπαμε, είναι ζωτικό κομμάτι και της σύγχρονης πόλης φιλοξενώντας κατοικίες, πολλαπλές εμπορικές και πολιτιστικές δραστηριότητες όπως και δημόσιες υπηρεσίες. Θα απολαύσετε τις πολλές ωραίες εκκλησίες, τα μουσεία, τις μικρές πλατείες και παντού θα έχετε συντροφιά σας γάτες, που έχουν γίνει σήμα κατατεθέν της πόλης.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXgjnGYjsTKjjMEo8zCAPOrOzrE77i4u65nPK6zWm09V4AM39xHEs3U1Pkga-lzIk6HZxViw1Qv9tl8x3V0CdWYkkEwQgrXPzoFpAu7UdQecFIRnODbUDSj_w2yN9WPdART9Dd48wh2YLG/s1600/IMG_0010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXgjnGYjsTKjjMEo8zCAPOrOzrE77i4u65nPK6zWm09V4AM39xHEs3U1Pkga-lzIk6HZxViw1Qv9tl8x3V0CdWYkkEwQgrXPzoFpAu7UdQecFIRnODbUDSj_w2yN9WPdART9Dd48wh2YLG/s400/IMG_0010.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η είσοδος της παλιάς πόλης</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCGX9C8PnK1vZvQ3A3It24j7sFNSoL8X5HCzzV-thnPqauQ2LVPsiwps_K3Vm9WMOeuzSWVv18jMTmOO3ywfLl2Ald-fkY1rx4wvZq32f5uZiyzfuV8U7lYOSJiDQMowYzJbCEhHezB26w/s1600/IMG_20191013_164012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCGX9C8PnK1vZvQ3A3It24j7sFNSoL8X5HCzzV-thnPqauQ2LVPsiwps_K3Vm9WMOeuzSWVv18jMTmOO3ywfLl2Ald-fkY1rx4wvZq32f5uZiyzfuV8U7lYOSJiDQMowYzJbCEhHezB26w/s400/IMG_20191013_164012.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Το παλιό ρολόι, διάσημο μνημείο και τόπος συνάντησης της πόλης.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVHUOK5JPqQlcTNStyTusD8JMC7D9IRxfZ_sUHDT4g1T1gh_MRoE8Gf8sH0ySIV7AntSqdTX5yaJaR2c8UzIR1BSRGgaNNDC5rXHxlAZDbDq7Eaih8Wv7lNApYpkxvkbbYfRy1x3aYvz9d/s1600/IMG_0020.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="855" data-original-width="1116" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVHUOK5JPqQlcTNStyTusD8JMC7D9IRxfZ_sUHDT4g1T1gh_MRoE8Gf8sH0ySIV7AntSqdTX5yaJaR2c8UzIR1BSRGgaNNDC5rXHxlAZDbDq7Eaih8Wv7lNApYpkxvkbbYfRy1x3aYvz9d/s400/IMG_0020.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Τρύφωνα.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm4T9I49KRpUlFEMbXfHRbHRfweHBt2yq89fFaPFwQOXRtFgtzWaxsxbsVBTcIid9-e4_hjYKnCTXdIsyUCfee3j9H2ZgdtV7dWY5ic82fd_Ul6GNlDRBQVhLzf1_Fa227ABYR_daL0yZX/s1600/IMG_0023.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm4T9I49KRpUlFEMbXfHRbHRfweHBt2yq89fFaPFwQOXRtFgtzWaxsxbsVBTcIid9-e4_hjYKnCTXdIsyUCfee3j9H2ZgdtV7dWY5ic82fd_Ul6GNlDRBQVhLzf1_Fa227ABYR_daL0yZX/s400/IMG_0023.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Πανοραμική άποψη της παλιάς πόλης.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Τα τείχη σκαρφαλώνουν στο διπλανό βουνό και οδηγούν στο κάστρο-παρατηρητήριο του Σαν Τζιοβάνι, χτισμένο σε τέτοιο ύψος που επιτρέπει ανεμπόδιστη θέα σχεδόν σε όλον τον κόλπο. Η διαδρομή αυτή είναι από τις πιο όμορφες εμπειρίες στο Κότορ, ακολουθώντας το δύσκολο ανηφορικό μονοπάτι που όμως σίγουρα αποζημιώνει, ρίχνοντάς σας στην αγκαλιά της όμορφης φύσης. Δυστυχώς, παρά την πολύ όμορφη και περιποιημένη εικόνα της παλιάς πόλης, το κάστρο Σαν Τζιοβάνι, μοιάζει αφημένο στη μοίρα του, όντας μισογκρεμισμένο, γεμάτο σκουπίδια και ανόητες μουτζούρες από σπρέι.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-ObylyuBCI1dHiQvlSQyIQEX40ZvRmGsE9jnb6aW0aZ8VaKwFDz_pXYkRhyK-p58hDNDQzOHTpIRz8aEy_fgi89qmeI3LBoYPDNJ20OL4XDRLHzUWnDfd1f-FRNMCU_ZSgGh5JR5W3eqv/s1600/IMG_0039.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-ObylyuBCI1dHiQvlSQyIQEX40ZvRmGsE9jnb6aW0aZ8VaKwFDz_pXYkRhyK-p58hDNDQzOHTpIRz8aEy_fgi89qmeI3LBoYPDNJ20OL4XDRLHzUWnDfd1f-FRNMCU_ZSgGh5JR5W3eqv/s400/IMG_0039.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Το κάστρο Σαν Τζιοβάνι</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaw_K1U96523dUYWvdh9230sb_mQjDEvU_jXYUED9UWf-I1V3dnUnlT9orSRVfQO5j6QK3F4ah9u1jrIT5WLec7UNYeRREvmFvAwqSZjpIvQ4d_ClFFZ14R4x8S1XU6GhxhOctUwlmNzVE/s1600/IMG_0042.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaw_K1U96523dUYWvdh9230sb_mQjDEvU_jXYUED9UWf-I1V3dnUnlT9orSRVfQO5j6QK3F4ah9u1jrIT5WLec7UNYeRREvmFvAwqSZjpIvQ4d_ClFFZ14R4x8S1XU6GhxhOctUwlmNzVE/s400/IMG_0042.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Θέα του Κότορ από το κάστρο Σαν Τζιοβάνι</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ2wmpI7QctZYSm3Lcwxd8diNaxMdU3mRd7dYIs441Q1jjBuxOOlOq57YX8wzLFnrQQSd_m7MDyjcGpSFJhslR2mj4yimlg72qLFRQKitwP4x9U8b7UsZ3c_1b4dg7dcjZ35ofbAUsKAaX/s1600/IMG_0069.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ2wmpI7QctZYSm3Lcwxd8diNaxMdU3mRd7dYIs441Q1jjBuxOOlOq57YX8wzLFnrQQSd_m7MDyjcGpSFJhslR2mj4yimlg72qLFRQKitwP4x9U8b7UsZ3c_1b4dg7dcjZ35ofbAUsKAaX/s400/IMG_0069.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Εγκαταλειμμένη εκκλησία στην πίσω μεριά του βουνού.</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtPc6yRL_29iQwfyiSQ-imAGEvKJfrOtBR2GyrkxMs_j197eo4nFaEKbllCKrkKgA-5-TVr2WZQUqXeBCWHzlk-FwRxlpXJJ-L-WjBAr8R-QjkPEsiyMZPPUg55zaf2hbyT3BpMrXY8iXh/s1600/IMG_0004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1121" height="237" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtPc6yRL_29iQwfyiSQ-imAGEvKJfrOtBR2GyrkxMs_j197eo4nFaEKbllCKrkKgA-5-TVr2WZQUqXeBCWHzlk-FwRxlpXJJ-L-WjBAr8R-QjkPEsiyMZPPUg55zaf2hbyT3BpMrXY8iXh/s400/IMG_0004.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μέρος της Ενετικής οχύρωσης του Κότορ</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Έμεινα σε ένα πολύ όμορφο και άνετο ισόγειο διαμέρισμα στην περιοχή Ντομπροτά, με αυλή, θέα στη θάλασσα και ...γάτες να πηγαινοέρχονται. Οι τιμές στο Κότορ είναι ιδιαίτερα προσιτές παρά την αλματώδη τα τελευταία χρόνια τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Η πόλη είναι μικρή και μπορείτε να πάτε παντού εύκολα με τα πόδια, για να χαρείτε έτσι και το ωραίο περιβάλλον. Ξυπνώντας κάθε πρωί και παίρνοντας τον πρώτο καφέ απολαμβάνοντας την ωραία γαλήνη του τοπίου, έπαιρνα τόση ενέργεια και δύναμη για την ημέρα, που καλόμαθα και ακόμα σκέφτομαι πόσο μου λείπει.<br />
<br />
Την τελευταία μέρα της διαμονής μου αποφάσισα να επισκεφθώ και την κοντινή μικρή πόλη Περάστ, ένα ακόμη από τα μικρά διαμάντια που βρίσκονται διάσπαρτα στον κόλπο του Κότορ. Βασικά, την απόφαση την πήρα γιατί ήθελα να θαυμάσω από κοντά τα νησάκια του Αγίου Γεωργίου και της Παναγίας των Βράχων, που τα έβλεπα να δεσπόζουν σε αφιερώματα για την περιοχή. Το πρώτο, εντυπωσιακό σε εικόνα, φιλοξενεί ένα μοναστήρι Βενεδικτινών και ένα παλιό νεκροταφείο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeGBxzSF0RAfOzozNBC2TggDWwlmFAXlsoxe5tOSiOZ7ECECrT3feCfsbh5Rl2IX7vHpTnuWOFP8nT92cKJx8U0npDk33ixRmaSeqziGLzKyvl8HfOg31wDLtF4fweGrh3RuQMnHRQZaue/s1600/IMG_0018.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeGBxzSF0RAfOzozNBC2TggDWwlmFAXlsoxe5tOSiOZ7ECECrT3feCfsbh5Rl2IX7vHpTnuWOFP8nT92cKJx8U0npDk33ixRmaSeqziGLzKyvl8HfOg31wDLtF4fweGrh3RuQMnHRQZaue/s400/IMG_0018.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjooXZZjZNxshIzN4fu5ZV3w8QzKP_zAdLbJIiuThV7wXUN-q2eYtrSzh56ldtv3IeTgvshHbnTLaoGtBQTWt2zF_-PRE75Pm9tJGOzXf3KUpBntFzzKKOVZBXY-OSqaA0EXpcBmP6jaCYh/s1600/IMG_0030.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjooXZZjZNxshIzN4fu5ZV3w8QzKP_zAdLbJIiuThV7wXUN-q2eYtrSzh56ldtv3IeTgvshHbnTLaoGtBQTWt2zF_-PRE75Pm9tJGOzXf3KUpBntFzzKKOVZBXY-OSqaA0EXpcBmP6jaCYh/s400/IMG_0030.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Απόψεις της Περάστ</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjlgFu49-UbhUfm6Jf6YsuMfgha6X4JraT8ftpfVeqywcSpPtIDjQ7jsjNNp4yU4JTYiR6voHlK9b01LCAfoeP4BIGU6A5VkfGB1zjJJlms_iXLB2e9L1AUb2hgQOSZuEOX1B0t9fM7Bbo/s1600/IMG_0012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjlgFu49-UbhUfm6Jf6YsuMfgha6X4JraT8ftpfVeqywcSpPtIDjQ7jsjNNp4yU4JTYiR6voHlK9b01LCAfoeP4BIGU6A5VkfGB1zjJJlms_iXLB2e9L1AUb2hgQOSZuEOX1B0t9fM7Bbo/s400/IMG_0012.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Το νησάκι του Αγίου Γεωργίου</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Το νησάκι της Παναγίας των Βράχων είναι ξεχωριστή περίπτωση και το ακολουθεί μια όμορφη ιστορία. Σύμφωνα με την παράδοση, το 1452, βρέθηκε σε έναν βράχο στο σημείο που σήμερα είναι το νησί μια εικόνα της Παναγίας. Οι κάτοικοι πήραν την εικόνα και την τοποθέτησαν στην εκκλησία της πόλης, όμως τη νύχτα εξαφανίστηκε και βρέθηκε πάλι στον ίδιο βράχο. Τότε, οι κάτοικοι αποφάσισαν να κατασκευάσουν εκεί μια εκκλησία για τη χάρη της εικόνας και γι' αυτό, οι ναυτικοί της περιοχής όταν επέστρεφαν από τα ταξίδια τους συνήθιζαν να ρίχνουν εκεί κι από έναν βράχο, ενώ όσοι είχαν παλιά πλοία που δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν, τα γέμιζαν πέτρες και τα βύθιζαν γύρω από εκείνον το βράχο. Έτσι, με τον καιρό δημιουργήθηκε το νησί και χτίστηκε η εκκλησία της Παναγίας.<br />
<div>
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidR91pd7SUlHy1Qz0VwtF3vP_DPXwJIuDbWgKPCg8aY90QyoZjDsNK6AUSCpEY5Zsw6aKOSG3dRLhHkuMN3xkJCLQiJBA514KDlG6FHVUP9_JZh4158x4nQ9FjK1nczTWM3ow7Pj6O-rgv/s1600/IMG_0011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidR91pd7SUlHy1Qz0VwtF3vP_DPXwJIuDbWgKPCg8aY90QyoZjDsNK6AUSCpEY5Zsw6aKOSG3dRLhHkuMN3xkJCLQiJBA514KDlG6FHVUP9_JZh4158x4nQ9FjK1nczTWM3ow7Pj6O-rgv/s400/IMG_0011.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Το νησί της Παναγίας των Βράχων</td></tr>
</tbody></table>
<div>
<div>
<br />
Η παλιά πόλη του Κότορ, οι κοντινές μικρές πόλεις Περάστ και Ρίσαν, καθώς και οι νησίδες του Αγίου Γεωργίου και της Παναγίας των Βράχων, έχουν ενταχθεί ως σύνολο από την UNESCO στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς για τον τρόπο που η ξεχωριστή ιστορική αρχιτεκτονική συνυπάρχει αρμονικά με το υπέροχο φυσικό τοπίο.</div>
<div>
<br />
Άφησα με πραγματική λύπη το Κότορ, σε καμία περίπτωση τρεις μέρες δε μου ήταν αρκετές για να χαρώ όσο θα ήθελα αυτό το θαυμάσιο μέρος. Με το Μαυροβούνιο έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς - με όλη τη χώρα, όχι μόνο τα παράλια της Αδριατικής. Μόλις, με το καλό, περάσει αυτή η λαίλαπα που περνάμε και είμαι και πάλι σε θέση να κάνω σχέδια, θα επιστρέψω στο Μαυροβούνιο για να γνωρίσω περισσότερες περιοχές της χώρας και τις ομορφιές της. </div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-25059002619637897602020-04-10T15:16:00.000+03:002020-04-20T18:26:15.075+03:00ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHxUxmaMbrTnSEPvb3SujYt0LAhjOBeJs-BCXx_oMYbW-lcQuA6hgZU_Us__1KUkD7UTj3KwxFQg2xoCPwr63uJOmX8qi-EvNCMl2NWZ4uW_eSl1vf69PJJghX8s0rmAOGkIevq1JwUQ9U/s1600/113312507d29d137bd210c2646a386de.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1080" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHxUxmaMbrTnSEPvb3SujYt0LAhjOBeJs-BCXx_oMYbW-lcQuA6hgZU_Us__1KUkD7UTj3KwxFQg2xoCPwr63uJOmX8qi-EvNCMl2NWZ4uW_eSl1vf69PJJghX8s0rmAOGkIevq1JwUQ9U/s640/113312507d29d137bd210c2646a386de.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<br /></div>
Η εποχή μοιάζει κάθε χρόνο να είναι η ιδανική. Ο καιρός, οι συνθήκες, οι άνθρωποι, τα χρώματα και οι μυρωδιές, το Πάσχα, όλα την Άνοιξη στην Ελλάδα είναι μια μεγάλη γιορτή των αισθήσεων και των συναισθημάτων. Κι αν φέτος η πανδημία μας κρατάει μέσα, η Ανάσταση θα είναι πάντα μια απτή υπόσχεση αναγέννησης για τη φύση, τον άνθρωπο και για την ίδια τη ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις.<br />
<a name='more'></a><br />
Είναι η εποχή που δεν κάνει ούτε πολύ κρύο, ούτε πολλή ζέστη, με συνθήκες και θερμοκρασίες που δεν προκαλούν τον οργανισμό και τις αντοχές, όπως το καλοκαίρι. Είναι η εποχή που οι επισκέπτες είναι πιο λίγοι, ταξιδιώτες περισσότερο κυνηγοί αισθήσεων και εμπειριών. Είναι η εποχή που η αντίθεση των ερειπίων της σπουδαίας και μακραίωνης ιστορίας με τη φύση που οργιάζει από νέα ζωή είναι πιο προφανής και δίνει στα πάντα άλλο νόημα.<br />
<br />
<div asf2j0="" bp.blogspot.com="" c="" class="separator" fbxe-ski="" https:="" hvoaxv9a8a3yepxl30ozakqb6_hxk_gcpcbgayycw="" imageanchor="1" jpg="" s1600="" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="1342" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy_p6u3HHCxrA0iQSyyfjUQujVL7-rgMo4hnwfAreoMFSVIFZ65EWPJYcA-Yhyphenhyphen0uDNftRDBx4Jh7W7XlA2xofrH9HCRwzR7GApGoss7rMrt67mr59BQjxDyribankvstSu159P_g7hLoP0/s400/IMG_1496.jpg" width="357" /></div>
<br />
Στις πόλεις, ατέλειωτοι περίπατοι κάτω από τον γλυκό ήλιο, άνετες βόλτες στα στενά σοκάκια και ωραίος ζεστός ελληνικός καφές με γλυκό του κουταλιού το απομεσήμερο. Τα πάρκα κι οι δρόμοι γεμάτα λουλούδια και έντονα χρώματα, αμυγδαλιές, νεραντζιές, παπαρούνες και μαργαρίτες που σαν βραδιάσει δίνουν τη θέση τους στο άρωμα του νυχτολούλουδου, της γαρδένιας και των γιασεμιών.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8ty7THyZoT3DuOvO3NsoemFC2VuQH3fNUvqwx0IoOnbz4rv8n7h6k3QcBZUSbRPDKNknlrjU0xqKr7FEPTka-p6pC9BvCtv3rWt4SLFwqyUB1n6Jd6SxX2DSoKcDHk08nXp9MAzrZ9rq0/s1600/SAM_3432.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="798" data-original-width="1000" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8ty7THyZoT3DuOvO3NsoemFC2VuQH3fNUvqwx0IoOnbz4rv8n7h6k3QcBZUSbRPDKNknlrjU0xqKr7FEPTka-p6pC9BvCtv3rWt4SLFwqyUB1n6Jd6SxX2DSoKcDHk08nXp9MAzrZ9rq0/s400/SAM_3432.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
Απογεύματα με χαρούμενες συντροφιές στη θάλασσα που την κοιτάμε σαν υπόσχεση του επερχόμενου καλοκαιριού και του άγνωστου της αόρατης απέναντι όχθης, φωτιές στην αμμουδιά, κρύα μπύρα και ζεστό τραγούδι ανεμελιάς - η θάλασσα μυρίζει πιο έντονα έρωτα την Άνοιξη. Και στο φόντο, αρμυρίκια, κυπαρίσσια, πεύκα, πλατάνια και ελιές, μοκέτα πράσινη σε χιλιάδες αποχρώσεις που απλώνει από τα πόδια μας ως τα βουνά.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZcTujkRs6-yWTZD2RyRJjrT3pYD13k38fX9qlnKjErsZVQ1odIi12kTNQrnGTqVkt5W5oF9_3iha-jSGJeUqsQyUwnFzO9Sl0bdHTox4w3OcR_t1wud8rg7UUaYVM7SsItcB0A8lHSB5u/s1600/IMG_3094.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZcTujkRs6-yWTZD2RyRJjrT3pYD13k38fX9qlnKjErsZVQ1odIi12kTNQrnGTqVkt5W5oF9_3iha-jSGJeUqsQyUwnFzO9Sl0bdHTox4w3OcR_t1wud8rg7UUaYVM7SsItcB0A8lHSB5u/s400/IMG_3094.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Την Άνοιξη οι Θεοί στήνουν γιορτή. Ακρόπολη, Δελφοί, Μετέωρα και Άθως, κάστρα, εκκλησιές, ναοί και μοναστήρια, γιορτή της φύσης, μυσταγωγία του ήλιου, της ζωής και της Ανάστασης.<br />
<br />
Φέτος η Άνοιξη είναι διαφορετική, αλλά η Άνοιξη στην Ελλάδα είναι μια αρχή. Πάντα μια νέα αρχή, πάντα μια σπουδαία και βροντερή Ανάσταση. Η Ανάσταση της ζωής.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiujXWXqeQEz2YGOQBimrcFLu-TMbgbPc-dwPrmff3EDGfTFtx31aEostgfKIWBGwm9Wm4HkPTCe3k-XEr2Ok6usOQKX5bTGM6l8NX_9Iqn4gE-oU5w8VtlryL0MHe5WYmse60P66Po68VM/s1600/SAM_4401.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiujXWXqeQEz2YGOQBimrcFLu-TMbgbPc-dwPrmff3EDGfTFtx31aEostgfKIWBGwm9Wm4HkPTCe3k-XEr2Ok6usOQKX5bTGM6l8NX_9Iqn4gE-oU5w8VtlryL0MHe5WYmse60P66Po68VM/s400/SAM_4401.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-79594056431655299982020-04-08T10:30:00.002+03:002021-05-26T17:41:03.736+03:00ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ UNESCO<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhym0rASibPpr0qEB_PUvPjFB1YF56XxSpiFcVQ4B6_VX0x4wfoiJBmjGBdRAPJ8KDeuRaBYbiJxq0HXGIpbsuzRp61frWTCCxRiYgMYg7O75UxgZmdaiwmuxeNR6AfNjyNms1XKg86B2NF/s1600/IMG_0027.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhym0rASibPpr0qEB_PUvPjFB1YF56XxSpiFcVQ4B6_VX0x4wfoiJBmjGBdRAPJ8KDeuRaBYbiJxq0HXGIpbsuzRp61frWTCCxRiYgMYg7O75UxgZmdaiwmuxeNR6AfNjyNms1XKg86B2NF/s640/IMG_0027.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br /><i><span style="color: red;">Τελευταία ενημέρωση: 26 Μαΐου 2021</span></i></div><div><br /></div><div>
Σημαντική για τους εραστές των ταξιδιών, της τέχνης και του πολιτισμού, εξίσου σημαντική και πολύτιμη για τις χώρες των οποίων τα μνημεία συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν, η περίφημη λίστα Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, αναδεικνύει και προστατεύει μνημεία και τόπους σημαντικά για το ανθρώπινο πνεύμα, τον πολιτισμό, την κουλτούρα και την ιστορία.<br />
<a name='more'></a><br />
H <a href="https://en.unesco.org/" target="_blank">UNESCO</a> (United Nations Educational Scientific and Cultural Organization) είναι ένας οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) που έχει σαν στόχο την επικοινωνία των λαών και την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης μέσω της εκπαίδευσης, των επιστημών και του πολιτισμού. Ιδρύθηκε το 1945 και μέλη της είναι σχεδόν όλα τα κράτη - μέλη του ΟΗΕ.<br />
<br />
Ελάτε να ταξιδέψουμε μαζί στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO που έχω επισκεφθεί στα ταξίδια μου, μια λίστα που σιγά σιγά θα εμπλουτίζεται και θα μεγαλώνει.<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΙΤΑΛΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFyXYsFnv57I6o6F2LsnNZC94TV2AopzuBioFDBgAuYgjHkfOfNJnS_27Iqugcbzics04MXnHM2HMW9IimXquJ5HwVdFZ3tYnWiMFNoVtcxC25jknTgXPqgIjyY3MIycjb-9R5xWZd5uGo/s1600/IMG_0074.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="976" data-original-width="1500" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFyXYsFnv57I6o6F2LsnNZC94TV2AopzuBioFDBgAuYgjHkfOfNJnS_27Iqugcbzics04MXnHM2HMW9IimXquJ5HwVdFZ3tYnWiMFNoVtcxC25jknTgXPqgIjyY3MIycjb-9R5xWZd5uGo/s400/IMG_0074.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>Αραβονορμανδικά μνημεία του Παλέρμο & Καθεδρικοί Ναοί στο Τσεφαλού και Μονρεάλε</b><br />
Ενταγμένα από την UNESCO ως σύνολο μνημείων και ενδεικτικά της περιόδου του Νορμανδικού βασιλείου της Σικελίας. Δύο παλάτια, τρεις εκκλησίες, ένας καθεδρικός και μία γέφυρα στο Παλέρμο, καθώς και οι καθεδρικοί ναοί στις πόλεις Τσεφαλού και Μονρεάλε, στέκουν ως μοναδικά δείγματα του αραβονορμανδικού αρχιτεκτονικού ρυθμού, που ενσωματώνει χαρακτηριστικά της αραβικής και βυζαντινής τεχνοτροπίας. </div>
<div>
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2020/02/blog-post.html">Παλέρμο: Στην πρωτεύουσα της Σικελίας</a></b><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΚΡΟΑΤΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Sw7Rgg8H-lFmvZD8g2mi7WLtfjRO1w79ykHlvYPKODCMSL8vEjbulerwZTx3O5xe9wRkKya7LIObEpisz_tODO4zmSblzPysIlN2-V5-wkD2DWJbq6R8NsKAYlLDn-y_zHKQaL3sNlMr/s1600/dubrovnik-new.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="819" data-original-width="1200" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Sw7Rgg8H-lFmvZD8g2mi7WLtfjRO1w79ykHlvYPKODCMSL8vEjbulerwZTx3O5xe9wRkKya7LIObEpisz_tODO4zmSblzPysIlN2-V5-wkD2DWJbq6R8NsKAYlLDn-y_zHKQaL3sNlMr/s400/dubrovnik-new.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>Παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ</b><br />Το Ντουμπρόβνικ υπήρξε σημαντικό λιμάνι των Βενετών - ίσως δεύτερο σε σημασία μετά την ίδια τη Βενετία - και σήμερα είναι από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ειδικά αφότου αποτέλεσε και ζωντανό σκηνικό για την πολύ δημοφιλή τηλεοπτική σειρά Game of Thrones. Γοτθικά, αναγεννησιακά και μπαρόκ μνημεία, εκκλησίες, παλάτια και σιντριβάνια, δημιουργούν ένα μοναδικό ιστορικό σύνολο που τοποθετεί τον κάθε επισκέπτη στην καρδιά μιας ολόκληρης εποχής.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4r7SFJbEOL6csBmYmGFS494k22VVJDsu0gnl3_GZdjxM-2ym5U9RB3pQ3QFajV3w1rorsZGDNrW2P8ejDOusqzpb6i4zM-nuTaiYbUC53QaaXLOP-GIH7lAErzN1541eBW-W7XWptF9wY/s1600/IMG_0027.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4r7SFJbEOL6csBmYmGFS494k22VVJDsu0gnl3_GZdjxM-2ym5U9RB3pQ3QFajV3w1rorsZGDNrW2P8ejDOusqzpb6i4zM-nuTaiYbUC53QaaXLOP-GIH7lAErzN1541eBW-W7XWptF9wY/s400/IMG_0027.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>Φυσική και ιστορικο-πολιτισμική περιοχή του Κότορ.</b><br />
Σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο κατά τον Μεσαίωνα και υπό την Βενετική κυριαρχία, ο κόλπος του Κότορ είναι επιπλέον και μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και σπουδαιότητας. Η περιτειχισμένη παλιά πόλη του Κότορ, από τις πιο καλοδιατηρημένες της Ευρώπης, με την χαρακτηριστική οχύρωση που αγκαλιάζει και το διπλανό βουνό, οι κοντινές μικρές πόλεις Περάστ και Ρίσαν, καθώς και οι νησίδες του Αγίου Γεωργίου και της Παναγίας των Βράχων, έχουν ενταχθεί ως σύνολο από την UNESCO στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς για τον τρόπο που η ξεχωριστή ιστορική αρχιτεκτονική συνυπάρχει αρμονικά με το υπέροχο φυσικό τοπίο.</div><div><b>Διαβάστε:</b> <b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2020/05/blog-post.html">Κότορ: Το διαμάντι της Αδριατικής</a></b><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4vbKfMXgb5XWViCKaVqNo4p23eeQIkkYSLEyTM_smwJ_-WzwLzSOVv3ZB_do6wP5OPmMOeCB5Pcx7ZOEt4AnCCe1BCKOBH8hrkdbQrhx4iuJmWwejkAcUgTFw5kKIcWPnMSoVfiwxefsw/s400/IMG_9564.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="400" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4vbKfMXgb5XWViCKaVqNo4p23eeQIkkYSLEyTM_smwJ_-WzwLzSOVv3ZB_do6wP5OPmMOeCB5Pcx7ZOEt4AnCCe1BCKOBH8hrkdbQrhx4iuJmWwejkAcUgTFw5kKIcWPnMSoVfiwxefsw/s400/IMG_9564.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Ιστορικό κέντρο της πόλης του </b><b>Αγίου Μαρίνου και Όρος Τιτάνο</b><br />
Μοναδική περίπτωση πόλης-κράτους που έχει διατηρηθεί ανεξάρτητη έως τις μέρες μας. Ο Άγιος Μαρίνος είναι μια μεσαιωνική πόλη που παραμένει σχεδόν σε πλήρη λειτουργική χρήση, με οχυρώσεις, δημόσια κτήρια, πύργους, θέατρο του 18ου αιώνα και μια νεοκλασική εκκλησία του 19ου αιώνα να αποτελούν αδιάκοπα τον βασικό πυρήνα της πόλης. Χτισμένη στην κορυφή του δυσπρόσιτου Όρους Τιτάνο, η πόλη του Αγίου Μαρίνου παρέμεινε ανέγγιχτη από τις όποιες μεταβολές επέβαλαν οι εποχές από την βιομηχανική επανάσταση έως σήμερα.<br />
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post.html" target="_blank">Άγιος Μαρίνος: Η παλαιότερη δημοκρατία του κόσμου</a></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΑΥΣΤΡΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq9LzXQWbuJEcwb6a0FGC1C0-8SpG8UXI1evuU9SREuVnWM_B49KjehdGcynKrsBfT8ukDrsvM3phGczf3curNLLcCS3kzlaZlg92T-2sumU45Owca0TQLUA4CxWsj7jm_XStg78ibp-Bw/s400/IMG_9100.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="400" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq9LzXQWbuJEcwb6a0FGC1C0-8SpG8UXI1evuU9SREuVnWM_B49KjehdGcynKrsBfT8ukDrsvM3phGczf3curNLLcCS3kzlaZlg92T-2sumU45Owca0TQLUA4CxWsj7jm_XStg78ibp-Bw/s400/IMG_9100.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Ιστορικό κέντρο της Βιέννης</b><br />
Πόλη - ανοιχτό μουσείο κλασικής αρχιτεκτονικής, παλατιών, μνημείων και μοναδικών κήπων, η ιστορική πρωτεύουσα της Αυστρο-Ουγγρικής αυτοκρατορίας, διατηρεί πάντα την αίγλη της ως μια πόλη με περίσσια αρχοντιά. Η Βιέννη, αποτέλεσε επίσης σταθμό στην εξέλιξη της μουσικής, με προσωπικότητες όπως ο Μότσαρτ, ο Σούμπερτ και ο Μπετόβεν να ζουν και να δημιουργούν σε αυτήν. Η UNESCO, σημειώνει ωστόσο τον κίνδυνο για την ιστορική κληρονομιά από την ανάπτυξη συγκεκριμένων ζωνών της πόλης, αλλά και την ανέγερση υψηλών κτηρίων, που αλλοιώνουν την αρμονία στο αστικό τοπίο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeNFhzP0JxBl4vk4SAcFkUfRab-9TPMKM6ueeIVZZ8bGgzsQQjfHpAofDlqA-tvsbm92Du27p79AB0v29bMupnPayfHgAj-0fhb27ExS6Bs3M0xSoaR65KETz1Fxt1d4B_wWIISIXvQaPN/s400/IMG_8972.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="195" data-original-width="400" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeNFhzP0JxBl4vk4SAcFkUfRab-9TPMKM6ueeIVZZ8bGgzsQQjfHpAofDlqA-tvsbm92Du27p79AB0v29bMupnPayfHgAj-0fhb27ExS6Bs3M0xSoaR65KETz1Fxt1d4B_wWIISIXvQaPN/s400/IMG_8972.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Παλάτι και κήποι του Σόνμπρουν</b><br />
Κατοικία των Αψβούργων αυτοκρατόρων από τον 18ο έως και τις αρχές του 20ου αιώνα, το συγκρότημα Σόνμπουν, στη Βιέννη, αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα μπαρόκ αρχιτεκτονικής με διακοσμήσεις πλούσιας καλλιτεχνικής αξίας. Επιπλέον, σε συνδυασμό με τους πανέμορφους κήπους και τον ζωολογικό του κήπο (ο πρώτος που λειτούργησε στον κόσμο το 1752), συμπληρώνει ένα μοναδικό ανακτορικό σύνολο, το οποίο η UNESCO ενέταξε στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1996.<br />
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/05/blog-post.html" target="_blank">Τρεις πόλεις, τρεις χώρες - Βιέννη</a></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΟΥΓΓΑΡΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfbQHqbJbNf47AJNDF5fbFYw6v06wsWZBSG9PHfOOXmlGtaFNkwfDoUr3dNQj6OERrkNdr4Rs4KsgLp38GjH4dXjDLJvB71r965XD5IYrwGuuquHpbhUB6T3JJh8L6fL2dkCZ-amMVeOnl/s400/IMG_8803.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="400" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfbQHqbJbNf47AJNDF5fbFYw6v06wsWZBSG9PHfOOXmlGtaFNkwfDoUr3dNQj6OERrkNdr4Rs4KsgLp38GjH4dXjDLJvB71r965XD5IYrwGuuquHpbhUB6T3JJh8L6fL2dkCZ-amMVeOnl/s400/IMG_8803.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Όχθες Δούναβη, Κάστρο Βούδας, Λεωφόρος Αντράσι, Βουδαπέστη</b><br />
Αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα αστικά τοπία στον κόσμο. Η Βουδαπέστη, αποτέλεσμα της συνένωσης τριών μικρότερων πόλεων, ενσωματώνει ποικιλία αρχιτεκτονικών ρυθμών και καλλιτεχνικών τάσεων, σε αρμονία με το περιβάλλον της περιοχής και την καταλυτική παρουσία του Δούναβη. Επιπλέον, η τεχνολογία αιχμής που χρησιμοποιήθηκε ώστε να αναπτυχθεί η σύγχρονη μητρόπολη, κυρίως στην κεντρική λεωφόρο Αντράσι και την κατασκευή του παλαιότερου μετρό της ηπειρωτικής Ευρώπης, ενίσχυσαν τη θέση της ως μια πόλη σημαντική όπου ανάπτυξη και ιστορική κληρονομιά συμβαδίζουν και αλληλοσυμπληρώνονται.<br />
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/03/blog-post_31.html" target="_blank">Τρεις πόλεις, τρεις χώρες - Βουδαπέστη</a></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJD2wwmHvYQUnzesI58FKSlhcpsANE5pbWeAyX2eeyZ-uSlZTPGwihMw5KL46WBT8B1LwNDGhV_4O6NxsWD0-KWe1Lgizay7P3IlYHyWw0UlgnU3ieYk7lp0ViU-tG48MLjAA7Tn5Q4MNE/s400/IMG_4492.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="294" data-original-width="400" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJD2wwmHvYQUnzesI58FKSlhcpsANE5pbWeAyX2eeyZ-uSlZTPGwihMw5KL46WBT8B1LwNDGhV_4O6NxsWD0-KWe1Lgizay7P3IlYHyWw0UlgnU3ieYk7lp0ViU-tG48MLjAA7Tn5Q4MNE/s400/IMG_4492.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Μονή Ιερωνυμιτών και Πύργος Μπέλεμ, Λισαβόνα</b><br />
Χτισμένα στις όχθες του ποταμού Ταγού, στην είσοδο του λιμανιού της Λισαβόνας, το Μοναστήρι των Ιερωνυμιτών μοναχών και ο Πύργος του Μπέλεμ, αποτελούν ουσιαστικά ένα ενιαίο σύνολο που αντανακλά την ευημερία της Πορτογαλίας κατά τον 15ο και 16ο αιώνα, όταν η χώρα γινόταν η δύναμη πίσω από ανακαλύψεις και εξερευνήσεις που θα άλλαζαν τον κόσμο. Ιδιαίτερη είναι και η καλλιτεχνική αξία του συνόλου, με το μοναστήρι και τον πύργο να αποτελούν δείγματα μοναδικής αρχιτεκτονικής, τεχνοτροπίας και αισθητικής σύνθεσης.<br />
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2017/03/blog-post_23.html" target="_blank">Λισαβόνα: Η επτάλοφος θαλασσοκράτειρα</a></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΙΣΠΑΝΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbh8TnE5LsZD58M3KSP6O3wX-CzcK8Ohb_yV2YgVJ2ffKGUv4zzbwAFY7qO3PfRV71gvtGhVBLJvJvU-jDdt0G-7GEgcdaYSdVrAeUfAKAoSKbwTHflKqe53FawTOUo9XOAK7EoBlADI0y/s400/SAM_686399.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="288" data-original-width="400" height="287" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbh8TnE5LsZD58M3KSP6O3wX-CzcK8Ohb_yV2YgVJ2ffKGUv4zzbwAFY7qO3PfRV71gvtGhVBLJvJvU-jDdt0G-7GEgcdaYSdVrAeUfAKAoSKbwTHflKqe53FawTOUo9XOAK7EoBlADI0y/s400/SAM_686399.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Έργα του Αντόνι Γκαουντί, Βαρκελώνη </b><br />
Η κληρονομιά με την οποία ο αρχιτέκτονας Αντόνι Γκαουντί (1852-1926) προίκισε την αγαπημένη του Βαρκελώνη, αποτελεί και θα αποτελεί βασικό πόλο έλξης αμέτρητων επισκεπτών απ' όλο τον κόσμο στην πρωτεύουσα της Καταλονίας. Η UNESCO συμπεριέλαβε στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς ως ενιαίο σύνολο, επτά κτήρια που δημιούργησε ο Γκαουντί μέσα ή κοντά στη Βαρκελώνη. Αυτά είναι: Λα Πεδρέρα, Κάζα Μπατλό, Κάζα Βικενς, Πάρκο και Παλάτι Γκουέλ, Κρύπτη Κολονια Γκουέλ και την πρόσοψη της Γέννησης στη Σαγράδα Φαμίλια - όλα μοναδικές δημιουργίες που δίνουν ξεχωριστό ύφος και χρώμα στην πόλη.</div>
<div>
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/01/blog-post.html" target="_blank">Πάρκο Γουέλ - Βόλτα στην αυλή του Γκαουντί</a></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΜΑΛΤΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_pAUt2WBjKUqQ3XJWuR20Ff20KBrwUUt_eIkzXlZjqCUMr5qsVYi_6qnn2-lrLr5gmw1caUzGQy5ATjdMZrVOSrWdxk6e5pd69Rf1c0TFJp2AxgkZL_nDH9-hciwA3_jMFdbP_hMcMG4a/s400/IMG_3496.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="305" data-original-width="400" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_pAUt2WBjKUqQ3XJWuR20Ff20KBrwUUt_eIkzXlZjqCUMr5qsVYi_6qnn2-lrLr5gmw1caUzGQy5ATjdMZrVOSrWdxk6e5pd69Rf1c0TFJp2AxgkZL_nDH9-hciwA3_jMFdbP_hMcMG4a/s400/IMG_3496.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Πόλη της Βαλέτας</b><br />
Χτισμένη κυρίως κατά τον 16ο αιώνα από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, η Βαλέτα με τα απειράριθμα αναγεννησιακά μνημεία που διατηρούνται έως σήμερα, παραμένει άρρηκτα ταυτισμένη με την ιστορία και τη διαδρομή του πιο ισχυρού στρατιωτικού τάγματος στην Ευρωπαϊκή ιστορία. Παρά τις τροποποιήσεις που έγιναν στην πόλη τον 19ο αιώνα και τα τραύματα που της άφησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, η πρωτεύουσα της Μάλτας διατήρησε τα ιστορικά της χαρακτηριστικά και την ξεχωριστή μορφή του αστικού της τοπίου, καταφέρνοντας να τα διασώσει και να τα αναδείξει.<br />
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2017/02/blog-post.html" target="_blank">Μάλτα: Καμωμένη από μέλι</a></b><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΙΟΡΔΑΝΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEUfWgja16inRXZ0SCptC65_c7JNqodIjkFrtV80g1XCnYOGIx3CPS5VsXatJssOur4-Ce7bkPAEw4N4Inbg5cyIU3oySfKDju8rvM2gF2nlZ8op2TyN0EL0F7aejNN7wPkN6wz-BqXngD/s1600/IMG_0201.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="781" data-original-width="1000" height="311" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEUfWgja16inRXZ0SCptC65_c7JNqodIjkFrtV80g1XCnYOGIx3CPS5VsXatJssOur4-Ce7bkPAEw4N4Inbg5cyIU3oySfKDju8rvM2gF2nlZ8op2TyN0EL0F7aejNN7wPkN6wz-BqXngD/s400/IMG_0201.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>Πέτρα</b><br />
Από τους διασημότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου, αλλά και ένας τόπος ιδιαίτερης και εύθραυστης φυσικής ομορφιάς, η σχεδόν εξ ολοκλήρου σκαλιστή στους κόκκινους βράχους αρχαία πρωτεύουσα του βασιλείου των Ναβαταίων, η Πέτρα, μαγεύει και συναρπάζει επισκέπτες από κάθε γωνιά του κόσμου που ταξιδεύουν στην Ιορδανία για να την θαυμάσουν. Αξιοσημείωτο είναι επίσης, ότι η Πέτρα έχει συμπεριληφθεί στα Νέα 7 Θαύματα του Κόσμου.<br />
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/09/blog-post.html">Πέτρα: Η ροδοκόκκινη πόλη της ερήμου</a></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΤΟΥΡΚΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrNO4xIptQIPl45V70KWqTE2o278bhNAJW92Zu8dj_XqukNTRZzEkonLVn-24blnx5havXLkSCN1OkLY_ImDS0uzm3vccqbwtrymCC2GP6S2qA1PUt4M2amw6ode_XIXSyl0AoU-6vMHQF/s1600/SAM_1935.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrNO4xIptQIPl45V70KWqTE2o278bhNAJW92Zu8dj_XqukNTRZzEkonLVn-24blnx5havXLkSCN1OkLY_ImDS0uzm3vccqbwtrymCC2GP6S2qA1PUt4M2amw6ode_XIXSyl0AoU-6vMHQF/s400/SAM_1935.JPG" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Ναός Αγίας Σοφίας, Κωνσταντινούπολη</b><br />
Ενταγμένος στη λίστα της UNESCO ως μέρος συνόλου μνημείων της Κωνσταντινούπολης, ο ναός της Αγίας Σοφίας, αποτελεί κορυφαία δημιουργία της βυζαντινής περιόδου, είναι το πλέον αναγνωρίσιμο σύμβολο της Πόλης, ο σημαντικότερος ναός της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ένας από τους σημαντικότερους του Χριστιανικού κόσμου. Ο ναός ενσωματώνει καινοτόμα χαρακτηριστικά και τολμηρή αρχιτεκτονική για την εποχή του και αποτέλεσε πρότυπο για την κατασκευή πολλών χριστιανικών εκκλησιών αλλά και μουσουλμανικών τεμενών. Η Αγία Σοφία, υπέστη σημαντικές καταστροφές κατά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους και τους Οθωμανούς Τούρκους, μετατράπηκε για πολλά χρόνια σε τζαμί και από το 1934 λειτουργούσε ως μουσείο μέχρι τον Ιούλιο του 2020 οπότε και άρχισε να λειτουργεί ξανά ως τζαμί.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΓΕΩΡΓΙΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO67W-RHcqT2dFxckog2wqI_tV2JpeD-oXdej-2pVUH8ka4xa01ItzbKeVkfxLq5Ku5F33fMEKpk3e_ldZwwQs8ilJ0jeNxBhe6uFFZP9o0km9LsOdn0bvzwN6dIiYvTRuq8Dy-8EU1k3q/s640/SAM_0610.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="640" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO67W-RHcqT2dFxckog2wqI_tV2JpeD-oXdej-2pVUH8ka4xa01ItzbKeVkfxLq5Ku5F33fMEKpk3e_ldZwwQs8ilJ0jeNxBhe6uFFZP9o0km9LsOdn0bvzwN6dIiYvTRuq8Dy-8EU1k3q/s400/SAM_0610.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<b>Μοναστήρι Τζβάρι και Καθεδρικός ναός Σβετιτζχόβελι, Μιτσχέτη</b><br />
Οι υπέροχοι και ιστορικοί ναοί στην παλιά πρωτεύουσα της Γεωργίας, τη Μιτσχέτη, αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και ναοδομίας του Μεσαίωνα στην περιοχή του Καυκάσου, αποδεικνύοντας το υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο που είχε κατακτήσει το αρχαίο αυτό βασίλειο. Η ενιαία καταχώρηση της UNESCO περιλαμβάνει το Μοναστήρι Τζβάρι, τον Καθεδρικό ναό Σβετιτσχόβελι και το Μοναστήρι Σαμτάβρο.<br />
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html" target="_blank">Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b><br />
<b>Διαβάστε: <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html" target="_blank">Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΕΛΛΑΔΑ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeIbMaM1-1s86nJHxg1lug16LyTngCdjbRsa17X8gpfaqFKV3XoE1JWfi-0j2WX8824L2n5bmdokgff_ZxzVbFZsmwbSRNw-lDKfpJo9dOKX73UC6T7y5i10U9GAtvIu6B3IT1VaJayvl2/s400/IMG_1331.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="400" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeIbMaM1-1s86nJHxg1lug16LyTngCdjbRsa17X8gpfaqFKV3XoE1JWfi-0j2WX8824L2n5bmdokgff_ZxzVbFZsmwbSRNw-lDKfpJo9dOKX73UC6T7y5i10U9GAtvIu6B3IT1VaJayvl2/s400/IMG_1331.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div>
Φυσικά, δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στα ελληνικά μνημεία που η UNESCO έχει συμπεριλάβει στην περίφημη λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς και είχα τη χαρά να επισκεφθώ. Αυτά είναι: <b>η Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, η Ακρόπολη των Αθηνών, τα παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης, το Ηραίο και το Πυθαγόρειο στη Σάμο, ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων, οι Μυκήνες, τα Μετέωρα και η παλαιά πόλη της Κέρκυρας</b>. Συνολικά, η UNESCO έχει συμπεριλάβει 18 τόπους και μνημεία από την Ελλάδα στη σχετική λίστα. Επίσης, από τη χώρα μας "τρέχουν" και συνολικά 14 υποψηφιότητες που έχουν κατατεθεί στην επιτροπή για μελλοντική ένταξη - ανάμεσα σε αυτές, ξεχωρίζουν το νησί της Σπιναλόγκας, το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου, τα Μινωικά ανάκτορα σε Κνωσό και Φαιστό και τα Ζαγοροχώρια.<br /><b>
Διαβάστε:</b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2016/06/blog-post.html" target="_blank">Ρόδος: Οι ιππότες περπατάνε ακόμα εδώ</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2015/11/blog-post_25.html" target="_blank">Η Σάμος των χιλίων χρωμάτων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2015/07/blog-post.html" target="_blank">Φίλιπποι: Σταυροδρόμι εποχών, δόξα ιστορίας</a></b><br />
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-1736130578963883652020-03-20T10:38:00.003+02:002020-03-20T10:38:48.621+02:00ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizjndwtZD5r_zHKskjj-UXY8ZLAXEDdo0lx2kpza6mGrffjw9bLaXc6RiVgEDfENiouM9cnYUqhboMOHlrBA12ddHZ1XG4d2CMbFEHW6cYX3HOuh2UQqcv5NouHGt3CpfXHJLlIW3aIyrM/s1600/connection-4884862_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="872" data-original-width="1280" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizjndwtZD5r_zHKskjj-UXY8ZLAXEDdo0lx2kpza6mGrffjw9bLaXc6RiVgEDfENiouM9cnYUqhboMOHlrBA12ddHZ1XG4d2CMbFEHW6cYX3HOuh2UQqcv5NouHGt3CpfXHJLlIW3aIyrM/s640/connection-4884862_1280.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Ζούμε μέρες δύσκολες και καταστάσεις πρωτόγνωρες, τουλάχιστον για τη σύγχρονη ιστορία. Ο κόσμος, που τόσο πολύ έχει μικρύνει με όλες τις τεχνολογικές ανέσεις του πολιτισμού μας, μοιάζει τώρα να μετρά ξανά τις αποστάσεις. Και όλα αυτά, εξαιτίας ενός ιού που έκανε ξαφνικά τη Γη να σταματήσει. Θα γίνουν ξανά τα πράγματα όπως πριν;<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Το να δηλώνεις ταξιδιώτης την εποχή του κορονοϊού μοιάζει να είναι μια νέα πρόκληση. Είναι η εποχή που όλοι μένουμε μέσα, που περιορίζουμε τις μετακινήσεις μας στις απολύτως απαραίτητες, που ακυρώνουμε (ή ματαιώνουμε, έστω) ταξίδια και εκδρομές. Αυτό ωστόσο σίγουρα κάποια στιγμή θα τελειώσει. Τι όμως θα είναι ίδιο;<br />
<br />
Η βιομηχανία του τουρισμού χτυπιέται ανελέητα. Οι αεροπορικές εταιρείες ακυρώνουν το μεγαλύτερο μέρος των πτήσεών τους και βλέπουν την οικονομική τους επιβίωση να γίνεται δύσκολη. Η κρουαζιέρα σε παρόμοια, σχεδόν απελπιστική κατάσταση. Αεροπλάνα, τρένα και πλοία, άλλωστε, είναι εν δυνάμει κινούμενες υγειονομικές βόμβες. Οι χώρες, η μία μετά την άλλη κλείνουν τα σύνορά τους. Τα ξενοδοχεία δέχονται πλέον μόνο ακυρώσεις και κλείνουν. Εργαζόμενοι στον τουρισμό και στις μεταφορές χάνουν τις δουλειές τους και η χρονιά κρέμεται από μια κλωστή.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8X-ZfuVfiAtkSnyQGEinVjD7H6lIk4nsR4FqEZW1FtQsLZpGliFru-oM7q00MF04BLM5meww_YkCFqX_kMBPOCF8NL6SdmbMA7hS5vSIANWCn52gZXHD2zoKXadvrrukys_Pk13cSOTwO/s1600/corona-4917909_640.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="382" data-original-width="640" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8X-ZfuVfiAtkSnyQGEinVjD7H6lIk4nsR4FqEZW1FtQsLZpGliFru-oM7q00MF04BLM5meww_YkCFqX_kMBPOCF8NL6SdmbMA7hS5vSIANWCn52gZXHD2zoKXadvrrukys_Pk13cSOTwO/s400/corona-4917909_640.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Οι διαπιστώσεις όμως τούτη την ώρα δεν έχουν σημασία, σίγουρα όχι περισσότερη από την υγεία και τη ζωή μας που πρέπει να προφυλαχθούν με απόλυτη προτεραιότητα. Σωστά μένουμε σπίτι. Σωστά περιορίζουμε τις μετακινήσεις μας. Σωστά ακυρώνουμε ή ματαιώνουμε τα ταξίδια μας. Ο φόβος δεν πρέπει να μας παραλύσει. Σύντομα θα είμαστε και πάλι όλοι σε θέση να συνεχίσουμε και έχουμε έναν υπέροχο κόσμο εκεί έξω που περιμένει να τον ανακαλύψουμε και να τον αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο.<br />
<br />
Για το τέλος, κουράγιο και υπομονή στους ανθρώπους του τουρισμού, στους συναδέλφους του αεροπορικού κλάδου και σε όλους όσους αυτή την εποχή κουβαλούν αυτό το φοβερό βάρος της αβεβαιότητας για τη δουλειά και το μέλλον τους. Είμαστε όλοι μαζί και θα είμαστε ξανά όλοι μαζί!<br /><br /><br /><i>Εικόνες: Gerd Altmann</i>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-55808873452789650222020-02-27T11:43:00.000+02:002020-03-02T12:01:33.346+02:00ΠΑΛΕΡΜΟ: ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgph8u4o3DKp5V6d_fYgOFJZ5oEtJgiYu4Ng4Dkaij6p4soMiLuoAcJeqwOggjJSv-2t88s5J3KgWDPsc2f3NsTRZA60aw8HuCqeQfJSUMxz3aYWfr3n3r-tabmji1iT41wKQYkpPbesShE/s1600/IMG_0017.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="839" data-original-width="1500" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgph8u4o3DKp5V6d_fYgOFJZ5oEtJgiYu4Ng4Dkaij6p4soMiLuoAcJeqwOggjJSv-2t88s5J3KgWDPsc2f3NsTRZA60aw8HuCqeQfJSUMxz3aYWfr3n3r-tabmji1iT41wKQYkpPbesShE/s640/IMG_0017.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Πρώτη εξόρμηση της νέας χρονιάς και είχα την ιδέα να κάνω ένα ταξίδι στις αρχές Φεβρουαρίου που θα με έβγαζε κάπως από τα συνηθισμένα - εννοώντας τον τρόπο που κατά κανόνα ταξιδεύω. Πιο λίγα χρήματα, αεροπορική χαμηλού κόστους, λιγότερα πράγματα στην πλάτη και όπως πάντα, καλή ταξιδιάρικη διάθεση. Χρειάζομαι αλήθεια κάτι περισσότερο;<br />
<a name='more'></a><br />
Η προσφορά της Ryanair για ναύλους από 9,99 προς αρκετούς προορισμούς του δικτύου της ήταν ομολογουμένως πολύ καλή για να την προσπεράσω. Μέσα σε αυτούς, η Κατάνια και το Παλέρμο στην πολύ ενδιαφέρουσα από κάθε άποψη Σικελία. Τελικά επέλεξα το Παλέρμο και έκλεισα αμέσως τόσο τα εισιτήρια, όσο και ξενοδοχείο που, παρά τους αρχικούς φόβους περί "τελευταίας στιγμής", βρήκα πολύ οικονομικές προτάσεις. Κερασάκι στην τούρτα, ο θαυμάσιος καιρός μιας που το ταξίδι έπεσε μέσα στις Αλκυονίδες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQaVoMvi4DnPQO1-9HD3ycoe9eG6XAkJkoL5RSScpAMktiTy0PFQcCZB8yS6lJiMXwyTC9I9JibDCA50iEu1sj__ae4N6EbAqP0eBT8zpswgq1dVhawatxzVqr0JK2oE4yQ3A7wlv6hOaz/s1600/IMG_0012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1307" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQaVoMvi4DnPQO1-9HD3ycoe9eG6XAkJkoL5RSScpAMktiTy0PFQcCZB8yS6lJiMXwyTC9I9JibDCA50iEu1sj__ae4N6EbAqP0eBT8zpswgq1dVhawatxzVqr0JK2oE4yQ3A7wlv6hOaz/s400/IMG_0012.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Άνετη η πτήση, πολύ εύκολη και η πρόσβαση στην πόλη από το διεθνές αεροδρόμιο - που ονομάζεται Falcone - Borsellino τιμώντας δύο Ιταλούς δικαστές που πολέμησαν τη μαφία, αλλά τελικά δολοφονήθηκαν από αυτήν το 1992. Στην αίθουσα αφίξεων του αεροδρομίου, θα βρείτε εύκολα το εκδοτήριο εισιτηρίων της εταιρείας "<a href="https://www.prestiaecomande.it/" target="_blank">Prestia e Comande</a>". Το εισιτήριο μονής διαδρομής κοστίζει 6 ευρώ, αλλά αν κλείσετε και επιστροφή θα πληρώσετε συνολικά 10 ευρώ. <br />
<br />
Τα πιο ενδιαφέροντα σημεία και ιστορικά μνημεία της πόλης, βρίσκονται γύρω από τον νοητό σταυρό που σχηματίζουν οι λεωφόροι Vittorio Emanuele και Maqueda, που διαιρούν την παλιά πόλη του Παλέρμο σε τέσσερις περιοχές. Έχοντας αυτό κατά νου, η περιήγηση γίνεται εύκολη και απολαυστική.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkkoaOc7AFmOl3ma7XMTo4w7SFVJzyOVidA8y_L_suZzYGackmk07fZ6h56Vz57G5Q_fhBzoNo0pzDwrgSCtA44EA2DAu7Yc_3eb-TmJm6_2SUks4Gpf3c4QKd0yjgrI1b32JNlsYimcUP/s1600/IMG_0031.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1069" data-original-width="1459" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkkoaOc7AFmOl3ma7XMTo4w7SFVJzyOVidA8y_L_suZzYGackmk07fZ6h56Vz57G5Q_fhBzoNo0pzDwrgSCtA44EA2DAu7Yc_3eb-TmJm6_2SUks4Gpf3c4QKd0yjgrI1b32JNlsYimcUP/s400/IMG_0031.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η Porta Nuova</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Ένας περίπατος ειδικά στην via Vittorio Emanuele, είναι στην ουσία από μόνος του μια ξενάγηση στο ιστορικό Παλέρμο. Ξεκινώντας από την Piazza Indipendenza, περνώντας την Porta Nuova, θα αντικρίσετε τη μεγαλοπρέπεια του Palazzo Reale, του περίφημου παλαιού Αραβικού κάστρου, Παλατιού των Νορμανδών βασιλέων της Σικελίας και όλων των μετέπειτα ηγεμόνων του νησιού, που σήμερα είναι η έδρα του τοπικού κοινοβουλίου. Εκεί βρίσκεται και η περίφημη Cappella Palatina, το παρεκκλήσιο του παλατιού, ένας ναός που συνδυάζει Βυζαντινά, κλασικά Ελληνικά και Αραβικά διακοσμητικά στοιχεία, γεμάτος ψηφιδωτά μοναδικής ομορφιάς - όπως ο υπέροχος Χριστός Παντοκράτορας που δεσπόζει πάνω από το Ιερό.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj9hCSc7x9OtGh8a0AbGngPBsiPGQvxG0QNWTKRKONOMLVk82FX0p79B3Q2y7NEgFGSK8lULuIsE4bYwCzUQZIfOX_rR59e18YaCiAZ2_9UfmTJmSeW4EJqddAiS7aomM4j9xrb2nWK3GO/s1600/IMG_0072.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1125" data-original-width="1500" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj9hCSc7x9OtGh8a0AbGngPBsiPGQvxG0QNWTKRKONOMLVk82FX0p79B3Q2y7NEgFGSK8lULuIsE4bYwCzUQZIfOX_rR59e18YaCiAZ2_9UfmTJmSeW4EJqddAiS7aomM4j9xrb2nWK3GO/s400/IMG_0072.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">To Παλάτι των Νορμανδών</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN5Q08r2Sk18NUmhe7pGJ2M5qEWdbiM9-6E6KJP4kHN55nnZWc9ipBmpBmf6F4UnpuulmYZLfiDpnhyphenhyphenWna7p_QzVLC80EWxXW0358jAbpQSD_4iXiZl0b1FlTWcGMIW63Lc-8xmbxp3j8q/s1600/IMG_0075.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /><img border="0" data-original-height="1045" data-original-width="1500" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN5Q08r2Sk18NUmhe7pGJ2M5qEWdbiM9-6E6KJP4kHN55nnZWc9ipBmpBmf6F4UnpuulmYZLfiDpnhyphenhyphenWna7p_QzVLC80EWxXW0358jAbpQSD_4iXiZl0b1FlTWcGMIW63Lc-8xmbxp3j8q/s400/IMG_0075.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Αφού ξεκουραστείτε στο πάρκο της Piazza Vittoria, λίγο πιο κάτω, σας περιμένει ο πανέμορφος Καθεδρικός Ναός του Παλέρμο, κατασκευασμένος κυρίως τον 12ο αιώνα, στη θέση τζαμιού που είχαν χτίσει τον 9ο αιώνα οι Σαρακηνοί, αντικαθιστώντας παλαιότερη χριστιανική βασιλική του 6ου αιώνα. Πρόκειται για ένα αριστουργηματικό μείγμα ρυθμών και αρχιτεκτονικών στοιχείων των οποίων η αρμονική συνύπαρξη σαγηνεύει το μάτι. Αψίδες, καμπαναριά με αρχαιοελληνικούς κιονίσκους, γοτθική και νεοκλασική είσοδος, στοές, αραβικά διακοσμητικά στοιχεία και ένας πολύ εντυπωσιακός εσωτερικός διάκοσμος, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που κάνουν τον Καθεδρικό του Παλέρμο ένα μοναδικό μνημείο. Ολόκληρη, δε, η περιοχή γύρω από τον Καθεδρικό είναι από τα καλύτερα σημεία της πόλης, γεμάτη ωραία χρώματα, καφέ, τουριστικά μαγαζάκια και παλμό. Μπείτε οπωσδήποτε μέσα μιας που η είσοδος είναι δωρεάν, αλλά μπορείτε να ανεβείτε και στην οροφή για να απολαύσετε και τη θέα της πόλης από ψηλά.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhanpwxk3pOLKFKY8bMyXz882vtq7jCyISp2txwlR1oYQEfuJqxlzoFkxumzpZLi8mEMZ1ENW_r4UvNegUc_lkhjFYFgfFI5EyDLn1PjsSlyQvC9ukHJhVh1eebmUS6MVvhPZympqFI_vpl/s1600/IMG_0074.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="976" data-original-width="1500" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhanpwxk3pOLKFKY8bMyXz882vtq7jCyISp2txwlR1oYQEfuJqxlzoFkxumzpZLi8mEMZ1ENW_r4UvNegUc_lkhjFYFgfFI5EyDLn1PjsSlyQvC9ukHJhVh1eebmUS6MVvhPZympqFI_vpl/s400/IMG_0074.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο Καθεδρικός του Παλέρμο</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Συνεχίζοντας κατά μήκος της via Vittorio Emanuele, θα συναντήσετε το Quattro Canti, το σταυροδρόμι με τη via Maqueda με τις τέσσερις χαρακτηριστικές γωνιαίες όψεις των κτηρίων με όμορφα αγάλματα, περιποιημένο γλυπτό διάκοσμο και τέσσερις βρύσες - συντριβάνια. Συνεχίζοντας από εκεί, θα βγείτε στην κεντρική λεωφόρο via Roma με τα πολλά εμπορικά καταστήματα πριν καταλήξετε στη θάλασσα, όπου μπορείτε να κάνετε μια ωραία βόλτα στη μαρίνα, στο εμπορικό λιμάνι και στο πάρκο του Foro Italico.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimYuAYThJ42DUxdWDlFT_ywCS74S0aIKJmdvvqNXZQ1qAxzres_Xcrw2WGdjQYr7inctD1YbWuYvvrdrrRkPZ6JELXsW8Ev5KJKP-M3526v6vjDV899fJwWU533R8aG5xDNZ5nc-n9fsR3/s1600/IMG_0003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1125" data-original-width="1500" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimYuAYThJ42DUxdWDlFT_ywCS74S0aIKJmdvvqNXZQ1qAxzres_Xcrw2WGdjQYr7inctD1YbWuYvvrdrrRkPZ6JELXsW8Ev5KJKP-M3526v6vjDV899fJwWU533R8aG5xDNZ5nc-n9fsR3/s400/IMG_0003.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7chQwAPxJnnCuWSiqA9p3b6qtFYANx6rXAEAEeTD2SglOYWopF6dPKFkcoPWebmVa4zraxfGMkG6-AhfyV86sqB_re-IaUb0MME9AvnxIi0NlD3pbgJ9B75q_LkkSFVWWL8YJZxSerdxV/s1600/IMG_0007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1419" data-original-width="1500" height="377" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7chQwAPxJnnCuWSiqA9p3b6qtFYANx6rXAEAEeTD2SglOYWopF6dPKFkcoPWebmVa4zraxfGMkG6-AhfyV86sqB_re-IaUb0MME9AvnxIi0NlD3pbgJ9B75q_LkkSFVWWL8YJZxSerdxV/s400/IMG_0007.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Ακολουθώντας τη via Maqueda, πολύ κοντά στο Quattro Canti, βρίσκεται ένα ακόμη σήμα κατατεθέν της πόλης, η Fontana Pretoria στην ομώνυμη πλατεία, όπου βρίσκεται και το δημαρχείο. Ένα μεγάλο και πολυεπίπεδο συντριβάνι που αποτελεί σύνθεση από αγάλματα θεοτήτων και μυθολογικών μορφών. Σε κοντινή απόσταση, η ιστορική εκκλησία της Μαρτοράνα, ένας ναός χτισμένος σε ρυθμό που θυμίζει μεσοβυζαντινή εκκλησία, με εντυπωσιακό κωδωνοστάσιο και διακοσμημένος εσωτερικά με βυζαντινά ψηφιδωτά.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPBZWsa3MlUFqqBFatlm7jGTpLOuHjbnc9kyiPNfl-kHOiBy5RPunJjpGwcwD8cp4yfQbRZxvirJrPVnGxbivtvvgfmxsBgQCZS7DdOPLCzR8RtXfGJ5QP2VAk3gsyAGFDefCpml7dmJmf/s1600/IMG_0010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1061" data-original-width="1473" height="287" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPBZWsa3MlUFqqBFatlm7jGTpLOuHjbnc9kyiPNfl-kHOiBy5RPunJjpGwcwD8cp4yfQbRZxvirJrPVnGxbivtvvgfmxsBgQCZS7DdOPLCzR8RtXfGJ5QP2VAk3gsyAGFDefCpml7dmJmf/s400/IMG_0010.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Fontana Pretoria</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1125" data-original-width="1500" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3e1C1_dPMJYlYVy42E9mN0ZbxNDiBwVnDyAkCHkM4P1vOGfIC6vee2oHayNQ5gAKHsB4FSsfZ-4-IQtACg9ZSZJtit5RbO5FEuvoZE0765Qg3LMzDQ34fUPwmKe56ojlxp4TiahJDf74V/s400/IMG_0015.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="400" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο ναός Μαντοράνα</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Από την αντίθετη κατεύθυνση θα συναντήσετε την μεγάλη πλατεία Giuseppe Verdi με το μεγαλοπρεπές Teatro Massimo, το μεγαλύτερο λυρικό θέατρο της Ιταλίας. Χτισμένο από το 1875 μέχρι το 1891, το θέατρο είναι νεοκλασικού ρυθμού με αρτ νουβό στοιχεία και πολλούς ψηλούς κορινθιακούς κίονες να συμπληρώνουν την εικόνα του. Περπατώντας πιο έξω από την παλιά πόλη, αξίζει να δείτε και το Politeama Garibaldi, το δεύτερο σημαντικότερο θέατρο του Παλέρμο, ένα πολύ όμορφο κυκλικό κτήριο γεμάτο ιωνικούς κίονες και με μια πολύ εντυπωσιακή αψιδωτή είσοδο μνημειακού χαρακτήρα με ένα τέθριππο στην κορυφή.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGyXKGmhDAh81ixK3niTXDKJL8Jteg2TN_u-0QzH7LnwJD8p2VNAzPJ2fgypvaKcTU6vP8yJtcpGjgdoWC-24l6PHTxZNQmlktvAfLtiT2Xym9cXXKJWWRYKFolE9W3j8kMu7nXgSr0qlf/s1600/IMG_0104.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="908" data-original-width="1500" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGyXKGmhDAh81ixK3niTXDKJL8Jteg2TN_u-0QzH7LnwJD8p2VNAzPJ2fgypvaKcTU6vP8yJtcpGjgdoWC-24l6PHTxZNQmlktvAfLtiT2Xym9cXXKJWWRYKFolE9W3j8kMu7nXgSr0qlf/s400/IMG_0104.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Teatro Massimo</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0LhFUpbL_PIqQ1kFHBFDjAY9jrqLpjaraho3rzvpij_ZE2YURitlVW39jL3MPLs2XrVtn_UDUdgeLkg3fgMTHM01mGNBO81uDefWJJnjlpkv_5_WewwCwcnzOcyg3ZDdBW2KlNysrz3fa/s400/a_k.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="400" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Politeama Garibaldi</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0LhFUpbL_PIqQ1kFHBFDjAY9jrqLpjaraho3rzvpij_ZE2YURitlVW39jL3MPLs2XrVtn_UDUdgeLkg3fgMTHM01mGNBO81uDefWJJnjlpkv_5_WewwCwcnzOcyg3ZDdBW2KlNysrz3fa/s1600/a_k.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<br />
Οι ομορφιές του Παλέρμο, βέβαια, δεν σταματούν εδώ. Στις βόλτες μέσα στην πόλη θα ανακαλύψετε πολλές ακόμη ωραίες γωνιές, όπως την Piazza San Domenico στη via Roma, με την όμορφη κιτρινωπή εκκλησία, τον κήπο Garibaldi με τους αιωνόβιους κισσούς από την περίοδο της Ιταλικής ενοποίησης, τον Άγιο Ιωάννη των Ερημιτών, κοντά στο Παλάτι των Νορμανδών, με το ιδιαίτερο αραβικό στυλ και τον ωραίο μικρό κήπο, τη μεσαιωνική γέφυρα Admiral και άλλα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUdJU1l3Qv5J2VR5a3gICcowQniBGHgaP9TEbfkKz0Je4jjobPO3WPFIX1C3YUItPYoh69zWbMaeql-Skk_nb5JGni8p4fFCBnQxzpUeke7v-7s-HxcGV91mjGiMURisKZjLPt0FN5JxBZ/s1600/IMG_20200201_134132.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1389" data-original-width="1500" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUdJU1l3Qv5J2VR5a3gICcowQniBGHgaP9TEbfkKz0Je4jjobPO3WPFIX1C3YUItPYoh69zWbMaeql-Skk_nb5JGni8p4fFCBnQxzpUeke7v-7s-HxcGV91mjGiMURisKZjLPt0FN5JxBZ/s400/IMG_20200201_134132.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div>
Τελευταίο, άφησα το Παλάτι Ζίσα, ένα πολύ ιδιαίτερο αραβικό κτίσμα έξω από την παλιά πόλη του Παλέρμο που κατασκευάστηκε τον 12ο αιώνα ως θερινή κατοικία των Νορμανδών ηγεμόνων της Σικελίας. Το Παλάτι μαζί με τους γύρω κήπους, ξεχωρίζει αρχιτεκτονικά από τα υπόλοιπα ιστορικά μνημεία της πόλης με κυρίαρχο στοιχείο το ισλαμικό και παρά την ταραγμένη ιστορία του, ανακατασκευάστηκε και σήμερα λειτουργεί ως Ισλαμικό Μουσείο.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF5-mD7LM3tjBSkvcNWHpeE8nGRGbjJM7cg-L4ObBykc8ER-wq8mIYIVhmbnAXhNRYoy6qcx_lw4wE_o8QeOLudk6D70NDBMz4d1NTyyJqhyphenhyphendviggSnrIWjU8jziOlg7QXEsfHAcSNCze8/s1600/IMG_0092.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="934" data-original-width="1273" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF5-mD7LM3tjBSkvcNWHpeE8nGRGbjJM7cg-L4ObBykc8ER-wq8mIYIVhmbnAXhNRYoy6qcx_lw4wE_o8QeOLudk6D70NDBMz4d1NTyyJqhyphenhyphendviggSnrIWjU8jziOlg7QXEsfHAcSNCze8/s400/IMG_0092.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Το Παλάτι Ζίσα</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijRm9aKXXGF7HOVY-x1SFvGIdkHkKMm2b5-b_xdb-lCoQ5nZZPcgXlDIyHncvjBxn8Vybf55Fo9o-prWoHuRYrqYOKU3t4XXVzXTWsecp9nnJd1iSkEPsJnND3-nF9t-wnOLP0xUJDcykS/s1600/IMG_0081.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /><img border="0" data-original-height="799" data-original-width="1500" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijRm9aKXXGF7HOVY-x1SFvGIdkHkKMm2b5-b_xdb-lCoQ5nZZPcgXlDIyHncvjBxn8Vybf55Fo9o-prWoHuRYrqYOKU3t4XXVzXTWsecp9nnJd1iSkEPsJnND3-nF9t-wnOLP0xUJDcykS/s400/IMG_0081.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
Ο Καθεδρικός του Παλέρμο, το Παλάτι των Νορμανδών, η Cappella Palatina, η εκκλησία Μαντοράνα μαζί με τον διπλανό ναό του San Cataldo, ο Άγιος Ιωάννης των Ερημιτών, το Παλάτι Ζίσα και η γέφυρα Admiral, μαζί με άλλους δύο ναούς από το Cefalù και το Monreale, έχουν ενταχθεί από το 2015 ως σύνολο μνημείων στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.</div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
Οι φίλοι των γεύσεων, θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα μια απογευματινή-βραδινή βόλτα στον πεζόδρομο που ξεκινάει από την Piazza San Domenico, όπου τους περιμένει ένα πραγματικό περιβόλι από μαγαζιά με φρέσκα τοπικά προϊόντα, μπυραρίες με ντόπιες ετικέτες, street food που ψήνεται μπροστά σας έως και γεύσεις από την Αφρική και μέσα σε όλα αυτά, μερικοί πάγκοι με αντίκες και διάφορα παλαιά αντικείμενα. Ίσως από τα πιο ιδιαίτερα σημεία του Παλέρμο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgei2-xCqryeQhNHZQWhZaGvPr7W_PJaOAaLpUtCpWtRbcAWUNkL3ug2Yvu72nVm1DNx9Yh0wLDgoghOkAqXCCepASGVAEE60pQqM3-VjnkFK1t8zs2AY9750nFW6UaMqSVqZqTemy1JZw3/s1600/IMG_0051.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1125" data-original-width="1500" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgei2-xCqryeQhNHZQWhZaGvPr7W_PJaOAaLpUtCpWtRbcAWUNkL3ug2Yvu72nVm1DNx9Yh0wLDgoghOkAqXCCepASGVAEE60pQqM3-VjnkFK1t8zs2AY9750nFW6UaMqSVqZqTemy1JZw3/s400/IMG_0051.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
Το Παλέρμο είναι μια πόλη που έχουν αρχίσει να ανακαλύπτουν περισσότεροι ταξιδιώτες κυρίως τα τελευταία χρόνια, με την εκρηκτική αύξηση των low cost πτήσεων. Η πόλη είναι ασφαλής, περπατιέται εύκολα και σε αυτό βοηθούν πάρα πολύ οι κεντρικοί δρόμοι που σε πολλά σημεία είναι κλειστοί για τα αυτοκίνητα προς όφελος των πεζών και των ποδηλάτων (ναι, καλά διαβάσατε). Εάν ωστόσο θελήσετε να χρησιμοποιήσετε δημόσια συγκοινωνία, το απλό εισιτήριο κοστίζει 1,40 και ισχύει για 90 λεπτά μετά την επικύρωση. Ωστόσο η προτροπή μου είναι να εξερευνήσετε την πόλη με τα πόδια, να ανακαλύψετε τα όμορφα παλιά κτήρια και τις γειτονιές του ιστορικού κέντρου, να χαζεύετε από παντού σχεδόν την εντυπωσιακή θέα του βουνού Πελεγκρίνο, να ακούσετε τα βήματά σας στα λιθόστρωτα στενά δρομάκια, να ανταλλάξετε χαμόγελα με τους ευγενικούς κατοίκους και πιο ...παράξενες ματιές με την κάπως "σκιαχτική" σημαία της Σικελίας με τη Μέδουσα και το τρίσκελο - αρχαίο σύμβολο του νησιού.<br />
<br />
<br />
<b><u>Υστερόγραφο της τελευταίας στιγμής:</u></b><br />
Την ώρα που γράφω το άρθρο αυτό, εξαπλώνεται στην Ιταλία ο κοροναϊός - με το Παλέρμο να είναι μέσα στις πόλεις όπου επιβεβαιώθηκε κρούσμα. Ευχή μου είναι να ελεγχθεί γρήγορα αυτός ο κίνδυνος και σύντομα να μπορούμε όλοι άφοβα να κάνουμε σχέδια, να ταξιδεύουμε και να γνωρίζουμε άλλους τόπους με άνεση και ασφάλεια.</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-12669690993945860482019-10-26T12:48:00.000+03:002019-10-26T12:50:24.595+03:00ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ - ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΒΟΛΤΑ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzVV-8tvu1D91yfDeV3h9-hJ1Uz2kHQ-KRIvdHvL_z7I3ZaeApw7xt9lGBTKMJjsyLoiSoJFQ0-Vf8kKMket3D6wLWNIsq9nW9Z9CSxjJsHqHjYSz6WhQ7gBFuJhyphenhypheniMEoc0fBR8MhNwbPT/s1600/IMG_0049.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzVV-8tvu1D91yfDeV3h9-hJ1Uz2kHQ-KRIvdHvL_z7I3ZaeApw7xt9lGBTKMJjsyLoiSoJFQ0-Vf8kKMket3D6wLWNIsq9nW9Z9CSxjJsHqHjYSz6WhQ7gBFuJhyphenhypheniMEoc0fBR8MhNwbPT/s640/IMG_0049.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Οι αρχαίοι Ναβαταίοι ήταν ιδιαίτερα συνδεδεμένοι με τη λατρεία των βράχων και πίστευαν ότι μέσα σε αυτούς κατοικούν πνεύματα.<br />
<br />
Περπατώντας στην <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/09/blog-post.html" target="_blank"><b>ιστορική πόλη της Πέτρας</b></a>, κατά το <a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/06/blog-post.html" target="_blank"><b>πρόσφατο ταξίδι μου στην Ιορδανία</b></a>, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω με τα ίδια μου τα μάτια ότι οι βράχοι εκεί εξακολουθούν να έχουν ζωή και δεν ήταν λίγες οι φορές που η βόλτα μου πήρε μια μάλλον πιο ...μεταφυσική χροιά.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinDHRgCOvwgjI4Qm6P7jnhpv0_yXtAvdAn_trW_g4Fhzn0osOzO8Fnibtl3UnbmyzAXB24zpPLktXAlacPYh-nFZ8gujLd3amNVx188KirmrV3xjDy-cB5WHCHiWGLiP3EaXycj681WjbS/s1600/IMG_0233.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinDHRgCOvwgjI4Qm6P7jnhpv0_yXtAvdAn_trW_g4Fhzn0osOzO8Fnibtl3UnbmyzAXB24zpPLktXAlacPYh-nFZ8gujLd3amNVx188KirmrV3xjDy-cB5WHCHiWGLiP3EaXycj681WjbS/s400/IMG_0233.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Βράχος που μου θύμισε πολύ έντονα κεφάλι χελώνας.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzT-0EoQ8T4vAvhI0T6zcMhj9YGhXCXtdnFSNuFOEOFqOcG8rnKoiNFMmlD7F6KlMJBCpPzGdVZheXaPwJh0LJDSSc4Q8Ygk9ZhBxTYV4-oFCiupTKJXaBkn2WQwUM2B1mXeNYizoVJUlq/s1600/IMG_0226.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzT-0EoQ8T4vAvhI0T6zcMhj9YGhXCXtdnFSNuFOEOFqOcG8rnKoiNFMmlD7F6KlMJBCpPzGdVZheXaPwJh0LJDSSc4Q8Ygk9ZhBxTYV4-oFCiupTKJXaBkn2WQwUM2B1mXeNYizoVJUlq/s400/IMG_0226.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Κοιτάζοντας αυτόν τον σχηματισμό, αυθόρμητα σκέφτηκα "οι ελέφαντες"!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzVV-8tvu1D91yfDeV3h9-hJ1Uz2kHQ-KRIvdHvL_z7I3ZaeApw7xt9lGBTKMJjsyLoiSoJFQ0-Vf8kKMket3D6wLWNIsq9nW9Z9CSxjJsHqHjYSz6WhQ7gBFuJhyphenhypheniMEoc0fBR8MhNwbPT/s1600/IMG_0049.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzVV-8tvu1D91yfDeV3h9-hJ1Uz2kHQ-KRIvdHvL_z7I3ZaeApw7xt9lGBTKMJjsyLoiSoJFQ0-Vf8kKMket3D6wLWNIsq9nW9Z9CSxjJsHqHjYSz6WhQ7gBFuJhyphenhypheniMEoc0fBR8MhNwbPT/s400/IMG_0049.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Υπέροχο ραβδωτό ψάρι - πιθανόν με έναν φίλο του δίπλα.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlPc1lbMWtgkltuM7sx6PklFbGkRh-in-7TGI9ccozfw9sLZMNF3IpbzJffIDHPyh6Hr1xzhe6AugBhpNSzVoX4wABSu1joygBmVOG7ihytkZxztbsM4K8lG64pVklYqt0JeAoKnLxlRp9/s1600/IMG_0221.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlPc1lbMWtgkltuM7sx6PklFbGkRh-in-7TGI9ccozfw9sLZMNF3IpbzJffIDHPyh6Hr1xzhe6AugBhpNSzVoX4wABSu1joygBmVOG7ihytkZxztbsM4K8lG64pVklYqt0JeAoKnLxlRp9/s400/IMG_0221.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Κορμός δέντρου που έχει πάρει (ή του έχει δοθεί) το σχήμα κεφαλιού κροκόδειλου!</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrYgZeYycCpuw0qs0Ig29jHNziNEOVv9PJWC5iopKHUgtpS-OqIrQYMWt0EebuqOsrnjR3-fj6m4oxCp2WG-9TSB-0DF2uVdWaUO93CVi96rsF7Eng1ma7OX8t7gvzQswdbDBaiUrQoMp5/s1600/IMG_0222.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrYgZeYycCpuw0qs0Ig29jHNziNEOVv9PJWC5iopKHUgtpS-OqIrQYMWt0EebuqOsrnjR3-fj6m4oxCp2WG-9TSB-0DF2uVdWaUO93CVi96rsF7Eng1ma7OX8t7gvzQswdbDBaiUrQoMp5/s400/IMG_0222.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
"Θυμωμένος" βράχος, μου έφερε στο νου νεκρική μάσκα.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIzxzYF44ShXM8zVx5YNRjvudXbe3HETzp-pgoR5B_DJZUZF9Ld7yE324rSK6ET4n47LRRJ7W30pYQba0wv7HBZ6UJEupNww9OAfSj0md-AbYSUYgE5CSZNr8olkVjbKudPBMjUjGNUk5q/s1600/IMG_0034.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIzxzYF44ShXM8zVx5YNRjvudXbe3HETzp-pgoR5B_DJZUZF9Ld7yE324rSK6ET4n47LRRJ7W30pYQba0wv7HBZ6UJEupNww9OAfSj0md-AbYSUYgE5CSZNr8olkVjbKudPBMjUjGNUk5q/s400/IMG_0034.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Μια "λέαινα" αγναντεύει την άγρια ομορφιά του τοπίου.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPcRZPYL71vGcHyuO7W_yncy554eWdnGfJrWd2CR8Au0oYlBzOhmfz9gKa2pZHP-VQLRoGFGCiZ-_a_o2JjHkcfovc-DtrzZDskCbWQEohyphenhyphenyHFkhaGoPLanV0rpbmIRh6_Nwqkge1Y13MH/s1600/IMG_0050.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPcRZPYL71vGcHyuO7W_yncy554eWdnGfJrWd2CR8Au0oYlBzOhmfz9gKa2pZHP-VQLRoGFGCiZ-_a_o2JjHkcfovc-DtrzZDskCbWQEohyphenhyphenyHFkhaGoPLanV0rpbmIRh6_Nwqkge1Y13MH/s400/IMG_0050.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Άλλος ένας "θυμωμένος" βράχος, σαν βγαλμένος από ταινία τρόμου.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-7885611648220083282019-09-17T11:00:00.001+03:002019-10-26T12:48:38.967+03:00ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΣΙΦΝΟ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDcx7PEepIV_Zp_pPYU6a4m_mg7qPSFiDnNeshS1vLAEg-DhQdkjZ5WF6XMJWxkjYIAra2mOdeHRCqGItaPPiXqrvuBXFGOYY9E3bN0u_-M9UtnESMzNJOcWROpkeVWsmQ7WSgkCR56cSN/s1600/IMG_20190913_112036.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDcx7PEepIV_Zp_pPYU6a4m_mg7qPSFiDnNeshS1vLAEg-DhQdkjZ5WF6XMJWxkjYIAra2mOdeHRCqGItaPPiXqrvuBXFGOYY9E3bN0u_-M9UtnESMzNJOcWROpkeVWsmQ7WSgkCR56cSN/s640/IMG_20190913_112036.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Τα ταξίδια πολλές φορές είναι γεμάτα απρόοπτα, άλλοτε καλά κι άλλοτε πάλι δυσάρεστα. Κάποιες φορές, ωστόσο, είναι δυνατόν ένα δυσάρεστο απρόοπτο να μετατραπεί σε ...αλατοπίπερο για το ταξίδι σου. Μια τέτοια περίπτωση ήταν και αυτή που με έφερε για λίγες ώρες στη Σίφνο.<br />
<a name='more'></a><br />
Μέσα Σεπτεμβρίου και βρίσκομαι εν μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής (στα όρια του απαγορευτικού) σε ένα ταχύπλοο κλειστού τύπου με τελικό προορισμό τη Μήλο. Το ταξίδι πολύ δύσκολο, αφού οι δυνατοί άνεμοι και τα κύματα χτυπούν το ελαφρύ σκάφος με μανία. Οι αντοχές των επιβατών δοκιμάζονται άγρια και τα μέλη του πληρώματος, τρέχουν όπως μπορούν να βοηθήσουν όσους το έχουν ανάγκη, προσπαθώντας κι εκείνοι με δυσκολία να κρατηθούν όρθιοι.<br />
<br />
Το πλοίο κινούταν με μειωμένη ταχύτητα λόγω της θαλασσοταραχής, κάτι που επέτεινε το βασανιστήριο των επιβατών, που έμοιαζε να μη θέλει να τελειώσει. Τελικά, μετά από περίπου τρεις μαρτυρικές ώρες, το σκάφος έφτασε στη Σίφνο, πρώτο ενδιάμεσο σταθμό του ταξιδιού. Εκεί, μας ανακοινώθηκε ότι έχει ήδη εκδοθεί απαγορευτικό απόπλου για τα σκάφη τέτοιου τύπου και ότι θα έπρεπε όλοι να αποβιβαστούμε και να συνεχίσουμε αργότερα για τον προορισμό μας με ένα μεγαλύτερο συμβατικό πλοίο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv7YkUmtBHFeWeh9DQw2ovwU09ZovqavwxQ6CckTpVDzxNoZUsr5TU94pyhAitI_a5cjdTc_03E82PMcjKoEbwnfQAFrsBxRcAKnQknZU159In2Bp30XVeHAaApN_Uf9CsfiUhfDRvWLYR/s1600/IMG_20190913_124245.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="739" data-original-width="900" height="327" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv7YkUmtBHFeWeh9DQw2ovwU09ZovqavwxQ6CckTpVDzxNoZUsr5TU94pyhAitI_a5cjdTc_03E82PMcjKoEbwnfQAFrsBxRcAKnQknZU159In2Bp30XVeHAaApN_Uf9CsfiUhfDRvWLYR/s400/IMG_20190913_124245.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivtoFwxT9rnqefv2KEQfy7Xa6PCKmoQFZqY4LLWtprGujM2E6lgMOSSPQ6vEsBQF9CkGG9LHu28_ZwHlPsqlSaYmlDN2l2UiDZnTpVThkEy0BIKuPx4jMeOXpl2MPCZJCyqYViJIYFt-D7/s1600/IMG_20190913_105217.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivtoFwxT9rnqefv2KEQfy7Xa6PCKmoQFZqY4LLWtprGujM2E6lgMOSSPQ6vEsBQF9CkGG9LHu28_ZwHlPsqlSaYmlDN2l2UiDZnTpVThkEy0BIKuPx4jMeOXpl2MPCZJCyqYViJIYFt-D7/s400/IMG_20190913_105217.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Να 'μαι λοιπόν για πρώτη φορά στη Σίφνο, με περίπου δυόμιση ώρες ελεύθερες στη διάθεσή μου, που δεν επιτρέπουν βέβαια πολλά, σίγουρα όμως είναι αρκετές για μια ωραία βόλτα.<br />
<br />
Δείτε μερικές φωτογραφίες από τις Καμάρες, το λιμάνι της Σίφνου, τραβηγμένες με το κινητό μου τηλέφωνο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0XztMQBYI2H-XuGauHPA45MBgJnwVkXRhRrcaWgwCr7adb-P2KvjUA_deaCX5V2-dunftfp-noVa7mpPWQLgQ6KOtrw7v-4mgu9u-79uKm0nm84g573GPiPllUiiWjlak2-pInS7XLny7/s1600/IMG_20190913_105229.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0XztMQBYI2H-XuGauHPA45MBgJnwVkXRhRrcaWgwCr7adb-P2KvjUA_deaCX5V2-dunftfp-noVa7mpPWQLgQ6KOtrw7v-4mgu9u-79uKm0nm84g573GPiPllUiiWjlak2-pInS7XLny7/s400/IMG_20190913_105229.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjptOSp8OQe-lZ6G43OMm9bbguplpTMheUNjogqI9NS0PKfDTSGSsyYPlk3haFmwHnhV1cj_e9w0JEfy8TzhHs5f8j-Kb0oUj_t7Du8vKYAVNyLIrgCSekiOL4Qzujv47n0-WAaiZviEhAh/s1600/IMG_20190913_105537.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjptOSp8OQe-lZ6G43OMm9bbguplpTMheUNjogqI9NS0PKfDTSGSsyYPlk3haFmwHnhV1cj_e9w0JEfy8TzhHs5f8j-Kb0oUj_t7Du8vKYAVNyLIrgCSekiOL4Qzujv47n0-WAaiZviEhAh/s400/IMG_20190913_105537.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZOXf01cSCvh8EzNcilzhv1gpZncMe35R2ejenynN9mu5Y6MeiBdfEZZuhjp2VnUx9ClID0XiM-FwoVV5YdLoAj1q5g1XBVYYF0uXHkihksFN5TQMnT4mWnGc0p4iDluKPQ6BgozrrxUEO/s1600/IMG_20190913_110144.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZOXf01cSCvh8EzNcilzhv1gpZncMe35R2ejenynN9mu5Y6MeiBdfEZZuhjp2VnUx9ClID0XiM-FwoVV5YdLoAj1q5g1XBVYYF0uXHkihksFN5TQMnT4mWnGc0p4iDluKPQ6BgozrrxUEO/s400/IMG_20190913_110144.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">Η παραλία Καμάρες</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQrDJl2ggPnEUZkIwz1Mudy-Ev7e0Yt2zhz4i55ckFHNE7vMEls3m_5T0Ik9cTguAYMtg59tvjxBEmdFBbU3jbwICFstjx-jM6iCROs8V7GOSvs3h4CAZVXZbTwwHbqQGVsevojUlXS284/s1600/IMG_20190913_111210.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQrDJl2ggPnEUZkIwz1Mudy-Ev7e0Yt2zhz4i55ckFHNE7vMEls3m_5T0Ik9cTguAYMtg59tvjxBEmdFBbU3jbwICFstjx-jM6iCROs8V7GOSvs3h4CAZVXZbTwwHbqQGVsevojUlXS284/s400/IMG_20190913_111210.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">Άγιοι Ανάργυροι</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuAKzJFVKjdrTuhsJi7PIUUZxp9MwtF6RXs7scz1Xe8u2ZSlDpzZ4cLtQx_LJuiMbTvFQkv5OuCpFn2ibPMXeg7P8xCmayK7gqtuCt7vjkIFed1hp_AQm-WzAR31jRY_l4vtWraratNR01/s1600/IMG_20190913_112707.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuAKzJFVKjdrTuhsJi7PIUUZxp9MwtF6RXs7scz1Xe8u2ZSlDpzZ4cLtQx_LJuiMbTvFQkv5OuCpFn2ibPMXeg7P8xCmayK7gqtuCt7vjkIFed1hp_AQm-WzAR31jRY_l4vtWraratNR01/s400/IMG_20190913_112707.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">Ο φλάρος, σήμα κατατεθέν της Σίφνου.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGHK_9eGKCkj1xobp4NAneBxvW5ekQ3nJbQ1U0z6lBRDsdw-ZFjAq25qK5VviN92GCHKEW-bkKRBhxF1RtJFKRRhyphenhyphenxIYd2ESDy_EHYaeNBnjS-gbakI2AE8XWPxoRMzDFl9CSRVcHW5f6a/s1600/IMG_20190913_111035.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGHK_9eGKCkj1xobp4NAneBxvW5ekQ3nJbQ1U0z6lBRDsdw-ZFjAq25qK5VviN92GCHKEW-bkKRBhxF1RtJFKRRhyphenhyphenxIYd2ESDy_EHYaeNBnjS-gbakI2AE8XWPxoRMzDFl9CSRVcHW5f6a/s400/IMG_20190913_111035.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">Αγία Μαρίνα</span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBuasat8kK7tAGyTZVG0Rnp1vD-AD2DsQe-wvMj_ZWIlOTJbEa3VVzbVvafjdChamV9gmg4zLG06bgV-OENx_HNuFY-ElwcCANk5I93JDicWm6XYQOjb9Hsu0lug1foetDgimAkPsxLXyR/s1600/IMG_20190913_111729.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="900" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBuasat8kK7tAGyTZVG0Rnp1vD-AD2DsQe-wvMj_ZWIlOTJbEa3VVzbVvafjdChamV9gmg4zLG06bgV-OENx_HNuFY-ElwcCANk5I93JDicWm6XYQOjb9Hsu0lug1foetDgimAkPsxLXyR/s400/IMG_20190913_111729.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN5BG-RHIUTWzj2O0ePDlRl-ImthKgXJ4rhnSE2noPf9GPsL_GS_2z_9GluecKjRU9jP8DMr0P607HEF1XoD72UbtDpo9X8PUwEKivELaX7nx3CCoL5Sobb0sqg_-TrVF_Y_mtD2ElS3C-/s1600/IMG_20190913_111542.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN5BG-RHIUTWzj2O0ePDlRl-ImthKgXJ4rhnSE2noPf9GPsL_GS_2z_9GluecKjRU9jP8DMr0P607HEF1XoD72UbtDpo9X8PUwEKivELaX7nx3CCoL5Sobb0sqg_-TrVF_Y_mtD2ElS3C-/s400/IMG_20190913_111542.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Φεύγοντας από τις Καμάρες, φρόντισα να επισκεφτώ το τουριστικό γραφείο της περιοχής από όπου προμηθεύτηκα ωραίο υλικό για τις ομορφιές του νησιού και χάρτη που, μεταξύ άλλων, προτείνει ενδιαφέρουσες περιπατητικές διαδρομές.<br />
<br />
Νομίζω ότι μια προγραμματισμένη, πλέον, επίσκεψη στη Σίφνο είναι πολύ κοντά.<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-84049785952992119562019-09-05T17:16:00.001+03:002019-09-05T17:26:22.126+03:00ΠΕΤΡΑ: Η ΡΟΔΟΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYYm2i3G8Q_PRd2AgpH-wqFqgbvm7kkqYnFYt4EJWeoLB12qVZ2dfVg9SMRsLJ81PNRVDTLcRHpdrtWaYSwS5MjauZ6XxSizqjwjqulHVlRGfGZjZLezMmG2AYsbDan0g1jqfB8ua4q50O/s1600/IMG_0201.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="781" data-original-width="1000" height="498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYYm2i3G8Q_PRd2AgpH-wqFqgbvm7kkqYnFYt4EJWeoLB12qVZ2dfVg9SMRsLJ81PNRVDTLcRHpdrtWaYSwS5MjauZ6XxSizqjwjqulHVlRGfGZjZLezMmG2AYsbDan0g1jqfB8ua4q50O/s640/IMG_0201.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Η μέρα είχε φτάσει επιτέλους για τον κυριότερο λόγο του ταξιδιού μου στην Ιορδανία. Η Πέτρα, ψηφισμένη ως ένα από τα Νέα Επτά Θαύματα του κόσμου και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, θεωρείται από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου και, φυσικά, το απόλυτο τουριστικό καύχημα της Ιορδανίας.<br />
<a name='more'></a><br />
Το λεωφορείο από το Αμμάν, ακολουθώντας τον εθνικό δρόμο, περνάει μέσα από ονειρεμένα τοπία ερήμου, με καμήλες και σκηνές βεδουίνων διάσπαρτες να είναι τόσο κοντά αλλά να φαντάζουν και τόσο μακριά, ζώντας σε άλλους ρυθμούς, σε άλλη εποχή. Κι όμως, αυτή τη φορά, παρά το όμορφο ταξίδι, ο νους μου ήταν περισσότερο στον προορισμό.<br />
<br />
Η Πέτρα υπήρξε η πρωτεύουσα του βασιλείου των Ναβαταίων, ενός αρχαίου λαού, που κατοικούσε κυρίως ανάμεσα στην Ερυθρά και τη Νεκρά θάλασσα - την περιοχή που στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν Πετραία Αραβία. Το όνομα που είχαν δώσει εκείνοι στην πόλη ήταν Ράκμου, που σημαίνει "βράχος με χρωματιστές ραβδώσεις". Πέτρα, την αποκαλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες έμποροι, επειδή οι κάτοικοί της έκαναν μια μεγάλη γιορτή την άνοιξη προσφέροντας θυσίες στους θεούς τους πάνω σε μία μεγάλη πέτρα. Οι Ναβαταίοι, καταφέρνοντας να εκμεταλλευτούν έξυπνα την θέση και το ελάχιστο νερό της περιοχής μέσω ενός συστήματος ύδρευσης, επίσης λαξευμένο στους βράχους, δημιούργησαν μια σημαντική πόλη που τους χάρισε δύναμη και πλούτο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXnz6BppVA5aiHls9tSvtpQk3tlj9ehJQSQe-lS5QCzzyZPbbz2SaSZCWEexENZQof7O553CqM2Y9BmngPhI3OZ7tjAgnlIxhpxSDgOGhsMi_iizkgfZaJ4V-5AM0sW63W_mgE2Nk6O4j6/s1600/IMG_0096.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXnz6BppVA5aiHls9tSvtpQk3tlj9ehJQSQe-lS5QCzzyZPbbz2SaSZCWEexENZQof7O553CqM2Y9BmngPhI3OZ7tjAgnlIxhpxSDgOGhsMi_iizkgfZaJ4V-5AM0sW63W_mgE2Nk6O4j6/s400/IMG_0096.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijbiB1hkjkZw10Ku8psSduYgjidm4pXGF177_HTGOcgyYrxT-73QlmJiQfXU4S4hGGeS7OWVetoUIAkOjQUBFke75syEkcbrprjitOGsKJxMulJOkIRt4MomD8JWrAHQV4TddONVmB5cEE/s1600/IMG_0111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="571" data-original-width="900" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijbiB1hkjkZw10Ku8psSduYgjidm4pXGF177_HTGOcgyYrxT-73QlmJiQfXU4S4hGGeS7OWVetoUIAkOjQUBFke75syEkcbrprjitOGsKJxMulJOkIRt4MomD8JWrAHQV4TddONVmB5cEE/s400/IMG_0111.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Από μακριά κιόλας το ιδιαίτερο τοπίο της Πέτρας εντυπωσιάζει και κλέβει τα βλέμματα, με όλη σχεδόν την περιοχή να μοιάζει με περίτεχνο φυσικό γλυπτό. Περνώντας το κέντρο επισκεπτών του αρχαιολογικού χώρου, η ανυπομονησία και η αγωνία είχε χτυπήσει κόκκινο καθώς ένα από τα πιο γοητευτικά μου ταξιδιωτικά όνειρα θα γινόταν σε λίγο πραγματικότητα.<br />
<br />
Πρέπει να γνωρίζετε εκ των προτέρων, ότι η είσοδος στην Πέτρα είναι ακριβή. Το ημερήσιο εισιτήριο κοστίζει 50 δηνάρια Ιορδανίας - δηλαδή πάνω από 60 ευρώ! Και εδώ συμφέρει πάρα πολύ το Jordan Pass για το οποίο μιλήσαμε <b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/06/blog-post.html" target="_blank">στο άρθρο για το Αμμάν</a></b>, που στην τιμή του περιλαμβάνει και την Πέτρα. Επίσης, με την είσοδό σας, θα σας πουν ότι έχετε δωρεάν μια βόλτα με τις άμαξες τα άλογα των οποίων σταυλίζονται αμέσως μετά την είσοδο. Αυτό ισχύει μεν, αλλά μόλις η βόλτα σας τελειώσει ο αμαξάς πάντα ζητάει κατιτίς παραπάνω (ας το πούμε φιλοδώρημα) και απ' ότι διαπίστωσα μπορούν να γίνουν και ιδιαίτερα πιεστικοί. Άρα, αν αποφασίσετε να κάνετε τη βόλτα σας με την άμαξα, υπολογίστε το σαν η βόλτα να μην είναι δωρεάν.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht0ynIrO2BQtcnkHs2bnHPixc5iDKVs439WggpEVH8fGL2oyZuv7hvlUZmor34yzYMjgijX84zDjyDz3qTdNx-DV6TH2_zzfN-ypod0ijTy63OBLDO05EZB_AARYbhoZq6sDVcjxej1Mvx/s1600/IMG_0059.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="682" data-original-width="900" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht0ynIrO2BQtcnkHs2bnHPixc5iDKVs439WggpEVH8fGL2oyZuv7hvlUZmor34yzYMjgijX84zDjyDz3qTdNx-DV6TH2_zzfN-ypod0ijTy63OBLDO05EZB_AARYbhoZq6sDVcjxej1Mvx/s400/IMG_0059.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJaBWuLYQdaYcNCjtcYvXWJw4G7rDn13iLfx1OR9-JiANpCkM5vFZ7dLxFOzH8a4ImtASX1RCXwjLO6-1CftgwvLrAo39C23gc-XjG2BX-CPZ-NyR0zIukx3UnbDeB_QGaWcj7JsCMK9f7/s1600/IMG_0063.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJaBWuLYQdaYcNCjtcYvXWJw4G7rDn13iLfx1OR9-JiANpCkM5vFZ7dLxFOzH8a4ImtASX1RCXwjLO6-1CftgwvLrAo39C23gc-XjG2BX-CPZ-NyR0zIukx3UnbDeB_QGaWcj7JsCMK9f7/s400/IMG_0063.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8Z3jLZGtaWjUro7tZkL-PyjWmvg1orEtVw2sLzt-mXC9VBfYcm2wE0ew_1HDHJ4qzE6gYZXRtBHBvrVfu7wLv6IDABdvJdqfv0YIUn9f0RtNbIcH4p_qPYr3KO0nOR5OawzFK_qlUuUQg/s1600/IMG_0093.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8Z3jLZGtaWjUro7tZkL-PyjWmvg1orEtVw2sLzt-mXC9VBfYcm2wE0ew_1HDHJ4qzE6gYZXRtBHBvrVfu7wLv6IDABdvJdqfv0YIUn9f0RtNbIcH4p_qPYr3KO0nOR5OawzFK_qlUuUQg/s400/IMG_0093.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1tD3rd41qDF22eUEQVDJeNQCltaPAwHho2t5mRGYnPq8K5i53iEWHFfacXV4MkT_yDhgFbHQjwsf0j2QBHERtikNL3n3zKwsbhN_5cF4WYZayXIeiNjdyr3iesv5EK6VJvCbJe3ZA-cQt/s1600/IMG_0095.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1tD3rd41qDF22eUEQVDJeNQCltaPAwHho2t5mRGYnPq8K5i53iEWHFfacXV4MkT_yDhgFbHQjwsf0j2QBHERtikNL3n3zKwsbhN_5cF4WYZayXIeiNjdyr3iesv5EK6VJvCbJe3ZA-cQt/s400/IMG_0095.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Από κοντά και καθώς έκανα τα πρώτα μου βήματα στην αρχαία πόλη, ο βαθύς εντυπωσιασμός για το μοναδικό φυσικό περιβάλλον της περιοχής πήγαινε μαζί με τον θαυμασμό για το πώς κατάφεραν οι Ναβαταίοι να δαμάσουν όλες τις δυσκολίες και να κάνουν αυτόν τον τόπο ζωντανό καμβά πάνω στον οποίον δημιούργησαν τέχνη και ζωή. Ο τεράστιος αρχαιολογικός χώρος της Πέτρας, που μέχρι σχετικά πρόσφατα κατοικούνταν κανονικά από ντόπιους, είναι γεμάτος εντυπωσιακές κατασκευές πάνω στα μαλακά πετρώματα της περιοχής, με σαφείς επιρροές από τον Ελληνικό και τον Ρωμαϊκό πολιτισμό. Από το κέντρο επισκεπτών, μπορείτε να προμηθευτείτε δωρεάν εύχρηστο χάρτη της αρχαίας πόλης, ώστε να εντοπίσετε τα πάντα πολύ εύκολα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYYm2i3G8Q_PRd2AgpH-wqFqgbvm7kkqYnFYt4EJWeoLB12qVZ2dfVg9SMRsLJ81PNRVDTLcRHpdrtWaYSwS5MjauZ6XxSizqjwjqulHVlRGfGZjZLezMmG2AYsbDan0g1jqfB8ua4q50O/s1600/IMG_0201.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="781" data-original-width="1000" height="311" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYYm2i3G8Q_PRd2AgpH-wqFqgbvm7kkqYnFYt4EJWeoLB12qVZ2dfVg9SMRsLJ81PNRVDTLcRHpdrtWaYSwS5MjauZ6XxSizqjwjqulHVlRGfGZjZLezMmG2AYsbDan0g1jqfB8ua4q50O/s400/IMG_0201.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnJlsmlOQQIZsWS6JFMJQG9-OmxDgbvsbE03m7PNeC_tABNX8qETt3HzDSWKnr2BUTXLy5ZeoM6tz3Jg5QZ6WpbqIa5c5QCIkPWSvtt7_7gOLssVgyruFXxdLeRaGLblS4MUFqzFc5qk_u/s1600/IMG_0204.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnJlsmlOQQIZsWS6JFMJQG9-OmxDgbvsbE03m7PNeC_tABNX8qETt3HzDSWKnr2BUTXLy5ZeoM6tz3Jg5QZ6WpbqIa5c5QCIkPWSvtt7_7gOLssVgyruFXxdLeRaGLblS4MUFqzFc5qk_u/s400/IMG_0204.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0wEHSzcUXqO8LorIPGHZSIEcIz8Jivh_pYEVJ3CxT-oalB1f27S0zUxeCxF4lheIsGKGruYysTcTVdnWckg5OGv8eU6WwZXE5HKM5bwpSZK-FE9XHurcRWUX1lZY5yyLGQ-UIUb3ZCRD0/s1600/IMG_0228.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0wEHSzcUXqO8LorIPGHZSIEcIz8Jivh_pYEVJ3CxT-oalB1f27S0zUxeCxF4lheIsGKGruYysTcTVdnWckg5OGv8eU6WwZXE5HKM5bwpSZK-FE9XHurcRWUX1lZY5yyLGQ-UIUb3ZCRD0/s400/IMG_0228.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div>
Από τα αναρίθμητα μνημεία της αρχαίας πόλης, ξεχωρίζει το θησαυροφυλάκιο Χαζνέ Φαραούν, με την αριστουργηματική πρόσοψη ύψους σαράντα μέτρων -ίσως το πιο φωτογραφημένο μνημείο της Πέτρας- το ρωμαϊκό θέατρο που μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 15000 θεατές, η πέτρα Ουμ-αλ-Μπιγιάρα από την οποία πήρε και το όνομά της η πόλη, τα λουτρά, ο βασιλικός τάφος της Υδρίας και οι οβελίσκοι 6 μέτρων αφιερωμένοι σε τοπικούς θεούς, που βρίσκονται στην Τελετουργική Πλατεία. Για να φτάσετε, βέβαια, σε όλα αυτά, θα περπατήσετε το Σικ, το απίστευτης ομορφιάς μονοπάτι που οδηγεί από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου στην κυρίως αρχαία πόλη, απολαμβάνοντας τους βράχους με τις χαρακτηριστικές χρωματικές επιστρωματώσεις να δημιουργούν δεξιά κι αριστερά σας μοναδικά τοιχώματα ύψους έως και 50 μέτρων!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS4f3WLiGq-xca7Qz7K0XK_WPbsz2UyU_OQ_xs84eFyLMvRh0XuQzM7zAyhiEgdGUuc22uokghl8Us3AvRBZKzX-3qh9GHaHMxlqqwWRR7Q8_EdpwYUxBY4kh1GIpdXkfI5gbSQbcWwOCu/s1600/IMG_0075.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS4f3WLiGq-xca7Qz7K0XK_WPbsz2UyU_OQ_xs84eFyLMvRh0XuQzM7zAyhiEgdGUuc22uokghl8Us3AvRBZKzX-3qh9GHaHMxlqqwWRR7Q8_EdpwYUxBY4kh1GIpdXkfI5gbSQbcWwOCu/s400/IMG_0075.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRmVthJLCQ8T5egSnckJ862WOP7UtB6Mh096gluqFILY3KftUp60VvrAhn3FYho9jtYL-t9sxK2FEvHgsBSHtETVH_-7HOsYewpUob670lBnZXDXGB9wD4LPuK3X_x2SMzS_a7ktJRIPxm/s1600/IMG_0079.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="659" data-original-width="900" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRmVthJLCQ8T5egSnckJ862WOP7UtB6Mh096gluqFILY3KftUp60VvrAhn3FYho9jtYL-t9sxK2FEvHgsBSHtETVH_-7HOsYewpUob670lBnZXDXGB9wD4LPuK3X_x2SMzS_a7ktJRIPxm/s400/IMG_0079.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyIZtpNtqvQxNVYkTpbQwlTRTSsNyLkBMRZcvD-AAB0imOLAtlg1npNxWtUWpWDzHnQjYIs3kefn_4NzWSZHj1uWrwze5AEwB6nK4bnxRh_uaEKghvYHBKEXj6bBBxrOYYALoYRZ7jYAay/s1600/IMG_0113.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="602" data-original-width="900" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyIZtpNtqvQxNVYkTpbQwlTRTSsNyLkBMRZcvD-AAB0imOLAtlg1npNxWtUWpWDzHnQjYIs3kefn_4NzWSZHj1uWrwze5AEwB6nK4bnxRh_uaEKghvYHBKEXj6bBBxrOYYALoYRZ7jYAay/s400/IMG_0113.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifTV9x18AmN29k1Bhze-yoxAdPPwKUn2wWyzxwlkAfuCVygxnxOMjlucGIWAE6MR2f5NRFyZMHaVUODVS2uwJfrwAKGzZViJPbeBW8JLqPnC7JU3mFpXrJT2hKdr1OkNJgQAUwBBU4hfN6/s1600/IMG_0098.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifTV9x18AmN29k1Bhze-yoxAdPPwKUn2wWyzxwlkAfuCVygxnxOMjlucGIWAE6MR2f5NRFyZMHaVUODVS2uwJfrwAKGzZViJPbeBW8JLqPnC7JU3mFpXrJT2hKdr1OkNJgQAUwBBU4hfN6/s400/IMG_0098.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgag-dbv0gfAjmGz9lWf-HGCa796sYYAnucmedUdOue3SiRad-k_7fDDMqWz0S17-994x3sXJ_RmTgV9ihcvfhimnKVTUZIlQmevRPN9_6AYMX8SxTn6THRrL8RQYwP9sWhZFoo1yqOt5VP/s1600/IMG_0212.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgag-dbv0gfAjmGz9lWf-HGCa796sYYAnucmedUdOue3SiRad-k_7fDDMqWz0S17-994x3sXJ_RmTgV9ihcvfhimnKVTUZIlQmevRPN9_6AYMX8SxTn6THRrL8RQYwP9sWhZFoo1yqOt5VP/s400/IMG_0212.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihG_Hq-_ZzOeJ1Bb3mqCU66Irl_QhJ5W7LjiGkF6td9PULn-pDkrg979ThCJkDWAYFVyldeXHWbjeW4FOdwawY6wb1DtDF9iKnKyHEH7HXYbWQ_sdrQlpOA0nsegbFm_Du1lrbAGRTaLHg/s1600/IMG_0216.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="586" data-original-width="900" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihG_Hq-_ZzOeJ1Bb3mqCU66Irl_QhJ5W7LjiGkF6td9PULn-pDkrg979ThCJkDWAYFVyldeXHWbjeW4FOdwawY6wb1DtDF9iKnKyHEH7HXYbWQ_sdrQlpOA0nsegbFm_Du1lrbAGRTaLHg/s400/IMG_0216.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
Δεν είναι όμως μόνο τα μνημεία που κλέβουν την καρδιά του επισκέπτη στην Πέτρα. Όλος ο χώρος διατηρεί μια παραδοσιακή ατμόσφαιρα που τον μετατρέπει σε χρονοκάψουλα. Από τη μία οι καλοσυνάτοι και χαμογελαστοί ντόπιοι με την παραδοσιακή τους αμφίεση, τους πάγκους που πουλούν όμορφα χειροτεχνήματα και τα διάσπαρτα καταλύματα στα οποία μπορεί κανείς να πιει αυθεντικό τσάι ή αραβικό καφέ, από την άλλη οι γλυκύτατες καμήλες, τα γαϊδουράκια και τα άλογα με τις άμαξες, όλα στη διάθεσή σας για μια αξέχαστη βόλτα, δίνουν ένα εξαίσιο φολκλόρ άρωμα στην Πέτρα και την εμπειρία της.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqHshmsGZs7Oltw4JReSwlvDtOvUEc1177TM2Biixs-NdfpocbTBfSXNqoSHby618d0ZtHLQweXKb2pOiE1mvm8GQWKLuXMfxjHKQFE20uBv7mLH7ZInYfcK3Q904TyPuwj4R5E3jfALvO/s1600/IMG_0118.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="624" data-original-width="900" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqHshmsGZs7Oltw4JReSwlvDtOvUEc1177TM2Biixs-NdfpocbTBfSXNqoSHby618d0ZtHLQweXKb2pOiE1mvm8GQWKLuXMfxjHKQFE20uBv7mLH7ZInYfcK3Q904TyPuwj4R5E3jfALvO/s400/IMG_0118.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw_HSZXztSoW30-hftv4bk2H0LDLU18olhfT-E_j4RMFz5zE8cNvH8tW8Qvo_gkUEOjtkHyMCeRoIj3wPZeLFSEv6sYbb0yBTlbYw24wo5hNKDSATil9ZSCQXW6k7-gfN3bilzzlQiim78/s1600/IMG_0122.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="673" data-original-width="900" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw_HSZXztSoW30-hftv4bk2H0LDLU18olhfT-E_j4RMFz5zE8cNvH8tW8Qvo_gkUEOjtkHyMCeRoIj3wPZeLFSEv6sYbb0yBTlbYw24wo5hNKDSATil9ZSCQXW6k7-gfN3bilzzlQiim78/s400/IMG_0122.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU9a9hAMwpaPgPS4DtlELA2GesaSAuPNAQu4pq2TG6BxD0-UmYcPluQqBHipVS4VLgKOho3MSIife2Wd1Z2Zwgyaixpb5-72ePSkUEs6_ZppSHykfBfTd4jNjvpNe4bM6Gv9DVXtSFUzw-/s1600/IMG_0102.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU9a9hAMwpaPgPS4DtlELA2GesaSAuPNAQu4pq2TG6BxD0-UmYcPluQqBHipVS4VLgKOho3MSIife2Wd1Z2Zwgyaixpb5-72ePSkUEs6_ZppSHykfBfTd4jNjvpNe4bM6Gv9DVXtSFUzw-/s400/IMG_0102.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
Έχοντας περπατήσει ως το ρωμαϊκό θέατρο, τριγυρνούσε συνεχώς στο μυαλό μου μια μικρή πινακίδα που είχα παρατηρήσει προηγουμένως. Έγραφε High place of sucrifice και από εκεί ξεκινούσαν σκαλοπάτια που φαινόταν να οδηγούν σε κάποιο ιδιαίτερο μονοπάτι. Κοίταξα την ώρα. Είχα την επιλογή να ακολουθήσω τη "ροή" προς τα υπόλοιπα μνημεία της Πέτρας που ακόμα δεν είχα δει ή να περπατήσω αυτό το παράξενο, διαφορετικό μονοπάτι. Επέλεξα το δεύτερο.<br />
<br />
Η διαδρομή οδηγεί μέσα από άγριους σχηματισμούς βράχων και θα την χαρακτήριζα μέτριας δυσκολίας με μία στοιχειώδη προσοχή, όπως πάντα όταν κάνουμε πεζοπορία σε τέτοια μονοπάτια. Η ανάβαση ήταν απολαυστική, με τη βοή από τον κυρίως τουριστικό δρόμο σιγά σιγά να χάνεται δίνοντας τη θέση της στο μεθυστικό ψιθύρισμα του αέρα ανάμεσα από τις φυλλωσιές των λιγοστών δέντρων και στην βαθιά αντήχηση από τις φωνές των γαϊδουριών και των καμήλων που έφταναν από ακαθόριστα σημεία. Λιγοστοί οι επισκέπτες που συναντούσα στη διαδρομή, όλοι όμως με μια όμορφη έκφραση στο πρόσωπό τους, παρά την εμφανή κούραση από τη ζέστη. Είναι εικόνες που οι περισσότεροι τουρίστες δε βλέπουν, το αληθινό τοπίο και η φωνή της Πέτρας, το παρθένο τοπίο που λειτούργησε ως καμβάς για να φτιαχτεί αυτό το σπουδαίο μέρος. Ευχάριστες εκπλήξεις στη διαδρομή, κάποια μικρά αυτοσχέδια καταλύματα των ντόπιων για ένα τσάι, λίγο νερό ή ακόμα και μερικά λεπτά ξεκούρασης, μερικές ανάσες. Πόσο ταιριαστά με το άγριο αυτό τοπίο, πόσο όμορφα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPgleo7u-06mcQF_343luSKV6EV7mwuxW9BdoEso3oq4NPCNrCmZ-U_xTvLUpi_vPv8pZbePy2WBPOiWxjVipP8Jy9ac9irSTIcU-7OM4D_XRKVMHmAVwKiPeUjAIr-fQEhJicBgybo4w6/s1600/IMG_0188.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="642" data-original-width="900" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPgleo7u-06mcQF_343luSKV6EV7mwuxW9BdoEso3oq4NPCNrCmZ-U_xTvLUpi_vPv8pZbePy2WBPOiWxjVipP8Jy9ac9irSTIcU-7OM4D_XRKVMHmAVwKiPeUjAIr-fQEhJicBgybo4w6/s400/IMG_0188.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmMpEKZN10Kjrqf1307EiJlQIXoE24lJ8nuS_-rjU84LkLZx3BdGiD48JN1zlOOucxTEb8xeFGfZwrXM45MeEljQVCULOwdoC4qnMgyoWMyVCTT2b9tsMhvgKNfdyVp1AKXLIWUSC5WeQ8/s1600/IMG_0185.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmMpEKZN10Kjrqf1307EiJlQIXoE24lJ8nuS_-rjU84LkLZx3BdGiD48JN1zlOOucxTEb8xeFGfZwrXM45MeEljQVCULOwdoC4qnMgyoWMyVCTT2b9tsMhvgKNfdyVp1AKXLIWUSC5WeQ8/s400/IMG_0185.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
Φτάνοντας στην κορυφή, η πανοραμική θέα της Πέτρας και όλης της γύρω περιοχής με συνεπήρε τόσο, που παραλίγο να ξεχάσω να εντοπίσω τον "Υψηλό τόπο της θυσίας" των αρχαίων Ναβαταίων. Έναν τραπέζιο ναό, πολύ καλά διατηρημένο, που κατασκευάστηκε στο σημείο αυτό ώστε να βρίσκεται πιο κοντά στους θεούς. Προσπαθούσα να φανταστώ την πομπή που θα ξεκινούσε από χαμηλά έως εκεί πάνω, την ιεροτελεστία, την επαφή με το θείο που θα ένιωθαν οι άνθρωποι. Το σημείο από μόνο του προκαλεί σεβασμό. Μου επέβαλλε να βαδίζω αθόρυβα. Να μην ακούω ούτε τα βήματά μου, μόνο τον αέρα και αυτόν τον χαρακτηριστικό λευκό θόρυβο που κάνει η ησυχία. Εχθρός της γαλήνης μου, η ώρα, που περνούσε γρήγορα και σύντομα θα έπρεπε να πάρω το δρόμο της επιστροφής. Ούτε καν μπήκα στον κόπο ανεβαίνοντας να υπολογίσω πόσο χρόνο χρειάστηκα, απλά περπατώντας το ίδιο μονοπάτι ανάποδα για την κατάβαση, ευχόμουν να μη χάσω τελικά το λεωφορείο για το Αμμάν.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8AmgBYoPba_TmXnYzyBxPPdyWchyphenhyphenxcLYY9LLLK4yRhKU5oYW_y35vfsSNKJW_2jVtnoFIwBbgLrYvShq5DLofmoe_g-wfKi7gekIP_ItDIXU5rAIp4uJcFbfDUD1gVsElNp7zIp1W1Pqf/s1600/IMG_0143.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="644" data-original-width="900" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8AmgBYoPba_TmXnYzyBxPPdyWchyphenhyphenxcLYY9LLLK4yRhKU5oYW_y35vfsSNKJW_2jVtnoFIwBbgLrYvShq5DLofmoe_g-wfKi7gekIP_ItDIXU5rAIp4uJcFbfDUD1gVsElNp7zIp1W1Pqf/s400/IMG_0143.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggYzzOx-EVuQpZEBmauN-Tq-UcuTRBFaP_mx99Wz7uTXkpc3oLjCeljqe64LFxKseNRGSE_dsxTYa9YWmqq6yT4A0urjFpSV5RHdDWGVygtaXF-UEQIX0KqlqNqNZ0R4cWtOJnIBHUcW6A/s1600/IMG_0146.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggYzzOx-EVuQpZEBmauN-Tq-UcuTRBFaP_mx99Wz7uTXkpc3oLjCeljqe64LFxKseNRGSE_dsxTYa9YWmqq6yT4A0urjFpSV5RHdDWGVygtaXF-UEQIX0KqlqNqNZ0R4cWtOJnIBHUcW6A/s400/IMG_0146.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9lCHkRBkgWiZWKzfCFl2OlSNj9efY7csfzr5A3rIeCybs9mLub7ehD8PVZG6Hl6DAKxcyojn8gscvhuoLTaXeEUXgWc5PT71Od31B8cbaVdwA8VQ72PLIsJenAZwGc-jVz0HAMRAQ4Fui/s1600/IMG_0142.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="623" data-original-width="900" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9lCHkRBkgWiZWKzfCFl2OlSNj9efY7csfzr5A3rIeCybs9mLub7ehD8PVZG6Hl6DAKxcyojn8gscvhuoLTaXeEUXgWc5PT71Od31B8cbaVdwA8VQ72PLIsJenAZwGc-jVz0HAMRAQ4Fui/s400/IMG_0142.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-1StohSxIp7D7ByHdE8Q2Dnyc7HcyzBaWrZWrwGS7mHdFGdSA7v-XbE_vNd-JCpxKbQslrq0ypKS8_5EUHCVW5pmZlMMTx52xbptkZ5Ck9ZwJ2kAGG19d5yNWkXinZxf8o4c49mBq3xwn/s1600/IMG_0153.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="629" data-original-width="900" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-1StohSxIp7D7ByHdE8Q2Dnyc7HcyzBaWrZWrwGS7mHdFGdSA7v-XbE_vNd-JCpxKbQslrq0ypKS8_5EUHCVW5pmZlMMTx52xbptkZ5Ck9ZwJ2kAGG19d5yNWkXinZxf8o4c49mBq3xwn/s400/IMG_0153.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Θα ανακαλώ πάντα στη μνήμη μου την Πέτρα ως μια από τις σημαντικότερες και ωραιότερες ταξιδιωτικές μου εμπειρίες. Για το μεγαλείο της φύσης, για την τόλμη ενός αρχαίου πολιτισμού να κατακτήσει και να εξημερώσει με τους όρους του ένα τέτοιο τοπίο, για την αθανασία μιας μεγαλειώδους δημιουργίας που μένει ζωντανή για πάντα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtlBXWrP5jtpYl8D-qhdi76diWaikEP9IJMjB1EoDbZYVX6k12EbGx72jLBQzZuUnQnb7a3_0QUhHT_PtHyx9614nHTOG0HJWHV06tSRgAPgTWZEMJIFxgLMtxYjJ2GvfIinFX4QYsBZqJ/s1600/IMG_0127.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtlBXWrP5jtpYl8D-qhdi76diWaikEP9IJMjB1EoDbZYVX6k12EbGx72jLBQzZuUnQnb7a3_0QUhHT_PtHyx9614nHTOG0HJWHV06tSRgAPgTWZEMJIFxgLMtxYjJ2GvfIinFX4QYsBZqJ/s400/IMG_0127.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWx9hfLSRmiWjEvh-cYRupUiGkxAFnZttkzGWYQMB2DqG7L2uoX-j90MkA1uafrJNEyJaWoVIy6Oq8qxzsf1kRpeaHrbHPTNulYF15jmSPPIHsKLHnXroUwkAa43vw5sNEY95u1LtPcNmy/s1600/IMG_0140.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="900" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWx9hfLSRmiWjEvh-cYRupUiGkxAFnZttkzGWYQMB2DqG7L2uoX-j90MkA1uafrJNEyJaWoVIy6Oq8qxzsf1kRpeaHrbHPTNulYF15jmSPPIHsKLHnXroUwkAa43vw5sNEY95u1LtPcNmy/s400/IMG_0140.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Απολαύστε περισσότερες εικόνες από την πανέμορφη Πέτρα, στο βίντεο από το #stigmeskaitopoi travel channel στο YouTube.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/27FQTnDPY3U" width="560"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-82818830785856620072019-06-30T21:16:00.001+03:002019-06-30T21:16:19.719+03:00ΓΕΡΑΣΑ: Η ΠΟΜΠΗΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtNDJRH8qpLsynW8rTk1Ni56OkdQfKg13ZYfQW7t_Stwo-pcKFEVd5rq9vikMJBZvGcysBFKjFQJU96lvAt2njBTlnhMd6VqF4haY2G5R1ZL1gQpCiUDOB0SrFJKZi4BexZE8inMo_gEgC/s1600/IMG_0048.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="743" data-original-width="1200" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtNDJRH8qpLsynW8rTk1Ni56OkdQfKg13ZYfQW7t_Stwo-pcKFEVd5rq9vikMJBZvGcysBFKjFQJU96lvAt2njBTlnhMd6VqF4haY2G5R1ZL1gQpCiUDOB0SrFJKZi4BexZE8inMo_gEgC/s640/IMG_0048.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
Πρώτη εξόρμηση έξω από την πρωτεύουσα, Αμμάν και κατευθύνομαι 48 χιλιόμετρα βόρεια για να επισκεφθώ την πιο καλοδιατηρημένη αρχαία ρωμαϊκή πόλη εκτός Ιταλίας, την αποκαλούμενη και "Πομπηία της Μέσης Ανατολής", την θρυλική Γέρασα.<br />
<a name='more'></a><br />
Η πόλη ιδρύθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο ή τον στρατηγό του, Περδίκκα, το 331 π.Χ. για να φιλοξενήσει κατ' αρχήν παλαίμαχους του μακεδονικού στρατού, μετά την αναχώρηση του Έλληνα στρατηλάτη από την Αίγυπτο. Ο πλούτος και η ομορφιά της Γέρασα, την έκαναν ξακουστή στην περιοχή κατά την ελληνιστική και αργότερα τη ρωμαϊκή περίοδο, οπότε και εντάχθηκε στην περίφημη Δεκάπολη, ένα είδος συμμαχίας μεταξύ πόλεων της Κοίλης Συρίας που τις ένωναν τα ελληνικά και ρωμαϊκά πολιτιστικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά. Στη Δεκάπολη, συμμετείχαν επίσης μεταξύ άλλων η Φιλαδέλφεια (το σημερινό Αμμάν) και η Δαμασκός. Σήμερα, η Γέρασα, είναι ο δεύτερος σε επισκεψιμότητα αρχαιολογικός χώρος της Ιορδανίας, μετά την Πέτρα.<br />
<br />
Η διαδρομή από το Αμμάν εξελίχθηκε σε μια μικρή περιπέτεια, που μου έμεινε ωστόσο ως θετική ανάμνηση. Τα δρομολόγια προς την Τζεράς (έτσι ονομάζεται η σύγχρονη πόλη) γίνονται από μικρά λευκά λεωφορεία που κάνουν τόσο αστικά όσο και κοντινά υπεραστικά δρομολόγια και στα οποία πολύ δύσκολα θα δείτε ένδειξη στα αγγλικά. Τα λεωφορεία αυτά, γερασμένα και κάπως βρώμικα, δεν έχουν συγκεκριμένες στάσεις, μπορούν να σταματήσουν οπουδήποτε για να πάρουν ή να αφήσουν επιβάτη.<br />
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-e7Z7zsDDUWS4hh8EoUk929LndSXoRJrQNo4sc8VryaFdONr_BHjZYs5GRqKXK6FHt9cCsDj87u234SBvh8eu8wWKX_eUPSVaUe4Iy_qET1MsSaM9OT5lRTZfBDyWo6nVMFJRQJvnk51e/s1600/IMG_0050.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="805" data-original-width="1200" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-e7Z7zsDDUWS4hh8EoUk929LndSXoRJrQNo4sc8VryaFdONr_BHjZYs5GRqKXK6FHt9cCsDj87u234SBvh8eu8wWKX_eUPSVaUe4Iy_qET1MsSaM9OT5lRTZfBDyWo6nVMFJRQJvnk51e/s400/IMG_0050.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br />
Φτάνοντας με ταξί στο σταθμό λεωφορείων Ταμπαρμπούρ του Αμμάν, επιβιβάστηκα στο όχημα που μου υπέδειξε ο ταξιτζής. Έξω από αυτό, στεκόταν ένας άνδρας που φώναζε συνεχώς με βραχνή φωνή, <i>Τζεράς, Τζεράς</i>! Μπήκα στο λεωφορείο σίγουρος και ήσυχος ότι θα με αφήσει στη Γέρασα και αφέθηκα να απολαύσω τη διαδρομή. Έχοντας στο μυαλό από όσα είχα διαβάσει στο διαδίκτυο ότι η Γέρασα είναι περίπου μία ώρα απόσταση από το Αμμάν, μου έκανε εντύπωση κάποια στιγμή που είχαμε ήδη περάσει αυτή τη μία ώρα και το λεωφορείο δεν έμοιαζε να προσεγγίζει τον προορισμό του. Αποπειράθηκα να ρωτήσω συνεπιβάτες μου για το πού πηγαίνει το λεωφορείο, αλλά δεν είχα τύχη, μιας που κανείς δεν καταλάβαινε αγγλικά. Μη μπορώντας να μου απαντήσουν, μου χαμογελούσαν ευγενικά και εγώ ανταπέδιδα το χαμόγελο με αμηχανία. Τελικά, βλέποντας τους επιβάτες σιγά σιγά να κατεβαίνουν, θεώρησα ότι πιθανόν το λεωφορείο να φτάνει στον προορισμό του και αποφάσισα να περιμένω. <br />
<br />
Λίγη ώρα αργότερα, φτάσαμε στην μικρή πόλη Ατζλούν, περίπου 18 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Τζεράς. Εκεί, μόλις σταματήσαμε, επιχείρησα να μιλήσω στον οδηγό και να του πω ότι θέλω να γυρίσω στη Τζεράς - από την οποία προφανώς είχαμε προηγουμένως περάσει, αλλά δεν το αντιλήφθηκα. Δύσκολη ξανά η επικοινωνία, αλλά ευτυχώς, τις προσπάθειές μου άκουσε μια κοπέλα που μιλούσε αγγλικά και εξήγησε εκείνη στον οδηγό τι του έλεγα. Ο οδηγός, μόλις κατάλαβε, μου χαμογέλασε και ζήτησε από την κοπέλα να μου πει ότι θα με πήγαινε στην Τζεράς με το δρομολόγιο της επιστροφής που (ευτυχώς) θα ξεκινούσε σε λίγα λεπτά. Με έβαλε και έκατσα δίπλα του, στη θέση του συνοδηγού και όταν τελικά έφτασα στη Τζεράς και σταμάτησε για να με αφήσει, αρνήθηκε να μου πάρει χρήματα και με χαιρέτησε ευγενικά. </div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibn1qUIVwqODyFqpQ_tftIMk9HjIngpQt-Ne9zrWyT-0B8kW65-V47gs4M3xhU_jL_4nlXuz4lIQeHnOXogfn6lvra04MaEF6TLz4qHV-4UJVTbp12XH-m09cPG9lU5RPQDeSWII7qI0M_/s1600/IMG_0046.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibn1qUIVwqODyFqpQ_tftIMk9HjIngpQt-Ne9zrWyT-0B8kW65-V47gs4M3xhU_jL_4nlXuz4lIQeHnOXogfn6lvra04MaEF6TLz4qHV-4UJVTbp12XH-m09cPG9lU5RPQDeSWII7qI0M_/s400/IMG_0046.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br />
Ευτυχώς, η είσοδος του αρχαιολογικού χώρου είναι πολύ κοντά στο σημείο που αποβιβάζουν τα λεωφορεία και έτσι δε χρειάστηκε να σπαταλήσω περισσότερο χρόνο. Η είσοδος στο αρχαιολογικό πάρκο (όπως αποκαλείται) της Γέρασα είχε μια ωραία έκπληξη. Με το που πέρασα το ταμείο, βρέθηκα σε μια συμπαθητική στεγασμένη αγορά με πολλά μικρά μαγαζιά που πουλάνε κάθε είδους αναμνηστικά και δώρα. Ο πειρασμός να ξεμυαλιστώ ήταν μεγάλος, αλλά αντιστάθηκα και προτίμησα να κάνω μια βόλτα εκεί στο τέλος - προτείνω να κάνετε το ίδιο, για να ξεκουραστείτε κιόλας από τον ήλιο.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFTtJw42T5zGh6qAsaff2oq-sCZqPIUGNRh19jlayhSmqQvxxWVmtN9VxMOjWjRxpzDAZLJQ1ZWkq9i41BzwD9w0BpIKWbnP06EnWxItOl48mQRlH9FlVO9oVzc2Iq0ARisBzFDjIfpUa4/s1600/IMG_0002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFTtJw42T5zGh6qAsaff2oq-sCZqPIUGNRh19jlayhSmqQvxxWVmtN9VxMOjWjRxpzDAZLJQ1ZWkq9i41BzwD9w0BpIKWbnP06EnWxItOl48mQRlH9FlVO9oVzc2Iq0ARisBzFDjIfpUa4/s400/IMG_0002.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br />
Προχωρώντας έξω ξανά, το βλέμμα κλέβει αμέσως η επιβλητική πύλη του Αδριανού (που θα τη δείτε κι απ΄ το δρόμο), χτισμένη για να τιμήσει τον γνωστό Ρωμαίο αυτοκράτορα. Από εκεί, ξεκινά και το κύριο μονοπάτι των επισκεπτών, το οποίο λίγο παρακάτω οδηγεί σε έναν μικρό ιππόδρομο, τον μικρότερο σε μήκος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά και στα ερείπια μιας Βυζαντινής εκκλησίας, όπου εντυπωσιάζει το όμορφο μωσαϊκό δάπεδο με την αναθηματική επιγραφή στα ελληνικά.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVxj3vy_T8w6Oz55H9Sso5NUJTn4yca2JkoMXDpID05-zh3eWx0Fn3dRVd2MVEbLbC8jDWsKAzv1AyCZ3Hpb6cN2mtDhHvLnvvmK1Z6S0dgW13KTAk4uJeYkDJJfceZjijI6xtvIOdZplS/s1600/IMG_0006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1200" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVxj3vy_T8w6Oz55H9Sso5NUJTn4yca2JkoMXDpID05-zh3eWx0Fn3dRVd2MVEbLbC8jDWsKAzv1AyCZ3Hpb6cN2mtDhHvLnvvmK1Z6S0dgW13KTAk4uJeYkDJJfceZjijI6xtvIOdZplS/s400/IMG_0006.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5ziZXMB1s9TLdUVCmzXnKVWSeIqfitdwSwTCv1f7FhtCK2H54JtxfjL4jXkAVD0Hatpyttv2l4CA3_cs06m77G9xpWL_eRysJAuMNHfQQJvwzCckpR1qjSVcqRcgR_7h6H3FdiQVNUl6Z/s1600/IMG_0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5ziZXMB1s9TLdUVCmzXnKVWSeIqfitdwSwTCv1f7FhtCK2H54JtxfjL4jXkAVD0Hatpyttv2l4CA3_cs06m77G9xpWL_eRysJAuMNHfQQJvwzCckpR1qjSVcqRcgR_7h6H3FdiQVNUl6Z/s400/IMG_0001.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br />
Μετά από αυτή την πρώτη γεύση, οδηγούμαστε στο Κέντρο Επισκεπτών του αρχαιολογικού χώρου, που είναι στα όρια της αρχαίας πόλης. Προτείνω να προμηθευτείτε από κει έναν χάρτη, καθώς δυστυχώς ο χώρος δεν έχει καλή σήμανση και έτσι συχνά δε θα ξέρετε τι βλέπετε. <br />
<br />
Τα σημαντικότερα σημεία της αρχαίας Γέρασα, όπου σίγουρα κι εσείς θα σταθείτε, θα θαυμάσετε, θα φωτογραφήσετε και θα ξαναθαυμάσετε, είναι το μοναδικό οβάλ φόρουμ με τις κιονοστοιχίες να το περιβάλλουν ολόγυρα σαν μαρμάρινο στεφάνι, τον κεντρικό δημόσιο δρόμο (cardo) με τους επιβλητικούς κίονες κορινθιακού ρυθμού στις δύο πλευρές του, το μεγάλο Νυμφαίο, τα λουτρά και το τετράπυλο, που ένωνε δυο βασικές αρτηρίες της πόλης. Εντυπωσιάστηκα πραγματικά από το πόσο καλά έχει διατηρηθεί το πλακόστρωτο του φόρουμ και του κεντρικού δημόσιου δρόμου, σημάδι της ποιότητας με την οποία αναπτύχθηκε αυτή η πόλη και της σημασίας που της δόθηκε. </div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOpb7ZES_iGC_kgB3GfJbbBZUzLmeUPWZPRein_EXR_ACOHWDnWLvYgkZYbqpqB5kVccE7Keeb3Xh_mr7Ou8Ojz66K2vqogMXCHauFjqjkz9cB4Y4QrKJoaF6fm0LrfrY_xf5HBF56dR_V/s1600/IMG_0015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOpb7ZES_iGC_kgB3GfJbbBZUzLmeUPWZPRein_EXR_ACOHWDnWLvYgkZYbqpqB5kVccE7Keeb3Xh_mr7Ou8Ojz66K2vqogMXCHauFjqjkz9cB4Y4QrKJoaF6fm0LrfrY_xf5HBF56dR_V/s400/IMG_0015.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmtsSF_67m0upJXrrL8NUKOzNChnIE_n_86LnGi_0AiREs9vhO62yiQGo-enCAcqDn5QF1weVHu7E8JGWMtvJT-8W20pwhQYdaJVDXerYjh1kJWpIY4CQSDYtizF3Dd1Dw1weE4SCmgj2H/s1600/IMG_0020.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmtsSF_67m0upJXrrL8NUKOzNChnIE_n_86LnGi_0AiREs9vhO62yiQGo-enCAcqDn5QF1weVHu7E8JGWMtvJT-8W20pwhQYdaJVDXerYjh1kJWpIY4CQSDYtizF3Dd1Dw1weE4SCmgj2H/s400/IMG_0020.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><i>Νυμφαίο</i></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE7x7EPwAQ2nLzZDiCt5HNNFMb-1e15kXWaH8DR8K7-2If28lhh_FoeyTg52YZBW1Mni62kXvSqITwDbQ4Ljj0AEXYp-GF7b5qTQDPB3yZDftuQAskP_l_33FnH3u9YrvBF-wwYDZvzxm8/s1600/IMG_0026.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE7x7EPwAQ2nLzZDiCt5HNNFMb-1e15kXWaH8DR8K7-2If28lhh_FoeyTg52YZBW1Mni62kXvSqITwDbQ4Ljj0AEXYp-GF7b5qTQDPB3yZDftuQAskP_l_33FnH3u9YrvBF-wwYDZvzxm8/s400/IMG_0026.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><i>Το Τετράπυλον</i></span></div>
<br />
Κορυφαίοι σταθμοί στη βόλτα στην αρχαία Γέρασα, αποτελούν οι δύο τεράστιοι ναοί, ο πρώτος και σημαντικότερος αφιερωμένος στην Αρτέμιδα, προστάτιδα της πόλης, χτισμένος στο υψηλότερο σημείο, επίσης με καλοδιατηρημένους κορινθιακούς κίονες και ο δεύτερος αφιερωμένος στον Δία. Επίσης, τα δύο θέατρα της πόλης, το μεγαλύτερο στη Νότια πλευρά και ένα μικρότερο στη Βόρεια. Περπατώντας στα μονοπάτια του αρχαιολογικού χώρου, θα συναντήσετε επίσης ερείπια αρκετών εκκλησιών (την περίοδο από το 400 έως το 600 μ.Χ, η Γέρασα είχε πάνω από 13 εκκλησίες), αλλά και ερείπια κατοικιών από την μεταγενέστερη περίοδο του Χαλιφάτου των Ομεϋαδών. Το μάτι κάθε Έλληνα επισκέπτη, σίγουρα θα σταθεί και στις πολλές ελληνικές επιγραφές στα δημόσια κτήρια, στις εκκλησίες και σε διάσπαρτα ερείπια μέσα στην πόλη.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc8MvbjyNhUUVuEuFyYV31uW2lLOKcqv-jI7gsYHf3cgjrDZHmWYaDiUDtP36CuX5QP3UltXb9KwjGduMDSwzU6BrCGda_cglzyYjH1Eqaug81mO3KnJOUL2IxrgF8FW6EDL9VoAC46655/s1600/IMG_0037.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc8MvbjyNhUUVuEuFyYV31uW2lLOKcqv-jI7gsYHf3cgjrDZHmWYaDiUDtP36CuX5QP3UltXb9KwjGduMDSwzU6BrCGda_cglzyYjH1Eqaug81mO3KnJOUL2IxrgF8FW6EDL9VoAC46655/s400/IMG_0037.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><i>Ο ναός της Αρτέμιδος</i></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpMO25ThvmeaDMy2taui_fAmbGotJuPS4YjfKSL7lz8anzAh_aA3xV4IEnuLI4M_i35jwrUOddzNIg432rBNi4QuA1X_I1IaLR7J1TVPvjGp-NMreAu6w0UeKAM4CTK8wC8swbUQTU_RwE/s1600/IMG_0027.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpMO25ThvmeaDMy2taui_fAmbGotJuPS4YjfKSL7lz8anzAh_aA3xV4IEnuLI4M_i35jwrUOddzNIg432rBNi4QuA1X_I1IaLR7J1TVPvjGp-NMreAu6w0UeKAM4CTK8wC8swbUQTU_RwE/s400/IMG_0027.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><i>Το Βόρειο θέατρο</i></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM3LaaElmqKfmVofjC4cgNM0B2CUlgbJKtMGg415f495P8wzlvbIsWJLbmBscm62tRKxRa2JnVus1VOSVBiQ2lomejx9UmmlxMVDoVMPrqcQF8-6r17eZ0sbwf_CI_JaS_109uvrqGyiPj/s1600/IMG_0053.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM3LaaElmqKfmVofjC4cgNM0B2CUlgbJKtMGg415f495P8wzlvbIsWJLbmBscm62tRKxRa2JnVus1VOSVBiQ2lomejx9UmmlxMVDoVMPrqcQF8-6r17eZ0sbwf_CI_JaS_109uvrqGyiPj/s400/IMG_0053.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><i>Ο ναός του Δία</i></span></div>
<br />
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να σκεφτεί κανείς ότι αυτή η πόλη, μετά από μια περίοδο που της χάρισε όλον αυτόν τον πλούτο και τη σημασία, άρχισε σταδιακά να παρακμάζει, ειδικά με την κατάκτησή της από τους Πέρσες το 614 μ.Χ. αλλά και από μεταγενέστερους σεισμούς που κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της, έως του σημείου να εγκαταλειφθεί τελείως. Η πόλη με το πέρας των αιώνων αφέθηκε να θαφτεί κάτω από τη σκόνη που κουβαλούσαν από την έρημο οι αμμοθύελλες, έως το 1806, όταν ένας Γερμανός περιηγητής, περνώντας από την περιοχή αναγνώρισε κάποια ερείπια και έγραψε για αυτά. Η λαμπερή αρχαία Γέρασα, άρχισε να αποκαλύπτεται σταδιακά από το 1925 με μία σειρά ανασκαφών η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXH0AHLA9jlExNjM5YCDoUw6Wf2cuaHmNGynDHLOG8D15Fl7x19Hcaha27X2SvEJivI4g2Xza7sqtT5MkKCf1Wxb1iRrX5nIR38cZk0WVbIxJeSzXjnoSILsAttGIByL1co1u1ytDfwKMW/s1600/IMG_0021.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXH0AHLA9jlExNjM5YCDoUw6Wf2cuaHmNGynDHLOG8D15Fl7x19Hcaha27X2SvEJivI4g2Xza7sqtT5MkKCf1Wxb1iRrX5nIR38cZk0WVbIxJeSzXjnoSILsAttGIByL1co1u1ytDfwKMW/s400/IMG_0021.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br />
Λίγες ώρες είναι, σε γενικές γραμμές, αρκετές για μια απολαυστική ολοκληρωμένη επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο της Γέρασα και αν υπάρχει περισσότερος χρόνος αξίζει, νομίζω, μια μικρή βόλτα και στη σύγχρονη Τζεράς.<br />
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-25283550284143325162019-06-17T14:29:00.002+03:002020-02-28T02:44:17.452+02:00ΑΜΜΑΝ: Η ΠΟΛΥΒΟΥΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0aWxTgfwJXfYFwBsGBgnok-JyQL9Ws0L6TxLuJTkzVtMNtO4ytoaaxqPMJHudXV1ICMsxicW052msQR9V-fcuhJo9QmKkcr1-YAYK4abQvTsqBRI3rAVB-t3eK4703CrE1b3QZ3PIUcir/s1600/IMG_00124567.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0aWxTgfwJXfYFwBsGBgnok-JyQL9Ws0L6TxLuJTkzVtMNtO4ytoaaxqPMJHudXV1ICMsxicW052msQR9V-fcuhJo9QmKkcr1-YAYK4abQvTsqBRI3rAVB-t3eK4703CrE1b3QZ3PIUcir/s640/IMG_00124567.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Από τους χαώδεις, πηγμένους στην κίνηση δρόμους του Αμμάν, ως τις ήρεμες κεντρικές πλατείες της Άκαμπα κι από το απόκοσμο κατακόκκινο τοπίο της Πέτρας, ως τη διάχυτη ελληνική αύρα στα ερείπια της Γέρασα, η Ιορδανία καταφέρνει να δημιουργεί αξέχαστες εμπειρίες που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη και σε πολλές περιπτώσεις, στην καρδιά.<br />
<a name='more'></a><br />
Το ταξίδι αυτό αποτέλεσε για μένα από την αρχή μια ενδιαφέρουσα πρόκληση. Διαβάζοντας εμπειρίες και γνώμες ανθρώπων που είχαν ήδη επισκεφθεί τη χώρα, κατάλαβα ότι δύσκολα κάποιος αποφασίζει ένα ταξίδι μόνος του σε μια τόσο ταλαιπωρημένη γωνιά του κόσμο, όπως είναι η Μέση Ανατολή. Έχοντας στα βόρεια τη Συρία και τον Λίβανο, στα δυτικά το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη και στα ανατολικά το Ιράκ, είναι λογικό, ίσως, να δημιουργούνται δεύτερες σκέψεις.<br />
<br />
Το πρώτο πράγμα, όμως, που έμαθα για την Ιορδανία και που έμελλε σύντομα να επαληθεύσω, είναι πως πρόκειται για μια όαση ειρήνης και σταθερότητας στη μέση μιας περιοχής όπου οι συγκρούσεις έχουν γίνει για πολλές γενιές μέρος της καθημερινότητας. Αλλά και κάτι επιπλέον. Μια χώρα που, πιο πάνω από τις πολλές ομορφιές και την ιστορία που κουβαλά, στέκει ο λαός της. Ένας λαός που ξέρει να καλωσορίζει, να φιλοξενεί, να ανοίγεται και να δημιουργεί δεσμούς φιλίας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin3M-UIBs4nHyJ_53rdn3tQYCiDxF2y_Cc5BiswPRk9kdBib9yC3bw3quCWn4_TRaij31Wla3UBVmaAamacU0ZTJCRnhyphenhyphen7kCWQrXbtwac_If_yc_PE9wP8DU3yprnGsAfhoW7hXO_Zxlfq/s1600/IMG_0084.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin3M-UIBs4nHyJ_53rdn3tQYCiDxF2y_Cc5BiswPRk9kdBib9yC3bw3quCWn4_TRaij31Wla3UBVmaAamacU0ZTJCRnhyphenhyphen7kCWQrXbtwac_If_yc_PE9wP8DU3yprnGsAfhoW7hXO_Zxlfq/s400/IMG_0084.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Η πτήση 940 της Aegean προσγειώθηκε στο Αμμάν λίγο μετά τις δυόμιση τη νύχτα. Το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης, καλοφτιαγμένο, σύγχρονο και πραγματικά πεντακάθαρο, φέρει το <span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-family: "times new roman"; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">όνομα της βασίλισσας Αλία, δεύτερης συζύγου του προηγούμενου βασιλιά της Ιορδανίας, Χουσεΐν, η οποία είχε σκοτωθεί σε δυστύχημα με ελικόπτερο. </span>Έχοντας φροντίσει να προμηθευτώ από την Αθήνα το Jordan Pass, πέρασα γρήγορα τους ελέγχους και τη διαδικασία της βίζα. Το Jordan Pass, είναι ένα ηλεκτρονικό τουριστικό πάσο που κοστίζει περίπου 90 ευρώ (ανάλογα τις ισοτιμίες) και περιλαμβάνει την αξία της έκδοσης βίζα στο αεροδρόμιο και είσοδο σε όλους τους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους και σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος της χώρας - μεταξύ αυτών και η Πέτρα. Αν σκοπεύετε, λοιπόν, να δείτε αρκετά πράγματα στην Ιορδανία, σας συμφέρει σίγουρα να την προαγοράσετε από τη σελίδα <a href="http://jordanpass.jo/"><span id="goog_1369176782"></span><b>Jordanpass.jo</b><span id="goog_1369176783"></span></a><br />
<a href="https://www.blogger.com/"></a><b></b><br />
Λόγω της προχωρημένης ώρας, είχα κανονίσει μεταφορά για το ξενοδοχείο, μιας που τη νύχτα οι δημόσιες συγκοινωνίες δεν εξυπηρετούν ούτε το αεροδρόμιο. Έξω από το επίπεδο των αφίξεων με περίμενε ο Αμάρ, ο οποίος είχε ήδη φροντίσει να με πληροφορήσει με μηνύματα πού θα βρισκόταν με το αυτοκίνητό του. Ήταν ευδιάθετος, δείχνοντας να απολαμβάνει την οδήγηση τη νύχτα. Μου μιλούσε με όρεξη για την πόλη που ακόμα για μένα κρυβόταν στο σκοτάδι, για τη χώρα, για τους τουρίστες, για την οικογένειά του. Με πληροφόρησε, επίσης, πως η μέρα που ξημερώνει ήταν η πρώτη του Ραμαζανιού, του ιερού μήνα των Μουσουλμάνων.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQzLULyKkfRcmfzbKW5qlUwmYiXTdtuMzwdchNwUAXMUWJoFz6uHfpI5ifRjpiHynTqv-L168K0dfDC72x-QHm_SdcuSUM6pojfEmZSaarrejZO0XjT3-KKvokV0X0c2UqsDF-3XmXfcgm/s1600/IMG_0073.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="423" data-original-width="1000" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQzLULyKkfRcmfzbKW5qlUwmYiXTdtuMzwdchNwUAXMUWJoFz6uHfpI5ifRjpiHynTqv-L168K0dfDC72x-QHm_SdcuSUM6pojfEmZSaarrejZO0XjT3-KKvokV0X0c2UqsDF-3XmXfcgm/s400/IMG_0073.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Στο ξενοδοχείο έφτασα περίπου στις τέσσερις και μισή. Η δροσιά και η ησυχία των μικρών ωρών απάλυναν το αίσθημα της κούρασης. Ο υπάλληλος στην υποδοχή ήταν προετοιμασμένος. Το μόνο που θα ζητούσα ήταν να μου επιτραπεί να περιμένω στην αίθουσα αναμονής μέχρι να μπω στο δωμάτιο ή έστω να αφήσω κάπου τα πράγματά μου και με το πρώτο φως να βγω για μια βόλτα χωρίς βάρος.<br />
<br />
Καταχωρώντας τα στοιχεία μου, ο υπάλληλος στάθηκε στην ελληνική μου καταγωγή, σημειώνοντας μάλιστα τη χώρα μας ως Hellas και όχι Greece. Μου συστήθηκε, τον έλεγαν Μαχμούντ. Θυμήθηκε πόσο τον είχαν εντυπωσιάσει όσα είχε διδαχθεί στο σχολείο για την αρχαία Ελλάδα, για τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου και με ρωτούσε για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα, αν περάσαμε τα δύσκολα, πώς ζει ο κόσμος. Εύκολα, η συζήτηση έγινε φιλική. Μιλήσαμε για τις δουλειές μας, την καθημερινότητα στην Ιορδανία, πόσο θα ήθελε κι ο ίδιος να αρχίσει να ταξιδεύει. Έπειτα, η κουβέντα στράφηκε και στις γυναίκες. Με ρωτούσε πώς είναι τα κορίτσια στην Ευρώπη, μοιραζόταν τα όνειρά του για έναν όμορφο γάμο, μου παραπονιόταν πως οι γυναίκες στην Ιορδανία ενδιαφέρονται πολύ για τα χρήματα, δύσκολα σε κοιτάνε αλλιώς. Φαινόταν αληθινά προβληματισμένος - και μιλάμε για έναν άνθρωπο πάνω από δέκα χρόνια μικρότερό μου.<br />
<br />
Δεν ξέρω αν όλο το παραπάνω έπαιξε ρόλο, αλλά ο ευγενικός φίλος της υποδοχής, μου εξασφάλισε άδειο και έτοιμο δωμάτιο γύρω στις έξι το πρωί, ώστε να ξεκουραστώ περισσότερο. Και κάτι παραπάνω· λίγο πριν ακουστεί η πρωινή προσευχή από τα γύρω τεμένη, βρέθηκα κι εγώ καλεσμένος σε ένα γρήγορο πρόγευμα, ανάμεσα στα παιδιά της βάρδιας. Έως την απογευματινή προσευχή, στη δύση του ηλίου, δεν τους επιτρέπεται ούτε να φάνε ούτε να πιούνε και πρέπει να πάρουν δυνάμεις. Η έκπληξη και ο δισταγμός μου απέναντι στην απρόσμενη αυτή πρόσκληση, διαλύθηκε από τα κοφτά λόγια του Μαχμούντ.<br />
"One God, we are brothers" (<i>ένας Θεός, είμαστε αδέλφια</i>).<br />
<br />
<b>ΑΜΜΑΝ</b><br />
<b></b><br />
Για κάποιον που δεν έχει ταξιδέψει ξανά στη Μέση Ανατολή, το Αμμάν είναι, σύμφωνα με το National Georgaphic, από τους ιδανικούς προορισμούς για να γνωρίσει κανείς τον αραβικό κόσμο. Πόλη γεμάτη παλμό και ανεκτική προς τη Δύση, η πρωτεύουσα της Ιορδανίας γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη, διατηρώντας ταυτόχρονα όλα τα χαρακτηριστικά της αραβικής ιδιομορφίας της. Το κέντρο της πόλης στην αρχή, ομολογώ, με ξένισε. Ως ταξιδιώτης που αρέσκομαι να περπατάω, μπορώ να πω ότι οι πεζοπορίες στο Αμμάν είναι κάπως δύσκολες εξ αιτίας του ανάγλυφου της πόλης και των πολλών λόφων. Επιπλέον, τα πεζοδρόμια είναι κάπως άτσαλα, τα κτήρια δείχνουν να έχουν φτιαχτεί δίχως έμφαση στην αισθητική και τα αυτοκίνητα δημιουργούν ένα απίστευτο χάος πολλές ώρες της ημέρας με οδηγούς που παρκάρουν κυριολεκτικά όπου βρουν και κορνάρουν συνέχεια χωρίς λόγο. Η νέα αυτή κανονικότητα, όμως, σύντομα συνηθίζεται ως μέρος της ταξιδιωτικής εμπειρίας και έτσι βγαίνουν στο προσκήνιο τα ενδιαφέροντα πρόσωπα της πόλης, τα μαγαζάκια, τα όμορφα ή λιγότερο όμορφα τζαμιά, οι γειτονιές και η καθημερινότητα των κατοίκων, που παρατηρούσα έντονα - πολύ περισσότερο απ' ότι έκανα σε ταξίδια σε ευρωπαϊκές πόλεις.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdf0lLdzFB575kYvsb5rIxmDpdkjyEPDwWkAMFdPc4khDOTavpUJxwJG6lLH50FaDByxUx7hNcBYso9agGaasfs7Yt5oeHl68zVAKckkddLY6NNSQfQD9hxVBkqxXAbRi96Dk1JUbv0Zau/s1600/IMG_0018.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="747" data-original-width="1000" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdf0lLdzFB575kYvsb5rIxmDpdkjyEPDwWkAMFdPc4khDOTavpUJxwJG6lLH50FaDByxUx7hNcBYso9agGaasfs7Yt5oeHl68zVAKckkddLY6NNSQfQD9hxVBkqxXAbRi96Dk1JUbv0Zau/s400/IMG_0018.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_omi5NXCHqphA22kUzHxX8zNzxcBI15kXhvYw7MhT80o0C-UbhAh73vcaroI9q7tONXDsm-kDTvRett6o8K4B397Zf8HMApWBjmLvOZrIOI1TuNu3IOmqiGuNkCfY5deTuQCrJTKMAtLn/s1600/IMG_0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="737" data-original-width="1000" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_omi5NXCHqphA22kUzHxX8zNzxcBI15kXhvYw7MhT80o0C-UbhAh73vcaroI9q7tONXDsm-kDTvRett6o8K4B397Zf8HMApWBjmLvOZrIOI1TuNu3IOmqiGuNkCfY5deTuQCrJTKMAtLn/s400/IMG_0001.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Το Αμμάν καυχιέται για την ιστορία του και όχι άδικα, αφού στα μνημεία του ο επισκέπτης ανακαλύπτει την παρουσία και τις επιρροές πολλών πολιτισμών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, η Ακρόπολη του Αμμάν (Citadel), όπου συνυπάρχουν ένα σπήλαιο της πρώιμης εποχής του Χαλκού, ο ρωμαϊκός ναός του Ηρακλή του 2ου μ.Χ. αιώνα, τα ερείπια βυζαντινής εκκλησίας με κορινθιακούς κίονες, ένα ανακτορικό συγκρότημα και λουτρά της περιόδου του Χαλιφάτου των Ομεϋαδών (8ος μ.Χ. αιώνας) και ένα παρατηρητήριο από την εποχή της δυναστείας των Αγιουβιδών, τον 13ο αιώνα. Στο χώρο της Ακρόπολης, βρίσκεται επίσης και το παλιό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο οποίο θα θαυμάσετε πολλά ενδιαφέροντα εκθέματα από όλες τις ιστορικές περιόδους της περιοχής - αναμεσά τους ξεχωρίζουν κάποια από τα περίφημα αγάλματα Ain Ghazal, που χρονολογούνται στην 8η και 7η χιλιετία π.Χ. και είναι από τα αρχαιότερα σωζόμενα ανθρωπομορφικά έργα του κόσμου.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnI2TIkH1n9tujDPkouY8U4DLjSLLbAaeaYpE74L5Nxc7qRC1hKfMmLGMt5KggB8EvIylf7RsEzBUn8lMzUru_xYlGKMLkLKM87P_nivkEIhXfIOFfL89UVWaeXTviNeZwJPm92wolsnmH/s1600/IMG_0011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnI2TIkH1n9tujDPkouY8U4DLjSLLbAaeaYpE74L5Nxc7qRC1hKfMmLGMt5KggB8EvIylf7RsEzBUn8lMzUru_xYlGKMLkLKM87P_nivkEIhXfIOFfL89UVWaeXTviNeZwJPm92wolsnmH/s400/IMG_0011.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibuNQuYFhA_OdyLUZGDVTL-AVZlk_uzl_n2fWY_gc20rEhCAhmlM_xrHseDI9DUZcx5gw3idBPfamvLmau-SfqgrtO6eHdFV7IG-hHIUetsQANb8hIiz90UHIs4Eq4yUaORl0e_6xW-APa/s1600/IMG_0036.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="739" data-original-width="1000" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibuNQuYFhA_OdyLUZGDVTL-AVZlk_uzl_n2fWY_gc20rEhCAhmlM_xrHseDI9DUZcx5gw3idBPfamvLmau-SfqgrtO6eHdFV7IG-hHIUetsQANb8hIiz90UHIs4Eq4yUaORl0e_6xW-APa/s400/IMG_0036.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKnXQMgs3KbhFchqqnznw96uV0-9G6eH_-IasC3ARuC76pi-g7wA9MZJ08VMLUr3GL-xi-O0IV04TmIl3CL6vAWqQmuLDtR6mxsuKcvbfH8XLC7X9lGcgO6dBT6AoGbcoOljD5hf85-tye/s1600/IMG_0059.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKnXQMgs3KbhFchqqnznw96uV0-9G6eH_-IasC3ARuC76pi-g7wA9MZJ08VMLUr3GL-xi-O0IV04TmIl3CL6vAWqQmuLDtR6mxsuKcvbfH8XLC7X9lGcgO6dBT6AoGbcoOljD5hf85-tye/s400/IMG_0059.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaO0Wsk2sQVDDFbdSYbz8aZ7nZ2nSbrvCS2jSHDogJc0S682Ki1mSKtcjLKwWN7HTVANg2oUAbPRH4893syqMyxy_MGoma2-gUoXXWDK5fEleNCdtRYxxAxwpqXftkqJTYNG63HBZTFFGi/s1600/IMG_0078.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="1000" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaO0Wsk2sQVDDFbdSYbz8aZ7nZ2nSbrvCS2jSHDogJc0S682Ki1mSKtcjLKwWN7HTVANg2oUAbPRH4893syqMyxy_MGoma2-gUoXXWDK5fEleNCdtRYxxAxwpqXftkqJTYNG63HBZTFFGi/s400/IMG_0078.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlF6bN2MvRNqd2fyzIXjxB9wDKdd-XDSL8RjsKkIziluk_zMw_wFwFSKFv9_gThgZJTvabbG7DIo94I02yaO5ZRSDtercDebSuTW5XyHl_N3cKHup4XkMSC7t7QZHReAts_TksoNlSUzzY/s1600/IMG_0035.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="679" data-original-width="1000" height="271" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlF6bN2MvRNqd2fyzIXjxB9wDKdd-XDSL8RjsKkIziluk_zMw_wFwFSKFv9_gThgZJTvabbG7DIo94I02yaO5ZRSDtercDebSuTW5XyHl_N3cKHup4XkMSC7t7QZHReAts_TksoNlSUzzY/s400/IMG_0035.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnO0hHTc4rgTWK9hyphenhyphen1nGfHA69BM7NBaQoZFWPDk5U6lOxg8UXAALES78z85XEnaZ7FnRIJHMI7W6yvgW3s_3vKFGHXQopfXtUrZhmBm6hgIkWHgxT6Bq7N0Bn0FNyHN_1j7zcaEdirEUfY/s1600/IMG_0060.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="713" data-original-width="1000" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnO0hHTc4rgTWK9hyphenhyphen1nGfHA69BM7NBaQoZFWPDk5U6lOxg8UXAALES78z85XEnaZ7FnRIJHMI7W6yvgW3s_3vKFGHXQopfXtUrZhmBm6hgIkWHgxT6Bq7N0Bn0FNyHN_1j7zcaEdirEUfY/s400/IMG_0060.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoyPnspOkOYou0vv2y7VTjfRbTCHTwdkIEtWmSF22UkRM3r8DdTy3erBg8usaxtcz4Iof2lPQgv8HXCS6_M3481DozR7080xFWdCPJS3kadeip76Q0AUB7-06UuiM_D-pOc1XnGWj2_sh-/s1600/IMG_0021.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="866" data-original-width="1000" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoyPnspOkOYou0vv2y7VTjfRbTCHTwdkIEtWmSF22UkRM3r8DdTy3erBg8usaxtcz4Iof2lPQgv8HXCS6_M3481DozR7080xFWdCPJS3kadeip76Q0AUB7-06UuiM_D-pOc1XnGWj2_sh-/s400/IMG_0021.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Από την Ακρόπολη του Αμμάν, θα απολαύσετε την καλύτερη πανοραμική θέα. Ο συγκεκριμένος λόφος είναι σχεδόν στη μέση του κέντρου της πόλης, που σε σχέση με τους άλλους γύρω λόφους φαίνεται βυθισμένο μέσα σε μια μεγάλη "γούβα" και απλώνει μπροστά στα μάτια σας μια απέραντη "έρημο από κτήρια". Αυτή την παρομοίωση έκανα στο μυαλό μου χαζεύοντας από ψηλά τα χιλιάδες πυκνοχτισμένα κτήρια, όλα στο χρώμα της άμμου - μια εικόνα παράξενα όμορφη. Επίσης, το μάτι σας θα πέσει σίγουρα και στην τεράστια ιορδανική σημαία που κυματίζει σε έναν ιστό ύψους 127 μέτρων, τοποθετημένο στα ανάκτορα της πόλης.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgykz8kvIMJWAm9wfEZNIAkePR8l1U2muPXtq7Spytq_x1MimW2YlbpkP6wwQR1bIr_KM4DNGtzbVchmnkxQ-mIasxN9NUXQHLdnC9ME8J1KRBzFBQETXNagmvwonh2zf6QySDZ_7wwHT08/s1600/IMG_0068.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="634" data-original-width="1000" height="252" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgykz8kvIMJWAm9wfEZNIAkePR8l1U2muPXtq7Spytq_x1MimW2YlbpkP6wwQR1bIr_KM4DNGtzbVchmnkxQ-mIasxN9NUXQHLdnC9ME8J1KRBzFBQETXNagmvwonh2zf6QySDZ_7wwHT08/s400/IMG_0068.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Στα ριζά του απέναντι λόφου, βρίσκεται ακόμη ένα διάσημο μνημείο του Αμμάν από την εποχή που είχε την ελληνική ονομασία Φιλαδέλφεια, το εντυπωσιακό Ρωμαϊκό Θέατρο. Χτίστηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 6.000 θεατές στα τρία μεγάλα διαζώματά του. Το θέατρο είναι πολύ καλά διατηρημένο και χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα για ποικίλες εκδηλώσεις. Στις αίθουσες που υπάρχουν δεξιά και αριστερά της σκηνής, στεγάζονται το Λαϊκό Μουσείο της Ιορδανίας και το Μουσείο Λαϊκής Παράδοσης. Δίπλα στο θέατρο, βρίσκεται και το Ρωμαϊκό Ωδείο, ένα πολύ όμορφο μικρότερο θέατρο 500 θέσεων, χτισμένο την ίδια περίοδο, που επίσης χρησιμοποιείται και σήμερα, ενώ σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και το Νυμφαίο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqg-a74_fqFC9AQFnOekXR29T-ixH3up6EBj50X8zYBfE8JzVERSZFrzUs2Ps6lOlnLvOSX8iCPqHfZsKSxnFXIS5Zwf51ETT6qyNinp1iqwlrVMJ2x4GOMcD8MnSVu5iduBtNUvCbRGWE/s1600/IMG_0042.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqg-a74_fqFC9AQFnOekXR29T-ixH3up6EBj50X8zYBfE8JzVERSZFrzUs2Ps6lOlnLvOSX8iCPqHfZsKSxnFXIS5Zwf51ETT6qyNinp1iqwlrVMJ2x4GOMcD8MnSVu5iduBtNUvCbRGWE/s400/IMG_0042.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDy-yghXq4YS9pPTwiplawJBzQi67giEBgvk-N4lITZKedxnTg8a6JxO_RMFPaDTpAsVCDDfhivgrYXuGdfxRk9FfCr1hW_MJqmx5l_9QrMSd1mQE2hMxOS9OAJ7yhl0zWnq90gidHs0ZO/s1600/IMG_0089.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="513" data-original-width="1000" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDy-yghXq4YS9pPTwiplawJBzQi67giEBgvk-N4lITZKedxnTg8a6JxO_RMFPaDTpAsVCDDfhivgrYXuGdfxRk9FfCr1hW_MJqmx5l_9QrMSd1mQE2hMxOS9OAJ7yhl0zWnq90gidHs0ZO/s400/IMG_0089.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEHsLFnTSLN3RfT8u73gwZ3Es_0zor0VC456n5cZSFv-qEmMsp6tXzJbzjyuFR_X9er7nlLlQS3CLkf3kmLn8LTtwR_DJs0SrnAru5TjeVI5EF6KrmkGs_cbZ42HTka1DOEZUnmKssZFyq/s1600/IMG_0096.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="522" data-original-width="1000" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEHsLFnTSLN3RfT8u73gwZ3Es_0zor0VC456n5cZSFv-qEmMsp6tXzJbzjyuFR_X9er7nlLlQS3CLkf3kmLn8LTtwR_DJs0SrnAru5TjeVI5EF6KrmkGs_cbZ42HTka1DOEZUnmKssZFyq/s400/IMG_0096.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrryBQoy-PCuB3awmBA-Dbo9frNjwyR4Tb6IxtmeTzBHYLyswWgfeXWTTOspl-mlJlkongsTHMX6Ba-QXUMwDB5SnGzYAOdxVERsrBf0p-1Lg5BG1TjnxpPAMJ2g8EsNTgnYuZZnlKnr_5/s1600/IMG_0090.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrryBQoy-PCuB3awmBA-Dbo9frNjwyR4Tb6IxtmeTzBHYLyswWgfeXWTTOspl-mlJlkongsTHMX6Ba-QXUMwDB5SnGzYAOdxVERsrBf0p-1Lg5BG1TjnxpPAMJ2g8EsNTgnYuZZnlKnr_5/s400/IMG_0090.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Μετά από μια μεγάλη βόλτα σαν κι αυτή, ώρα για ξεκούραση και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να πάμε μακριά. Ακριβώς απέναντι από το Ρωμαϊκό Θέατρο, αναζητήστε το ξενοδοχείο Amman Pasha. Πάρτε τον ανελκυστήρα και ανεβείτε στην ταράτσα, όπου βρίσκεται ένα καταπληκτικό καφέ, διακοσμημένο με tribal στοιχεία, στο οποίο μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας, ένα αναψυκτικό, γλυκό και επιλεγμένα πιάτα, έχοντας θαυμάσια θέα, αλλά και συντροφιά τα κατοικίδια του ιδιοκτήτη του χώρου, παπάκια, κουνέλια και χελώνες, που κυκλοφορούν ελεύθερα και πιάνουν φιλίες με τους θαμώνες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdF1A0PEJyO_ij7lmaysrTZ9ueZIgXSRouxlZNoIOhul3OOnRtkuPUszys6dGFLLPSikEbi_0fvc9rSjWF6nxmPyp7FpuwV5zppG1nMes9_J48ClEALGQpJ0L18VFfDQ0fbMwYS7ui03rW/s1600/IMG_20190506_151720.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdF1A0PEJyO_ij7lmaysrTZ9ueZIgXSRouxlZNoIOhul3OOnRtkuPUszys6dGFLLPSikEbi_0fvc9rSjWF6nxmPyp7FpuwV5zppG1nMes9_J48ClEALGQpJ0L18VFfDQ0fbMwYS7ui03rW/s400/IMG_20190506_151720.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Η βόλτα, μπορεί να συνεχιστεί από τη μία πλευρά στα πολλά μαγαζάκια του κέντρου ξεκινώντας από την οδό al-Hashemi έως το τέμενος Grand Husseini και από εκεί στις οδούς As-Saadeh, Ar-Reda, Faysal και στην μεγάλη λεωφόρο King Hussein. Μια πολύ όμορφη περιοχή για περπάτημα, εξερεύνηση, να δοκιμάσετε street food και να διαλέξετε τα δώρα και τα αναμνηστικά σας. Από την άλλη μεριά του Ρωμαϊκού Θεάτρου, ακολουθώντας την οδό al-Hashemi, θα φτάσετε στα βασιλικά ανάκτορα, που <span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-family: "times new roman"; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">μαζί με άλλες διοικητικές και στρατιωτικές υπηρεσίες </span>βρίσκονται σε μια τεράστια έκταση που <span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-family: "times new roman"; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">θυμίζει ανακτορικούς κήπους της Ευρώπης</span><span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">.</span><br />
<br />
Άλλα σημεία του Αμμάν που αξίζουν, είναι το Μουσείο της Ιορδανίας, το νέο αρχαιολογικό μουσείο της χώρας, που εγκαινιάστηκε το 2014 και φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συλλογή ευρημάτων, αλλά και το τζαμί Abu Darwish, από τα ομορφότερα τεμένη της χώρας, Λεβαντίνικης αρχιτεκτονικής και τεχνοτροπίας, που ξεχωρίζει για τον ιδιαίτερο ασπρόμαυρο εξωτερικό διάκοσμό του. Επίσης, χαρακτηριστικά αξιοθέατα της πόλης αποτελούν και οι πολλές σκάλες της, που ταίριαξαν με το ανάγλυφο του Αμμάν και αποτελούν εύκολο και γρήγορο τρόπο για να μετακινούνται οι πεζοί από τη μία γειτονιά στην άλλη. Κάποιες από αυτές δε, έχουν γίνει ένας ιδιότυπος ζωγραφικός καμβάς, ομορφαίνοντας το τοπίο και τραβώντας τα βλέμματα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyhjsIRGoxqV7vsUe9P3b9N3OMPFntlvN8Y4bmO01jTo6lnjUCeXg1E2zzo2phFXE5wbeq-9i9_7yFMxeSo9PqenQaPglRe5low5NjTQMUPX1QJFwb82OIu_nDPoqNe96YDTfHJjwI9aAS/s1600/IMG_0017.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyhjsIRGoxqV7vsUe9P3b9N3OMPFntlvN8Y4bmO01jTo6lnjUCeXg1E2zzo2phFXE5wbeq-9i9_7yFMxeSo9PqenQaPglRe5low5NjTQMUPX1QJFwb82OIu_nDPoqNe96YDTfHJjwI9aAS/s400/IMG_0017.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPLlcMkb6cebPyHGPUJq_uDRevCi0QXbqBHjcRYAhv5HTN8d3VP3KDBNrLDJ8Cd15DRrbtxw_zyPePi15Xmg6yO25hqs6LksePTanBC_2QtoHytTqYYaSOdzSAcZ5yZhS3ihT4haI8WGNY/s1600/IMG_0019.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="721" data-original-width="1000" height="287" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPLlcMkb6cebPyHGPUJq_uDRevCi0QXbqBHjcRYAhv5HTN8d3VP3KDBNrLDJ8Cd15DRrbtxw_zyPePi15Xmg6yO25hqs6LksePTanBC_2QtoHytTqYYaSOdzSAcZ5yZhS3ihT4haI8WGNY/s400/IMG_0019.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Για το τέλος, άφησα την περιοχή όπου και έμενα, το Αμπντάλι. Πρόκειται για το <i>άλλο</i> πρόσωπο του Αμμάν, ένα πρόσωπο πιο σύγχρονο και εξωστρεφές. Μοντέρνα και ψηλά κτήρια, πολυτελή ξενοδοχεία, μεγάλα εμπορικά κέντρα, ξένες επενδύσεις και μια πιο δυτικότροπη διαρρύθμιση στο δημόσιο χώρο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUMGBU_FMMF5LbMn8P08NLU2q7B8sOonoTLClZUnb-Lg_OOsJkI7wDlxHKnt-pTDUfOjO2LdYRMGFgRAszX73T8_AJHRWTZfeB6J-zj0XiVNfNlq1MW54Zv_UJhU-iQXNgidyFnRPtuFKm/s1600/IMG_0002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="666" data-original-width="1000" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUMGBU_FMMF5LbMn8P08NLU2q7B8sOonoTLClZUnb-Lg_OOsJkI7wDlxHKnt-pTDUfOjO2LdYRMGFgRAszX73T8_AJHRWTZfeB6J-zj0XiVNfNlq1MW54Zv_UJhU-iQXNgidyFnRPtuFKm/s400/IMG_0002.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ63xwbJ2Z8L3VZJ50jrNFtGmSUxRWxL4t0a1zk8sCL0pf21DXoAr5NU1Ap2LIyLXBu_edjH17GdYeVRabA_BZmk3gJnpc6svQVHjglf4g3D0IuWZQjnA_ksXwRkMpxShoV5QlIFGznInw/s1600/IMG_0007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ63xwbJ2Z8L3VZJ50jrNFtGmSUxRWxL4t0a1zk8sCL0pf21DXoAr5NU1Ap2LIyLXBu_edjH17GdYeVRabA_BZmk3gJnpc6svQVHjglf4g3D0IuWZQjnA_ksXwRkMpxShoV5QlIFGznInw/s400/IMG_0007.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Σημείο αναφοράς της περιοχής το τέμενος αφιερωμένο στον βασιλιά Αμπντουλάχ τον 1ο, ένα μεγαλοπρεπές τζαμί με δύο πανύψηλους μοντέρνους μιναρέδες και έναν εντυπωσιακό μπλε θόλο που γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακός το βράδυ, όταν φωτίζεται. Πίσω από το τέμενος, βρίσκεται η Κοπτική Ορθόδοξη Πατριαρχική Εκκλησία και δύο στενά πιο κάτω, ο μεγάλος Ελληνορθόδοξος Καθεδρικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Είχε τύχει να πέσει το μάτι μου και σε άλλες χριστιανικές εκκλησίες στις βόλτες μου στο Αμμάν, ωστόσο το να βλέπω δύο μεγάλες εκκλησίες σχεδόν δίπλα σε ένα τζαμί, με εντυπωσίασε σαν εικόνα και σαν μήνυμα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWFfMwX64YSMTqLwyV5UhK9FG9DASOs2fkJ2JErqZqScHGBjPCRjEr3Fly2fR-oR6zIP3_N8chtBzzg7d6vT6Rs_iMNG8lDNKxanTNRhiGKyxycVtMj_R_Ih9owYps7OHXdyn09ix6ZMMk/s1600/IMG_0006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="627" data-original-width="1000" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWFfMwX64YSMTqLwyV5UhK9FG9DASOs2fkJ2JErqZqScHGBjPCRjEr3Fly2fR-oR6zIP3_N8chtBzzg7d6vT6Rs_iMNG8lDNKxanTNRhiGKyxycVtMj_R_Ih9owYps7OHXdyn09ix6ZMMk/s400/IMG_0006.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil5eq5hz3Ev3A7k7DY35rcmrhOzmJRv6m31eJTTCgYYeHG3F1m-zKyMHIUIDNN3E09RiZQSOYYG8BOnSDMwMGUEAWsdwl1dwfM285EkEpT3BSW50kZ_4JGpRCPMcAOqXIinw02pY8ol-MP/s1600/IMG_0009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil5eq5hz3Ev3A7k7DY35rcmrhOzmJRv6m31eJTTCgYYeHG3F1m-zKyMHIUIDNN3E09RiZQSOYYG8BOnSDMwMGUEAWsdwl1dwfM285EkEpT3BSW50kZ_4JGpRCPMcAOqXIinw02pY8ol-MP/s400/IMG_0009.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKwXRKxTVHCJEKMl3zexkh2iA4-Yszf00ZQU7b5ce4oa6oTsTuC19AdsAXyKm5Bp74E2nCMfgP1PXZetDQu2FQVRK9tsiu_wzzHCoJjQVODaeomnMZcgpGQlZMHVZc9RZOI_SuB5Tzl-YQ/s1600/IMG_0010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKwXRKxTVHCJEKMl3zexkh2iA4-Yszf00ZQU7b5ce4oa6oTsTuC19AdsAXyKm5Bp74E2nCMfgP1PXZetDQu2FQVRK9tsiu_wzzHCoJjQVODaeomnMZcgpGQlZMHVZc9RZOI_SuB5Tzl-YQ/s400/IMG_0010.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Στην Ελληνορθόδοξη εκκλησία θέλησα να σταθώ παραπάνω. Ο προαύλιος χώρος ήταν ανοιχτός, όχι όμως και ο ίδιος ο ναός. Έμεινα να παρατηρώ τις αγιογραφίες που υπάρχουν και στον έξω χώρο. Η Σταύρωση, η Ανάσταση, η Βάπτιση στον Ιορδάνη, η Παναγία, Άγιοι και Αρχάγγελοι, τόσο οικείες απεικονίσεις, με επεξηγήσεις στα αραβικά. Ξαφνικά, από ένα μικρό δωμάτιο βγήκε ένας ιερέας, που αντιλήφθηκε την παρουσία μου και ήρθε να μου μιλήσει. Με χαιρέτησε στα αραβικά, ωστόσο αποφάσισα να δοκιμάσω να αποκριθώ στα ελληνικά. Χάρηκε πολύ και συνεχίσαμε την κουβέντα μας στα ελληνικά. Τον ρώτησα για τον Χριστιανισμό στην Ιορδανία και μου είπε ότι συνολικά υπάρχουν περίπου 400.000 χριστιανοί στη χώρα, οι πλειοψηφία τους Ορθόδοξοι. Ζουν πολύ καλά, οι Μουσουλμάνοι τους σέβονται, δεν υπάρχουν προβλήματα. Κάποια στιγμή, μου ζήτησε να τον περιμένω λίγο. Ξαναμπήκε στο δωματιάκι και επέστρεψε κρατώντας κλειδιά για να μου ανοίξει την εκκλησία. Μου έδωσε την ευχή του και με άφησε μέσα μόνο μου. Στο εσωτερικό, ξεχωρίζουν το μαρμάρινο τέμπλο, οι ιδιαίτερες διακοσμήσεις στις καμάρες που ενώνουν τις κολώνες, ο λιτός άμβωνας με τις απεικονίσεις των τεσσάρων Ευαγγελιστών και η αγιογραφία της Πεντηκοστής στον τοίχο πάνω από το πέρασμα του πρόναου. Στην απόλυτη ησυχία του άδειου ναού, κάθε στιγμή γίνεται πιο δυνατή, σαν προσευχή, που ακούγεται δυνατότερα όταν προφέρεται εκ των έσω, ταπεινά και ήσυχα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBH0e0ApBQE4Ine0RXm5mYqaLzVTcRVlQKRDThYdB0imXStqzPajQzLK-eEI5XTxoAsKci3wkwyQoVXb4ddpd-ICESMbWGJ4Ba3IkrwllusdQt7qiBhGkqOUQFbBZOVZbOShII65dF3BNW/s1600/IMG_0013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="614" data-original-width="1000" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBH0e0ApBQE4Ine0RXm5mYqaLzVTcRVlQKRDThYdB0imXStqzPajQzLK-eEI5XTxoAsKci3wkwyQoVXb4ddpd-ICESMbWGJ4Ba3IkrwllusdQt7qiBhGkqOUQFbBZOVZbOShII65dF3BNW/s400/IMG_0013.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0uzESJME-CTKoXZKJIdJwWsT4aEZPlNUOLUtHAsHc9uGmWN39Hv1jGSp1pA9hFEN8yGGNzCZa6g-k5eq6qL0NaAnQ4zhU2g9t1eHy4LFfQ7fBvb9Te8ppCjmx5zFYL7-lb0KHE2X2j5zK/s1600/IMG_0014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="696" data-original-width="1000" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0uzESJME-CTKoXZKJIdJwWsT4aEZPlNUOLUtHAsHc9uGmWN39Hv1jGSp1pA9hFEN8yGGNzCZa6g-k5eq6qL0NaAnQ4zhU2g9t1eHy4LFfQ7fBvb9Te8ppCjmx5zFYL7-lb0KHE2X2j5zK/s400/IMG_0014.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Ευχαρίστησα τον ιερέα και έφυγα από την εκκλησία έχοντας στο πρόγραμμά μου να πάω για να αγοράσω εισιτήρια για την Πέτρα και την Άκαμπα, επόμενους σταθμούς στο ταξίδι μου στην Ιορδανία. Είχα δει από την προετοιμασία κιόλας του ταξιδιού, ότι τις γραμμές εξυπηρετεί η εταιρεία <a href="https://www.jett.com.jo/en" target="_blank"><b>Jett</b></a> με σύγχρονα και άνετα λεωφορεία. Την προηγούμενη μέρα είχα κάνει μια πρώτη επίσκεψη στον σταθμό της εταιρείας στο Αμπντάλι, πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μου, για να πληροφορηθώ τις τιμές. Ο υπάλληλος που με εξυπηρέτησε στα εκδοτήρια είδε ότι ενώ υπήρχαν θέσεις για τη διαδρομή προς την Πέτρα, δεν υπήρχαν για το κομμάτι της επιστροφής. Με καθησύχασε, μου είπε το όνομά του, Γουασίμ, και με διαβεβαίωσε ότι σίγουρα μέχρι την επομένη, κάτι θα μπορούσε να κάνει, δε θα είχα πρόβλημα, ούτε θα χρειαζόταν να αλλάξω το πρόγραμμα του ταξιδιού μου.<br />
<br />
Βάδιζα προς τον σταθμό της Jett με αγωνία και επεξεργαζόμενος στο μυαλό μου όλα τα πιθανά σενάρια - στα ταξίδια πάντα μπορούν να προκύψουν απρόοπτα, οφείλει κανείς να είναι ευέλικτος. Μπαίνοντας στο κατάστημα είδα όλους τους υπαλλήλους συγκεντρωμένους σε μια γωνιά να έχουν στήσει ένα μικρό δείπνο και να τρώνε. Θυμήθηκα ότι λίγα λεπτά πριν φτάσω, είχε ακουστεί από τα τζαμιά η απογευματινή προσευχή, που σημαίνει ότι πλέον οι Μουσουλμάνοι μπορούν να φάνε και όπως είχα διαπιστώσει από τις προηγούμενες μέρες, όπου κι αν είναι, ό,τι κι αν κάνουν, σταματάνε και τρώνε. Ένιωσα άσχημα με την αφηρημάδα μου και σκέφτηκα ότι ήταν καλύτερα να φύγω και να επιστρέψω αργότερα. Όταν όμως πήγα να ανοίξω την πόρτα, με σταμάτησε ο <span style="background-color: transparent; color: black; display: inline; float: none; font-family: "times new roman"; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-decoration: none; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Γουασίμ, </span>που με θυμόταν από την προηγούμενη μέρα. Μου είπε να μη φύγω, θα με εξυπηρετούσε σύντομα, αλλά, αφού ήμουν εκεί, με κάλεσε να φάω κι εγώ μαζί τους, με τους υπόλοιπους συναδέλφους του να γνέφουν καταφατικά συμφωνώντας με την πρότασή του. Για δεύτερη φορά, μετά από το ξημέρωμα τη πρώτης μέρας στο ξενοδοχείο, βρέθηκα συνδαιτημόνας σε ένα ζεστό παρεΐστικο γεύμα, ανάμεσα σε ανθρώπους που δε γνώριζα κι όμως μου φέρονταν σαν φίλο τους. Ήταν, πραγματικά, ένα πολύ όμορφο συναίσθημα. Ευχαρίστησα όλα τα παιδιά και ιδιαιτέρως τον ευγενέστατο Γουασίμ, ο οποίος μάλιστα, αφού αγόρασα τα εισιτήρια που ήθελα, μου ζήτησε να κρατήσω το τηλέφωνό του και αν έχω οποιοδήποτε πρόβλημα ή χρειαστώ κάτι να επικοινωνήσω μαζί του για να με βοηθήσει όπως μπορεί(!). Πραγματικά, κάτι τέτοιο, δε μου έχει ξανατύχει.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsc5qSsNKKBds_1YIco2nkqzoW9jOoTJbiikCnIsk4-N-VDJqMC0D8TbhVahPH8ERjeAYIrNnDjfhk-Myl5iK9Wlc4ogAZrc-liC0aZcrc-GfBNLDo9GbS7rHwMwOcwIyIsGkIwXheG-3V/s1600/IMG_20190508_193418.jpg" imageanchor="1"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsc5qSsNKKBds_1YIco2nkqzoW9jOoTJbiikCnIsk4-N-VDJqMC0D8TbhVahPH8ERjeAYIrNnDjfhk-Myl5iK9Wlc4ogAZrc-liC0aZcrc-GfBNLDo9GbS7rHwMwOcwIyIsGkIwXheG-3V/s400/IMG_20190508_193418.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><i>Η παρέα της Jett. Δεύτερος από αριστερά, ο Γουασίμ.</i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
Μέσα μου, προετοιμαζόμουν ήδη για την Πέτρα, το κομμάτι του ταξιδιού για το οποίο ανυπομονούσα περισσότερο, αλλά και για τους άλλους σταθμούς μου, την Γέρασα και πιο μετά την Άκαμπα στην Ερυθρά Θάλασσα. Είχα τόσα πολλά ακόμα να δω, τόσες εμπειρίες να βιώσω. Η Ιορδανία είχε μόλις αρχίσει να μου αποκαλύπτεται. Γοητευτική, αυθεντική και όμορφη.<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-90496850846938585162019-05-24T10:18:00.002+03:002019-05-25T12:07:37.197+03:00ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ (ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΥ) ΠΡΟΜΗΘΕΑ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7Tkn_uaQ96f5cURuS6M7ksZ7gAFZswckRycpcmGv0HeQ1-YP5EoRubqhDuP8hlwlB4oxGZT7TqS_4RuTRmYwBXyqEanjV8btBhn7s0deGejNczp4jq2IKI8ISo6Fhcp5f6kBBxqkNZ5jI/s1600/WP_20140608_037.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="623" data-original-width="1000" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7Tkn_uaQ96f5cURuS6M7ksZ7gAFZswckRycpcmGv0HeQ1-YP5EoRubqhDuP8hlwlB4oxGZT7TqS_4RuTRmYwBXyqEanjV8btBhn7s0deGejNczp4jq2IKI8ISo6Fhcp5f6kBBxqkNZ5jI/s640/WP_20140608_037.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span>
<span style="font-size: x-small;"><b>ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ #9</b></span><br />
<br />
"Σήμερα, σου έχουμε μια ωραία έκπληξη", μου είπε κάποια στιγμή ο Γκιόργκι λίγα λεπτά αφότου φύγαμε από το Κουταΐσι. "Ακόμα μία" τον διόρθωσα χαριτολογώντας, μιας που για μένα κάθε στιγμή που ζούσα σε αυτό το ταξίδι ήταν μια ωραία έκπληξη. <br />
<a name='more'></a>Είχαμε πάει εκείνο το συννεφιασμένο σχετικά καλοκαιρινό πρωινό ως τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γεωργίας για μια γρήγορη δουλειά του Ζούρα, αλλά δε μείναμε περισσότερο εκεί. Μου εξήγησαν, ότι η νέα αυτή έκπληξη θα με ενδιέφερε σίγουρα περισσότερο.<br />
<br />
Το αίνιγμα, λύθηκε περίπου είκοσι χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Κουταΐσι, στην περιοχή Τσχαλτούμπο, όταν μια μεγάλη πινακίδα μας καλωσόρισε στη Σπηλιά του Προμηθέα. Πρόκειται για το σπήλαιο Κουμιστάβι, το μεγαλύτερο της Γεωργίας, συνολικού μήκους δεκάδων χιλιομέτρων, από τα οποία 1060 μέτρα είναι ανοιχτά για τους επισκέπτες. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε από γεωργιανούς ερευνητές σπηλαιολόγους το 1984 και σήμερα αποτελεί σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο της χώρας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbAOrM9qO01hD65IPW_8_FVLztl6CHyouEjwWm9muEzIkpSN9hRYtg2KW-XqJ9bNaZYO8gorNUnlw9Wcd5DSGhD9Hl3fvkkMLjQX5FtZWjfiCgpnFRW9NVaMQ0s3g9snGV5-pab_6CLZGC/s1600/SAM_2047.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="726" data-original-width="1000" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbAOrM9qO01hD65IPW_8_FVLztl6CHyouEjwWm9muEzIkpSN9hRYtg2KW-XqJ9bNaZYO8gorNUnlw9Wcd5DSGhD9Hl3fvkkMLjQX5FtZWjfiCgpnFRW9NVaMQ0s3g9snGV5-pab_6CLZGC/s400/SAM_2047.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Αφού αγοράσαμε τα εισιτήριά μας και καθώς προχωρούσαμε προς την είσοδο του σπηλαίου, με είχε κυριεύσει η απορία, πώς ταίριαξε το όνομα του Προμηθέα με ένα σπήλαιο; Θυμόμουν καλά ότι, σύμφωνα με το μύθο, η τιμωρία που όρισαν οι θεοί για τον Προμηθέα ήταν να παραμείνει αλυσοδεμένος σε ένα βουνό, στον Καύκασο, όχι σε σπηλιά. Με την κουβέντα, έμαθα ότι στη Γεωργιανή μυθολογία υπάρχει μια παρόμοια ιστορία (παραλλαγή ουσιαστικά αυτής του Προμηθέα) για έναν σπουδαίο ημίθεο ήρωα, τον Αμιράνι (και πάλι, τοπική εκδοχή του Προμηθέα) που ήρθε σε σύγκρουση με τον θεό Γκμέρτι και τιμωρήθηκε να παραμείνει εξορισμένος και αλυσοδεμένος σε μια σπηλιά. Όταν ανακαλύφθηκε, το σπήλαιο Κουμιστάβι ταυτίστηκε με την ιστορία του Αμιράνι, ωστόσο επειδή κοντά βρίσκεται και ο Καύκασος, βαφτίστηκε με το όνομα του Προμηθέα - ίσως, τολμώ να σκεφτώ, να έπαιξε ρόλο και το ότι ο μύθος του Προμηθέα είναι γνωστός σε όλον τον κόσμο και άρα θα γεννούσε περισσότερο ενδιαφέρον.<br />
<br />
Η διαδρομή από το κέντρο υποδοχής επισκεπτών μέχρι την είσοδο του σπηλαίου είναι από μόνη της ένας απολαυστικός περίπατος μέσα από πυκνό δάσος, σε ένα τοπίο που σχεδιάστηκε ειδικά για να δημιουργεί μια ενιαία εμπειρία. Από τη στιγμή, ωστόσο, που μπήκαμε στο εσωτερικό του σπηλαίου, η ομορφιά του χώρου με συγκλόνισε. Όπου έπεφτε το μάτι μου, έβλεπα απίστευτους σχηματισμούς και διατάξεις σταλακτιτών και σταλαγμιτών, θαρρείς σμιλεμένα από τους πιο προικισμένους και ταλαντούχους γλύπτες. Επίσης, όπως εξηγούσε στα αγγλικά ένας ξεναγός, απολιθωμένοι καταρράκτες που διέσωζαν για μας τις πανάρχαιες διαδρομές του νερού - όλα αυτά ένα θέαμα πρωτόγνωρο για μένα, που πρώτη φορά βρισκόμουν σε ένα τέτοιο σπήλαιο. Αυτή η πλανεύτρα η φύση, με τα αριστουργήματα που τόσο απλόχερα μας κληροδότησε! Και οι εκπλήξεις δε θα σταματούσαν εκεί. Στο δρόμο μας συναντήσαμε υπόγειες λίμνες και ποταμούς, που διατρέχουν το σπήλαιο - κρατήστε το αυτό για αργότερα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWFqOLADrev47GYxH3FDXURZ_mW85u3qmN4YtajDmz6PFXbVMBxu9c193FMeOgmxWllhy5EKIiQJBltqWGSKUc4oyoBY8vnRxT1hbJC_wEq8tgrA7zzL9x2oC63bK8DH3nu88kI66D5soG/s1600/Prometheus_cave%252C_Sakartvelo_%252802%2529.jpg" imageanchor="1"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="800" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWFqOLADrev47GYxH3FDXURZ_mW85u3qmN4YtajDmz6PFXbVMBxu9c193FMeOgmxWllhy5EKIiQJBltqWGSKUc4oyoBY8vnRxT1hbJC_wEq8tgrA7zzL9x2oC63bK8DH3nu88kI66D5soG/s400/Prometheus_cave%252C_Sakartvelo_%252802%2529.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;"><i>εικόνα από Wikipedia</i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVlBAcRdSd8IrN5C1e3NzlLLCganU2xTW6buZQhWWkYf-9MzfTCnMev_k2wT7fr7ERSceFiPiqCPuEBpDXB3cJ481w7CMvQTLjIaXx9i49i_owJ9gIqJ9mV4ssNNvz3EAffnQrwLGgIbE_/s1600/WP_20140608_052.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="687" data-original-width="1000" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVlBAcRdSd8IrN5C1e3NzlLLCganU2xTW6buZQhWWkYf-9MzfTCnMev_k2wT7fr7ERSceFiPiqCPuEBpDXB3cJ481w7CMvQTLjIaXx9i49i_owJ9gIqJ9mV4ssNNvz3EAffnQrwLGgIbE_/s400/WP_20140608_052.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Όλος ο χώρος εντός του σπηλαίου είναι προσεκτικά διαμορφωμένος για τους επισκέπτες, με ασφαλές και άνετο στρωμένο μονοπάτι και πολύχρωμο ατμοσφαιρικό φωτισμό, που προσθέτει κάτι από παραμύθι στο ήδη μαγικό σκηνικό. Όπως είναι φυσικό, στο σπήλαιο επικρατεί πολλή υγρασία και η θερμοκρασία είναι χαμηλή, ενώ "παρεούλα" στη βόλτα μας είχαμε τις νυχτερίδες που κατοικούν εκεί, οι οποίες ωστόσο, όπως μας καθησύχασαν, δεν ασχολούνται με τους ανθρώπους και δεν ενοχλούν.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi99sB99g4JWt23uT5Q-zlA31KY12FNJnVaupfkJX90bX6xJ3EuxAJB20A4bKHMf6k7fyvWKKM5e0u-tbfDpwuloFMx5TUaC-sBG796glaXtS7GgSmh1wR1KLJUo0NfKUvlWgMmptv517IV/s1600/WP_20140608_041.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="1000" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi99sB99g4JWt23uT5Q-zlA31KY12FNJnVaupfkJX90bX6xJ3EuxAJB20A4bKHMf6k7fyvWKKM5e0u-tbfDpwuloFMx5TUaC-sBG796glaXtS7GgSmh1wR1KLJUo0NfKUvlWgMmptv517IV/s400/WP_20140608_041.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl9Y1UwlPl0YQik3O8sDVsoxJyMCjkx84Yi2Pq0TMoVnLc5uVjzIqtoWzOPT8JNSNGNPnTALb9CW6cacsDSD7JIMa4k3bldO5LcnXgT8GNlcWLtoLDfrOXB598COHGdfFmW-cLDjgniJVv/s1600/aff4517dcbf8d1f4b52a2188ba3b8f69.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="799" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl9Y1UwlPl0YQik3O8sDVsoxJyMCjkx84Yi2Pq0TMoVnLc5uVjzIqtoWzOPT8JNSNGNPnTALb9CW6cacsDSD7JIMa4k3bldO5LcnXgT8GNlcWLtoLDfrOXB598COHGdfFmW-cLDjgniJVv/s400/aff4517dcbf8d1f4b52a2188ba3b8f69.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Προς το τέλος της εσωτερικής διαδρομής, οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν προς την έξοδο του σπηλαίου είτε πεζοί, είτε με βάρκα, μέσω ενός σχετικά μεγάλου υπόγειου ποταμού. Φυσικά, επιλέξαμε το δεύτερο. Από μια ειδικά διαμορφωμένη αποβάθρα και αφού φορέσαμε όλοι ειδικά προστατευτικά κράνη, επιβιβαστήκαμε στη βάρκα και μια όμορφη αργή ξενάγηση στο τελευταίο επισκέψιμο κομμάτι του σπηλαίου ξεκίνησε.<br />
<br />
Έκανα πραγματικά σαν μικρό παιδί, ήταν κάτι το υπέροχο και η όλη εμπειρία προκαλεί συνολικά ποικίλα συναισθήματα. Νιώθεις τόσο επισκέπτης, όσο και εξερευνητής. Ανακαλύπτεις μια φύση μοναδική, πάντα μοναδική και πολύτιμη και το νιώθεις τόσο έντονα αυτό γύρω σου που εύκολα αντιλαμβάνεσαι γιατί σχεδόν όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν προσδώσει στη φύση θεϊκή υπόσταση και την τιμούσαν.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXYsQi0PvVzISa4AYpRNTlxw6yl_FpP4HsE7iywJIYIuyeqbO8_Wf7uj7-HN9M4Axs00kOy181DgKMGcBIcGaoGhItnAbQHj9cBqNwjk4wcTPUb4O7KICFuLpNR7uQEMz5UCRll1KiHwsv/s1600/WP_20140608_051.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="1000" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXYsQi0PvVzISa4AYpRNTlxw6yl_FpP4HsE7iywJIYIuyeqbO8_Wf7uj7-HN9M4Axs00kOy181DgKMGcBIcGaoGhItnAbQHj9cBqNwjk4wcTPUb4O7KICFuLpNR7uQEMz5UCRll1KiHwsv/s400/WP_20140608_051.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Η μέρα είχε προχωρήσει και η ζέστη ήταν πια έντονη. Η πολύ εντυπωσιακή σπηλιά του Προμηθέα είχε αφήσει στο δέρμα μας μια καταπραϋντική αίσθηση δροσιάς, που μας ακολουθούσε για αρκετή ώρα αφότου φύγαμε για να βρούμε κάπου να φάμε.<br />
Έπρεπε να ξεκουραστούμε. Μας περίμενε πολύς δρόμος για την επιστροφή μας στην Τιφλίδα.<br />
<br />
<b>Διαβάστε επίσης: </b><br />
<div style="background-color: white; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/09/1.html"><b><span style="color: black;">Καρτ ποστάλ #1 - Πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα</span></b></a></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html">Καρτ ποστάλ #2 - Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b></div>
<b style="background-color: white; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html">Καρτ ποστάλ #3 - Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b><span style="font-size: x-small;"></span><br />
<div style="background-color: white; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/12/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #4 - Μπόντμπε - Στον Παράδεισο της Αγίας Νίνο</a></b><br />
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/01/blog-post_9.html"><span style="color: black;">Κ<b>αρτ ποστάλ #5 - Σιγνάγι - Η πόλη της αγάπης</b></span></a><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/02/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #6 - Βάρτζια - Η λαξευτή πόλη των σπηλαίων</a></b><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/03/blog-post_21.html">Καρτ ποστάλ #7 - Μπατούμι - Των αντιθέσεων και των αναμνήσεων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/04/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #8 - Τσιχιστζβάρι - Μια μικρή Ελλάδα στην καρδιά της Γεωργίας</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/05/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #9 - Στη σπηλιά του (Γεωργιανού) Προμηθέα</a></b></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-67994488261691977412019-04-14T10:37:00.002+03:002019-05-24T10:23:59.143+03:00ΤΣΙΧΙΣΤΖΒΑΡΙ - ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx-ZfUpwT7hle8OxDhokBu2Q8dSO7WNkZi9zcwrnm7ImAERRBuypGBTKiym8TzyrNO_S7vHvC8vd0oXjmgXLOkcVRajFT8pIBHScD_boBod5X990k315jGVbQJsoelVjg8E1oNU6pFayi8/s1600/SAM_0703.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx-ZfUpwT7hle8OxDhokBu2Q8dSO7WNkZi9zcwrnm7ImAERRBuypGBTKiym8TzyrNO_S7vHvC8vd0oXjmgXLOkcVRajFT8pIBHScD_boBod5X990k315jGVbQJsoelVjg8E1oNU6pFayi8/s640/SAM_0703.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: x-small;"><b>ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ #8</b></span><br />
<br />
Αναζητώντας τα ίχνη της ιστορίας. Ξεθωριασμένα, αλλά πάντα υπαρκτά στην πλάτη των καιρών. Μια μικρή, σχεδόν ασήμαντη για τους περισσότερους, κουκκίδα στον μεγεθυμένο ηλεκτρονικό χάρτη ήταν εκείνη τη μέρα ο προορισμός μας. Είχαμε προετοιμαστεί για μια διαδρομή δύσκολη που βαθιά μέσα μου είχα την ελπίδα να μας αποζημιώσει.<br />
<a name='more'></a><br />
Κάμποσο καιρό πριν, όταν το ταξίδι αυτό στη Γεωργία άρχισε να αποκτά σχήμα και εικόνα στο μυαλό μου, περνούσα ώρες βυθισμένος σε βιβλία και κείμενα ιστορίας. Ακολουθούσα με δέος και σεβασμό τους δρόμους των Ελλήνων από την προγονική γη του Πόντου στις νέες πατρίδες που φιλόξενα τους δέχθηκαν μετά τους αλλεπάλληλους διωγμούς των Τούρκων και τη γενοκτονία κατά τη δεκαετία 1914 - 1923. Η Γεωργία, μέρος τότε της Ρωσίας, που μετά τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή θεωρούνταν προστάτιδα δύναμη για τους χριστιανούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ιδιαιτέρως για τους Έλληνες, έγινε νέα μητέρα για χιλιάδες Πόντιους που βρήκαν εκεί ασφάλεια και δημιούργησαν νέες κραταιές κοινότητες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiewyzmWulIkxiTVRuvNMtSTDAmfS8xFT9h2oPOQNGW7W_ZJoZEvT2cwGtTwlLxpSdkjPLUlxb3TxY5fl0lFlfOaNwOFT6HMNgT3gpbpuRqld16aA2BYWi8bW9SV2sO0Tbr_C2WOjmv_Kxm/s1600/SAM_0744.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiewyzmWulIkxiTVRuvNMtSTDAmfS8xFT9h2oPOQNGW7W_ZJoZEvT2cwGtTwlLxpSdkjPLUlxb3TxY5fl0lFlfOaNwOFT6HMNgT3gpbpuRqld16aA2BYWi8bW9SV2sO0Tbr_C2WOjmv_Kxm/s400/SAM_0744.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Συχνά στις αναζητήσεις μου συναντούσα αναφορές στο Τσιχιστζβάρι, ως ένα χωριό σημαντικό τόσο σαν κρίκος στη μεγάλη αλυσίδα της παρουσίας των Ελλήνων στη Γεωργία, όσο και σαν ένα από τα λίγα σημεία στη χώρα με σχετικά "συμπαγή" ελληνόφωνο πληθυσμό σήμερα. Ζήτησα από τους Γεωργιανούς φίλους μου να πάμε ως εκεί, δίχως να είμαι σίγουρος για το τι να περιμένω. Ίσως κάποια εκκλησία, σκεφτόμουν, ερειπωμένα σπίτια, επιγραφές, ή πιθανότερα, μνήματα με ελληνικά ονόματα πάνω στις μαρμάρινες πλάκες. Τόσο η απόσταση όσο και η διαδρομή, έδωσαν την ευκαιρία για να καλέσουμε άλλους δύο φίλους μαζί μας· αν μη τι άλλο, ασχέτως του τι απ' όσα ήθελα να δω εκεί τελικά θα έβλεπα, θα ήταν σίγουρα μια απολαυστική εκδρομή.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCW7NuV6tuT4hAFLE7m3geThGbT6pDWrHShGxoTv2UbdOPMDAXh8i_unLIuQ4hHnoSl-aKFjpmuHNIuT1Ble1E_o-rj3PV7uiVhTB2jHLT7B3orjbV2eqWAJbXlDf9MBsgV6oPmabok90m/s1600/tsikhijvari-map.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="446" data-original-width="815" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCW7NuV6tuT4hAFLE7m3geThGbT6pDWrHShGxoTv2UbdOPMDAXh8i_unLIuQ4hHnoSl-aKFjpmuHNIuT1Ble1E_o-rj3PV7uiVhTB2jHLT7B3orjbV2eqWAJbXlDf9MBsgV6oPmabok90m/s400/tsikhijvari-map.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8pF_avKvo-prwr5CIimPovDNgRPA6PfzSX6baoiXQ_iVWpUd0ygc_ainDByhH2Jzykxggb01klspNnU1yFWRQc3rivYUg5m-5R5qdATD8-P75OHA5BGNawVyUNTUr1I10gNubjRbU27Ug/s1600/SAM_0673.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="1500" height="286" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8pF_avKvo-prwr5CIimPovDNgRPA6PfzSX6baoiXQ_iVWpUd0ygc_ainDByhH2Jzykxggb01klspNnU1yFWRQc3rivYUg5m-5R5qdATD8-P75OHA5BGNawVyUNTUr1I10gNubjRbU27Ug/s400/SAM_0673.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Από την Τιφλίδα κατευθυνθήκαμε δυτικά και μετά από περίπου δυόμιση ώρες, αφού περάσαμε τις, καταπράσινες και ξακουστές για τα νερά τους, περιοχές του Μπορτζόμι και του Μπακουριάνι, βγήκαμε από τον εθνικό δρόμο δεξιά σε έναν δασικό χωματόδρομο. Στο τέλος αυτού του δύσκολου σε πολλά σημεία δρόμου, το Τσιχιστζβάρι μας περίμενε στο μέσο μιας μεγάλης πεδιάδας στη σκιά των βουνών της οροσειράς Τριαλέτι. Και ενώ άφηνα το βλέμμα μου να πετάξει νοητά πάνω απ' το υπέροχο τοπίο της περιοχής, το χωριό που μόλις μας υποδεχόταν θα μας καλωσόριζε με ένα πρώτο μεγάλο δώρο – μεγαλύτερο για μένα. Λίγο πριν περάσουμε τα πρώτα σπίτια, μια μεγάλη πινακίδα με το όνομα Τσιχιστζβάρι γραμμένο σε τρεις γλώσσες, Γεωργιανά, Αγγλικά και Ελληνικά. Ελληνικά! Και ακριβώς από κάτω, μόνο στα Ελληνικά, η φράση "καλώς ήρθατε". Η φωνή που έβγαλα από τη μεγάλη έκπληξη μόλις αντίκρισα την πινακίδα, ανάγκασε τον Ζούρα να σταματήσει για λίγο το αυτοκίνητο. Οι Γεωργιανοί φίλοι, που δεν γνώριζαν την ύπαρξη και την ιστορία του συγκεκριμένου χωριού, έκπληκτοι και αυτοί όσο κι εγώ, απορούσαν, με ρωτούσαν, χαίρονταν κι εκείνοι με τη χαρά μου. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6N6iEGGgV300rR8DaaoQvuRaIIgZf45mv0m2s81bWoxe79oHekKHYp9dQCeY4ZbyiT1ipOgIAmH6syqnYahFtaVm8W5YugJDG1tYThjnkZ2rcnu54XRyN4U5QfsTrgviuuVuxpjYr3Rml/s1600/SAM_0706.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="827" data-original-width="1200" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6N6iEGGgV300rR8DaaoQvuRaIIgZf45mv0m2s81bWoxe79oHekKHYp9dQCeY4ZbyiT1ipOgIAmH6syqnYahFtaVm8W5YugJDG1tYThjnkZ2rcnu54XRyN4U5QfsTrgviuuVuxpjYr3Rml/s400/SAM_0706.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPOckwbrhOcWSkMCZ0NAvS7DOlHyCrhTSqvjpcBOrYYSDhBN-wtbzahGZOvfRlUvJAaOijPGuXyQ_olHBtrm_QT3VSmlKYvzMdkDe1TLPR08WE6Vc8gBZmuqk9ccvOF4Ol5eJAPNJG0159/s1600/SAM_0732.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="811" data-original-width="1200" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPOckwbrhOcWSkMCZ0NAvS7DOlHyCrhTSqvjpcBOrYYSDhBN-wtbzahGZOvfRlUvJAaOijPGuXyQ_olHBtrm_QT3VSmlKYvzMdkDe1TLPR08WE6Vc8gBZmuqk9ccvOF4Ol5eJAPNJG0159/s400/SAM_0732.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Με ανανεωμένο πια το ενδιαφέρον και τις ελπίδες για περισσότερα ευρήματα μέσα στο χωριό, μπήκαμε στο Τσιχιστζβάρι που, παράξενα ήσυχο, έμοιαζε να παίρνει νωρίς τον μεσημεριανό του ύπνο. Οι χωμάτινοι δρόμοι ήταν άδειοι και στα σπίτια δεν βλέπαμε ίχνος ανθρώπινης δραστηριότητας. Προχωρούσαμε με αργή ταχύτητα προσπαθώντας να εντοπίσουμε κάποιο κεντρικό σημείο του χωριού, την εκκλησία, κάποιο μαγαζί ή ένα καφενείο, όπου θα μπορούσαμε να συναντήσουμε κάποιον και να πάρουμε πληροφορίες. Δευτερόλεπτα αργότερα, εμφανίζεται από ένα σπίτι μπροστά μας ένας άνδρας. Ο Ζούρα τον πλησιάζει με το αυτοκίνητο και έχουν έναν σύντομο διάλογο. Απ' ότι μου εξήγησε αργότερα, ο άνδρας παραξενεμένος που πέντε άτομα αποφάσισαν μια εκδρομή εκεί απ' την Τιφλίδα, ρώτησε τον Ζούρα πώς και σκεφτήκαμε να επισκεφθούμε το Τσιχιστζβάρι. Ο Ζούρα, δείχνοντας εμένα, είπε στον άνδρα ότι είμαι Έλληνας και πως εγώ είχα ζητήσει να δω το χωριό του. Τότε ο άνδρας έσκυψε και μου έριξε μια προσεκτική ματιά μέσα από το παράθυρο του οδηγού. "Ήρθες από την Ελλάδα;" μου είπε ξαφνικά στα Ελληνικά, συγκινημένος με ένα χαμόγελο που έκανε αστραπιαία το πρόσωπό του να λάμψει. <br />
<br />
Δε χρειάστηκε σ' εκείνο το σημείο να πούμε και πολλά. Ο κύριος Γιώργος, αυτό είναι το όνομά του, μας υπέδειξε ένα σημείο να σταθμεύσουμε το αυτοκίνητο και αφού κατεβήκαμε και χαιρετήθηκε με όλους τους φίλους, μας κάλεσε στο σπίτι του για να μας κεράσει καφέ, φυσικά ελληνικό καφέ. Στο όμορφο μικρό σπίτι, μας καλωσόρισε -ενθουσιασμένη και επίσης συγκινημένη μόλις ειδοποιήθηκε πώς έχει μουσαφίρη από την πατρίδα- η γλυκύτατη μητέρα του κυρίου Γιώργου, μια γυναίκα που έμοιαζε να κουβαλά στο βλέμμα και το κουρασμένο της κορμί, σαν παράσημα ζωής όμως και όχι σαν βάρη από τα χρόνια, όλες τις μνήμες της δραματικής ιστορίας του ξεριζωμού των Ελλήνων του Πόντου.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS_IkSHdz59Z9S4tZI43XffYNoMZ7Kb5L7JlJ3WCDdlkqZlkvgKobmaFSWA0zmNii8b13S8pz8ijKx3hCZgiZ1c6Pg5bVz5jHdsfE8voevDuWCR_kg71-gNe4ceguJjZACu2Czcqhoy0MB/s1600/SAM_0693.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS_IkSHdz59Z9S4tZI43XffYNoMZ7Kb5L7JlJ3WCDdlkqZlkvgKobmaFSWA0zmNii8b13S8pz8ijKx3hCZgiZ1c6Pg5bVz5jHdsfE8voevDuWCR_kg71-gNe4ceguJjZACu2Czcqhoy0MB/s400/SAM_0693.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Καθίσαμε γύρω από το στρογγυλό τραπέζι στο σαλονάκι του σπιτιού, ενώ ο Γιώργος μου έδειχνε με χαρά τα ελληνικά κανάλια που δορυφορικά πιάνει στην τηλεόρασή του. Τριγύρω πολλές φωτογραφίες, κάποιες ασπρόμαυρες, των ιερών προγόνων. Είχα πολλές ερωτήσεις, είχαν κι οι δυο να μοιραστούν μαζί μας περισσότερες εμπειρίες και αναμνήσεις. Ο κύριος Γιώργος, έχοντας αναλάβει και το ρόλο του διερμηνέα, εξηγούσε στους Γεωργιανούς φίλους όσα εμείς λέγαμε στα Ελληνικά και απαντούσε με θέρμη και στις δικές τους πολλές ερωτήσεις για την ιστορία αυτής της μικρής Ελλάδας μέσα στη χώρα τους. Ήταν ένα ολοζώντανο μάθημα ιστορίας για όλους μας.<br />
<br />
Μόλις ο καφές άδειασε απ' τα φλιτζάνια μας, είχε έρθει η ώρα να περιηγηθούμε στο Τσιχιστζβάρι και να το γνωρίσουμε με τον τρόπο που μόνο ένας ντόπιος θα μπορούσε να μας προσφέρει. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx-ZfUpwT7hle8OxDhokBu2Q8dSO7WNkZi9zcwrnm7ImAERRBuypGBTKiym8TzyrNO_S7vHvC8vd0oXjmgXLOkcVRajFT8pIBHScD_boBod5X990k315jGVbQJsoelVjg8E1oNU6pFayi8/s1600/SAM_0703.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx-ZfUpwT7hle8OxDhokBu2Q8dSO7WNkZi9zcwrnm7ImAERRBuypGBTKiym8TzyrNO_S7vHvC8vd0oXjmgXLOkcVRajFT8pIBHScD_boBod5X990k315jGVbQJsoelVjg8E1oNU6pFayi8/s400/SAM_0703.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Ίσως να ήταν ιδέα μου, αλλά όταν βγήκαμε από το σπίτι του κυρίου Γιώργου για να κάνουμε τη βόλτα μας στο χωριό, μού φαινόταν σαν να είχε αλλάξει εντελώς εικόνα η μέρα. Άλλος καιρός, άλλη ατμόσφαιρα, άλλος αέρας. Είναι μάλλον αυτό το ακατανόητα μαγικό που συμβαίνει όταν αισθάνεσαι τα πράγματα πιο οικεία, πιο δικά σου πια, εκείνα σου προσφέρουν ένα άλλο τους πρόσωπο, σε παίρνουν κι αυτά με άλλο μάτι ή στο κλείνουν σαν ωραίο διακριτικό φλερτ που μόλις ανθίζει. Και πρέπει να παραδεχτώ πως αυτή είναι μια αίσθηση που δεν την έχω μόνο για το Τσιχιστζβάρι, αλλά συνολικά για την εμπειρία μου στη Γεωργία. Ένα φλερτ, διακριτικό και μάλλον φοβισμένο στην αρχή, που με τον καιρό εξελίσσεται σε φλογισμένο έρωτα. <br />
<br />
Πρώτος μας σταθμός ήταν η εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, ίσως το σημαντικότερο σημείο του χωριού, σύμφωνα με τον κύριο Γιώργο. Χτισμένος δίπλα σε έναν βραχώδη λοφίσκο όπου βρίσκεται χωριστά το καμπαναριό του και επιβλέπει από ψηλά όλο το χωριό, ο ναός, στέκει όμορφος, απλός και ταπεινός στο σχήμα και την κατασκευή. Είναι εκεί που οι πρώτοι Έλληνες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο Τσιχιστζβάρι φώλιασαν τις ελπίδες τους για μια ζωή καλύτερη, μακριά από διωγμούς και μίση. Είναι αυτή η εκκλησία που έχτισαν για να ευχαριστήσουν τον Θεό που βοηθήθηκαν, που σώθηκαν, που βρήκαν τη φιλόξενη γη που ονειρεύονταν, όπως και ο ταλαιπωρημένος λαός του Μωυσή τη γη της επουράνιας επαγγελίας. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzCo94Mm6Te0ZhGgJlADlpFrRUKG-D2osj9lsz3zyN8kyIad2CtkEh04CnUdAJWO1qJyNg30_7TFArXpn5HVrBBwyYM94pm3sMv1FQsJUM2SXFP_asELFpjnYQ8F_w2G2P23isuD_rHmsw/s1600/SAM_0725.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1094" data-original-width="1500" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzCo94Mm6Te0ZhGgJlADlpFrRUKG-D2osj9lsz3zyN8kyIad2CtkEh04CnUdAJWO1qJyNg30_7TFArXpn5HVrBBwyYM94pm3sMv1FQsJUM2SXFP_asELFpjnYQ8F_w2G2P23isuD_rHmsw/s400/SAM_0725.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Ο κύριος Γιώργος άνοιξε την σιδερένια καγκελόπορτα με την ελληνική επιγραφή και τον βυζαντινό δικέφαλο αετό και φτάσαμε στην κλειστή ξύλινη πόρτα του ναού με τους τέσσερις σκαλιστούς σταυρούς. Μπροστά απ' την είσοδο, στη μάντρα που οριοθετεί το χώρο της εκκλησίας, κυμάτιζαν μαζί δυο σημαίες, η γεωργιανή και η ελληνική, σκισμένες κι οι δυο σε πολλά σημεία, ταλαιπωρημένες σαν τους δυο λαούς που η μοίρα τους έφερε τόσο πολλές φορές κοντά, όπως κοντά έβλεπα τις δυο εκείνες σημαίες να ακολουθούν μαζί τις προσταγές του ανέμου. Για κακή μας τύχη, ο άνθρωπος που κρατούσε τα κλειδιά της εκκλησίας δεν ήταν εκείνη την ώρα στο χωριό κι έτσι στάθηκε αδύνατο να μπούμε στο εσωτερικό και να θαυμάσουμε τις παλιές εικόνες και τις αγιογραφίες. Θα πηγαίναμε στον πλαϊνό λοφίσκο με το καμπαναριό, όμως καθώς βγαίναμε από τον περίβολο, την προσοχή μου τράβηξε μια πινακίδα στην αριστερή της εισόδου κάθετη πλευρά του ναού. “150 χρόνια από την μετανάστευση των Ελλήνων-Ρωμαίων της περιφέρειας Τραπεζούντας στο χωριό Τσιχιστζβάρι της Γεωργίας, 1861-2011”, έγραφε στα ελληνικά και στα γεωργιανά, τιμώντας μια ιστορική επέτειο που απ' ότι έμαθα γιορτάστηκε μεγαλοπρεπώς στο χωριό. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbjcvc2mI20BFv59DtIqb0KItENGGm5lbnft26yn7mTMoI8a-AT0sRdC9yG4RouGAFhDYDvHCMJ7dafVAUxTlFcNsjid2T2QCSqugEZnW0NZVyjCw7zPXWS0ISsqy3xVlfMBrcJ_mH6Ujm/s1600/SAM_0724.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="834" data-original-width="1200" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbjcvc2mI20BFv59DtIqb0KItENGGm5lbnft26yn7mTMoI8a-AT0sRdC9yG4RouGAFhDYDvHCMJ7dafVAUxTlFcNsjid2T2QCSqugEZnW0NZVyjCw7zPXWS0ISsqy3xVlfMBrcJ_mH6Ujm/s400/SAM_0724.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM3oYAexXtOjQdO4IkGxunhKSsvvNxjCu0viEOGWNb_1dgKDrgChAW4gM0lux4Q_avFp0-vwshvWLX4156tZJqY85vfCMEIKFFMmOY0wcXxRm3IXegUimDQ-ONhVaWEEBJ4OnGlgFPX7tA/s1600/SAM_0723.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="656" data-original-width="1000" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM3oYAexXtOjQdO4IkGxunhKSsvvNxjCu0viEOGWNb_1dgKDrgChAW4gM0lux4Q_avFp0-vwshvWLX4156tZJqY85vfCMEIKFFMmOY0wcXxRm3IXegUimDQ-ONhVaWEEBJ4OnGlgFPX7tA/s400/SAM_0723.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Αμέσως μετά, κατευθυνθήκαμε παραδίπλα. Ανεβήκαμε προσεκτικά τα λαξευμένα στην πέτρα σκαλοπάτια και βρεθήκαμε στο καμπαναριό, μικρό αλλά επιβλητικό κι αυτό, όπως και η εκκλησία. Το σημείο προσέφερε την ευκαιρία για μια πλήρη πανοραμική θέα του χωριού, των γύρω εκτάσεων αλλά και των βουνών στο βάθος, με τις χιονισμένες κορυφές να συμπληρώνουν ένα σκηνικό βγαλμένο, λες, από ακριβό φωτογραφικό λεύκωμα. Δίπλα στο καμπαναριό, ένας μεγάλος ανοιχτόχρωμος μεταλλικός σταυρός στερεωμένος στην πέτρα. Κατά τον κύριο Γιώργο, αυτός ο σταυρός είναι που έδωσε το όνομα στο χωριό – τσίχις στα γεωργιανά είναι το κάστρο και τζβάρι σημαίνει σταυρός, δε γνωρίζω για ποιο λόγο ο λοφίσκος αυτός ονομάστηκε κάστρο, ίσως απλά επειδή είναι το ψηλότερο σημείο του χωριού και πάντα σε τέτοια ψηλά σημεία χτίζονταν τα κάστρα στις πολιτείες. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq7qZ7wgvfaPviV62r_wbjdN21MlRvzTIlM9iuXJQKRMjOJqpFMqUUSnw1pb4k1E3AU0m3ve1VPA1YIPXVSuOMgt6BQHgHW_lkzfFkkRhueFHdo-7THenyu5AQkUAxQNTwzRywQOP4PI-Q/s1600/SAM_0729.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="704" data-original-width="1000" height="281" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq7qZ7wgvfaPviV62r_wbjdN21MlRvzTIlM9iuXJQKRMjOJqpFMqUUSnw1pb4k1E3AU0m3ve1VPA1YIPXVSuOMgt6BQHgHW_lkzfFkkRhueFHdo-7THenyu5AQkUAxQNTwzRywQOP4PI-Q/s400/SAM_0729.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Κάτω ακριβώς από τον λόφο του καμπαναριού, σε κοντινή απόσταση από τους Αγίους Θεοδώρους, δεσπόζει το σχολείο του Τσιχιστζβάρι, ένα κτήριο που πρόσφατα ανακαινίστηκε με κεφάλαια του προγράμματος Hellenic Aid του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών – κάτι για το οποίο απ' ότι κατάλαβα οι κάτοικοι είναι ιδιαίτερα χαρούμενοι και υπερήφανοι. Στο σχολείο τα μαθήματα γίνονται στα γεωργιανά, στα ρώσικα και κατ' επιλογήν στα ελληνικά για όσους μαθητές το επιθυμούν. Παρήγορο είναι ότι, όπως μου απάντησε ο κύριος Γιώργος, τα παιδιά θέλουν να μαθαίνουν ελληνικά, έστω και σαν μια γλώσσα που την αντιμετωπίζουν ως ένα μνημείο της οικογενειακής τους παράδοσης περισσότερο, παρά ως ένα εργαλείο που θα τους χρησιμεύσει στη ζωή τους στη Γεωργία, εκτός βέβαια κι αν έχουν αποφασίσει πως κάποτε θα μετοικίσουν στην Ελλάδα. <br />
<br />
Φεύγοντας από το σχολείο, αρχίσαμε να περπατάμε αργά μέσα στα δρομάκια του χωριού, χαζεύοντας τα φτωχικά αλλά μεγάλα χωριάτικα σπίτια με τις εξίσου μεγάλες αυλές και συζητώντας για τη δύσκολη καθημερινότητα στο Τσιχιστζβάρι. Από δίπλα μας, περνούσε που και που κάποιο αγροτικό αυτοκίνητο και συχνότερα αγελάδες που έκαναν κι αυτές τη βόλτα τους ελεύθερες – μια εικόνα που συναντά κανείς πολύ συχνά στις επαρχιακές περιοχές της Γεωργίας. Ο κύριος Γιώργος δεν παρέλειπε να μας συστήνει με χαρά σε όποιον συναντούσαμε στο δρόμο μας, ενώ κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και με συγκίνησε είναι πως σχεδόν όσοι έτυχε να συναντήσουμε ή να ακούσουμε ενώ προχωρούσαμε, χαιρετιόνταν και μιλούσαν μεταξύ τους περισσότερο στα ελληνικά.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidL9qKb16ZxV_L8RdD_5CnKjiwLR0RT5BL1xDBx96t7TFHlmNGvssZAtGl7XVgD1IQg9Py5XAdv-tc6XPchu8j_ZDWzpaovAcQeoWuiTJxgpEI2iKs1cHes6YNQCTmhjSMxYw-BqB34wNP/s1600/SAM_0720.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="853" data-original-width="1200" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidL9qKb16ZxV_L8RdD_5CnKjiwLR0RT5BL1xDBx96t7TFHlmNGvssZAtGl7XVgD1IQg9Py5XAdv-tc6XPchu8j_ZDWzpaovAcQeoWuiTJxgpEI2iKs1cHes6YNQCTmhjSMxYw-BqB34wNP/s400/SAM_0720.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCOevjWS3pfYhB460alPJ5RtjkR0rcwEwWE3212UuLaPpMAkJUbu0TadHYNfs0BBt9RJbvS8MFdRLZ4dgXsa5NuFGvze44aiJYqKdX0ZEiLe25PWrBHeNguv80t2rXQiOwAlioXzYG_pdJ/s1600/SAM_0731.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCOevjWS3pfYhB460alPJ5RtjkR0rcwEwWE3212UuLaPpMAkJUbu0TadHYNfs0BBt9RJbvS8MFdRLZ4dgXsa5NuFGvze44aiJYqKdX0ZEiLe25PWrBHeNguv80t2rXQiOwAlioXzYG_pdJ/s400/SAM_0731.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Όταν μετά από κάμποση ώρα βρεθήκαμε ξανά έξω από το σπίτι του κυρίου Γιώργου και καταλάβαμε πως έφτανε η ώρα που θα φεύγαμε από το όμορφο Τσιχιστζβάρι, μια περίεργη, απόκοσμη ησυχία απλώθηκε ξαφνικά στην παρέα. Έπιασα το βλέμμα όλων να προσπαθεί να δραπετεύσει έστω για λίγο ακόμα δεξιά κι αριστερά, να προσπαθεί να ρουφήξει περισσότερες εικόνες, να τις πάρει μαζί πίσω στην πόλη, ενθύμια ενός όμορφου τόπου με όμορφους ανθρώπους. Δώσαμε τα χέρια με τον κύριο Γιώργο, αγκαλιαστήκαμε και ευχηθήκαμε να μας αξιώσει ο Θεός κάποια μέρα ν' ανταμώσουμε ξανά, να ξαναπιούμε καφέ, να ξανακάνουμε μια βόλτα στο χωριό.<br />
<br />
Φεύγοντας, το Τσιχιστζβάρι μας επιφύλασσε μια τελευταία έκπληξη, έπρεπε κι αυτό να μας αποχαιρετήσει. Στην πίσω όψη της πινακίδας που όταν ερχόμασταν είδαμε γραμμένο το όνομα του χωριού σε τρεις γλώσσες, υπήρχε γραμμένη μια ευχή, στα γεωργιανά και στα ελληνικά. “Καλή δρομιά”, δηλαδή καλό δρόμο, στην ξεχωριστή διάλεκτο των Ποντίων. Ξανά επιφωνήματα έκπληξης και χαράς, ξανά στάση για φωτογραφίες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdzPuVRzvLHR698FFA5RtX_oCDH2he2x3LzTMOewyoaXWlmVxX7oUr5D2SWmg-WAyxMZ-NnopP9CNG3ys9gTCA4zELSVyJY_X0m8zTTE6nRwG7vq7fmQYJ6LbxmzE6kz_FzfKXAqSPqczc/s1600/SAM_0681.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="859" data-original-width="1200" height="286" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdzPuVRzvLHR698FFA5RtX_oCDH2he2x3LzTMOewyoaXWlmVxX7oUr5D2SWmg-WAyxMZ-NnopP9CNG3ys9gTCA4zELSVyJY_X0m8zTTE6nRwG7vq7fmQYJ6LbxmzE6kz_FzfKXAqSPqczc/s400/SAM_0681.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
“Καλή δρομιά”... και πώς να μην είναι καλή, μετά από μια μέρα που μας πλημμύρισε συναισθήματα και συγκινήσεις.<br />
<br />
<b>Διαβάστε επίσης: </b><br />
<div style="background-color: white; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/09/1.html"><b><span style="color: black;">Καρτ ποστάλ #1 - Πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα</span></b></a></div>
<div style="background-color: white; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html">Καρτ ποστάλ #2 - Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b></div>
<b style="background-color: white; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html">Καρτ ποστάλ #3 - Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b><span style="font-size: x-small;"></span><br />
<div style="background-color: white; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/12/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #4 - Μπόντμπε - Στον Παράδεισο της Αγίας Νίνο</a></b><br />
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/01/blog-post_9.html"><span style="color: black;">Κ<b>αρτ ποστάλ #5 - Σιγνάγι - Η πόλη της αγάπης</b></span></a><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/02/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #6 - Βάρτζια - Η λαξευτή πόλη των σπηλαίων</a></b><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/03/blog-post_21.html">Καρτ ποστάλ #7 - Μπατούμι - Των αντιθέσεων και των αναμνήσεων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/04/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #8 - Τσιχιστζβάρι - Μια μικρή Ελλάδα στην καρδιά της Γεωργίας</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/05/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #9 - Στη σπηλιά του (Γεωργιανού) Προμηθέα</a></b></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-59616981538457665572019-04-01T21:31:00.000+03:002019-06-04T11:19:16.038+03:0010 ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLL5S-x6xO7-tsuE_Qth9P0-xR-CBpeaJX9DVp8NiXBIzg4g7E7x_DJaR7lNLKtNIBoy0rA7DM_HrOJT9ITLxa3hiq_G3payzvvOEWCAOKD3rxI6OVT9sfjLcuXFhaz5Tbs5AZ_b6V5IyZ/s1600/IMG_9889.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="864" data-original-width="1200" height="460" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLL5S-x6xO7-tsuE_Qth9P0-xR-CBpeaJX9DVp8NiXBIzg4g7E7x_DJaR7lNLKtNIBoy0rA7DM_HrOJT9ITLxa3hiq_G3payzvvOEWCAOKD3rxI6OVT9sfjLcuXFhaz5Tbs5AZ_b6V5IyZ/s640/IMG_9889.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
Αν κάποτε έφτιαχνα μια λίστα με τις χώρες που συχνά έβγαιναν μπροστά μου σαν ιδέες για ταξίδια αλλά ποτέ δεν είχε τύχει να αποφασίσω να επισκεφθώ, η Κύπρος σίγουρα θα βρισκόταν στην πρώτη θέση. Όλα αυτά, μέχρι το πρώτο μου αυτό διήμερο ταξίδι στη Λάρνακα, που με έκανε να καταλάβω ότι κακώς δεν το είχα αποφασίσει ως τότε.<br />
<a name='more'></a><br />
Ελάτε να κάνουμε μαζί μια βόλτα στα 10 πιο όμορφα, για μένα, σημεία της Λάρνακας, μέσα από 10 φωτογραφίες που θα σας δώσουν μια γεύση από την ομορφιά της πόλης.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVyb8nnIq27nqbFB5h5Wu3XAOvsyOmEGn_s3f6cn15a3VUwZbgsW05vxwyIy8PdWF3CBNfeHtFstOJBBs7FhOSHRLc5KE7iX14titXk508VFJFAWSYhQkmlvMvt9yrLZc2tugWBx2gtvSP/s1600/IMG_9859.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="914" data-original-width="1200" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVyb8nnIq27nqbFB5h5Wu3XAOvsyOmEGn_s3f6cn15a3VUwZbgsW05vxwyIy8PdWF3CBNfeHtFstOJBBs7FhOSHRLc5KE7iX14titXk508VFJFAWSYhQkmlvMvt9yrLZc2tugWBx2gtvSP/s400/IMG_9859.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<b>1. Ιερός Ναός Αγίου Λαζάρου</b><br />
Από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Κύπρου αλλά και του Χριστιανισμού γενικότερα, η εκκλησία χτίστηκε τον 9ο αιώνα πάνω στον τάφο του Λαζάρου - του ανθρώπου που ανάστησε ο Χριστός. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, αμέσως μετά την ανάστασή του από τον Ιησού, ο Λάζαρος, φοβούμενος για τη ζωή του, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ιουδαία και εγκαταστάθηκε στην Κύπρο, όπου αργότερα, οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας, τον έχρισαν πρώτο επίσκοπο Κιτίου (σημερινή Λάρνακα). Πίσω από την εκκλησία, λειτουργεί αξιόλογο εκκλησιαστικό μουσείο με ποικίλα θρησκευτικά κειμήλια και παλιές εικόνες (είσοδος 1€).<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgljt3m9ia3XRmzbYrhkH3Lz9LCQkmJcL6atwDHA_TH0JKxssApvlpYZYOpn5j2JTasW_PMMF1E4kP-2J8d7LhVWkYFNH6GsY_6VKWCYZwgwJlIz1PqSLFLcWyqimh5095PyY6t3VwzEl9S/s1600/IMG_9921.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="742" data-original-width="1200" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgljt3m9ia3XRmzbYrhkH3Lz9LCQkmJcL6atwDHA_TH0JKxssApvlpYZYOpn5j2JTasW_PMMF1E4kP-2J8d7LhVWkYFNH6GsY_6VKWCYZwgwJlIz1PqSLFLcWyqimh5095PyY6t3VwzEl9S/s400/IMG_9921.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<b>2. Κάστρο Λάρνακας</b><br />
Ίσως το δημοφιλέστερο αξιοθέατο της πόλης, το Κάστρο χτίστηκε αρχικά τον 14ο αιώνα, πήρε ωστόσο τη μορφή που βλέπουμε σήμερα επί Τουρκοκρατίας, τον 17ο αιώνα. Το Κάστρο, κατασκευάστηκε για να προστατεύει τις νότιες ακτές της Κύπρου και αργότερα λειτούργησε ως φυλακή. Σήμερα, στο χώρο του εκτίθεται συλλογή κανονιών, κάποια από τα μεσαιωνικά χρόνια και μεσαιωνικές ταφόπλακες και επιγραφές από ιστορικές εκκλησίες. Επίσης, στο ισόγειο μπορείτε να επισκεφθείτε την ανατριχιαστική αίθουσα απαγχονισμού, με αυθεντική αγχόνη που χρησιμοποιήθηκε από τους Άγγλους για εκτελέσεις, ενώ στον πρώτο όροφο λειτουργεί μουσείο και αναπαράσταση Οθωμανικού οντά του 18ου αιώνα (είσοδος 2,5€).<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpM1wGKamDVIFIL-m4HKD79nAtrJkjCfIaZzBOhhGPMWNe90S8ZvUFkPeYwC_NJwWdS4Hwxx7mSEGBsda2hiVkvA0vA3QBf-dN_4G7zPzx0UuTaL7uMkc0M2lw9Y2u_RaUiNiw8G_Cs14i/s1600/IMG_9925.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="868" data-original-width="1200" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpM1wGKamDVIFIL-m4HKD79nAtrJkjCfIaZzBOhhGPMWNe90S8ZvUFkPeYwC_NJwWdS4Hwxx7mSEGBsda2hiVkvA0vA3QBf-dN_4G7zPzx0UuTaL7uMkc0M2lw9Y2u_RaUiNiw8G_Cs14i/s400/IMG_9925.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<b>3. Μπουγιούκ Τζαμί (ή Μεγάλο Τζαμί)</b><br />
Βρίσκεται δίπλα ακριβώς στο Κάστρο της Λάρνακας και πριν μετατραπεί σε τζαμί ήταν καθολική εκκλησία αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό. Επιβλητικό κτίσμα με όμορφο και ζεστό εσωτερικό χώρο. Ήταν η πρώτη φορά που μπήκα σε μουσουλμανικό τέμενος και έχω να θυμάμαι την θέρμη και το χαμόγελο του ιερέα που βρισκόταν στο χώρο και με υποδέχθηκε, αλλά και την προθυμία του να με βγάλει φωτογραφίες όπου επιθυμούσα.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLL5S-x6xO7-tsuE_Qth9P0-xR-CBpeaJX9DVp8NiXBIzg4g7E7x_DJaR7lNLKtNIBoy0rA7DM_HrOJT9ITLxa3hiq_G3payzvvOEWCAOKD3rxI6OVT9sfjLcuXFhaz5Tbs5AZ_b6V5IyZ/s1600/IMG_9889.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="864" data-original-width="1200" height="287" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLL5S-x6xO7-tsuE_Qth9P0-xR-CBpeaJX9DVp8NiXBIzg4g7E7x_DJaR7lNLKtNIBoy0rA7DM_HrOJT9ITLxa3hiq_G3payzvvOEWCAOKD3rxI6OVT9sfjLcuXFhaz5Tbs5AZ_b6V5IyZ/s400/IMG_9889.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<b>4. Φοινικούδες</b><br />
Εδώ χτυπά η καρδιά της πόλης. Η μεγάλη παραλιακή περατζάδα της Λάρνακας με τους χαρακτηριστικούς φοίνικες κατά μήκους της (εξ ου και το όνομα), τις καφετέριες, τα εστιατόρια, την ωραία αμμουδιά και την σύγχρονη μαρίνα στο τέλος της. Ιδανικός περίπατος για κάθε ώρα της ημέρας.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL3WY276B8-ww2RTXsS-O3-ITgg2uWQcjaFooWhky8AzwFZlI5F4us5qGxYHRKGUWOElo3qjba69woUaXGXMkEXTGqg-_xuJI-nNJtfJ1IjviXP32QDRzLQgmiLDCV9R_ZKjKe9-zQttp8/s1600/IMG_9883.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="868" data-original-width="1200" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL3WY276B8-ww2RTXsS-O3-ITgg2uWQcjaFooWhky8AzwFZlI5F4us5qGxYHRKGUWOElo3qjba69woUaXGXMkEXTGqg-_xuJI-nNJtfJ1IjviXP32QDRzLQgmiLDCV9R_ZKjKe9-zQttp8/s400/IMG_9883.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<b>5. Η θέα στη Μεσόγειο</b><br />
Λόγος από μόνος του για να καθίσει κανείς με τις ώρες στις Φοινικούδες, η ανεμπόδιστη θέα στη Μεσόγειο όπου το παιχνίδισμα του ήλιου με τα σύννεφα δημιουργεί μοναδικές εικόνες, ειδικά κατά το ηλιοβασίλεμα.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL1RqoG3EGg6JeAhTUS6t8oGetSKNW_rw5V_RNZdomYgkT5w2VepD9urbTdFwZ80ZEGzlVVDZZtySczXZ3SMwLWChqIlr9NBJVhkEd-WQTcqT7X1DPjFHkYxadMSH34rGp9rPl2okycHD7/s1600/IMG_9951.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="869" data-original-width="1200" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL1RqoG3EGg6JeAhTUS6t8oGetSKNW_rw5V_RNZdomYgkT5w2VepD9urbTdFwZ80ZEGzlVVDZZtySczXZ3SMwLWChqIlr9NBJVhkEd-WQTcqT7X1DPjFHkYxadMSH34rGp9rPl2okycHD7/s400/IMG_9951.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>6. Καμάρες</b></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Εντυπωσιακό υδραγωγείο της Οθωμανικής περιόδου, ανακατασκευή, ουσιαστικά ενός αρχαιότερου, πιθανά ρωμαϊκού. Το υδραγωγείο ξεκινούσε από τις όχθες του ποταμού Τρέμιθου και είχε μήκος περίπου 15 χλμ. μεταφέροντας νερό στη Λάρνακα και ήταν σε χρήση μέχρι και το 1939. Από το υδραγωγείο, αρχίζει ένα περιπατητικό μονοπάτι που καταλήγει στον υδροβιότοπο της Αλυκής.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha-8ecKkgkFEBuiOMVimmc_U3Sx_8eibDopIK0hX0w7XnJetzB1D83245mqRkg5dq3N1zThWtbUfYTXpd9UVLfq2lcuJlI0o2mdT115uWq0GYNSzGC3lyFVZ__ayjxsv7wj5JzwN7FArw4/s1600/IMG_9940.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha-8ecKkgkFEBuiOMVimmc_U3Sx_8eibDopIK0hX0w7XnJetzB1D83245mqRkg5dq3N1zThWtbUfYTXpd9UVLfq2lcuJlI0o2mdT115uWq0GYNSzGC3lyFVZ__ayjxsv7wj5JzwN7FArw4/s400/IMG_9940.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>7. Άγιος Γεώργιος Μακρή</b></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Σε κοντινή απόσταση από τις Καμάρες, στη λεωφόρο Φανερωμένης, καλά "κρυμμένο" στην κορυφή μικρού λόφου, βρίσκεται το πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου Μακρή που μαζί με όλο τον περιβάλλοντα χώρο θα σας κάνει να νομίζετε ότι βρίσκεστε μακριά από πόλη. Αν το πετύχετε ανοιχτό ανάψτε ένα κεράκι και αφήστε τον καθαρό αέρα και τη θέα να σας ξεκουράσουν από το πολύωρο περπάτημα.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0W4aFDh14WLw529XGE-3LGpp-ldIrEa_r9f99XSxqHI0AUPcwscYpqot8DKbeuE3qErUAr-joC67ghJJNkg0cJm9clJBHvdApsWeeY3Nq6-YAuQexrdgS56qsR0fy3CnTKVmgpnidWafZ/s1600/IMG_9969.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="884" data-original-width="1200" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0W4aFDh14WLw529XGE-3LGpp-ldIrEa_r9f99XSxqHI0AUPcwscYpqot8DKbeuE3qErUAr-joC67ghJJNkg0cJm9clJBHvdApsWeeY3Nq6-YAuQexrdgS56qsR0fy3CnTKVmgpnidWafZ/s400/IMG_9969.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<b>8. Τέμενος Χαλά Σουλτάν Τεκκέ (ή Ουμ Χαράμ τζαμί)</b><br />
Σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον στις όχθες της Αλυκής, 3 χλμ από τη Λάρνακα, βρίσκεται ένας από τους σημαντικότερους τόπους λατρείας των μουσουλμάνων - τοποθετείται τέταρτο σε σημασία μετά τη Μέκκα, τη Μεδίνα και το τέμενος Αλ Ακσιά της Ιερουσαλήμ. Το τζαμί χτίστηκε το 1787 προς τιμήν της Ουμ Χαράμ που ήταν συγγενής του προφήτη Μωάμεθ και λέγεται ότι σκοτώθηκε σε αυτό το μέρος πέφτοντας από άλογο κατά τη διάρκεια επίσκεψής της στην Κύπρο. Ο τάφος της Ουμ Χαράμ βρίσκεται εκεί.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5jXVe6HIVvEziQQH46pT36OcKu_NJ4427qh6hgdMZH3E1Ivh0imHJaAimUlsFiJ2FTyKCsksfpV0R6xRpcFTZ-AxnsSe02MRwXyOipxbsVGcCUNTw0uyZlYtmT1h8XfCr8kLOdWE7LuBC/s1600/IMG_20181204_112207_409.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="779" data-original-width="1200" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5jXVe6HIVvEziQQH46pT36OcKu_NJ4427qh6hgdMZH3E1Ivh0imHJaAimUlsFiJ2FTyKCsksfpV0R6xRpcFTZ-AxnsSe02MRwXyOipxbsVGcCUNTw0uyZlYtmT1h8XfCr8kLOdWE7LuBC/s400/IMG_20181204_112207_409.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
</div>
<div>
<b><br />
</b> <b>9. Υδροβιότοπος Αλυκής</b></div>
<div>
Σε απόσταση αναπνοής από το Διεθνές Αεροδρόμιο της Λάρνακας και λίγο πριν την είσοδο της πόλης, ο σημαντικός αυτός υδροβιότοπος αποτελείται από τέσσερις λίμνες συνολικής επιφάνειας πάνω από δυο τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι λίμνες της Αλυκής αποτελούν σταθμό για περισσότερα από 80 είδη πτηνών, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν τα περίφημα Φλαμίνγκο, που ξεχειμωνιάζουν εκεί τρώγοντας γαρίδες άλμης.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCyyJBNLIQxBFnz95oorXxS00FIN_I9ED-EW3U6f_TtNDffZU7-fgMV11WmtrJyB23nWTO8V-QmJSmVrS6_0PC-yBfjASlukoxRYh4vRQqKJqnzAezpn4uP_SWQZiF3sJu6Lqy55mG7a2V/s1600/IMG_20181201_095927.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCyyJBNLIQxBFnz95oorXxS00FIN_I9ED-EW3U6f_TtNDffZU7-fgMV11WmtrJyB23nWTO8V-QmJSmVrS6_0PC-yBfjASlukoxRYh4vRQqKJqnzAezpn4uP_SWQZiF3sJu6Lqy55mG7a2V/s400/IMG_20181201_095927.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>10. Η παλιά Τούρκικη συνοικία</b></div>
<div>
Από τις πιο ενδιαφέρουσες και γραφικές περιοχές της πόλης, η παλιά τούρκικη συνοικία θα σας ταξιδέψει με τα παραδοσιακά πολύχρωμα σπίτια που ενσωματώνουν κοινές αρχιτεκτονικές επιρροές, τις αυλές και τα χαγιάτια. Προλάβετε, γιατί το ...τέρας της ανάπτυξης και της τουριστικής εκμετάλλευσης προελαύνει με βήμα ταχύ και πολύ φοβάμαι πώς η όμορφη αυτή περιοχή πολύ σύντομα θα αποτελεί ανάμνηση. </div>
<div>
<br />
<b>Απολαύστε το βίντεο με πλάνα από το ταξίδι μου στη Λάρνακα.</b></div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/aU1zNn6ZSrs" width="560"></iframe></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-67974657865073396122019-03-21T11:10:00.000+02:002019-05-24T10:24:18.550+03:00ΜΠΑΤΟΥΜΙ - ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Jf_J_NYGASymfd-HGrGbonEBVadbNmIB2Yjs-UTjFm68cGNoIi0WnAna2Ef3sTedHPGAU5HbdQasiL1V2VPR4jUyg1SK2UMGnMYtmTr26JnS6RBC3MT429ULvjlXId1rw8QrGWBB68gz/s1600/Panoramic_view_of_Batumi_at_night.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1065" data-original-width="1600" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Jf_J_NYGASymfd-HGrGbonEBVadbNmIB2Yjs-UTjFm68cGNoIi0WnAna2Ef3sTedHPGAU5HbdQasiL1V2VPR4jUyg1SK2UMGnMYtmTr26JnS6RBC3MT429ULvjlXId1rw8QrGWBB68gz/s640/Panoramic_view_of_Batumi_at_night.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: x-small;"><b>ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ #7</b></span><br />
<br />
“Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή, φωνή που μπαίνει μες στην καρδιά μας και την συγκινεί και την ευφραίνει”, έγραφε σε ένα από τα αποκηρυγμένα ποιήματά του ο Κωνσταντίνος Καβάφης και οι στίχοι αυτοί στριφογύριζαν στο μυαλό μου όσο πλησιάζαμε στο Μπατούμι. Θα συναντούσα επιτέλους τη Μαύρη Θάλασσα, τη θάλασσα της ιστορίας, των μύθων, των δεσμών και της τραγωδίας. Τι τραγούδι θα είχε εκείνη τη μέρα, άραγε, να μας πει το Βαθύ Λιμάνι;<br />
<a name='more'></a><br />
Αποχαιρετήσαμε το Αμπαστουμάνι και ξεκινήσαμε αρχικά νότια για να βρούμε τον εθνικό δρόμο και μετά δυτικά. Κάναμε μια μικρή παράκαμψη για να επισκεφθούμε ένα παλιό μοναστήρι στο Ζάρζμα κι έπειτα συνεχίσαμε ακολουθώντας όχι τον εθνικό, αλλά έναν εξαιρετικά τραχύ και δύσκολο ορεινό δρόμο – χωματόδρομο στο μεγαλύτερο κομμάτι του. Φυσικά διόλου δε μας ένοιαζε, θα παίρναμε τον οποιονδήποτε δρόμο προκειμένου να απολαύσουμε τις αχανείς καταπράσινες και δασωμένες εκτάσεις που από την επαρχία Σάμτσχε-Τζαβαχέτι μας πέρασαν στην Αζαρία (Ατζάρα στα γεωργιανά), μια αυτόνομη περιοχή μέσα στα γεωγραφικά όρια του γεωργιανού κράτους.<br />
<br />
Η διαδρομή αυτή, πέρα από τη μαγευτική θέα ήταν από μόνη της μια ξενάγηση στην ιστορία της περιοχής. Περνώντας κοντά από διάφορα χωριά, είδα σε κάποια να δεσπόζουν ψηλοί μιναρέδες που, φυσικά, μαρτυρούσαν την ύπαρξη μουσουλμανικού πληθυσμού. Ρωτώντας, έμαθα πως όταν η περιοχή της Αζαρίας πέρασε στους Τούρκους στις αρχές του 17ου αιώνα, το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων εξισλαμίστηκαν και μέχρι σήμερα, αν και -ιδίως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης- οι περισσότεροι επέστρεψαν στον χριστιανισμό, διατηρείται ισχυρό μουσουλμανικό στοιχείο στην περιοχή.<br />
<br />
Από ένα σημείο κι έπειτα, η διαδρομή και οι τόσες ομορφιές της άρχισαν να αχνοσβήνουν σταδιακά μέσα στις αναμνήσεις που ξυπνούσε η πόλη που μας περίμενε στο τέλος της. Αναμνήσεις; Μη σας κάνει εντύπωση. Είχα τόσα πολλά διαβάσει τους τελευταίους μήνες για το Μπατούμι ανιχνεύοντας τους δρόμους που η ιστορία και οι διάφορες συγκυρίες χάραξαν και επέβαλαν στους Έλληνες του Εύξεινου Πόντου, που σίγουρα είχα ήδη αναμνήσεις απ' αυτή την πόλη κι ας μην την είχα επισκεφθεί. Μετά από ώρες, βράδυ πια, φθάσαμε στο Κβαριάτι, ένα μικρό παραλιακό θέρετρο 15 χιλιόμετρα έξω από το Μπατούμι, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Θα περνούσαμε τη νύχτα εκεί, σ' ένα μικρό και ήσυχο ξενοδοχείο, και την επόμενη μέρα θα πηγαίναμε ξεκούραστοι να απολαύσουμε την πόλη. Δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να ξεκλέψω λίγο χρόνο από τον ύπνο για να αναζητήσω μερικά ακόμα βίντεο με εικόνες του Μπατούμι, που στη σημερινή Γεωργία έχει εξελιχθεί σε συνώνυμο της τουριστικής και οικονομικής ανάπτυξης.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgteYVa0OjUA0VvJWAY5Oj4AUU_xZGgtPbYvjrsxuoxKkm8PX1WbDA-UDz8GyPtxtdvU7nLFB_-X11Ncpp6JO6XFBM317niP8lBc1IWABhEzgO7puo8m3ffiQYsEsHSlv8uy3P4WuOILXUs/s1600/SAM_1452psh.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="844" data-original-width="1500" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgteYVa0OjUA0VvJWAY5Oj4AUU_xZGgtPbYvjrsxuoxKkm8PX1WbDA-UDz8GyPtxtdvU7nLFB_-X11Ncpp6JO6XFBM317niP8lBc1IWABhEzgO7puo8m3ffiQYsEsHSlv8uy3P4WuOILXUs/s400/SAM_1452psh.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
Το πρωινό με είδε να ρουφώ ανυπόμονα έναν διπλό τούρκικο καφέ και την πραγματικά απίστευτη θέα από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου. Είχαμε φθάσει μέσα σε μαύρο σκοτάδι, τίποτα δε με προϊδέαζε για αυτό που θα αντίκριζα μόλις τραβούσα την κουρτίνα. Από τη μια μεριά ο λόφος που ήταν και το ξενοδοχείο, όλος δέντρα που λαμποκοπούσαν στο χάδι του ήλιου κι από την άλλη η θάλασσα, μπλε κι απέραντη να ερωτοτροπεί με τη στενή λωρίδα της ακτής υπακούοντας στις προσταγές του ανέμου. Παίρνοντας την πορεία της ακτής αυτής, βρεθήκαμε επιτέλους νωρίς το μεσημέρι στο Μπατούμι. <br />
<br />
Κατεβήκαμε στο Δελφινάριο, απ΄όπου ξεκινάει ένα όμορφο πάρκο με μια μικρή λίμνη στο κέντρο. Ο Ντάτο, που γνώριζε καλύτερα την πόλη, ανέλαβε χρέη ξεναγού καθώς αρχίσαμε να περπατάμε σε διάφορες συνοικίες, ακολουθώντας τη ρότα μεγάλων εμπορικών δρόμων. Ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας του Μπατούμι, ιστορικό στοιχείο ταυτότητας της πόλης, είναι ορατός παντού. Από την αρχιτεκτονική των κτηρίων και τις επιγραφές των καταστημάτων, ως τους ανθρώπους που βλέπεις να περνούν δίπλα σου. Περπατάς σε μια γειτονιά με φτωχά χαμηλά σπίτια ή συνηθισμένες παλιές πολυκατοικίες αυστηρού σοβιετικού τύπου και παρακάτω βρίσκεσαι μπροστά σε εντυπωσιακές μοντέρνες δυτικότροπες κατασκευές ή σε κάποιο κτήριο με κίονες αρχαιοελληνικού ρυθμού. Χαζεύεις τις διακοσμήσεις μιας κλασικής μονοκατοικίας κι αν σηκώσεις το βλέμμα συναντάς την επιβλητική παρουσία ενός πολυτελούς ξενοδοχείου. Βαδίζεις σε μια μεγάλη λεωφόρο και θα ακούσεις ανθρώπους να μιλούν γεωργιανά, τούρκικα, ρώσικα, αζέρικα και περσικά. Ένα μεγάλο, πολύχρωμο μωσαϊκό, ένα πραγματικό σταυροδρόμι.<br />
<br />
Σήμα κατατεθέν του σύγχρονου Μπατούμι, οι πανύψηλοι πύργοι με τα χιλιάδες φώτα και ...οι γερανοί. Γερανοί και μπουλντόζες που αλλάζουν μέρα με τη μέρα την εικόνα της πόλης. Έργα, επενδύσεις και μια ανάπτυξη που άλλοι επικροτούν και άλλοι κατακρίνουν – δεν είμαι σίγουρος ποιοι είναι οι περισσότεροι. Ο ποικιλόμορφος τουρισμός αποτελεί μάλλον ένα κερδισμένο στοίχημα για το Μπατούμι, που βλέπει τους επισκέπτες του τα τελευταία χρόνια να έχουν υπερτριπλασιαστεί. Από την άλλη όμως, πολλαπλασιάζονται και οι φωνές που κριτικάρουν την άνιση ανάπτυξη και την εικόνα που κινδυνεύει να πάρει η πόλη.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUgCG7p7pL2BqIz5etpPPAViAUVvtB6HPczfbk58UZQrVZAYhFLRCwCzcLcZSpbrpUcIJFrtMxkBeBrjk2k-cIdeJQUD-vHP-j11reBubGBwrAz-8UYiwbybYNT4gMK1wjSITN8CxExMoZ/s1600/SAM_1480.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1062" data-original-width="1500" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUgCG7p7pL2BqIz5etpPPAViAUVvtB6HPczfbk58UZQrVZAYhFLRCwCzcLcZSpbrpUcIJFrtMxkBeBrjk2k-cIdeJQUD-vHP-j11reBubGBwrAz-8UYiwbybYNT4gMK1wjSITN8CxExMoZ/s400/SAM_1480.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
Όπως και να 'χει, το Μπατούμι είναι μια πόλη που προκαλεί τον επισκέπτη και έχει πολλά να του προσφέρει. Η βόλτα στην ατέλειωτη παραλιακή περατζάδα, τη boulevard όπως τη λένε με τα πολλά εστιατόρια και τα κλαμπ, που καταλήγει στο μεγάλο πάρκο με τα “ρυθμικά συντριβάνια”, ο καφές στην piazza, μια λαμπερή πλατεία γεμάτη ωραία στέκια και κόσμο και μετά η βόλτα στην πλατεία Ευρώπης, με το περίφημο άγαλμα της Μήδειας με το Χρυσόμαλλο Δέρας είναι οι δικές μου καρτ ποστάλ από εκείνη τη μέρα. Μα κρατώ δυο άλλες σαν αγαπημένες μου. Το ηλιοβασίλεμα στην παραλία, με τον ουρανό και τα σύννεφα να παίρνουν φωτιά μέσα σε ένα ξέσπασμα κόκκινων και πορτοκαλί χρωμάτων όσο ο ήλιος βυθιζόταν στον ορίζοντα. Και λίγο μετά, το “Ellada” που διάβασα ξαφνικά στην είσοδο ενός μικρού εστιατορίου και κοκάλωσα. Ένας άνδρας με λευκή ποδιά βγήκε να μας καλωσορίσει, νομίζοντας πως θέλουμε να φάμε. Ο Ντάτο του είπε πως είμαι Έλληνας και τότε ο άνδρας άνοιξε χαρούμενος την αγκαλιά του, μου μίλησε ελληνικά, “όλο το μαγαζί δικό σας” είπε και μας προσκάλεσε να μας κεράσει ό,τι θέλουμε. Αρνήθηκα ευγενικά. Αισθάνθηκα άσχημα που κακοκάρδισα έναν από τους λιγοστούς Έλληνες που ζουν πια στο Μπατούμι, έπρεπε όμως να γυρίσουμε. Και πάλι αγκαλιά, συγκίνηση. Η πρόσκληση ισχύει, μου είπε, όποτε ξαναπάω και χαιρετηθήκαμε.<br />
<br />
Όποτε ξαναπάω... Ναι, ξέρω τώρα ποιο μέρος θα αναζητήσω πρώτα στην επόμενη επίσκεψη στο Μπατούμι. Κοχλάζουν ολοζώντανοι οι στίχοι του ποιητή, “Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε, αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε, μες στων κυμάτων τον γλυκόν ανασασμό.”<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">Εικόνα αρχής: Giorgi Nakashidze</span><br />
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b>Διαβάστε επίσης: </b></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/09/1.html"><b><span style="color: black;">Καρτ ποστάλ #1 - Πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα</span></b></a></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html">Καρτ ποστάλ #2 - Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b></div>
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b style="font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html">Καρτ ποστάλ #3 - Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b><span style="font-size: x-small;"></span></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/12/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #4 - Μπόντμπε - Στον Παράδεισο της Αγίας Νίνο</a></b><br />
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/01/blog-post_9.html"><span style="color: black;">Κ<b>αρτ ποστάλ #5 - Σιγνάγι - Η πόλη της αγάπης</b></span></a><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/02/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #6 - Βάρτζια - Η λαξευτή πόλη των σπηλαίων</a></b><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/03/blog-post_21.html">Καρτ ποστάλ #7 - Μπατούμι - Των αντιθέσεων και των αναμνήσεων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/04/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #8 - Τσιχιστζβάρι - Μια μικρή Ελλάδα στην καρδιά της Γεωργίας</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/05/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #9 - Στη σπηλιά του (Γεωργιανού) Προμηθέα</a></b></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-8140937951481300682019-02-21T20:25:00.000+02:002019-06-04T11:20:03.759+03:00ΒΑΡΤΖΙΑ - Η ΛΑΞΕΥΤΗ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrha61fPTj2RH_9WuyVrz_QhWd3mtkqC5TlmXrNyfmMhRGsHCFNHZossC1s13msl6xNgUO6kpdpW5c14ypfbM0-y9sBs3XTCTg7ILPfVJ237PyaBKFC4u0v5MKNF_GqedfazkmZ0Lt9XCX/s1600/SAM_1202.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrha61fPTj2RH_9WuyVrz_QhWd3mtkqC5TlmXrNyfmMhRGsHCFNHZossC1s13msl6xNgUO6kpdpW5c14ypfbM0-y9sBs3XTCTg7ILPfVJ237PyaBKFC4u0v5MKNF_GqedfazkmZ0Lt9XCX/s640/SAM_1202.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<span style="font-size: x-small;"><b>ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ #6</b></span><br />
<br />
Είχαμε πάρει ξανά τους δρόμους και τα βουνά. Για ένα τριήμερο σχεδόν, χρησιμοποιούσαμε ως βάση το σπίτι του Ντάτο, ενός καλού φίλου του Ζούρα και του Γκιόργκι, στο Αμπαστουμάνι, μια μικρή και ήσυχη πόλη χτισμένη σε μεγάλο υψόμετρο στα εντυπωσιακά βουνά της περιοχής του Μετσχέτι, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Με είχαν προετοιμάσει λέγοντάς μου ότι θα με πήγαιναν σε ένα από τα πιο σημαντικά και εντυπωσιακά μνημεία που μπορεί κανείς να επισκεφθεί στη Γεωργία και οι πρώτες εικόνες που είχα φροντίσει να βρω το επιβεβαίωναν.<br />
<a name='more'></a>Βάρτζια. Μια ολόκληρη μεσαιωνική πόλη από σπηλιές, λαξευμένες στο σώμα ενός μικρού απόκρημνου βουνού πλάι στον ποταμό Μτκβάρι – πάλι ο ποταμός Μτκβάρι, πάλι η δική του πορεία, ο τρίτος φίλος και ξεναγός μου στη Γεωργία. Διαβάζοντας αρχικά αυτό, το μυαλό μου, ξεχνώντας τις βασικές πληροφορίες, δημιουργούσε από μόνο του μια εικόνα σχεδόν απόκοσμη, δημιουργούσε ιστορία, δημιουργούσε ζωή. Ένας κόσμος ολόκληρος που ζούσε έξω απ' τον κόσμο, απομονωμένος, κρυμμένος καλά μέσα σε ένα τεράστιο κουκούλι από πέτρα. Σκηνικό επικής ταινίας, απ' αυτά που σπάνια μυαλό μπορεί να συλλάβει.<br />
<br />
Πέτρα. Όσο πλησιάζαμε τη μέρα εκείνη στη Βάρτζια, όσο φτάναμε πιο κοντά, τόσο πιο πέτρινο, αυστηρό και απειλητικό γινόταν το τοπίο που αντικρίζαμε, παρά το πανταχού παρών πράσινο. Λες και η περιοχή αυτή επιλέχτηκε επίτηδες για να φοβίζει και να ξορκίζει ορατούς κι αόρατους εχθρούς. Θα μπορούσε ο ουρανός να είναι γεμάτος γκρίζα σύννεφα, θα μπορούσε να έχει ίσως ομίχλη ή να βρέχει κιόλας και όλα να είναι ταιριαστά, η μέρα όμως ήταν όμορφη, λαμπερή και ζεστή. Η αντίθεση αυτή μεγάλωνε την επιθυμία που γεννούσε το παλλόμενο δέος και η δυνατή ιστοριοδιφική περιέργεια, μια περιέργεια που εκφράστηκε μέσα από θεόρατα “πώς” και “γιατί” στην πρώτη μακρινή θέα της Βάρτζια. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZcdwsWKDaWKjPLlj-7e5a7hvPbJZs6LNQ5uzpzHutRaDfeTGIsPfiFqURQ002J32igCChej0ozSBt8zrcwIhHgtkIPG7HDqcmc6piws25xXJX4vez6s9XLF4nuCwZQB1_LTsxsw_RxHRY/s1600/SAM_1275.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZcdwsWKDaWKjPLlj-7e5a7hvPbJZs6LNQ5uzpzHutRaDfeTGIsPfiFqURQ002J32igCChej0ozSBt8zrcwIhHgtkIPG7HDqcmc6piws25xXJX4vez6s9XLF4nuCwZQB1_LTsxsw_RxHRY/s400/SAM_1275.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
12ος αιώνας. Στα χρόνια της βασιλείας του Γεωργίου Γ' η Γεωργία μπαίνει στην -κατά κοινή ομολογία- πιο λαμπρή περίοδο της ιστορίας της. Επιστήμες, τέχνες και γράμματα ανθούν μέσα σε ένα περιβάλλον ευδαιμονίας. Τα χρόνια της ακμής συνεχίζονται και την περίοδο που στο θρόνο ανεβαίνει η κόρη του Γεωργίου, Ταμάρ, που ήδη συγκυβερνά με τον πατέρα της το βασίλειο από νεαρή ηλικία. Όμως η ζωή σπάνια δίνει κάτι δίχως το απαραίτητο αντίβαρο. Οι Μογγόλοι επιβουλεύονται την ευλογημένη από τη φύση και σημαντική στρατηγικά περιοχή του Καυκάσου, όπως έκαναν και τόσοι άλλοι πριν και μετά από αυτούς. Από την περίοδο του Γεωργίου Γ', η περιοχή της Βάρτζια, κοντά στην πόλη Ανσπίντζα, είχε επιλεγεί για να κατασκευαστεί ένας ιερός τόπος προσκυνήματος, ήταν όμως η Ταμάρ που μετά το θάνατο του πατέρα της αποφάσισε να επεκτείνει και να ενισχύσει το έργο, διαμορφώνοντας εκεί μια ολόκληρη μοναστική πολιτεία, λαξευμένη όλη στο εσωτερικό του βουνού Ερουσέλι. Από διορατικότητα και βαθιά πίστη, η Ταμάρ, υπό το φόβο και της εξωτερικής απειλής, έκανε το σύμπλεγμα της Βάρτζια όχι μόνο ένα σημαντικό μοναστήρι που θα εξασφάλιζε την απαραίτητη απομόνωση για τους μοναχούς, αλλά ουσιαστικά μια υπόγεια πόλη, έτοιμη να λειτουργήσει αν χρειαστεί σαν κιβωτός για τον πολιτισμό και την κουλτούρα ενός ολόκληρου λαού.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXCdmuO3812DANeaO837e0UCEpRlcRdNW4t71RVgcD3pU2YkMqqbd8moPXZGbpYfvTtzRkABPRmbwG3DN9zNU66LOSGWuuPmYevB0ytEYK7BxKf7fGIvwZAO-1EVbuXu6xj2MvRCsCfEkp/s1600/SAM_1254.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXCdmuO3812DANeaO837e0UCEpRlcRdNW4t71RVgcD3pU2YkMqqbd8moPXZGbpYfvTtzRkABPRmbwG3DN9zNU66LOSGWuuPmYevB0ytEYK7BxKf7fGIvwZAO-1EVbuXu6xj2MvRCsCfEkp/s400/SAM_1254.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
Την κύρια υπόγεια πόλη, μαζί με άλλες κατασκευές στην ευρύτερη περιοχή, αποτελούσαν συνολικά περίπου 6.000 διαμερίσματα, διαμορφωμένα σε 13 επίπεδα, όλα συνδεδεμένα μεταξύ τους με στοές και στενά τούνελ. Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος του τιτάνιου, ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα, έργου, αρκεί να πούμε πως σύμφωνα με κάποιες πηγές, όταν η πόλη ολοκληρώθηκε είχε τη δυνατότητα, εκτός από τους μοναχούς, να φιλοξενήσει 50.000 κατοίκους! Καρδιά της πολιτείας ήταν η εκκλησία αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου με αγιογραφίες εξαιρετικής τέχνης πολλές από τις οποίες σώζονται έως σήμερα, ενώ εκτός από τις κατοικίες, η πόλη περιελάμβανε μεταξύ άλλων κελάρια αποθήκευσης κρασιού, φούρνους και μαγειρεία, βιβλιοθήκη, φαρμακείο, λουτρά, αίθουσα θρόνου, νεκροταφείο και κάμποσες άλλες μικρότερες εκκλησίες. Οι κατασκευαστές είχαν φροντίσει επίσης να δημιουργήσουν και ένα πλήρες δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης, παίρνοντας νερό από μια φυσική πηγή μέσα στο βουνό. Μοναδική είσοδος και έξοδος που συνέδεε την πόλη με τον έξω κόσμο, ήταν μια μεγάλη κάθετη στοά που έβγαζε κάπου στην όχθη του Μτκβάρι. Υπάρχει, μάλιστα και ένας όμορφος θρύλος για την προέλευση του ονόματος Βάρτζια που μου διηγήθηκαν εκεί. Σύμφωνα με αυτόν, μία από τις πρώτες φορές που πήγε εκεί με τον πατέρα της, η Ταμάρ, χάθηκε μέσα στις υπόγειες στοές. Ο πατέρας της φώναζε “πού είσαι;” για να μπορέσει να την εντοπίσει και η νεαρή Ταμάρ του απαντούσε “ak var dzia” - δηλαδή, “εδώ είμαι”. <br />
<br />
Η Βάρτζια, απολύτως καλυμμένη και αόρατη, γλίτωσε τελικά από την επιδρομή των Μογγόλων στη Γεωργία, όμως η φύση είχε άλλα σχέδια γι' αυτήν. Το 1283, μόλις έναν αιώνα μετά την ολοκλήρωσή της, ένας ισχυρότατος σεισμός άνοιξε κυριολεκτικά στα δύο το σκαμμένο βουνό που δεν κατάφερε να αντισταθεί, καταστρέφοντας πάνω από τα δύο τρίτα της πόλης και αποκαλύπτοντας έτσι για πρώτη φορά σε κοινή θέα τις σπηλιές και της στοές της. Παρά την τρομερή καταστροφή, η μοναστική κοινότητα της Βάρτζια παρέμεινε ενεργή μέχρι το 1551, οπότε και οι μοναχοί εκδιώχθηκαν ή σφαγιάσθηκαν από τους Πέρσες εισβολείς, παραδίδοντας τη μονή στην εγκατάλειψη που εδραιώθηκε στα χρόνια της Οθωμανικής κατοχής.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2klb8argUKWdcXGi2glgjb5pFmaMqkYan3HthFo9qcCtPGLuCs0SH0lWplb9k5LxsbyEwXuyQKwa0lzKlYIOV2plID9TdaFg45MLpyXAYk-us12rvBCZ9Ge-WXJigibgVeoDH0JkdT8Su/s1600/SAM_1264.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2klb8argUKWdcXGi2glgjb5pFmaMqkYan3HthFo9qcCtPGLuCs0SH0lWplb9k5LxsbyEwXuyQKwa0lzKlYIOV2plID9TdaFg45MLpyXAYk-us12rvBCZ9Ge-WXJigibgVeoDH0JkdT8Su/s400/SAM_1264.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
Σήμερα, η Βάρτζια είναι ολοζώντανη. Μοιάζει πραγματικά αφιλόξενη, με τον ήλιο να χτυπάει πάνω στις πέτρες και να έρχεται κατευθείαν πάνω στα πρόσωπά μας. Θέλει ακόμα να φοβίζει, πάντα ταγμένη να προστατεύει, γι' αυτό φτιάχτηκε. Κι όμως, οι στοές-δρόμοι της είναι γεμάτες κόσμο, οι σπηλιές-σπίτια της δέχονται καθημερινά χαρούμενους επισκέπτες, η βιβλιοθήκη της ταξιδεύει και συγκινεί κι ας μην έχει ούτε ένα βιβλίο στα πέτρινα ράφια της, οι ταπεινές εκκλησίες ακούν τις προσευχές των πιστών. Και οι μοναχοί είναι ξανά εκεί, τα τελευταία χρόνια, η μονή λειτουργεί κανονικά. Δεν πήραμε μαζί μας κανέναν από τους ξεναγούς που προσφέρθηκαν να μας συνοδεύσουν από την είσοδο του χώρου. Αφήσαμε την ίδια την πόλη να διηγηθεί με σιωπές και βαθιές ανάσες την ιστορία της. Όλοι μνημονεύσαμε και θαυμάσαμε αυτούς που κάποτε έζησαν εδώ, αυτούς που ήταν πρόθυμοι να θυσιάσουν την κανονική τους ζωή για να διατηρήσουν πίστη, αξίες και πολιτισμό από τη λαίλαπα των πολέμων, μέσα σε καιρό ειρήνης. Το όραμα σήμερα παραμένει ζωντανό και η Βάρτζια θα μπορούσε, ίσως, να είναι ένα μεγάλο σύμβολο αντίστασης, μια κιβωτός ανθρώπινης θέλησης και πολιτισμικού μεγαλείου. <br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<div style="font-size: 13.2px;">
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b>Διαβάστε επίσης: </b></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/09/1.html"><b><span style="color: black;">Καρτ ποστάλ #1 - Πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα</span></b></a></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html">Καρτ ποστάλ #2 - Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b></div>
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b style="font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html">Καρτ ποστάλ #3 - Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b><span style="font-size: x-small;"></span></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/12/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #4 - Μπόντμπε - Στον Παράδεισο της Αγίας Νίνο</a></b><br />
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/01/blog-post_9.html"><span style="color: black;">Κ<b>αρτ ποστάλ #5 - Σιγνάγι - Η πόλη της αγάπης</b></span></a><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/02/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #6 - Βάρτζια - Η λαξευτή πόλη των σπηλαίων</a></b><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/03/blog-post_21.html">Καρτ ποστάλ #7 - Μπατούμι - Των αντιθέσεων και των αναμνήσεων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/04/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #8 - Τσιχιστζβάρι - Μια μικρή Ελλάδα στην καρδιά της Γεωργίας</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/05/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #9 - Στη σπηλιά του (Γεωργιανού) Προμηθέα</a></b></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-83680332683842238532019-01-28T17:06:00.000+02:002019-06-04T11:23:45.199+03:00ΜΠΟΛΟΝΙΑ: ΤΟ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΣΤΟΛΙΔΙ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΒΟΡΡΑ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMBFLyCU_VLPWK5deJ9yCdzbicBReOCzv_son_aFQvs0y39rZE-ZJK-U_9-IsQSr-vcyEBWgXACJUbNLkKueH9x9tuglY849DDW16DMM0EXsZqTCjACqRJFVTpal6wnb9F7ZuNdvQ64GJO/s1600/IMG_9616.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="1000" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMBFLyCU_VLPWK5deJ9yCdzbicBReOCzv_son_aFQvs0y39rZE-ZJK-U_9-IsQSr-vcyEBWgXACJUbNLkKueH9x9tuglY849DDW16DMM0EXsZqTCjACqRJFVTpal6wnb9F7ZuNdvQ64GJO/s640/IMG_9616.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Η Ιταλία είναι μια χώρα που, είμαι σίγουρος, κάθε ταξιδιώτης θέλει να γνωρίσει, δημιουργεί όμως μια πρακτική δυσκολία όταν στρέψεις το βλέμμα σου προς αυτήν: πού να πρωτοπάς; Είναι τόσες οι επιλογές, τόσες οι διαφορετικές εικόνες και εμπειρίες που προσφέρει, που δυσκολεύει την όποια απόφαση. Έτσι κι εγώ, έχοντας καταλήξει να πάω επιτέλους στην Ιταλία ήρθα αντιμέτωπος με το ίδιο πρόβλημα. Τη λύση για την τελική επιλογή, μου την υπέδειξαν τα προσιτά αεροπορικά εισιτήρια, αλλά και η ευκαιρία να κάνω ένα ακόμη βήμα πιο κοντά στην εκπλήρωση ενός ταξιδιωτικού "θέλω". Πρώτη φορά, λοιπόν, στην Ιταλία, με ένα ταξίδι στη Μπολόνια.<br />
<a name='more'></a>Σύμφωνα με το πρόγραμμα που έστησα, μετά την άφιξή μου στο αεροδρόμιο της Μπολόνια θα έφευγα αμέσως με λεωφορείο για <a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post.html"><b>τον Άγιο Μαρίνο</b></a> -τηρώντας την ωραία παράδοση ενός γρήγορου side trip- και έπειτα, την επόμενη πια μέρα, θα επέστρεφα μέσω του Ρίμινι στη Μπολόνια με τρένο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9QIS3a0Css_XhOOcSK8g22H5rhz6M0Dc-U441G-HGfhbJOM8s0Qc_N72LZ-4b04KT0wHGjZug6GeGqbgh9-Z3pW8rYLro1RpNsEMcol3dkIeVzGBmvPNHyudu-zOXMy2CaK9uyGxQmn9C/s1600/IMG_9693.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9QIS3a0Css_XhOOcSK8g22H5rhz6M0Dc-U441G-HGfhbJOM8s0Qc_N72LZ-4b04KT0wHGjZug6GeGqbgh9-Z3pW8rYLro1RpNsEMcol3dkIeVzGBmvPNHyudu-zOXMy2CaK9uyGxQmn9C/s400/IMG_9693.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Με ορμητήριο την ...εναλλακτική συνοικία Μπολονίνα, πολύ κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό, η πρόσβαση σε όλα τα σημεία ενδιαφέροντος ήταν εύκολη. Η Μπολόνια είναι μια πόλη που περπατιέται εύκολα και όσοι αγαπάτε τις βόλτες, τους περιπάτους και τις πάντα απρόσμενες ανακαλύψεις που χαρίζει η πεζοπορία, θα την απολαύσετε.<br />
<br />
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Πιάτσα Ματζόρε, την εντυπωσιακή κεντρική πλατεία της Μπολόνια που θα γίνει αφετηρία και τερματισμός κάθε εξόρμησης. Εκεί βρίσκεται το περίφημο συντριβάνι του Ποσειδώνα, με το θαυμάσιο μπρούτζινο άγαλμα κατασκευασμένο στα μέσα του 16ου αιώνα. Οι φίλοι του αυτοκινήτου ας ρίξουν μια προσεκτική ματιά στην τρίαινα που κρατά ο αρχαίος θεός της θάλασσας, αφού σε αυτήν βασίστηκε το διάσημο λογότυπο της Μαζεράτι.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0-Qkqq971EgzPSNdgE4fp-gbY9gasC2Mqm3qQnYOl9pDib5AGAL638hmr8cLvuPD5_dxhbrW-jX_8u66IanInQkJE3MWPK7pFITUuFxIMFChRKve9QPhOOpjuwkyeBDTEpRYYKCjPUJMP/s1600/IMG_9612.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0-Qkqq971EgzPSNdgE4fp-gbY9gasC2Mqm3qQnYOl9pDib5AGAL638hmr8cLvuPD5_dxhbrW-jX_8u66IanInQkJE3MWPK7pFITUuFxIMFChRKve9QPhOOpjuwkyeBDTEpRYYKCjPUJMP/s400/IMG_9612.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgne5M8XEEH3bSRapVUiLxouHXBcaBmSSnGfK_eXwGDChoczuyPtCkJoJBVLVu3K6YPXWBNscoParfp_KWrESxqqzNg4LLDPNKvoUHh_YdA4Zv4aXTb8Yefx7hqdjONPxFLLigdwiufMHtW/s1600/IMG_9789.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="895" data-original-width="1000" height="357" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgne5M8XEEH3bSRapVUiLxouHXBcaBmSSnGfK_eXwGDChoczuyPtCkJoJBVLVu3K6YPXWBNscoParfp_KWrESxqqzNg4LLDPNKvoUHh_YdA4Zv4aXTb8Yefx7hqdjONPxFLLigdwiufMHtW/s400/IMG_9789.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Γύρω από την Πιάτσα Ματζόρε θα θαυμάσετε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά κτήρια της Μπολόνια, όπως το Παλάτσο Ντ' Ακούρσιο, το ιστορικό δημαρχείο της πόλης και τον μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό του Αγίου Πετρονίου, προστάτη της Μπολόνια, με την χαρακτηριστική ημιτελή πρόσοψη. Στο εσωτερικό του ναού, βρίσκεται και μία από τις πιο αμφιλεγόμενες θρησκευτικές απεικονίσεις, που δείχνει μεταξύ άλλων και τον ιδρυτή του Ισλαμ, προφήτη Μωάμεθ, να βασανίζεται στην κόλαση από έναν δαίμονα - απεικόνιση εμπνευσμένη από τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, που έχει βάλει το ναό στο στόχαστρο εξτρεμιστών ισλαμιστών.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQbDVW24oFH5LirMAueldHeVLPWQykLzdfxdgBpGceBoV0T4gzqT5LD6Np01yipuCA2rkAhTrDa9sC2j1i8qPxZzxz_zZia2JZDiK40Qh6qfb4nitrKSTOVnStj-szdODKY5Q_zmQOffvF/s1600/IMG_9619.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQbDVW24oFH5LirMAueldHeVLPWQykLzdfxdgBpGceBoV0T4gzqT5LD6Np01yipuCA2rkAhTrDa9sC2j1i8qPxZzxz_zZia2JZDiK40Qh6qfb4nitrKSTOVnStj-szdODKY5Q_zmQOffvF/s400/IMG_9619.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXVQk-HBSV7QauSbpyv5Ii87QUSDW15YJgC4pmFQioK0bTPuPZb7hMDAjELxWNs8qN62ZKod_XBoZz_l3Xxr8_6OopCZR7czJTU_0drUsrE1BmTuSbPgNfDFIHBZbzOa5BchnAvwct3YoN/s1600/IMG_9747.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXVQk-HBSV7QauSbpyv5Ii87QUSDW15YJgC4pmFQioK0bTPuPZb7hMDAjELxWNs8qN62ZKod_XBoZz_l3Xxr8_6OopCZR7czJTU_0drUsrE1BmTuSbPgNfDFIHBZbzOa5BchnAvwct3YoN/s400/IMG_9747.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Πολύ κοντά στον Άγιο Πετρόνιο, βρίσκονται άλλα δύο must της Μπολόνια, το Αρχαιολογικό Μουσείο με τα πλούσια ρωμαϊκά και ετρουσκικά εκθέματα, αλλά και το "Αρχιγυμνάσιο" (Archiginnasio of Bologna), πρώτη έδρα του πανεπιστημίου της Μπολόνια, του αρχαιότερου πανεπιστημιακού ιδρύματος του σύγχρονου δυτικού κόσμου, με έτος ιδρύσεως το 1088. Αξίζει να το επισκεφθείτε για να θαυμάσετε τα αμέτρητα οικόσημα των διαπρεπών σπουδαστών του που κοσμούν σχεδόν κάθε τοίχο και κάθε οροφή του κτηρίου, αλλά και να ανέβετε στον πρώτο όροφο, στο "Θέατρο Ανατομίας", μια αμφιθεατρική αίθουσα όπου δίδονταν μαθήματα ανατομίας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtP4IQ-uXiBfu-KBeRGowUwisuLm7HTEP9Wg8zh5mxHV2fBIjVVppjQGVgd7fwo6HCjL9mVLtISMCu1LZKOUorZxrPlS_05_efdhlwa-xyHTzUrn60HwZKMjLjYZM_Lr0JoTZIOb9aufDv/s1600/IMG_9627.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="762" data-original-width="1000" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtP4IQ-uXiBfu-KBeRGowUwisuLm7HTEP9Wg8zh5mxHV2fBIjVVppjQGVgd7fwo6HCjL9mVLtISMCu1LZKOUorZxrPlS_05_efdhlwa-xyHTzUrn60HwZKMjLjYZM_Lr0JoTZIOb9aufDv/s400/IMG_9627.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovWANhWReteOsMWUGC5GUAvTmHUMXlMBG_-KcTYAYCkgadmuFP-rfZdgTxRLsiYbLRIRdb-uv6rMOp-gk3fqhi6sQ7GZd59VBCZU_IIrPLUEPo_1seEdPY6zI4FeLtIqjXCUmlcGC9aLl/s1600/IMG_9640.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1295" data-original-width="1000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovWANhWReteOsMWUGC5GUAvTmHUMXlMBG_-KcTYAYCkgadmuFP-rfZdgTxRLsiYbLRIRdb-uv6rMOp-gk3fqhi6sQ7GZd59VBCZU_IIrPLUEPo_1seEdPY6zI4FeLtIqjXCUmlcGC9aLl/s400/IMG_9640.jpg" width="308" /></a></div>
<br />
Σε κοντινή απόσταση, βρίσκονται ίσως τα πιο χαρακτηριστικά κτίσματα της πόλης, οι εντυπωσιακοί "δίδυμοι" πύργοι Ασινέλι και Γκαρισέντα, μεσαιωνικοί ουρανοξύστες που στέκουν μάρτυρες της ευμάρειας και της δόξας που γνώρισε η Μπολόνια τον 12ο και τον 13ο αιώνα. Την περίοδο εκείνη, πύργοι σαν αυτούς ξεφύτρωναν παντού στην πόλη, χτισμένοι από πλούσιες οικογένειες που ήθελαν με αυτόν τον τρόπο να δείξουν τη δύναμή τους. Όποια οικογένεια έχτιζε μεγαλύτερο πύργο, θεωρούνταν και πιο δυνατή, σε έναν ματαιόδοξο ανταγωνισμό πλούτου που άφησε όμως στην πόλη της Μπολόνια μια ιδιαίτερη και μοναδική κληρονομιά στο σήμερα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCu0M19NkTV9cFOKXruovAYK1KNV9tEKBNJXwskWTX5Ey40RIB0t8BmITDnxWPnULqo38k-K0kBIKMPjAyF7rEXlt_vtRtOLJkjo0MpUdsod4Xrn8cWEMeEmd7KfSMJTSjzOTil_uXxeya/s1600/IMG_9659.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1259" data-original-width="1000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCu0M19NkTV9cFOKXruovAYK1KNV9tEKBNJXwskWTX5Ey40RIB0t8BmITDnxWPnULqo38k-K0kBIKMPjAyF7rEXlt_vtRtOLJkjo0MpUdsod4Xrn8cWEMeEmd7KfSMJTSjzOTil_uXxeya/s400/IMG_9659.jpg" width="317" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKo2OW2TrHxsmdDmtU_7fGf_KK1nzOzjOMOiznA_wXd2YxlC-x5B4RWFPTVaPudcRNZ3BF7hXHWvPWUo_-ktT_nm0BH29Vn-al3EDSljsRMYIZfOEIl9F24kgPw5urbvinCmO0Mq1bLs0Z/s1600/IMG_9667.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1286" data-original-width="1000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKo2OW2TrHxsmdDmtU_7fGf_KK1nzOzjOMOiznA_wXd2YxlC-x5B4RWFPTVaPudcRNZ3BF7hXHWvPWUo_-ktT_nm0BH29Vn-al3EDSljsRMYIZfOEIl9F24kgPw5urbvinCmO0Mq1bLs0Z/s400/IMG_9667.jpg" width="310" /></a></div>
<br />
Ο πύργος Ασινέλι, με ύψος 97 μέτρα, είναι ο ψηλότερος από τους 20 μεσαιωνικούς πύργους που στέκουν ως σήμερα στην πόλη και είναι επισκέψιμος, παρά την ελαφριά κλίση του. Αν πάρετε την ...θαρραλέα απόφαση να ανεβείτε τα 498 ξύλινα σκαλοπάτια ως την κορυφή του, θα αποζημιωθείτε απολαμβάνοντας μια μοναδική πανοραμική θέα σε όλη την πόλη. Δίπλα του, ο πύργος Γκαρισέντα με ύψος 48 μέτρα, είναι μη επισκέψιμος και έχει εμφανώς μεγαλύτερη κλίση. Ανάμεσά στους δύο πύργους, κοιτώντας προς την Πιάτσα Ματζόρε, στέκει και το άγαλμα του Αγίου Πετρονίου, συμπληρώνοντας μια απόλυτη εικόνα - ταυτότητα της πόλης.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSF9pkCybzNhtv-T1FwcP5N9u3n1-C5AO6kwxW-73YGfFXthxCimcabW88h0qwaZSqIwtRpLMl4Fj3FVPK4-j67xvP935_5pILvOV6DKuu-FQwRoHYlO8p5SwnpIyijnxS2iJmkgHonkLj/s1600/IMG_9836.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="764" data-original-width="1000" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSF9pkCybzNhtv-T1FwcP5N9u3n1-C5AO6kwxW-73YGfFXthxCimcabW88h0qwaZSqIwtRpLMl4Fj3FVPK4-j67xvP935_5pILvOV6DKuu-FQwRoHYlO8p5SwnpIyijnxS2iJmkgHonkLj/s400/IMG_9836.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Από τους πύργους, ακολουθώντας τη Via Santo Stefano θα βρεθείτε στην ομώνυμη πλατεία, όπου αξίζει να επισκεφθείτε την πολύ ενδιαφέρουσα βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Πρόκειται, στην πραγματικότητα, όχι για μία εκκλησία, αλλά για ένα σύμπλεγμα ναών (οι ντόπιοι την αποκαλούν και "εφτά εκκλησιές") που χτίστηκε από τον Πατρόνιο πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού της Ίσιδας, για να αναπαραστήσει τον Ιερο Ναό της Αναστάσεως της Ιερουσαλήμ. Μετά, μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας και να χαλαρώσετε στην πλατεία, έναν από τους ομορφότερους και πιο γραφικούς ανοιχτούς χώρους της Μπολόνια με εξαιρετικής αρχιτεκτονικής κτήρια σε κάθε μεριά της.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigOYqBHAsNKZ4wDZ4xs03To9kq8U4OvBXCBtJgydZAO5-lhjFq8TnHfzDJTJJ2JuF2e6R29eUg3zmfpqrzjnj0dIccghGLgy6e9DDqLv41Eckj77HGEkljx2qkIRy5OzZsTkAwBF1hcf3f/s1600/IMG_9783.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="715" data-original-width="1000" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigOYqBHAsNKZ4wDZ4xs03To9kq8U4OvBXCBtJgydZAO5-lhjFq8TnHfzDJTJJ2JuF2e6R29eUg3zmfpqrzjnj0dIccghGLgy6e9DDqLv41Eckj77HGEkljx2qkIRy5OzZsTkAwBF1hcf3f/s400/IMG_9783.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiebOGLpJSG-njZ40yuSoi1_MsgdeFuzfEDnYUgVslYsmoyxXvGm74ZdYsn01G2HLgdTKpBvsYiP99P949kRx_AopGxRR0mJE1y8BSaYJcusf_D0-hhFlPTMrHzJFKhqI4nRDtbpHyylXJ7/s1600/IMG_9769.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="1000" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiebOGLpJSG-njZ40yuSoi1_MsgdeFuzfEDnYUgVslYsmoyxXvGm74ZdYsn01G2HLgdTKpBvsYiP99P949kRx_AopGxRR0mJE1y8BSaYJcusf_D0-hhFlPTMrHzJFKhqI4nRDtbpHyylXJ7/s400/IMG_9769.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Έχοντας καλύψει τα βασικά, μπορείτε να αφεθείτε σε χαλαρούς περιπάτους στην πόλη και να ανακαλύψετε πολλά περισσότερα κρυμμένα ή λιγότερο κρυμμένα αξιοθέατά της. Ακολουθήστε τις ονομαστές πυλωτές και τις ανοιχτές στοές, βρείτε τις παλιές εισόδους της πόλης στα σημεία όπου σώζεται η μεσαιωνική οχύρωση, χαζέψτε τα μαγαζιά στην πολύβουη Via Indipendenza, και χαλαρώστε ατενίζοντας το ηλιοβασίλεμα από το πάρκο Μοντανόλα. Το κοκκινωπό χρώμα των παλιών κτηρίων που κυριαρχεί στην πόλη, την κάνει πιο ζεστή και πιο φιλόξενη και αυτό φάνηκε σε μένα παρατηρώντας επίσης και τα βλέμματα των κατοίκων της. Θυμάμαι ξανά τη θέα από την κορυφή του πύργου Ασινέλι, η Μπολόνια απλωνόταν μπροστά μου σαν ένα μεγάλο κοκκινωπό πάπλωμα, έτοιμο να προσφέρει τη ζεστασιά και την απαλότητά του.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI-EJymxNr1MgmWhBoo-yiT82GUSLvyUgjDhXijHyTkElUKDEcAqU4BtOj-Tt0E3jF7BIYi_Pb8lKaA3OMTFoGawAWULH82u2sX_fRQXJA8B_qM93xzNP9D60ceINu1r_oVs3ftf8yzEUR/s1600/IMG_9687.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI-EJymxNr1MgmWhBoo-yiT82GUSLvyUgjDhXijHyTkElUKDEcAqU4BtOj-Tt0E3jF7BIYi_Pb8lKaA3OMTFoGawAWULH82u2sX_fRQXJA8B_qM93xzNP9D60ceINu1r_oVs3ftf8yzEUR/s400/IMG_9687.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN_z3t2REtlE-s6p1zmLtzarh2y0r68f_33xrmG8Sx-LRQ3RcaClhqE_yBxE1KLoIGQXyKQmiF4SHoV2fTP0mHA78KuDt3SyGNMhkTYXp55JilRfuAZv_BZvTC1CJf_e5NtCgxG929B4rO/s1600/IMG_9587.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN_z3t2REtlE-s6p1zmLtzarh2y0r68f_33xrmG8Sx-LRQ3RcaClhqE_yBxE1KLoIGQXyKQmiF4SHoV2fTP0mHA78KuDt3SyGNMhkTYXp55JilRfuAZv_BZvTC1CJf_e5NtCgxG929B4rO/s400/IMG_9587.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyfc7UVnvEybkmA15gxuWUs0HXyGk4JbwiElMEawi1ZDqAgNjv9Le8xLuEMvHhB2u1jbfNHeAXqm-KR5q8aLn9QCZo1Q7Pz-EEk0jXa5XDB2sR69boSspfYyjH8tzRkhlLmNSyX85Hy9c0/s1600/IMG_9678.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyfc7UVnvEybkmA15gxuWUs0HXyGk4JbwiElMEawi1ZDqAgNjv9Le8xLuEMvHhB2u1jbfNHeAXqm-KR5q8aLn9QCZo1Q7Pz-EEk0jXa5XDB2sR69boSspfYyjH8tzRkhlLmNSyX85Hy9c0/s400/IMG_9678.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4rIU1HJxfN-YBJqUEfy2hyphenhyphensEtOvJOUNUEFNriHop1dK5khyKN0jKBs-HnfIfXM87kVQpP5YuBdt_ogbQx7YctvTK73IY0q_TrUthCjQRAZHG890mc2IhPxxC3ZNQDrncRFDwPdTMzLz-V/s1600/IMG_9680.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="738" data-original-width="1500" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4rIU1HJxfN-YBJqUEfy2hyphenhyphensEtOvJOUNUEFNriHop1dK5khyKN0jKBs-HnfIfXM87kVQpP5YuBdt_ogbQx7YctvTK73IY0q_TrUthCjQRAZHG890mc2IhPxxC3ZNQDrncRFDwPdTMzLz-V/s400/IMG_9680.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b><i>Tip</i></b>: Στον αριθμό 2 της Via Piella, θα βρείτε ένα μικρό παραθυράκι πάνω στον τοίχο. Αν το ανοίξετε θα ανακαλύψετε το κανάλι Reno που στο μεγαλύτερο μέρος του κυλάει υπογειοποιημένο κάτω από τα σπίτια της Μπολόνια - όπως και άλλα κανάλια που κάποτε διέτρεχαν την πόλη. Εκεί, αλλά και σε σημεία απέναντι, μπορείτε να το δείτε και η εικόνα του να κυλάει ανάμεσα στα σπίτια της περιοχής θυμίζει έντονα Βενετία, δημιουργώντας μια ρομαντική διάθεση.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEJUYGF9AxvS1fY-1cPyOQiQDaKpNEuGMAMX4nXMIra36Hev0LyxOsV_M0bVWUDTWzewie5tPIScvpMkdXPlECDYvASzUqtbFWaW82rNeuceC49FRoouOgzbMsFZuuIyp0WuOHcVYzdQW6/s1600/IMG_9799.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="853" data-original-width="1000" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEJUYGF9AxvS1fY-1cPyOQiQDaKpNEuGMAMX4nXMIra36Hev0LyxOsV_M0bVWUDTWzewie5tPIScvpMkdXPlECDYvASzUqtbFWaW82rNeuceC49FRoouOgzbMsFZuuIyp0WuOHcVYzdQW6/s400/IMG_9799.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqxsEg1ri1RUp9bRD0Tyh7HRfPOyI_Zx_gYoaz1c6MWc3JJLRsLl5wLVfPo89tNHiLj2HNwjLqa65aubDAEUhEYnTIKblw02KzHWsJ7-ap_SdGoizhZrDFdJN1e5aPX8gzN1AKpzrFvUwb/s1600/IMG_9803.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqxsEg1ri1RUp9bRD0Tyh7HRfPOyI_Zx_gYoaz1c6MWc3JJLRsLl5wLVfPo89tNHiLj2HNwjLqa65aubDAEUhEYnTIKblw02KzHWsJ7-ap_SdGoizhZrDFdJN1e5aPX8gzN1AKpzrFvUwb/s400/IMG_9803.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB9JKmoRMlyDfXAgFD3vAWqGglwHav7TE8lxxNc_GTq_-xZzGbq1ADStBxH6loq4iRiz-wu7bpbTloQaEQDI8dw2EpF64g-D6Cm5WXAsHzdPiV6-Q5nrYDXn-0AmoelP7xUU176Lulixmg/s1600/IMG_9807.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB9JKmoRMlyDfXAgFD3vAWqGglwHav7TE8lxxNc_GTq_-xZzGbq1ADStBxH6loq4iRiz-wu7bpbTloQaEQDI8dw2EpF64g-D6Cm5WXAsHzdPiV6-Q5nrYDXn-0AmoelP7xUU176Lulixmg/s400/IMG_9807.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Μια άλλη πλευρά της Μπολόνια που γοητεύει είναι, φυσικά, το φαγητό. Μην ξεχνάμε, βρισκόμαστε στην Ιταλία, την πατρίδα γεύσεων και πιάτων πασίγνωστων στα πέρατα της γης. Τα παραδοσιακά ζυμαρικά, τορτελίνια, λαζάνια και ταλιατέλες, οι ποικιλίες τυριών και αλλαντικών από κάθε γωνιά της Ιταλίας, μορταδέλα, προσούτο, η πίτσα και φυσικά, τα περίφημα ιταλικά παγωτά δε γίνεται να αφήσουν ασυγκίνητο ακόμα και κάποιον που δεν θα ταξιδέψει ως εκεί για το φαγητό, όπως εγώ. Τα εστιατόρια της πόλης θα ικανοποιήσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο, ενώ κοντά στην Πιάτσα Ματζόρε, στην καρδιά της παλιάς πόλης, τα πολλά παραδοσιακά παντοπωλεία με τα κρεμασμένα αλλαντικά, τυριά, τα τοπικά ψάρια και τα ολόφρεσκα λαχανικά και φρούτα θα κάνουν τις αισθήσεις σας να χορέψουν - είναι από τις βόλτες που επιβάλλεται να κάνετε!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUHkZdGrtCCthtIxPaJHX3G2WRAFSDIF592zsbXZolD9zoMjp7tdpo-tB1UL768XGQScLB32MXyJ9w4XisuydFe67J6F8v_uw8FWO_tz-AkDZU7SwLduT8SEOC_JDLsFj83xAXyNcsMJ8L/s1600/IMG_9618.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="753" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUHkZdGrtCCthtIxPaJHX3G2WRAFSDIF592zsbXZolD9zoMjp7tdpo-tB1UL768XGQScLB32MXyJ9w4XisuydFe67J6F8v_uw8FWO_tz-AkDZU7SwLduT8SEOC_JDLsFj83xAXyNcsMJ8L/s400/IMG_9618.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Η λόγια, η παχουλή, η κόκκινη (la dotta, la grassa, la rossa), είναι τα τρία προσωνυμία που δίνονται στην Μπολόνια, περιγράφοντας τα διαφορετικά αλλά αλληλένδετα πρόσωπα μιας πλούσιας σε κουλτούρα, εικόνες και εμπειρίες πόλης. Μιας πόλης που με τον καιρό ανακαλύπτουν όλο και περισσότεροι επισκέπτες και χαίρομαι ιδιαίτερα που ανακάλυψα κι εγώ. Και αν η Μπολόνια δεν σας φανεί αρκετή ή αν έχετε στη διάθεσή σας περισσότερες μέρες, σε απόσταση "αναπνοής" με τρένο βρίσκονται η Φλωρεντία, η Πίζα, η Βενετία και ο Άγιος Μαρίνος -<b> <a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post.html">που επέλεξα να επισκεφθώ κι εγώ</a></b>.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/bHUVtbi2Rfk" width="560"></iframe></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-67633600854152286802019-01-09T10:10:00.000+02:002019-06-04T11:24:39.681+03:00ΣΙΓΝΑΓΙ - Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixPGW0prATNMoOt6oTmt2fm2k8W25Rkt5id94itH8dSfokY_SB36metMZ1j70IJNEIIkFzOwkddjzVh2wWihNyewxW2sjVkzPdRjAdaN4UKYmwtCea4aDFNSKEjli5Ct3b6rqEB3eKobWn/s1600/SAM_0512.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixPGW0prATNMoOt6oTmt2fm2k8W25Rkt5id94itH8dSfokY_SB36metMZ1j70IJNEIIkFzOwkddjzVh2wWihNyewxW2sjVkzPdRjAdaN4UKYmwtCea4aDFNSKEjli5Ct3b6rqEB3eKobWn/s640/SAM_0512.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: x-small;"><b>ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ #5</b></span><br />
<br />
Ένα απόγευμα ντυμένο με τα πιο όμορφα χρώματα της νεαρής άνοιξης, λουσμένο στο φως ενός γλυκού ήλιου καθισμένου με περισσή μεγαλοπρέπεια στον λευκό θρόνο του Καυκάσου. Ένα απόγευμα που το αιώνιο και πάντα νέο τραγούδι του ανέμου σιγοντάρει τα αργά βήματα των ανθρώπων· κι εκείνοι, σαν μέλη μιας τεράστιας πολυφωνικής χορωδίας, δίνουν φωνή στις ανάσες του ουρανού. Ένα απόγευμα σαν όλα τα απογεύματα του χρόνου και των χρόνων. Πώς να είναι άραγε η καθημερινή ζωή στο Σιγνάγι;<br />
<a name='more'></a><br />
Δεν απορούσα τόσο, ούτε καν αναρωτιόμουν, όσο ζήλευα. Τις βόλτες στο ατέλειωτο λιθόστρωτο των δρόμων, τα γέλια απ' τις παρέες στις μικρές πλατείες, γύρω απ' τα πολλά διάσπαρτα αγάλματα και το όμορφο κυκλικό σιντριβάνι με το καμαρωτό ελάφι στην κορυφή του. Πώς είναι άραγε να είσαι ερωτευμένος, ήδη μέσα σε τόση ομορφιά σ' αυτή την πόλη της αγάπης, όπως την αποκαλούν χαϊδευτικότατα οι Γεωργιανοί.<br />
<br />
Δικαιολογήστε με, παρασύρθηκα απ' τις πολλές εικόνες που κατέκλυσαν το μυαλό μου ενθυμούμενος το Σιγνάγι και ξεκίνησα κάπως απότομα. <br />
<br />
Πόλη μικρή και ήσυχη, με λίγους κατοίκους, χτισμένη σε εύφορη ημιορεινή τοποθεσία με πλούσια φύση και φιλόξενο κλίμα σχεδόν όλο το χρόνο και όχι πολύ μακριά από την πρωτεύουσα, το Σιγνάγι είναι ευλογημένο με τα καλύτερα προικιά για να χαρακτηριστεί ιδανικός τόπος απόδρασης. Και επειδή, όπως είπαμε και άλλη φορά, οι λέξεις μέσα τους κρύβουν ιστορία, αξίζει να γνωρίζουμε πως το τοπωνύμιο Σιγνάγι, προήλθε από την τουρκική λέξη siginak, που στα ελληνικά σημαίνει καταφύγιο. <br />
<br />
Η περιοχή κατοικείται από τα παλαιολιθικά χρόνια και αναπτύχθηκε σε σημαντικό οικισμό, ωστόσο η κυρίως πόλη κατασκευάστηκε τον 18ο αιώνα, την εποχή του βασιλιά Ηρακλή Β', ενός μονάρχη που συνέδεσε το όνομά του με την πρώτη κάπως πιο σημαντική μετοικεσία Ελλήνων από τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην περιοχή του Καυκάσου. Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, ο Ηρακλής Β' αποφάσισε να ανοίξει ξανά παλιά χρυσωρυχεία και ασημωρυχεία που βρίσκονταν στην περιοχή της Αχτάλας, προσελκύοντας έτσι πολλούς έμπειρους Έλληνες μεταλλωρύχους από τον Πόντο, κυρίως από την Θεοδοσιούπολη (Ερζερούμ) και την Αργυρούπολη (Γκιουμουσχανέ), περιοχές που γειτνίαζαν με το Βασίλειο του Καχέτι. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIrflBJXGWt721GgM1P8K6tfmdC7TtLOvRbi02sv7q8ZCDe5RYm4MgCynoh0dAOU70gLIQYbv3m4aHAWJ4nF6IxweVc3HwS1PKe6sHNN9BHBr3K819AsCDUEquo_ETGRgjSZmVsAk6h7MY/s1600/SAM_0521.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIrflBJXGWt721GgM1P8K6tfmdC7TtLOvRbi02sv7q8ZCDe5RYm4MgCynoh0dAOU70gLIQYbv3m4aHAWJ4nF6IxweVc3HwS1PKe6sHNN9BHBr3K819AsCDUEquo_ETGRgjSZmVsAk6h7MY/s400/SAM_0521.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Επιστρέφουμε στο σήμερα. Τα τελευταία χρόνια, το Σιγνάγι, έχει γίνει ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς στη Γεωργία. Μετά από ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα ανακατασκευής της πόλης που ολοκλήρωσε επιτυχημένα η πολιτεία με τη συγχρηματοδότηση διαφόρων οργανισμών, το Σιγνάγι έχει αποκτήσει μια ρετρό γοητεία που σίγουρα συγκινεί τον επισκέπτη. Τα σπίτια στις περισσότερες γειτονιές έχουν ανακτήσει στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, κυρίως στις προσόψεις και τις βεράντες, ενώ οι δρόμοι και όλοι οι δημόσιοι χώροι έχουν διαμορφωθεί κατάλληλα, ώστε να προσφέρουν εικόνες από το παρελθόν. Η πόλη όμως δε φιλοδοξεί στο ελάχιστο να παραμείνει ένα απέραντο μουσείο. Αναδεικνύει με περηφάνια το χθες της ζώντας στο σήμερα και κοιτώντας αισιόδοξα το μέλλον, σε απόλυτη αρμονία με το τοπίο και τη φύση που την περιβάλλει, καταφέρνοντας παράλληλα να προσφέρει στους λίγους κατοίκους της και μια ξεχωριστή ποιότητα ζωής – τουλάχιστον στα δικά μου μάτια και με τα δικά μου κριτήρια. <br />
<br />
Ίσως το πιο ξεχωριστό και εντυπωσιακό αξιοθέατο στο Σιγνάγι, είναι το μεγάλο φρούριο της πόλης, που χτίστηκε επίσης από τον Ηρακλή Β' – φυσικά πλήρως ανακατασκευασμένο κι αυτό σήμερα. Τα τείχη του έχουν μήκος 5 χιλιόμετρα και περικλείουν έκταση περίπου 40 εκταρίων. Αποτελείται από 23 πύργους και 8 πύλες, ενώ κάθε πύργος είχε πάρει το όνομα κάποιου από τα κοντινά στο Σιγνάγι χωριά. Η εμπειρία να περπατάς πάνω στα μεσαιωνικά τείχη έχοντας από τη μια μεριά την εικόνα της πόλης και από την άλλη την ασύγκριτη θέα της κοιλάδας του ποταμού Αλαζάνι και στο βάθος της οροσειράς του Μεγάλου Καυκάσου, είναι κάτι παραπάνω από μοναδική. <br />
<br />
Μέσα στον μεγαλύτερο από αυτούς τους πύργους, υπάρχει και μια πανέμορφη μικρή εκκλησία, αφιερωμένη στον Άγιο Στέφανο, στην οποία με περίμενε κιόλας μια έκπληξη. Στο δάπεδο της εκκλησίας, το μάτι μου έπεσε σε μια μαρμάρινη πλάκα που μαρτυρούσε την ύπαρξη εκεί ενός τάφου. Πλησιάζοντας και κοιτώντας πιο προσεκτικά, παρατήρησα ότι η πλάκα είχε εγχάρακτη επιγραφή στα ελληνικά και στα γεωργιανά! “ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΒΗΡΙΑΣ” κατάφερα να διαβάσω στην ταλαιπωρημένη από τα χρόνια επιγραφή, όμως όσο κι αν αναζήτησα αργότερα στο διαδίκτυο, δεν κατάφερα να βρω πληροφορίες για τον συγκεκριμένο αρχιμανδρίτη. <br />
<br />
Ολοκληρώσαμε τη μικρή σε διάρκεια επίσκεψή μας στο Σιγνάγι τρώγοντας κάτω από τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος σε ένα υπέροχο εστιατόριο κοντά στον πύργο με τη μικρή εκκλησία. Φτιαγμένο στο ψηλότερο σημείο μιας πλαγιάς και με μια τεράστια, σχεδόν μονοκόμματη, τζαμαρία να βλέπει προς τον Καύκασο, είχαμε την εντύπωση πως κυριολεκτικά πετούσαμε στα σύννεφα. Μπορώ να πω πως γενικά πετούσαμε στα σύννεφα. Εκεί δοκίμασα για πρώτη φορά και ένα από τα γεωργιανά πιάτα που αγάπησα και νοσταλγώ περισσότερο, το λόμπιο, μια συνταγή με πικάντικα μαγειρευτά φασόλια, σερβιρισμένα με παραδοσιακό καλαμποκίσιο ψωμί σε πήλινο σκεύος. <br />
Δε θα μπορούσε να τελειώσει καλύτερα μια τέτοια μέρα. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrA3b4A3EMhZt2I6bMuP9oRN42XHRG3GG0myKYAKnN52rJrwq3qo-ToXTKXu0wX9nlyEJR51hIGvgD7SvuLVkRKKzrAAxKLDDC2zzgxVtUwrXRZ1-xmX6_NM0p4la6OS6sV4JAh35PYqa8/s1600/2013-04-25-2062.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrA3b4A3EMhZt2I6bMuP9oRN42XHRG3GG0myKYAKnN52rJrwq3qo-ToXTKXu0wX9nlyEJR51hIGvgD7SvuLVkRKKzrAAxKLDDC2zzgxVtUwrXRZ1-xmX6_NM0p4la6OS6sV4JAh35PYqa8/s400/2013-04-25-2062.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Δυστυχώς, δεν προλάβαμε να επισκεφθούμε το Ιστορικό Μουσείο του Σιγνάγι, με τα πολύ ενδιαφέροντα -όπως μας είπαν- λαογραφικά εκθέματα, τη μεγάλη νομισματική συλλογή και τους πίνακες σημαντικών γεωργιανών ζωγράφων, ανάμεσά τους και του αγαπημένου μου Λάντο Γκουντιασβίλι. Φυσικά, δεν ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στη Γεωργία, τη χώρα του κρασιού. Η ευρύτερη περιοχή του Καχέτι παράγει μερικές από τις πιο εκλεκτές ντόπιες ποικιλίες, οπότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως σε μια επόμενη επίσκεψη στο Σιγνάγι θα επιδιώξω να γνωρίσω τις παραδοσιακές τεχνικές οινοποιίας, που στον τόπο αυτόν είναι πανάρχαιες. Με λίγο ψάξιμο, ο κάθε επισκέπτης -είτε μεμονωμένα είτε ως μέρος ενός γκρουπ- μπορεί να βρείτε οινοπαραγωγούς που θα αναλάβουν να τον μυήσουν στη μαγεία της παρασκευής κρασιού και να του ανοίξουν τα κελάρια τους για μια δοκιμή. <br />
<br />
Έτσι κι αλλιώς, απ' το Σιγνάγι φύγαμε μεθυσμένοι κι ας μην ήπιαμε κρασί. Από την ατμόσφαιρα, από τη φυσική ομορφιά, από την τόσο διαφορετική αύρα που αυτή η πόλη κρατά μέσα της και τη δίνει δώρο στους επισκέπτες. Τώρα ξέρω, γιατί τις πρώτες μου μέρες στη Γεωργία, φίλοι των παιδιών που με φιλοξενούσαν τους ρωτούσαν αν με πήγαν στο Σιγνάγι και γιατί αργότερα, άλλοι Γεωργιανοί που μαθαίνουν για την επίσκεψή μου στη χώρα τους, με ρωτούν επίσης αν πήγα στο Σιγνάγι. Είναι ίσως γιατί σε έναν τόπο σαν το Σιγνάγι, μέσα στην τόση ομορφιά, μέσα στις φωνές των ανθρώπων που τραγουδούν απ' την ψυχή τους, μέσα στις τόσες γεύσεις και το κρασί, ίσως σε έναν τόπο τέτοιο να βρίσκεται η καρδιά αυτής της χώρας. <br />
<br />
Και είναι όμορφη αυτή η καρδιά· μεγάλη και όμορφη.<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<div style="font-size: 13.2px;">
<div style="font-size: 13.2px;">
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b>Διαβάστε επίσης: </b></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/09/1.html"><b><span style="color: black;">Καρτ ποστάλ #1 - Πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα</span></b></a></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html">Καρτ ποστάλ #2 - Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b></div>
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b style="font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html">Καρτ ποστάλ #3 - Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b><span style="font-size: x-small;"></span></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/12/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #4 - Μπόντμπε - Στον Παράδεισο της Αγίας Νίνο</a></b><br />
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/01/blog-post_9.html"><span style="color: black;">Κ<b>αρτ ποστάλ #5 - Σιγνάγι - Η πόλη της αγάπης</b></span></a><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/02/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #6 - Βάρτζια - Η λαξευτή πόλη των σπηλαίων</a></b><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/03/blog-post_21.html">Καρτ ποστάλ #7 - Μπατούμι - Των αντιθέσεων και των αναμνήσεων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/04/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #8 - Τσιχιστζβάρι - Μια μικρή Ελλάδα στην καρδιά της Γεωργίας</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/05/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #9 - Στη σπηλιά του (Γεωργιανού) Προμηθέα</a></b></div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-59815061103110781802018-12-11T16:54:00.000+02:002019-06-04T11:26:03.580+03:00ΜΠΟΝΤΜΠΕ - ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΝΙΝΟ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGonjbTT7DpnTuDdw9zia_VjQ-_Pj4H11u6BDEkmHZxXuGuLWZeVkEuNqCsgXJyDTqTJ4WPHjkCoqkuFXX4naXtK9Xj6tjN7F5uvDt7NdrLS3EX5VEZBo7-AZUAZNzSbCS0F_t95Lb5qI1/s1600/SAM_0496.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGonjbTT7DpnTuDdw9zia_VjQ-_Pj4H11u6BDEkmHZxXuGuLWZeVkEuNqCsgXJyDTqTJ4WPHjkCoqkuFXX4naXtK9Xj6tjN7F5uvDt7NdrLS3EX5VEZBo7-AZUAZNzSbCS0F_t95Lb5qI1/s640/SAM_0496.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<b><span style="font-size: x-small;">ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ #4</span></b><br />
<br />
«Πού θα πάμε σήμερα;» ρώτησα τον Ζούρα, που ως ο οδηγός της παρέας είχε δικαιωματικά το γενικό πρόσταγμα.<br />
«Πρώτα σ' ένα μοναστήρι και μετά κοντά εκεί, σε μια μικρή πόλη με την ωραιότερη θέα», μου απάντησε, τονίζοντας τις τελευταίες λέξεις και χαμογέλασε.<br />
<a name='more'></a><br />
Τη μέρα εκείνη είχαμε πει να ξυπνήσουμε νωρίτερα. Βέβαια, αυτό το νωρίτερα, με εμένα να έχω απολέσει κάθε έννοια επαφής με το χρόνο και τους φίλους μου να έχουν κανονίσει άδεια απ' τις δουλειές τους τις μέρες που θα ήμουν εκεί, ήταν κάτι το εντελώς ασαφές και σχετικό. Η ευτυχία του να ξυπνάμε ό,τι ώρα θέλουμε κι έπειτα να μαζευόμαστε για να πάρουμε όλοι μαζί καφέ και πρωινό σχολιάζοντας όσα είχαμε δει ή κάνει την προηγούμενη μέρα, ήταν κάτι που δε θέλαμε να στερηθούμε. Ωστόσο, εκείνη τη μέρα, έπρεπε όντως να ξεκινήσουμε νωρίς.<br />
<br />
Κατευθυνθήκαμε ανατολικά, παίρνοντας τον εθνικό δρόμο προς το Καχέτι, την ανατολικότερη επαρχία της Γεωργίας. Μετά από περίπου 110 χιλιόμετρα διαδρομής, περνώντας μέσα από εικόνες και τοπία που νομίζεις πως εξιστορούν όλες τις περιόδους και τις εκδοχές αυτής της τόσο γοητευτικής χώρας, φθάσαμε στον πρώτο προορισμό μας, το μοναστήρι του Μπόντμπε. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVfwAFy6DfrJ3S4p3mr3FEXHRU6iBn7v3RbBNAizev5keXqDdDROvunArfStRr8rPx1BzmlorCIqwLPmZTMNsPvUWBKN78Lpv0tsYjmyyHiSMTfGG7czROsyL3dFfDIpkEm_OxFeZWHAr3/s1600/SAM_0472.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="748" data-original-width="1000" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVfwAFy6DfrJ3S4p3mr3FEXHRU6iBn7v3RbBNAizev5keXqDdDROvunArfStRr8rPx1BzmlorCIqwLPmZTMNsPvUWBKN78Lpv0tsYjmyyHiSMTfGG7czROsyL3dFfDIpkEm_OxFeZWHAr3/s400/SAM_0472.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Η φύση και η γαλήνη αγκαλιάζουν τον επισκέπτη, πριν κιόλας εκείνος περάσει την είσοδο του μοναστηριού, ενός ακόμη μέρους που έχει συνδεθεί με τη ζωή της Αγίας Νίνο. Το κατάφυτο φαράγγι που σχηματίζεται ανάμεσα σε δύο χαμηλού ύψους βουνά, ήταν ο τόπος που η ισαπόστολος, έχοντας επιτελέσει το έργο της διάδοσης της νέας θρησκείας στο βασίλειο του Κάρτλι, επέλεξε να αποσυρθεί για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της και είναι εκεί που τελικά πέθανε ανάμεσα στο έτος 338 και το 340. <br />
<br />
Η παράδοση αναφέρει πως όταν η Αγία Νίνο πέθανε, ο Βασιλιάς Μίριαν ο Γ' θέλησε να μεταφέρει τη σωρό της στο ναό του Σβετιτσχόβελι, στη Μιτσχέτη και να τη θάψει εκεί. Όμως, όποιος και όσο κι αν προσπάθησε, δεν κατάφερε να μετακινήσει το φέρετρο της Αγίας, το οποίο έμοιαζε να είχε γίνει ένα με το έδαφος. Ο Βασιλιάς, θεωρώντας πως ήταν θέλημα Θεού να είναι το Μπόντμπε η τελευταία κατοικία της Αγίας, την έθαψε τελικά εκεί και έχτισε μια εκκλησία στο σημείο της ταφής. Αργότερα, τον 9ο αιώνα, χτίστηκε και το μοναστήρι.<br />
<br />
Το μέρος, μοιάζει αληθινά σαν από πάντα προορισμένο και έτοιμο να φιλοξενήσει στα σπλάχνα του τη μνήμη και την κληρονομιά ενός προσώπου σημαντικού και ιερού. Η μητέρα φύση υπήρξε κάτι παραπάνω από απλόχερη στο Μπόντμπε. Το πανέμορφο πυκνό δάσος από έλατα, κυπαρίσσια και πλατάνια που ξεκινάει από την πλαγιά της μονής και απλώνεται στις δυο μεριές της χαράδρας δημιουργεί ένα σκηνικό παραμυθένιο – ένας βατός παράδεισος για τους προσκυνητές κάθε εποχής, που έρχονται εδώ σε αναζήτηση του Θείου ή ενός δικού τους, ίσως, θαύματος. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibpFzAt7GfMb22RUNTfBslNA_ZlH0MuOfETnJULXYSD3CtDcGAYdTZUPFhu89sC-lE-3RzZtiKrjyjmjcgg8UGb_p6RbNMwg_hogtsfZ0ueU4G04y-G-Fpilc60LFO8TQ-hLFlAAXbEuFd/s1600/2026.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1333" data-original-width="1001" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibpFzAt7GfMb22RUNTfBslNA_ZlH0MuOfETnJULXYSD3CtDcGAYdTZUPFhu89sC-lE-3RzZtiKrjyjmjcgg8UGb_p6RbNMwg_hogtsfZ0ueU4G04y-G-Fpilc60LFO8TQ-hLFlAAXbEuFd/s400/2026.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
Μπαίνοντας στο χώρο του μοναστηριού, το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει αμέσως τον επισκέπτη είναι το καμπαναριό, κατασκευασμένο πάνω σε έναν μεγάλο ανεξάρτητο πύργο που αποτελείται από τρία επίπεδα. Λίγα βήματα απέναντι, βρίσκεται η εκκλησία με τον τάφο της Αγίας Νίνο, ένας ναός όχι πολύ μεγάλος, χτισμένος σε ρυθμό βασιλικής με τρία κλίτη. Η εικόνα της εκκλησίας όπως τη βλέπουμε σήμερα, καθώς και οι πολλές όμορφες αγιογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό της, είναι αποτέλεσμα των εκτεταμένων εργασιών ανακατασκευής του μοναστηριού που έγιναν τον 17ο και κυρίως τον 19ο αιώνα – οπότε χτίστηκε επίσης και ο πύργος του καμπαναριού. <br />
<br />
Προχωρώντας, προσπεράσαμε το κτήριο με τα κελιά των καλογριών και το αρκετά μεγάλο πωλητήριο με τα βιβλία, τις εικόνες και τα διάφορα αναμνηστικά (κανονικό κατάστημα ήταν) ακολουθώντας τις επιγραφές που έδειχναν το δρόμο προς την ονομαστή θαυματουργή πηγή.<br />
<br />
Είναι η ωραιότερη -και δύσκολη ίσως για κάποιους- εμπειρία που μπορείς και αξίζει σίγουρα να ζήσεις στο μοναστήρι του Μπόντμπε. Από το ύψος της πλαγιάς που είναι χτισμένη η μονή, ένα κλιμακωτό μονοπάτι, μια μεγάλη σκάλα ουσιαστικά μήκους τριών χιλιομέτρων, κατηφορίζει μέσα από το δάσος στη χαράδρα όπου βρίσκεται μια μικρή εκκλησία, χτισμένη τη δεκαετία του 1990, αφιερωμένη στους γονείς της Αγίας Νίνο (επίσης αγιοποιημένοι από τη γεωργιανή Εκκλησία) που στεγάζει την πηγή. Χιλιάδες προσκυνητές φθάνουν κάθε χρόνο ως εδώ για να προσευχηθούν και να πιουν από το ιερό νερό. Ο θρύλος λέει πως το νερό άρχισε να αναβλύζει στο σημείο έπειτα από τις συνεχείς προσευχές της Αγίας και αποδείχθηκε θαυματουργό, θεραπεύοντας πολλούς ανθρώπους από διάφορες παθήσεις. Κι αν η κατάβαση ως εκεί φαίνεται σχετικά εύκολη, η ανάβαση ξανά προς το μοναστήρι αποτελεί πρόκληση για τις αντοχές του επισκέπτη. Είναι μια καλή ευκαιρία, με συχνές στάσεις για λίγη ξεκούραση στα παγκάκια που υπάρχουν σε πολλά σημεία του πέτρινου μονοπατιού, να θαυμάσει κανείς την υπέροχη θέα που απλώνει πέρα απ' τη χαράδρα. Η κοιλάδα του ποταμού Αλαζάνι και στο βάθος ο γιγάντιος όγκος της οροσειράς του Μεγάλου Καυκάσου προσφέρουν μια σπάνια εικόνα που εγγράφεται βαθιά στη μνήμη. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOteJdkYWQE3WwNIq3nTclJr0s1HYeMJ_huzg9BRKEPma4VOfEat-QUerww0YytM60XQJ55ib7nB9utjoJ9H7oKAymnW9mQpmA2xwZfmURjvx7oaiLhia7qdgiqCAZMBikWqoXyrectx12/s1600/ninotomb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="602" data-original-width="1000" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOteJdkYWQE3WwNIq3nTclJr0s1HYeMJ_huzg9BRKEPma4VOfEat-QUerww0YytM60XQJ55ib7nB9utjoJ9H7oKAymnW9mQpmA2xwZfmURjvx7oaiLhia7qdgiqCAZMBikWqoXyrectx12/s400/ninotomb.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Τα νεότερα χρόνια, έχει φτιαχτεί και δρόμος περιμετρικά του βουνού που συνδέει γρήγορα το σημείο με το μοναστήρι. Πλάι στην εκκλησία της πηγής, ταξί περιμένουν να ανεβάσουν για κάμποσα λάρι (αρκετά, για να λέμε του στραβού το δίκιο) τους κουρασμένους ή τους βιαστικούς προσκυνητές. Χάρηκα όταν είδα ότι οι περισσότεροι δεν προτιμούν τα ταξί, παρά ανηφορίζουν με τα πόδια. Το ίδιο αποφασίσαμε να κάνουμε κι εμείς, κι ας φθάσαμε τελικά μετά από ώρα στο μοναστήρι κάθιδροι. Ο ιδρώτας στέγνωσε και χάθηκε πολύ γρήγορα κι ούτε που μας απασχόλησε, η ανάμνηση όμως αυτής της εμπειρίας δε θα χαθεί ποτέ. <br />
<br />
Μετά από μερικές ανάσες ξεκούρασης, μια επίσκεψη περισσότερο από περιέργεια σε ένα από τα “καταστήματα” της μονής και περισσότερες αναμνηστικές φωτογραφίες, φύγαμε έχοντας κατά νου να φθάσουμε στον επόμενο προορισμό μας σε καλή ώρα για να τον χαρούμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Η ιδέα να σταματήσουμε πρώτα κάπου για να φάμε απορρίφθηκε, θα βολευόμασταν με μερικά πρόχειρα σνακ που είχαμε πάρει μαζί απ' την Τιφλίδα και θα τρώγαμε κατευθείαν το απόγευμα εκεί. <br />
<br />
Εκεί, στην “όμορφη μικρή πόλη με την ωραιότερη θέα”, όπως μου είχε πει το πρωί ο Ζούρα, που δεν ήταν πια παρά μονάχα δύο χιλιόμετρα μακριά μας.<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<div style="font-size: 13.2px;">
<div style="font-size: 13.2px;">
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b>Διαβάστε επίσης: </b></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/09/1.html"><b><span style="color: black;">Καρτ ποστάλ #1 - Πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα</span></b></a></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html">Καρτ ποστάλ #2 - Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b></div>
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b style="font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html">Καρτ ποστάλ #3 - Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b><span style="font-size: x-small;"></span></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/12/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #4 - Μπόντμπε - Στον Παράδεισο της Αγίας Νίνο</a></b><br />
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/01/blog-post_9.html"><span style="color: black;">Κ<b>αρτ ποστάλ #5 - Σιγνάγι - Η πόλη της αγάπης</b></span></a><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/02/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #6 - Βάρτζια - Η λαξευτή πόλη των σπηλαίων</a></b><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/03/blog-post_21.html">Καρτ ποστάλ #7 - Μπατούμι - Των αντιθέσεων και των αναμνήσεων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/04/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #8 - Τσιχιστζβάρι - Μια μικρή Ελλάδα στην καρδιά της Γεωργίας</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/05/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #9 - Στη σπηλιά του (Γεωργιανού) Προμηθέα</a></b></div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-57434778745317842772018-11-23T16:48:00.000+02:002019-06-04T11:27:00.013+03:00ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: Η ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqKMF__oUYH0maF0cTLJOITxRhImRpX25DGz1J4gamCLa0p5c3R_JQ541r6SpH9ZQ8-19dMZWRXI_M0pkCl6IISMcbsSAqXH4nW0VnM5M0cWd9XtJlhzUi3dZBMXWpc5iOuObwokqLmCgD/s1600/IMG_9514.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqKMF__oUYH0maF0cTLJOITxRhImRpX25DGz1J4gamCLa0p5c3R_JQ541r6SpH9ZQ8-19dMZWRXI_M0pkCl6IISMcbsSAqXH4nW0VnM5M0cWd9XtJlhzUi3dZBMXWpc5iOuObwokqLmCgD/s640/IMG_9514.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Γαντζωμένος από έναν βράχο άγριο κι απόκρημνο που κουβαλά όνομα μυθικό, καμαρώνει ένας τόπος μικρός, που παίζει από παλιά κρυφτούλι με την ιστορία και καταφέρνει να αντιστέκεται στο χρόνο σε πείσμα πολέμων, αλλαγών συνόρων και καθεστώτων με μόνο όπλο την υπερηφάνεια και την αγάπη για ελευθερία.<br />
<a name='more'></a><br />
Σύμφωνα με την παράδοση, στα χρόνια του Διοκλητιανού, τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα, ο Μαρίνος, ένας κτίστης και άριστος λιθοξόος, φτάνει στο Ρίμινι της Ιταλίας από τα απέναντι νησιά της σημερινής Κροατίας (τις αρχαίες Λιβούρνιες νήσους) για να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση των τειχών της πόλης μετά από εντολή του αυτοκράτορα. Ο Μαρίνος, φανατικός Χριστιανός, σύντομα και εν μέσω διωγμών κατά των Χριστιανών στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εκείνη την περίοδο, φεύγει προς την ενδοχώρα και βρίσκει καταφύγιο στο απομονωμένο και δυσπρόσιτο όρος Τιτάνο. Εκεί, δημιουργεί μια εκκλησία και γύρω του αρχίζει να αναπτύσσεται μια ομάδα πιστών χριστιανών που τον ακολουθούν ως δάσκαλο. Η ομάδα αυτή εξελίχθηκε σε κοινότητα και έπειτα σε πόλη και όταν με τον καιρό η Ρωμαϊκή διοίκηση άρχισε να παρακμάζει και η εξουσία του Πάπα δεν είχε ακόμα τη δύναμη που απέκτησε αργότερα, η κοινότητα του όρους Τιτάνο εξέλεξε δική της διοίκηση, έχοντας πάντα ως οδηγό και παρακαταθήκη τα τελευταία λόγια του Μαρίνου προς τους συντρόφους του πριν πεθάνει, το έτος 366: "Σας αφήνω ελεύθερους, και από τους δυο άνδρες" ("Relinquo vos liberos ab utroque homine" - εννοώντας τον αυτοκράτορα της Ρώμης και τον Πάπα).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2epbBtVxYqrVlgJIwT3GsV95LXM3jWQMYx5rpE7AlSP8TWlizwEFrj52M70RM2YfOtFSv_4n3ySrkALbdqV7_bClSOweAq9MU7w4YCZzVF6ly-W_aVmLiPLjC3762ZOrSzC5L4LSA-Ztu/s1600/IMG_9500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2epbBtVxYqrVlgJIwT3GsV95LXM3jWQMYx5rpE7AlSP8TWlizwEFrj52M70RM2YfOtFSv_4n3ySrkALbdqV7_bClSOweAq9MU7w4YCZzVF6ly-W_aVmLiPLjC3762ZOrSzC5L4LSA-Ztu/s400/IMG_9500.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Έκτοτε, το πολύ μικρό αυτό κομμάτι γης, μπορεί να καυχιέται πως διατήρησε την ακεραιότητα του, πως παρέμεινε ουδέτερο σε διαμάχες και πολέμους και πως, παρά την πασιφανή ιταλική του φυσιογνωμία, ανέπτυξε ταυτότητα και χαρακτηριστικά καθαρά δικά του. Γι' αυτούς και για πολλούς ακόμη λόγους, η Γαληνοτάτη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου*, αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ιστορικά και γεωγραφικά παράδοξα της Ευρώπης, προσελκύοντας επισκέπτες από κάθε μεριά του κόσμου. Έτσι κι εγώ, γοητευμένος από την ιστορία του, αλλά κι από τις όμορφες εικόνες του όρους Τιτάνο και των πύργων του που έβλεπα στο διαδίκτυο, αποφάσισα να εντάξω στο ταξίδι μου στη Μπολόνια και μια επίσκεψη στον Άγιο Μαρίνο.<br />
<br />
Ευκολότερος τρόπος για να φτάσει κανείς στο κρατίδιο, είναι μέσω της γειτονικής πόλης του Ρίμινι. Είτε με κάποια πτήση προς το διεθνές αεροδρόμιο Φεντερίκο Φελίνι, είτε σιδηροδρομικώς από οποιαδήποτε άλλη κοντινή Ιταλική πόλη (Μπολόνια, Φλωρεντία, Ανκόνα) και μετά, πάντα από το Ρίμινι, με λεωφορείο που εκτελεί τακτικά και αξιόπιστα δρομολόγια.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq1JUoGEKJ31yIMryt0urKEoaZRGteXNc8ZSo8kJG5iDKGQ46GHZDLjIirtIS7sfYabvfim8Tk4hy_IsUKFT0epv_iBB9UmegAcP-RMnZgiH4ZUAGDaQeyg9Xz-SU8wIYdPxHm0zUtPXSL/s1600/IMG_9508.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq1JUoGEKJ31yIMryt0urKEoaZRGteXNc8ZSo8kJG5iDKGQ46GHZDLjIirtIS7sfYabvfim8Tk4hy_IsUKFT0epv_iBB9UmegAcP-RMnZgiH4ZUAGDaQeyg9Xz-SU8wIYdPxHm0zUtPXSL/s400/IMG_9508.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Καθώς το λεωφορείο πλησιάζει τον προορισμό του, το όρος Τιτάνο κλέβει όλο και περισσότερο το βλέμμα, επιβλητικό και ατίθασο μέσα στην ηρεμία του γύρω τοπίου, με τα δέντρα να ντύνουν τις πλαγιές του και τα κάστρα να στολίζουν τις κορυφές του. Σύντομα και δίχως οι περισσότεροι συνεπιβάτες να το αντιλαμβάνονται, πινακίδες στο δρόμο καλωσορίζουν διακριτικά στη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου.<br />
<br />
Ψάχνοντας για διαμονή εκεί, το πρώτο που θα αναζητήσει κάποιος είναι σίγουρα ένα κατάλυμα στην παλιά πόλη. Ωστόσο, επειδή οι τιμές πιθανόν να είναι τσιμπημένες, μη φοβηθείτε να κλείσετε κάτι και πιο έξω από αυτήν, καθώς οι αποστάσεις είναι μικρές και η πρόσβαση σε όλα τα σημεία ενδιαφέροντος εύκολη - ακόμα και με τα πόδια για όσους το απολαμβάνετε. Έτσι έκανα κι εγώ, επιλέγοντας το <a href="https://www.hotelrossisanmarino.com/" target="_blank">ξενοδοχείο Rossi</a>, στην ήσυχη περιοχή Domagnano, που προσφέρει και όμορφη θέα προς το βουνό. Από εκεί, μπορείτε να ανηφορίσετε προς το Borgo Maggiore στους πρόποδες του Τιτάνο, απ' όπου με τελεφερίκ θα ανέβετε στην παλιά πόλη.<br />
<br />
<b><i>Tip:</i></b> Όλα τα ξενοδοχεία της χώρας παρέχουν δωρεάν στους πελάτες τους την κάρτα <a href="http://www.visitsanmarino.com/on-line/en/home/experience/arts-and-culture/articolo31004170.html" target="_blank">Tutto San Marino</a>, που προσφέρει σημαντικές εκπτώσεις σε μουσεία, μνημεία, εστιατόρια, καφέ, στο τελεφερίκ κ.α. Ζητήστε την.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvaASzTDIR09199Q3rNyn_hBsg9_iWGWc1v4aJClR7mB3O5ZHUsknWVJb3PGddOxKsSlm7xu-lARZrYs0wUq6JzasyN7A7Gp11HcW5M9-_REdFnOqfNqRna7iNi7j2WXHjoje4u6mmvjTb/s1600/IMG_9515.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="719" data-original-width="977" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvaASzTDIR09199Q3rNyn_hBsg9_iWGWc1v4aJClR7mB3O5ZHUsknWVJb3PGddOxKsSlm7xu-lARZrYs0wUq6JzasyN7A7Gp11HcW5M9-_REdFnOqfNqRna7iNi7j2WXHjoje4u6mmvjTb/s400/IMG_9515.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Το ιστορικό κέντρο του Αγίου Μαρίνου είναι ένα πραγματικό στολίδι. Τα κτήρια, καθαρά, ζωντανά και καλοδιατηρημένα, δημιουργούν ατμόσφαιρα παραμυθιού προσφέροντας ένα όμορφο και σπάνιο ταξίδι στο χρόνο που συναρπάζει τον επισκέπτη. Κέντρο της πόλης είναι η πλατεία Ελευθερίας, με το πολύ όμορφο άγαλμα νεοκλασικού ύφους και το χαρακτηριστικό κτήριο του Κυβερνείου, που χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα ως μικρογραφία του Palazzo Vecchio της Φλωρεντίας. Θαυμάστε την αρχιτεκτονική που θυμίζει γκραβούρα, απολαύστε την απίστευτη θέα και αργότερα μην αμελήσετε να επιστρέψετε για το ηλιοβασίλεμα. Από την πλατεία Ελευθερίας, σε μια νοητή ευθεία, σας περιμένουν τα σημαντικότερα μνημεία της χώρας, οι τρεις Πύργοι στα τρία υψηλότερα σημεία του Τιτάνο, που αποτελούν και το σύμβολο - εθνόσημο του Αγίου Μαρίνου.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicggPvIDGky-NWRkTR2m9lTSURhzB4friJPIj-GE1zeJpA02Ce0JhCHlWFtjYu_vlBSzhEbMYtbxH_FzFUBJ4_nTZck_LRZTB_jDjZk4rmi9gYkg-II5_3rHCmnWrgJG9QiemOaFqJrKRO/s1600/image037.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="520" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicggPvIDGky-NWRkTR2m9lTSURhzB4friJPIj-GE1zeJpA02Ce0JhCHlWFtjYu_vlBSzhEbMYtbxH_FzFUBJ4_nTZck_LRZTB_jDjZk4rmi9gYkg-II5_3rHCmnWrgJG9QiemOaFqJrKRO/s200/image037.jpg" width="155" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIfcQuJ2AhrnFw2icwr9Z5iHqvE__fADO98_ebHI8lvgzcrhOQcPmYdnXnjjGHi5-t9XvZe6N9J0X3akX_KMSaRSDZgmELk8FCueTlJTQGkOfdFmH99t6XL2R063o_IAb2w1spWAR4_1z3/s1600/IMG_9530.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="965" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIfcQuJ2AhrnFw2icwr9Z5iHqvE__fADO98_ebHI8lvgzcrhOQcPmYdnXnjjGHi5-t9XvZe6N9J0X3akX_KMSaRSDZgmELk8FCueTlJTQGkOfdFmH99t6XL2R063o_IAb2w1spWAR4_1z3/s400/IMG_9530.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Πρώτος στη σειρά, ο πύργος Γκουαΐτα, ο παλαιότερος από τους τρεις, χτισμένος τον 11ο αιώνα που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο ως φυλακή. Δεύτερος, ο πύργος Τσέστα (ή Φράτα), του 13ου αιώνα, που κατασκευάστηκε στα ερείπια αρχαιότερου ρωμαϊκού οχυρού και φιλοξενεί μουσείο αφιερωμένο στον Άγιο Μαρίνο, αλλά και μεγάλη συλλογή από όπλα από τα μεσαιωνικά χρόνια έως τη σύγχρονη εποχή. Τρίτος και πιο απομονωμένος, ο πύργος Μοντάλε, χτισμένος τον 14ο αιώνα, ο μόνος μη επισκέψιμος στο εσωτερικό του. Οι τρεις πύργοι, χαρακτηρισμένοι Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO (μαζί με την παλιά πόλη), ενώνονται από ένα θαυμάσιο μονοπάτι, γεμάτο φύση, μαγαζιά που πουλάνε σουβενίρ και τοπικά προϊόντα και σημεία που μπορείτε να ξεκουραστείτε και να απολαύσετε τη θέα. Η διαδρομή μεταξύ των πύργων δεν είναι δύσκολη, όμως είναι καλό να φοράτε άνετα παπούτσια λόγω του εδάφους και επειδή η εναλλαγή ανηφόρας-κατηφόρας είναι συχνή. Οι λάτρεις της φύσης μπορούν επίσης να ακολουθήσουν και άλλα μικρότερα μονοπάτια που ξεστρατίζουν μέσα στο δάσος, στο κομμάτι ανάμεσα στον δεύτερο και τον τρίτο πύργο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4vbKfMXgb5XWViCKaVqNo4p23eeQIkkYSLEyTM_smwJ_-WzwLzSOVv3ZB_do6wP5OPmMOeCB5Pcx7ZOEt4AnCCe1BCKOBH8hrkdbQrhx4iuJmWwejkAcUgTFw5kKIcWPnMSoVfiwxefsw/s1600/IMG_9564.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4vbKfMXgb5XWViCKaVqNo4p23eeQIkkYSLEyTM_smwJ_-WzwLzSOVv3ZB_do6wP5OPmMOeCB5Pcx7ZOEt4AnCCe1BCKOBH8hrkdbQrhx4iuJmWwejkAcUgTFw5kKIcWPnMSoVfiwxefsw/s400/IMG_9564.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqHlUIGQ66u6NNnd_3qVDmhmFhgZgiS6rxuRaTyUlKh9Tn5o3Xig9EW9wh00XBpd6LTbBTGhqqwBW7L1MR6QgWnFnZRT-ocq22U4SutJeROkp7eAbZ3Ijm73cZFj___CbNQEo8hIz4QZ_W/s1600/IMG_9567.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqHlUIGQ66u6NNnd_3qVDmhmFhgZgiS6rxuRaTyUlKh9Tn5o3Xig9EW9wh00XBpd6LTbBTGhqqwBW7L1MR6QgWnFnZRT-ocq22U4SutJeROkp7eAbZ3Ijm73cZFj___CbNQEo8hIz4QZ_W/s400/IMG_9567.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Η επιστροφή στον πυρήνα της παλιάς πόλης ανοίγει μπροστά σας πολλές επιλογές. Μουσεία, κάποια από αυτά πολύ ιδιαίτερα, όπως το Μουσείο Μεσαιωνικής Εγκληματολογίας και Βασανιστηρίων ή το Μουσείο Βρικολάκων και Λυκανθρώπων(!!), καταστήματα για κάθε είδους αγορές, μικρά πάρκα με όμορφα έργα τέχνης και σημεία που εκμεταλλευόμενα το υψόμετρο της πόλης, προσφέρουν ανεμπόδιστη θέα προς το Ρίμινι και την Αδριατική στα ανατολικά και προς την Τοσκάνη στα δυτικά. Επίσης, εστιατόρια ιταλικής κουζίνας και φιλικά μικρά καφέ για να χαλαρώσετε από τους περιπάτους. Η παλιά πόλη του Αγίου Μαρίνου είναι όλη πεζοδρομημένη, με τα μόνα οχήματα που επιτρέπεται να κυκλοφορούν να είναι τα κρατικά, της αστυνομίας, και όσα κάνουν ανεφοδιασμό καταστημάτων σε συγκεκριμένες ώρες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrMbhGUHOTcRsXGL6P2wWFJ4qjVigj2EoihQ46HYi8cq0oITwUbN040_OYJ3ya0eOgdegRBdCuCKMiIeXDgM21YuHV3BMNq19HBWDDW_xh0TiXTbyCzCdgKIL47ITZoIp24iR7Ee4_zImc/s1600/IMG_9541.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrMbhGUHOTcRsXGL6P2wWFJ4qjVigj2EoihQ46HYi8cq0oITwUbN040_OYJ3ya0eOgdegRBdCuCKMiIeXDgM21YuHV3BMNq19HBWDDW_xh0TiXTbyCzCdgKIL47ITZoIp24iR7Ee4_zImc/s400/IMG_9541.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Στο τέλος της, σίγουρα πολύ γεμάτης, μέρας, μπορείτε να θαυμάσετε τη δύση του ήλιου από την πλατεία Ελευθερίας, όπως είπαμε και πριν, ή από το μονοπάτι των τριών Πύργων, με τις αποχρώσεις του ηλιοβασιλέματος να βάφουν μαγικά τα θαυμάσια μνημεία.<br />
<br />
<b><i>Tip:</i></b> Για τα αναμνηστικά σας, προτείνω το κατάστημα που βρίσκεται στο σταθμό του τελεφερίκ στο Borgo Maggiore. Οι τιμές είναι πολύ καλές, θα βρείτε μια ωραία ποικιλία από ντόπια παραδοσιακά κεραμικά (να ενισχύσετε πιο ουσιαστικά και την τοπική οικονομία) και ...κερασάκι στην τούρτα, ο ιδιοκτήτης μιλάει ελληνικά!<br />
<br />
Αυτό που, νομίζω, ερωτεύεται κανείς αμέσως στον Άγιο Μαρίνο, είναι αυτή η πανταχού παρούσα αύρα ελευθερίας που βιώνει. Η θέση του όρους Τιτάνο, λες και κάποιος πέταξε μερικούς τεράστιους βράχους καταμεσής ενός κατά βάσιν πεδινού μέρους, η θέα της γύρω περιοχής από οπουδήποτε βρεθείτε στο βουνό, που ενώ είναι όλα τόσο κοντά, δημιουργεί μια πολλή μεγαλύτερη απόσταση απ' την πραγματική, ακόμα και ο τρόπος που χωροθετήθηκαν οι Πύργοι στις τρεις κορυφές - τόσο κοντά, κι όμως τόσο μακριά ο ένας από τον άλλον - ελεύθεροι ως κι ο ένας απ' τον άλλον κι ας επιβλέπουν την επικράτεια της ίδιας χώρας.<br />
<br />
Υποψιάζομαι ότι για όλους τους παραπάνω λόγους, γι' αυτήν την καταπραϋντική αίσθηση απομόνωσης που προσφέρει, οι μοναχικοί άνθρωποι και ταξιδιώτες, όπως εγώ, θα αγαπήσουν λίγο παραπάνω τον Άγιο Μαρίνο. Αλλά και αν δεν ταξιδεύετε μόνοι σας, το μέρος ξεχειλίζει ρομαντισμό και ανεμελιά. Είναι οι ίδιοι ακριβώς λόγοι που τον αγάπησαν και αυτοί που τον δημιούργησαν και τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα. Αξίζει σίγουρα να εντάξετε αυτή την όμορφη μικρή χώρα στο επόμενο ταξίδι σας στην Ιταλία.<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/1f1b9ByFe0c" width="560"></iframe><br /></div>
<br />
<span style="font-size: x-small;">*<b>Γαληνοτάτη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου</b> (Serenissima Repubblica di San Marino), είναι η επίσημη ονομασία της χώρας.</span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-18198702188262379242018-11-13T12:15:00.000+02:002019-06-04T11:30:33.068+03:00ΣΒΕΤΙΤΣΧΟΒΕΛΙ - Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΖΩΟΔΟΤΗ ΣΤΥΛΟΥ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO67W-RHcqT2dFxckog2wqI_tV2JpeD-oXdej-2pVUH8ka4xa01ItzbKeVkfxLq5Ku5F33fMEKpk3e_ldZwwQs8ilJ0jeNxBhe6uFFZP9o0km9LsOdn0bvzwN6dIiYvTRuq8Dy-8EU1k3q/s1600/SAM_0610.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="657" data-original-width="1000" height="419" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO67W-RHcqT2dFxckog2wqI_tV2JpeD-oXdej-2pVUH8ka4xa01ItzbKeVkfxLq5Ku5F33fMEKpk3e_ldZwwQs8ilJ0jeNxBhe6uFFZP9o0km9LsOdn0bvzwN6dIiYvTRuq8Dy-8EU1k3q/s640/SAM_0610.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-size: x-small;"><b>ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ #3</b></span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Σημερινή και σύγχρονη, φιγουράρει στη λίστα με τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου. Σημαντική και ιερή, η παλιά πρωτεύουσα της Ιβηρίας, έδρα σήμερα του Πατριαρχείου της Γεωργίας. Αυτό το απέναντι, που από ψηλά το έβλεπα εύκολο, ήταν στην πραγματικότητα ένα πέρασμα πέντε αιώνων. Δεν το αντιλήφθηκα αμέσως. Είχα αφεθεί να κοιτάζω πίσω την Μεγάλη Εκκλησία του Σταυρού που απομακρυνόταν, τα περάσματα των ποταμών, που είχαμε βρεθεί ξαφνικά απ' τη μια όχθη τους στην άλλη και τον ουρανό, που έμοιαζε να αφηγείται με χρώματα πόσο όμορφα η μέρα προχωρούσε.<br />
<a name='more'></a><br />
Έχοντας πιάσει με την επίσκεψη στο Τζβάρι την ιστορία του χριστιανισμού στη Γεωργία από την αρχή, πηγαίναμε τώρα στον επόμενο κρίκο της αλυσίδας. Οι φίλοι μου το είχαν σχεδιάσει επιτυχημένα, γνωρίζοντας κιόλας πόσο απολαμβάνω αυτές τις <i>φιλολογικές</i> συνδέσεις. Μπαίνοντας στη Μιτσχέτη (Μτσχέτα στα γεωργιανά) είχα αρχικά την εντύπωση πως έμπαινα σε μια τυπική μικρή, επαρχιακή -όπως θα λέγαμε εδώ- πόλη. Πόσο λίγα ήξερα! </div>
<br />
Γρήγορη η εναλλαγή σκηνικών καθώς προχωρούσαμε. Από γειτονιές συνηθισμένες, σαν αυτές που παρόμοιες συναντάς σε κάθε πόλη, βρεθήκαμε σε μια εντυπωσιακή περιοχή με πανέμορφα σπίτια, όλα πρόσφατα κατασκευασμένα ή ανακατασκευασμένα, με κοινή αρχιτεκτονική γραμμή άλλων εποχών. Μια άλλη πόλη μέσα στην πόλη. Βαδίζοντας στα πέτρινα σοκάκια, παρασύρεσαι λες από μια αόρατη μηχανή του χρόνου που, όσο προχωράς, σε στροβιλίζει και σε πάει όλο και πιο πίσω. Αυτά όμως τα είδα και τα κατάλαβα μετά. Γιατί πριν, το βλέμμα μου σαν κιάλι θαλασσοπόρου, κοιτούσε μονάχα προς ένα σημείο, στον Σβετιτσχόβελι. Σε κοιτά από παντού με τη σοφία και τη μεγαλοπρέπειά του. Όλα στην πόλη ορίζονται από αυτόν, είναι η αφετηρία και το τέλος κάθε διαδρομής. Είναι το σημείο που συναντάς την ιστορία και χρίζεσαι εραστής της.<br />
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibdIGOarGRadUBR5QUnMrMo5nWrE9fMyXSpn8fGWR2JZYm7c907MCywBEFrDYCidgtWdF-qCajOj6XWQKY4inJcYDk0cXakt-s5QGDXEnl0_rXCRIXCuvrHyAy5sEkCUjwyzJS9xCd8CwO/s1600/SAM_0633.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="578" data-original-width="873" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibdIGOarGRadUBR5QUnMrMo5nWrE9fMyXSpn8fGWR2JZYm7c907MCywBEFrDYCidgtWdF-qCajOj6XWQKY4inJcYDk0cXakt-s5QGDXEnl0_rXCRIXCuvrHyAy5sEkCUjwyzJS9xCd8CwO/s400/SAM_0633.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br />
Ο πατριαρχικός καθεδρικός ναός του Σβετιτσχόβελι χτίστηκε ανάμεσα στο 1010 και το 1029 στο σημείο που τον 4ο αιώνα, είχε χτιστεί η πρώτη χριστιανική εκκλησία της Γεωργίας μετά από επιθυμία της Αγίας Νίνο. Για να δούμε όμως όλη την ιστορία του τόπου και του ναού και να καταλάβουμε τη σημασία του, θα γυρίσουμε ακόμη πιο πίσω, στα χρόνια του Χριστού. <br />
<br />
Η παράδοση λέει πως ένας Γεωργιανός Εβραίος Ραβίνος από τη Μιτσχέτη ονόματι Ηλίας, βρισκόταν στο Γολγοθά την ώρα που ο Χριστός οδηγούνταν στο Σταυρό και αγόρασε από κάποιον Ρωμαίο στρατιώτη το χιτώνα του Ιησού. Επιστρέφοντας στην πόλη του, έδειξε το χιτώνα στην αδελφή του, Σιδονία. Εκείνη τον πήρε συγκινημένη στα χέρια της και από την μεγάλη ένταση της στιγμής πέθανε ακαριαία. Όμως, παρά το ότι η γυναίκα ήταν νεκρή, δε μπορούσαν να πάρουν το χιτώνα από τα χέρια της και έτσι αποφάσισαν να τον θάψουν μαζί της. Αργότερα, πάνω στο σημείο που είχε ταφεί η Σιδονία και ο χιτώνας, φύτρωσε ένας κέδρος. Όταν η Αγία Νίνο αποφάσισε να φτιάξει εκεί εκκλησία, ζήτησε να κοπεί ο κέδρος και από το ξύλο του να φτιαχτούν επτά στύλοι για τα θεμέλια. Κάποια μέρα, ο έβδομος στύλος, αποσπάστηκε από τα θεμέλια και άρχισε να ανεβαίνει προς τον ουρανό. Επέστρεψε στη θέση του έπειτα από ολονύχτια προσευχή της Αγίας, ενώ λέγεται ότι από το εσωτερικό του κυλούσε θαυματουργό υγρό που θεράπευε όλες τις ασθένειες. Από τον στύλο (που σώζεται και είναι ορατός) πήρε το όνομά του και ο ναός - <i>σβέτι</i> στα γεωργιανά σημαίνει στύλος και <i>τσχόβελι</i>, ζωοδότης. Υπάρχει μάλιστα μια εικόνα για το θρύλο του χιτώνα και του στύλου, η "δόξα της Γεωργίας". Απεικονίζει στο κέντρο κάτω τη Σιδονία θαμμένη με το χιτώνα, τον κορμό του κέδρου στον τάφο και από πάνω τον θαυματουργό στύλο που τον υψώνει στον ουρανό ένας άγγελος. Δεξιά κι αριστερά της κεντρικής παράστασης, εικονίζονται μεταξύ άλλων η Αγία Νίνο και ο Βασιλιάς Μίριαν, ενώ από τον ουρανό ευλογεί ο Ιησούς Χριστός. Τον 5ο αιώνα, στη θέση της ξύλινης πρώτης εκκλησίας, χτίστηκε μια μεγαλύτερη τρίκλητη βασιλική που αντικαταστάθηκε τον 11ο αιώνα από το ναό που βλέπουμε σήμερα. Το τείχος που περικλείει τον περίβολο χτίστηκε τον 18ο αιώνα, ενσωματώνοντας και παλαιότερες κατασκευές, καθώς και το καμπαναριό. </div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxBqrTzQvbBWLHBkPRRjucEE458LalUTNRAsQmC33HdXjCuyG250lmNLxmf1aVGLfTkak1e-6dji3u1d8PSHmAtBvxgncDMjmIiAC6iAV8GTEPBKLXlsk_iq6LGuHvx2Znos2nR-Epuaqd/s1600/SAM_0588.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxBqrTzQvbBWLHBkPRRjucEE458LalUTNRAsQmC33HdXjCuyG250lmNLxmf1aVGLfTkak1e-6dji3u1d8PSHmAtBvxgncDMjmIiAC6iAV8GTEPBKLXlsk_iq6LGuHvx2Znos2nR-Epuaqd/s400/SAM_0588.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<br />
Ο Σβετιτσχόβελι είναι από τα πιο τυπικά δείγματα κλασικής γεωργιανής εκκλησίας, με τα στοιχεία που ορίζουν την αρχιτεκτονική των γεωργιανών ναών να χρησιμοποιούνται εδώ με εμφανή μεγαλοπρέπεια. Σταυροειδής ρυθμός με ψηλές πλευρές, αψιδωτή είσοδο και τον τρούλο να δεσπόζει στο κέντρο στενόμακρος, καταλήγοντας σε κωνική σκεπή, που σχεδόν διπλασιάζει το ύψος του. Όλα δείχνουν και κοιτούν ψηλά, αναζητούν τον Θεό. Λίγο-πολύ οι περισσότερες εκκλησίες στη Γεωργία υπακούν σ' αυτόν τον άγραφο κανόνα. <br />
<br />
Θαυμάζοντας τριγύρω τις πλούσιες, αλλά ταυτόχρονα λιτές γραμμές στο εξωτερικό του ναού, ο Γκιόργκι, καθώς περνούσαμε τη βόρεια πλευρά, μου έδειξε να κοιτάξω ψηλά μια ανάγλυφη παράσταση με ένα χέρι που κρατά ένα εργαλείο. "Το χέρι του αρχιτέκτονα", μου είπε και άρχισε να μου διηγείται άλλη μία ιστορία που σχετίζεται με το ναό. Ο θρύλος αυτός, αναφέρει πως ο ιερέας δάσκαλος του αρχιτέκτονα του Σβετιτσχόβελι, Αρσουκίτζε, είχε ζηλέψει τόσο πολύ το δημιούργημα του μαθητή του, ώστε ζήτησε από τον τότε Βασιλιά να του κόψει το δεξί χέρι. Άλλη πηγή προσθέτει ότι ο Αρσουκίτζε αγαπούσε μια γυναίκα με την οποία ήταν ερωτευμένος κι ο Βασιλιάς, κάτι που διευκόλυνε την απόφαση. Επίσης, μια διαφορετική εκδοχή του θρύλου θέλει τον ίδιο τον Αρσουκίτζε, συγκλονισμένο από το δημιούργημά του, να αποφασίζει να κόψει το χέρι του ώστε να μην μπορέσει να σχεδιάσει ξανά. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwLyoTXI4x8eLP2_NeE_xlCIr2Mv_YkdXmDswQH6QwTJqCnPH1MEzDmxUpM-z6Q95A1sFg8s98aYmFl2oO-7RvGGLybJpHUCHUcUXVDNAfPFc7eycVqFyirSTJdXhWsAxF3OGtn1i6dbpU/s1600/SAM_0615.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="613" data-original-width="1000" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwLyoTXI4x8eLP2_NeE_xlCIr2Mv_YkdXmDswQH6QwTJqCnPH1MEzDmxUpM-z6Q95A1sFg8s98aYmFl2oO-7RvGGLybJpHUCHUcUXVDNAfPFc7eycVqFyirSTJdXhWsAxF3OGtn1i6dbpU/s400/SAM_0615.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Στο εσωτερικό, αφήνεις το ναό να σου αφηγηθεί την ιστορία του. Όλα είναι μπροστά σου. Τα κομμάτια της θεμελίωσης της εκκλησίας της Αγίας Νίνο και μέρη της δεύτερης βασιλικής. Οι τάφοι των Βασιλέων της Γεωργίας, η πέτρινη κολυμβήθρα στην οποία λέγεται πως βαφτίστηκε ο Βασιλιάς Μίριαν. Οι αγιογραφίες, δυστυχώς λίγες σωσμένες, ειδικά ο υπέροχος Παντοκράτορας στο ιερό, με το βλέμμα που μαγνητίζει (στις γεωργιανές εκκλησίες ο Παντοκράτορας αγιογραφείται πάνω από το ιερό και όχι στον τρούλο όπως στις ελληνικές) αλλά και μια σπάνια απεικόνιση του Χριστού κυκλωμένου απ' τον ζωδιακό κύκλο. Όλα, μέσα σε λίγα βήματα, ολοκληρώνουν ένα γοητευτικό και συναρπαστικό ταξίδι σε περίπου 1700 χρόνια ιστορίας. <br />
<br />
Φεύγοντας, πριν ξαναβγώ στην τουριστική συνοικία με τα όμορφα σπίτια, έριξα ξανά μια ματιά στον ωραία φροντισμένο περίβολο του ναού, με τα πολύχρωμα λουλούδια και τα μισοθαμμένα σε μια μεριά πιθάρια του κρασιού – πανάρχαια η σχέση της χώρας αυτής με το κρασί! Η διαδρομή εκείνης της ημέρας είχε τελειώσει, αλλά, καθώς ακολουθούσαμε τους σταθμούς της ζωής και του έργου της Αγίας Νίνο, έμενε να πάμε και κάπου αλλού. Εκεί που είναι και η ίδια η Αγία μέχρι σήμερα. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<div style="font-size: 13.2px;">
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b>Διαβάστε επίσης: </b></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/09/1.html"><b><span style="color: black;">Καρτ ποστάλ #1 - Πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα</span></b></a></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html">Καρτ ποστάλ #2 - Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b></div>
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b style="font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html">Καρτ ποστάλ #3 - Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b><span style="font-size: x-small;"></span></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/12/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #4 - Μπόντμπε - Στον Παράδεισο της Αγίας Νίνο</a></b><br />
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/01/blog-post_9.html"><span style="color: black;">Κ<b>αρτ ποστάλ #5 - Σιγνάγι - Η πόλη της αγάπης</b></span></a><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/02/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #6 - Βάρτζια - Η λαξευτή πόλη των σπηλαίων</a></b><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/03/blog-post_21.html">Καρτ ποστάλ #7 - Μπατούμι - Των αντιθέσεων και των αναμνήσεων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/04/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #8 - Τσιχιστζβάρι - Μια μικρή Ελλάδα στην καρδιά της Γεωργίας</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/05/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #9 - Στη σπηλιά του (Γεωργιανού) Προμηθέα</a></b></div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7586550761924040871.post-58964872700104810662018-10-16T14:25:00.000+03:002019-06-04T11:32:09.682+03:00ΤΖΒΑΡΙ - Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbbuiwuXs6xZ384vWnUR7C7icZs3ThKvxUbNzh_qyxCR1bMzqPAXl99snvh3IMwRucfVv-YNAdBGhM1BBjxYGEscd36kV-DdIH0LPxLhh7U1jgX-KnVQQYgZ-5RXzheqBZKKSjPrxw_2vM/s1600/SAM_0538.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="999" data-original-width="1600" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbbuiwuXs6xZ384vWnUR7C7icZs3ThKvxUbNzh_qyxCR1bMzqPAXl99snvh3IMwRucfVv-YNAdBGhM1BBjxYGEscd36kV-DdIH0LPxLhh7U1jgX-KnVQQYgZ-5RXzheqBZKKSjPrxw_2vM/s640/SAM_0538.JPG" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<b><span style="font-size: x-small;">ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ #2</span></b><br />
<div>
<br /></div>
“Πες μου, υπάρχει κάτι που θέλεις εσύ ιδιαίτερα να δεις εδώ;” με ρωτούσε κάποιο βράδυ ο Ζούρα, ένας από τους φίλους στην Τιφλίδα, όταν ακόμα ήμουν στην Αθήνα και συζητούσαμε για το που θα πάμε και το τι θα δούμε. Από τις αμέτρητες εικόνες και τα βίντεο από τη Γεωργία που είχα ήδη δει τον προηγούμενο καιρό, δύο πράγματα είχαν εντυπωθεί δυνατότερα στο μυαλό μου. Τα ορεινά τοπία και οι εκκλησίες.<br />
<a name='more'></a><br />
Σ' όποιον τόπο κι αν ταξιδεύω, επισκέπτομαι εκκλησίες, ειδικά παλιές. Ασχέτως του δικού μου δυνατού ή μη θρησκευτικού αισθήματος, αντιλαμβάνομαι τις εκκλησίες ως ζωντανά κομμάτια της διαχρονικής προσωπογραφίας ενός τόπου. Είναι ίσως επειδή στις εκκλησίες οι περισσότεροι άνθρωποι απελευθερώνουν μια άλλη όψη του εαυτού τους, πιο εύθραυστη, πιο γήινη, θέλω να πιστεύω πιο αληθινή. Εκεί, που υψώνουν με ταπείνωση τα μάτια αναζητώντας την εικόνα του Δημιουργού, εκεί που κι ένας άκαμπτος, εγωκεντρικός χαρακτήρας αφήνεται στην αυτοκριτική, εκεί που χαρές και λύπες κατατίθενται ως τεκμήρια της ένωσής μας με το αιώνιο. Εκεί ακριβώς, το άψυχο κτήριο γίνεται τεράστιος καμβάς που κρατά επάνω του σε πολλαπλές στρώσεις τα πολύχρωμα και πολύπλοκα σημάδια των εποχών. <br />
<br />
Περίπου εικοσιπέντε χιλιόμετρα απ' την Τιφλίδα, παίρνοντας το δρόμο προς το Κουταίσι, βρίσκεται ένα απ' τα παλαιότερα και σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία της Γεωργίας, η περίφημη εκκλησία Τζβάρι – που περιέργως αποκαλείται και μοναστήρι, αν και απ' όσο έχω ερευνήσει δεν είχε τέτοια χρήση. Χτισμένη στην κορυφή ενός λόφου (όπως, ας πούμε, ο Αη Γιώργης στον Λυκαβηττό), η εκκλησία επιβλέπει την ιστορική πόλη Μιτσχέτη, την πάλαι ποτέ πρωτεύουσα της αρχαίας Ιβηρίας (ή Κάρτλι). Η εκκλησία του Τζβάρι είναι άρρηκτα δεμένη με την ίδια την ιστορία του χριστιανισμού στη Γεωργία. Τζβάρι στα γεωργιανά σημαίνει σταυρός και σύμφωνα με την παράδοση, εκεί η Αγία Νίνο με τον Βασιλιά Μίριαν τον Γ', ύψωσαν έναν τεράστιο ξύλινο σταυρό μετά την ανακήρυξη του χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας του βασιλείου το έτος 337. Το σημείο μόνο τυχαία δεν επιλέχθηκε, καθώς ήταν τόπος παγανιστικής λατρείας.<br />
<br />
Η Ισαπόστολος Αγία Νίνο (ή Νίνα στα ελληνικά), μια μοναχή από την Καππαδοκία που φέρεται να είχε συγγένεια με τον Άγιο Γεώργιο, ήταν η πρώτη που κήρυξε τον χριστιανισμό στη Γεωργία και μέσα από τη διδασκαλία της ο Βασιλιάς Μίριαν έγινε Χριστιανός – την εορτάζει και η ελληνική Εκκλησία στις 14 Ιανουαρίου. Ο σταυρός εκείνος, πάντα σύμφωνα με την παράδοση, ήταν θαυματουργός καθιστώντας το σημείο τόπο προσκυνήματος για πιστούς από την ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου. Το 545 πλάι στον σταυρό χτίστηκε ένας μικρός ναός, η “μικρή εκκλησία του Σταυρού”, αλλά αργότερα, μεταξύ του 586 και του 605 κατασκευάστηκε ένας δεύτερος ναός που ονομάστηκε “μεγάλη εκκλησία του Σταυρού”, καθώς του δόθηκε τέτοιο μέγεθος ώστε να περικλείσει τον σταυρό στο εσωτερικό του. <br />
<br />
Από τον εθνικό δρόμο κιόλας, ο ναός κατακτά αβίαστα την προσοχή σου. Βλέποντας μια κάπως απότομη και κοφτή πλευρά του λόφου, η εκκλησία από μακριά μοιάζει έτσι χτισμένη στην κορυφή, σαν να μετεωρίζεται ανάμεσα στον κόσμο μας και έναν άλλον, υπεραισθητό. Ένα πραγματικό σημείο αναφοράς για την περιοχή! Φθάνοντας στο λόφο, βγήκαμε με το αυτοκίνητο από τον εθνικό δρόμο και ακολουθήσαμε έναν μικρότερο που μας πήγε ανηφορικά μέχρι κάποιο σημείο, όχι μακριά από το ναό, από το οποίο έπρεπε να συνεχίσουμε με τα πόδια. Ανεβαίνοντας τα πλατιά σκαλιά, η εκκλησία αποκτούσε στα μάτια μου όλο και πιο εντυπωσιακές διαστάσεις, ενώ η όλη περιοχή επιβάλει ησυχία ακόμα και σε ένα μεγάλο γκρουπ τουριστών. Αρκεί να ακούς τον αέρα, να αισθάνεσαι το άγγιγμα του Θείου. Τίποτα άλλο.<br />
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieasfL_Qc_euDfxwxxB8h8fEQe8EdwJAUSCv5htw2cSr4EpmGNQHt3a74Y8im4Vo77OLihnA53aNrYUUp4OMM1e7RUFOeWsNTCdlNbGIUuLmAOAJPmbYDAHfJoK8s2is06up7h4ePxXi-A/s1600/SAM_0573.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieasfL_Qc_euDfxwxxB8h8fEQe8EdwJAUSCv5htw2cSr4EpmGNQHt3a74Y8im4Vo77OLihnA53aNrYUUp4OMM1e7RUFOeWsNTCdlNbGIUuLmAOAJPmbYDAHfJoK8s2is06up7h4ePxXi-A/s400/SAM_0573.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Το Τζβάρι είναι τετράκογχος ναός με τρούλο, που φέρνει στο νου τον μετέπειτα χαρακτηριστικό βυζαντινό εγγεγραμμένο σταυροειδή ρυθμό. Στην αψίδα που δημιουργείται πάνω απ' την κύρια είσοδο στη νότια πλευρά, μια υπέροχη ανάγλυφη παράσταση που ονομάζεται “δόξα του Σταυρού” και απεικονίζει δύο αγγέλους δεξιά κι αριστερά από έναν ισοσκελή σταυρό μέσα σε κύκλο, καλωσορίζει τον επισκέπτη. Περπατώντας γύρω από την εκκλησία θαύμασα και άλλες τέτοιες παραστάσεις - απ' ότι έμαθα αργότερα, το Τζβάρι ήταν ο πρώτος γεωργιανός ναός που διακοσμήθηκε με ανάγλυφες παραστάσεις. Στην ανατολική μεριά, εξωτερικά από το ιερό, απεικονίζονται και οι δωρητές, ο πρίγκιπας Στέφανος ο Α', ο αδελφός του, Δημήτριος και ο γιος του, Αδάρνασος. Στον περίβολο χώρο, υπάρχουν επίσης ο παλαιότερος μικρός ναός και τα ερείπια μιας νεότερης οχυρωματικής κατασκευής.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0N_JpmXHOFMII4tipfqpcryDzesJyYQ72pqbt_PlaQv7oN9i2vCFgCqoM2ba4rPndHHGkXV-Ktux-F-MVR8sraIoX_HIbBNvY520tv2OGRE7_7iHpKF2Q4LAnxq1z4i_EH9H496_zdm9F/s1600/SAM_0545.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0N_JpmXHOFMII4tipfqpcryDzesJyYQ72pqbt_PlaQv7oN9i2vCFgCqoM2ba4rPndHHGkXV-Ktux-F-MVR8sraIoX_HIbBNvY520tv2OGRE7_7iHpKF2Q4LAnxq1z4i_EH9H496_zdm9F/s400/SAM_0545.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPY396S-XDQFExfIfawRl75lH1hNHGmhw6521lRvDUVB71_l3EUP9vf4MTSPnC__D5jO2GC5fHSMhXXle9uF3vfRvS9ZV2MRY0tIU-ELVKEYSrf3GUJvR_dfXwRmMSWpIV9m7sakZbw81z/s1600/SAM_0548.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPY396S-XDQFExfIfawRl75lH1hNHGmhw6521lRvDUVB71_l3EUP9vf4MTSPnC__D5jO2GC5fHSMhXXle9uF3vfRvS9ZV2MRY0tIU-ELVKEYSrf3GUJvR_dfXwRmMSWpIV9m7sakZbw81z/s400/SAM_0548.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div>
Στο εσωτερικό, η απουσία αγιογραφιών και διακοσμητικών στοιχείων μεγαλώνει νοητά τον χώρο. Ταυτόχρονα η αντίθεση του φωτός που εισβάλει απ' τα τοξωτά παράθυρα πάνω στους σκούρους τοίχους, ενισχύει μια ατμόσφαιρα μυσταγωγίας. Δεν υπάρχουν πολλά να δεις μέσα, αλλά υπάρχουν πολλά που μπορείς να νιώσεις. Στο κέντρο, δεσπόζει η μεγάλη οκτάγωνη βάση στην οποία στηριζόταν ο σταυρός της Αγίας Νίνο, που δεν σώζεται. Πίσω από τη βάση, στέκει ένας άλλος μεγάλος σταυρός, πιο σύγχρονος, με ανάγλυφες απεικονίσεις στην επιφάνειά του. Κοντά στην είσοδο, το βλέμμα μου τράβηξε η εικόνα της Αγίας Νίνο, μια κοινή αγιογραφία που είδα σχεδόν σε όλες τις γεωργιανές εκκλησίες που επισκέφθηκα. Άναψα ένα κεράκι στο μανουάλι με τον χαρακτηριστικό “λοξό” σταυρό από κληματόβεργες της Αγίας και ξαναβγήκα στο εξωτερικό. <br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJM6NNq_rBrWzrtV9JVpMF3AJ195ruuOzK3NyK5Quk80TyawqjbIgx7VQjMqWJPcC-tJNjduGprw6zW3vmpKf-Ff-S5du4LqWVWsuwl5VsQXD5UtSr95hMZA4ptn9KSqVBHHuer88wI-HD/s1600/SAM_0547.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJM6NNq_rBrWzrtV9JVpMF3AJ195ruuOzK3NyK5Quk80TyawqjbIgx7VQjMqWJPcC-tJNjduGprw6zW3vmpKf-Ff-S5du4LqWVWsuwl5VsQXD5UtSr95hMZA4ptn9KSqVBHHuer88wI-HD/s400/SAM_0547.JPG" width="300" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_votLoUsQh5Bof9W9dbG6emxARdHOaSCybbozhNM-gs7W228OMaFAQlesJIlVzOkcGT9yiUo7aJsAlZ0Z7uSFja-cG_tmky4Nf1kaER8WPSU4EMroRhVgw117OBONHgtn7aGalXbKe0pD/s1600/SAM_0561.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_votLoUsQh5Bof9W9dbG6emxARdHOaSCybbozhNM-gs7W228OMaFAQlesJIlVzOkcGT9yiUo7aJsAlZ0Z7uSFja-cG_tmky4Nf1kaER8WPSU4EMroRhVgw117OBONHgtn7aGalXbKe0pD/s400/SAM_0561.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<br />
Η εκκλησία, που μαζί με άλλα μνημεία της Μιτσχέτης, έχει χαρακτηριστεί από το 1994 “Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς” από την UNESCO, ανακατασκευάστηκε και χρησιμοποιείται σήμερα κανονικά, όμως εμένα, να πω την αλήθεια, με ξένισε το σύγχρονο τέμπλο του ιερού, ένα πολύ ξερό και άψυχο ξύλινο κατασκεύασμα με κρεμασμένες εικόνες αντί αγιογραφιών. Επίσης, η βάση του σταυρού της Αγίας Νίνο, νομίζω θα έπρεπε να έχει αναδειχθεί καλύτερα. Γενικά, τα “νεότερα” μου φάνηκαν αταίριαστα στην ταυτότητα και τη σημασία ενός τέτοιου ναού. <br />
<br />
Δε μπορείς να φύγεις απ' το Τζβάρι αν, εκτός από την εκκλησία, δε σταθείς να θαυμάσεις τη θέα. Μπροστά από το λόφο, ο ποταμός Αράγκβι που έρχεται κάθετα απ' τον Καύκασο, ενώνεται με τον Μτκβάρι που συνεχίζει μαζί του για την Τιφλίδα. Αν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή -και την ημέρα εκείνη ήταν- διακρίνεις τις διαφορετικές αποχρώσεις των νερών των δύο ποταμών να χάνονται η μία μέσα στην άλλη, να ενώνονται. Και δεξιά του Αράγκβι, η Μιτσχέτη απλώνεται όμορφη, ήρεμη, υπερήφανη ίσως για την αγάπη που της δείχνουν ντόπιοι, επισκέπτες, αλλά και η ιστορία. <br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXmKGMAFK7Gig9HqCDIIrTySI7DVXQOU_S4RtgKv5q3OgPGdSqQ24KMLLOjpoT56I43fekzmcQUDN9-gqhFn_AJdGTlwR15d6LFmIwjcdxWXBbIHWfys-b06CAwwOYHGTehYMy0T2U6YDr/s1600/SAM_0542.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1011" data-original-width="1500" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXmKGMAFK7Gig9HqCDIIrTySI7DVXQOU_S4RtgKv5q3OgPGdSqQ24KMLLOjpoT56I43fekzmcQUDN9-gqhFn_AJdGTlwR15d6LFmIwjcdxWXBbIHWfys-b06CAwwOYHGTehYMy0T2U6YDr/s400/SAM_0542.JPG" width="400" /></a></div>
<div>
<br />
Στεκόμουν και κοιτούσα μαγεμένος, αφήνοντας τον αέρα που με την ώρα είχε δυναμώσει να χτυπά το πρόσωπό μου. Είχα απορροφηθεί, ταξίδευα. Το χέρι του Γκιόργκι στον ώμο μου με επανέφερε στην πραγματικότητα. Μου χαμογέλασε και μου είπε να κοιτάξω ευθεία μπροστά. Ανάμεσα στα σπιτάκια της Μιτσχέτης, ένας τεράστιος εντυπωσιακός ναός. <br />
“Εκεί θα πάμε μετά”, μου είπε.<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;">
<div style="font-size: 13.2px;">
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b>Διαβάστε επίσης: </b></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/09/1.html"><b><span style="color: black;">Καρτ ποστάλ #1 - Πρώτη νύχτα στην Τιφλίδα</span></b></a></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/10/blog-post_16.html">Καρτ ποστάλ #2 - Τζβάρι - Η μεγάλη εκκλησία του Σταυρού</a></b></div>
<div style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium;">
<b style="font-family: arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/11/blog-post_13.html">Καρτ ποστάλ #3 - Σβετιτσχόβελι - Ο ναός του Ζωοδότη Στύλου</a></b><span style="font-size: x-small;"></span></div>
<div style="color: black; font-size: 13.2px;">
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2018/12/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #4 - Μπόντμπε - Στον Παράδεισο της Αγίας Νίνο</a></b><br />
<a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/01/blog-post_9.html"><span style="color: black;">Κ<b>αρτ ποστάλ #5 - Σιγνάγι - Η πόλη της αγάπης</b></span></a><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/02/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #6 - Βάρτζια - Η λαξευτή πόλη των σπηλαίων</a></b><br />
<b><a href="http://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/03/blog-post_21.html">Καρτ ποστάλ #7 - Μπατούμι - Των αντιθέσεων και των αναμνήσεων</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/04/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #8 - Τσιχιστζβάρι - Μια μικρή Ελλάδα στην καρδιά της Γεωργίας</a></b><br />
<b><a href="https://www.stigmeskaitopoi.eu/2019/05/blog-post.html">Καρτ ποστάλ #9 - Στη σπηλιά του (Γεωργιανού) Προμηθέα</a></b></div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com